Hindi maipinta ang mukha ni Lily habang naglalakad patungo sa bookstore. Paano'y tumawag na naman ang masugid niyang suitor na si Roy. At pinagbantaan pa siya nitong susundan siya kahit saan siya magpunta. Ang walanghiya!

Magiging stalker pa yata niya! Pero siya ang tipo ng tao na hindi padadala sa mga pananakot nito sa kanya. Siyempre, mautak din naman siya. Gumawa siya ng paraan para hindi siya makilala ni Roy.

Kaya heto siya ngayon. Bihis lalaki na naman. Ibang iba sa Lily na fashionista. But she didn't mind at all. Mas mabuti na iyon kaysa masundan pa siya ng "stalker" niya.

"Nasan' na ba 'yun?," panay ang kalkal ni Lily sa patong-patong na notebook na nasa harapan niya. Bakit ba kasi white na Spring notebook pa ang kailangan ng kapatid niya, hindi na lang simpleng notebook. Patuloy lang siya sa paghahanap hanggang sa mahilo-hilo na siya. Naku, nakakaubos talaga ng pasensya. Hindi niya namalayan an g lalaking papalapit sa kanya dahil abala pa rin siya sa paghahalughog sa pumpon ng mga notebooks.

"Excuse me," anang baritonong boses. Ah, that voice. Isa lang ang kilala niyang nagmamay-ari ng boses na iyon. Hindi pwede. Baka nagha-hallucinate lang siya. Nilingon niya ang pinanggalingan ng boses para makumpirma ang kanyang hinala.

"Lily?!," Mababakas ang pagkagulat sa mukha nito.

"Alexander oppa!" Napalakas yata ang boses niya sa sobrang pagkabigla dahilan upang makuha niya ang atensyon ng iba pang customer ng bookstore. Narinig pa niya ang isa sa mga ito na nagsabing, "I told you! That is Alexander Eusebio. One of the U-Kiss members!" Sabay-sabay na nagtilian ang grupo ng mga estudyante na iyon.

Patay! Malamang ay pagkaguluhan si Alexander ng dahil sa kanya. Naglipat ang tingin niya dito at sa mga fans na ngayon ay papalapit na sa direksyon nila. Ngunit bago pa man magsilapitan ang mga ito ay hinila na ni Xander ang kamay niya at patakbo silang umalis sa lugar na iyon.

***

Masakit na ang mga paa ni Lily pero wala siyang pakialam. Kahit madapa-dapa pa siya sa daan. Ang mahalaga sa kanya, hawak ni Xander ang kamay niya. At ayaw na niyang matapos pa ang sandaling iyon. Kahit yata mag-around the world pa sila ay makakaya niya basta’t huwag lamang ito bibitiw sa kanya.

Ngunit sa wakas ay huminto din ito sa pagtakbo. Pareho nilang habol ang paghinga habang magkahawak pa din ang mga kamay.

“This is the first time I run away because of the fans running after me,” Xander said while catching his breath.

“I’m sorry. It’s my fault. The fans recognized you because of me.”

“No, don’t be sorry. This is not your fault. Maybe I’m just not good at disguising.” He took off his sunglasses.

Oh, god. She really loved looking at those beautiful eyes of his but...

“Oppa, don’t take that off!” She put the sunglasses back to hide those eyes. “The people might notice you.”

“Yeah, maybe next time I should be as good as you in disguising.” Xander looked at her from head to toe making her to feel uneasy.

“You looked like a boy. I didn’t recognize you a while ago ‘coz you dressed up differently. But you still look cute though.” He slightly pinched her cheeks.

She felt her blood through her face making her blush.

“So, you’re also disguising just like me, huh?,” he teased.

“Uhm, sort of. But unlike you, I’m not hiding from the fans. I’m just avoiding someone.”

“A stalker perhaps?,” Xander asked. But she didn’t answer.

“Okay, since you don’t want to talk about it, then let’s leave it that way. But, can I ask a favor?,” he enquired.

“What is it?”

“Can you help me to find another bookstore? ‘Coz I really need to buy a book as a present for my father’s birthday.”

She nodded. Kahit ilang pabor pa ang hingin nito’y gagawin niya.

***

Ito na yata ang pinakamasayang araw sa buhay ni Lily. Imagine, nakasama niya si Alexander, isa sa mga miyembro ng tintiliang boy group sa bansa na U-KISS. Feeling tuloy niya ay kukunin na siya ni Lord kung kaya sobra-sobra ang biyaya niya sa araw na iyon.

They went to the nearest bookstore to buy his father’s birthday gift.

She had never imagined this might happen kaya naman ganon’ na lamang ang ngiti niya habang kasama ito. Matapos kumain ay nagyaya naman itong kumain sa isang Filipino restaurant. She never thought that Xander would love the taste of Filipino food. She really felt happy and overwhelmed. Ngunit napalis ang ngiti niya nang mamataan ang lalaking papasok sa restaurant--- si Roy! At kitang kita niya ang pagkunot ng noo nito nang mapadako ang tingin sa direksyon nila.

