ORDER #27

"Mahal kita.."

Pasubo na sana si Seulgi nang marinig ang mga katagang hindi inaasahan. Saglit na natigilan sa ginagawa, agad na napatingin sa kaharap.

"Wait... what?" nahulog yung dessert mula sa pagkakapit nito sa tinidor.

"I love you since day one.." pag- uulit ni Irene, derekta ang tingin kay Seulgi.

Napakurap- kurap si Seulgi, tila nabingi sa mga narinig.

Pilit na pinoprocess ang nangyayari.

"umm..??"  'Hala hanue daw?!'

"You don't need to say anything for now.. I mean.. I'm sorry kung nabigla ka or I don't know how would you feel but.. I won't let this moment pass, without telling you how much I feel..." 'roldt help ano tong pinasok ko?? okay lang maganda pa rin naman ako.'

Bahagyang hinawi ni Irene ang buhok sa may gilid ng tenga, saglit na nagiwas ng tingin.

Pumikit bago tuluyang ibinalik ang atensyon kay Seulgi na natulala lang, hawak- hawak pa din yung tinidor.

"I know naguguluhan ka, marami kang tanong..  I will answer each of them if you agree to go out with me.." 'Yung confidence level ko umabot na ng langit. todo na to. Sinong tatanggi sa isang Irene Bae na tulad ko..'

"I'm sorry.."

"Wait, what??" biglang bagsak ng mga balikat niya.

"...baka confused ka lang??.. I mean you can't love two people at the same time.."  deretsong sagot ni Seulgi, ibinaba na yung tinidor na hawak.

"Confused? No..! certainly, not! siguradong- sigurado ako sa nararamdaman ko..!" sagot niya pabalik, bahgyang inilapit ang sarili para dinig na dinig ng kausap.

"I- I'm sure you love him! Hindi mo lang maamin.."

"I told you, I don't!"

"Then why are you still with him?!"

Saglit na natigil si Irene, napa- pikit, "Because of our parents!" huminga ng malalim, "But it doesn't matter! Ikaw yung itinitibok ng puso ko!" (teh okay pa ba tayo? hinga ka muna..)

"How do you define love? Ano ba ang alam mo sa pag ibig?" pag- chachallenge ni Seulgi, nag- cross arms.

"I- I.."

"See? Hindi ka makasagot... Sigurado ka ba sa sinasabi mo? Ano bang alam mo sa akin?"

"... Kang..." napayuko si Irene, "...Kang Seulgi!" (*insert Irene saying Kang Seulgay!*) agad niyang sagot, itinuon na ang mga tingin sa kaharap.

"Ha?"

"Kang Seulgi.. that's how I define love... Love, is Kang Seulgi."

"Hindi kita magets..."

"Just go out with me then and you'll know!" mala desperado niyang sagot.

"I'm sorry.. I can't go out with you." sambit ni Seulgi, saka nag iwas na ng tingin.

"Why?"

"Tangina tinatanong pa ba yan?! I can't go out with someone who's still in a relationship..that's.. that's wrong." palihim na napakuyom, huminga ng malalim.

"...Kaya mo ba ako niyaya lumabas...no scratch that.. kaya mo ba ginagawa to para lang sabihin yan??.." dagdag pa niya saka tuluyan nang tumayo, at nagsimulang maglakad papalayo.

"Seulgi!" habol ni Irene kay Seulgi, saglit na napatigil si Seulgi kaya nakalapit agad si Irene sa may likod niya, "..Then.. if I end things with him... then.. then will you finally go out with me?"

"I.. I don't know.." pailing na sagot ni Seulgi, hindi man lang hinarap si Irene "...but hindi mo na kailangang gawin yun...."

"B-bakit?" mahinang tanong ni Irene.

Hinarap na siya ni Seulgi, seryoso ang mukha, "..Tingin mo ganun lang yun kadali? Tingin mo, ganun lang kadali sabihin yung 'mahal kita?' You think that's how love works? Ditch him, because you feel like you don't love him?? What if nasa in denial stage ka pa lang?? Stop treating love like its a game.." pasinghal niyang sabi, "..Aren't you a bit selfish? Hindi mo ba nai