ORDER #25

(Sorry medyo lame? tong chapter.. or feeling ko lang. Anyway, sorry ngayon lang naka update, medyo busy kasi nung nakaraan.)

Hila- hila ni Seulgi si Irene papunta sa mga ticket booth, excited na pumila. Mga ilang sandali ay nagring yung phone ni Irene, may tumatawag. Hindi niya sana ito papansin kaso yung ringtone ay... masyadong nakaka agaw pansin. Saglit na napatingin sa paligid, at nahihiyang dinukot ang phone sa sling bag na may pagmamadali.


Kung malaya lng ako
Kung malaya lang ako
Ipagsisigawan kong mahal kita
Kung malaya lang ako
Kung malaya lang ako
Ay ikaw ang tanging pipiliin ko
Sana ay mahal mo rin ako


"Ay putangina sino ba tong tumatawag..." inis niyang bulong sa sarili saka agad na sinagot ang tawag nang hindi tinitgnan kung sino ang caller.

"J-Joy?.. oh napatawag ka?.." napalunok niyang sabi, saglit na napatingin kay Seulgi. Sumenyas siya sa phone niya bago naglakad papalayo.

'Nasan ka?' tanong mula sa kabilang linya.

"Lumabas kami ni Yeri, bakit?"

'Hmm.. Just cheking on you, bawal ba?'

"It's unusual for you to check on me..??"

'I'm your friend, okay? You sure you're with Yerim? and not.. with other people? or should I say, a particular person..?'

"Of course I'm with my sister, what makes you think I'm with Seulgi?"

'Ohh, I did not say you're with Seulgi, did I??'

"You know what Sooyoung? Shut up, I won't argue with you over the phone and it's up to you kung maniniwala ka o hindi."

'Feeling ko kasi may ginagawa ka nanamang katangahan..'

"Kalmahan mo lang yang kipay mo okay? Wala kang dapat ipag- alala.. I gotta go now, bye .."

Matapos i-end yung call, nag dial naman siya ng ibang number para tawagan ito. Mga ilang ring pa ang lumipas bago ito sinagot.

"Yerrrii! Kanina pa ako tumatawag!!.." bulyaw ni Irene sa kabilang linya.

'Kakagising ko lang te.' mahinang sagot nito.

"Pag nagtanong si Joy, kung nasaan ka. Sabihin mo kasma mo ako. I mean sabihin mo magkasama tayo."

'Huh? Bakit?'

"Basta, sundin mo nalang yung sinabi ko.."

'Actually.... katabi ko si ate Joy.. kakapasok niya lang ng bahay..'

"WHAT?!"

'Too late na nung tumawag ka kaka--' may saglit na kaluskos mula sa kabilang linya, saka may nagsalita na iba 'Hoy gaga hindi na kita papangaralan pa uli, malaki ka na kaya bahala ka sa buhay mo basta wag kang ngunguwa- nguwa saken ha.. asyusin mo mga desisiyon mo sa buhay.'

"Yes, thank you Joy putangina mo talaga and pakisabi dyan kay Yeri punyeta siya, pinalitan niya ringtone ko!.."

'Yes whatever, you've got a lot of explaining to do..'

Naka hinga ng maluwag si Irene matapos i-end yung call, nilagay na pabalik sa bag ang selpon bumalik sa ticket booth kung saan naghihintay si Seulgi.

"Sorry tumawag kasi si Joy, akala ko emergency.." aniya nang makabalik. Tumango lang si Seulgi saka ngumisa bago ipinakita yung ticket na ride-all-you-can.

Napalunok nalang si Irene.

"Nung bata pa ako, madalas kaming pumunta dito.. and ngayon lang uli ako nakabalik dito simula nung.. mawala sila." sambit ni Seulgi, may kaunting lumbay sa boses.

"I'm sorry."

"Ha? Bakit ka nagsosorry?"

"Uhmm. I don't know, I just.. feel sorry for your loss.."

"I'm fine, and thank you pero matagal na rin yun. I'm over with my 'grieving phase'. " napangiting sagot ni Seulgi.

"Still, I'm sorry."

"Bakit ba sorry ka ng sorry?"

"Because I feel sorry, what am i supposed to say then?"

"Okay lang ako, okay? Tara naaa." hila ni Seulgi sakanya, nilibot ang paningin sa buong paligid.

Their whole escapade went fast, well ganun talaga pag nag eenjoy, hindi mo namamalayan yung oras.

Irene who was frantically screaming sa lahat ng rides nila. Akala niya katapusan na niya ng mga sandaling iyon pero okay naman atleast she got to hold Seulgi's hand.

Nung pagkatapos nila sa unang ride nila; roller coaster. Ang kawawang Irene, walang kabuhay buhay na naglakad papunta sa pinaka malapit na bench. Kahit nagulo yung buhok niya't lahat- lahat, mukha paring dyosa. Kaya di na masama.

Worried na lumapit si Seulgi sakanya,