Marahil ay kinikilala siya.

Hindi tuloy siya mapakali sa kinauupuan. Parang gusto na niyang umalis sa lugar na iyon kung hindi lamang kay Alexander na sarap na sarap pa rin sa pagkain ng adobo.

“Is there something wrong?” marahil ay napansin nito ang pagiging balisa niya. Pero hindi ito nakakuha ng sagot mula sa kanya dahil hindi niya maialis ang paningin kay Royna noo’y patungo na sa mesang kinaroroonan nila.

“Oh, my god. Liliy, you’re dead!,”bulong niya sa isip.

Napadako rin ang tingin ng kasama niya sa paparating. Kinuha niya ang kanyang bag para itakip sa kanyang mukha.

Para siyang tanga dahil huli na ang lahat. Tiyak na nakilala na siya ni Roy.

“Is he the person you tried to avoid?,” Xander asked in a low voice. “Your stalker?,” he continued.

Tumango na lamang siya bilang sagot sapagkat ayaw na niyang magsalita pa at baka marinig pa ni Roy ang boses niya.

“Maybe he is so obsessed with you that’s why you’re trying hard to avoid him by covering your face with your bag,” he commented while trying his very best not smile on her acts.

Tumango uli siya kahit hindi naman talaga nag-sink in ang tanong nito sa kanya o kung tanong nga ba iyon o hindi.

Laking gulat niya sa sumunod na ginawa nito.

“I have an idea.” Then he took the bag out of her hands to reveal her face.

Kinuha niya muli ang bag dito para ipantakip muli sa mukha niya ngunit talo siya sa pakikipag-tug-of-war dito. Kaya wala na siyang nagawa pa kundi takpan ang mukha gamit ang mga palad niya.

“Guess he already knows who you are. So ‘ya better stop that. But don’t worry, I’m just here if you need a help.” Then he continued eating his dessert, Halo-halo.

Umayos siya ng upo. Total buking na siya, haharapin na lamang niya si Roy kaysa naman magtago pa siya sa ilalim ng mesa.

“Hi,” bati nito sa kanya.

“Hello,” walang kangiti-ngiting niyang bati dito.

“Hello too!,” masiglang bati naman ni Xander dito. Napadako ang tingin niya sa huli. Sa wakas ay tapos na pala itong kumain.

“Who is he?,” nakakunot noong tanong ni Roy.

Bago pa man makasagot ay inunahan na siya ni Xander.

“I’m Alexander, Lily’s fiancé,” abot tenga ang ngiting sagot nito. He extended his hands to Roy. But the latter refused it.

Napaubo siya. Ano daw? Fiancé?! Nabibingi ba siya o nababaliw lang si Xander?

“Fiancé?!,” bulalas ni Roy habang nakatingin sa kanilang dalawa. “You didn’t tell me you already have a fiancé. Is that the reason why you’re trying to avoid me? You even ignored my phone calls. And now you’re telling me you’re getting married? I can’t believe this! How could you do this to me? Don’t you think it’s unfair?,” galit na turan nito.

Nagulat siya sa naging reaksyon nito. Aba naman. At ito pa ang may ganang magalit. As if my relasyon na sila.

“Hey, don’t yell at her. She doesn’t have an obligation to tell you about our wedding. Who are you anyway? Is he your friend, sweetie?,” biglang baling nito sa kanya.

Sweety? Teka, ano bang drama ito? Hindi tuloy niya alam ang isasagot.

Then Xander held her hand and look at her. His eyes were telling her, “C’mon just go with the flow.” She cleared . “N-no… he’s not my friend,” sagot niya.

“And now you’re denying me,” hinanakit ni Roy. Kitang-kita niya ang pait sa mukha nito. Parang na-guilty tuloy siya.

Pero dapat ay walang puwang ang awa sa kanya. Kailangan na niyang tapatin si Roy para tigilan na siya nito. It’s now ornever.

“I just wish you’ll never regret this. I never imagined you could hurt me this much.”

“I’m sorry Roy,” bulong ng isip niya.

Nanatili pa itong nakatitig sa mukha niya saka tumalikod at lumabas na ng restaurant.

Para siyang nanghina kaya muli siyang umupo at tinungga ang isang basong tubig sa harap niya. Nang mahimasmasan ay napangiti siya. Sa wakas ay malaya sa siya mula sa obsessed suitor niya.

Thanks to Alexander’s bright idea.

another update for the week! and again, IMEOR is very happy with your comments! so she's extending her BIG THANKS to you.. so keep on leaving comments!

please don't be a silent reader... we love to hear things from you!

kamsahamnida ^_^