‘Claude Shannon and Warren Weaver is a transmission model consisting of five elements: an information source, which produces a message; a transmitter, which encodes the message into signals; a channel, to which signals are adapted for transmission; a receiver, which decodes (reconstructs) the message from the signal; a destination, where the message arrives. A sixth element, noise, is a dysfunctional factor: any interference with the message traveling along the channel which may lead to the signal received being different from that sent. The noise is a summation of unwanted or disturbing energy—Good luck sa quiz, Kunsensiya.-- from natural and sometimes man-made sources. However, some noise is also produced in the receiver. Whenever your mind begins to wander away from specific tasks at hand—Good luck sa quiz, Kunsensiya.--it begins to succumb to the spell of internal noise. Unlike audible noise—Good luck sa quiz, Kunsensiya.--internal noise exists solely within each person's mind—Good lu—

“PUTANGINAAAAAAA!!!” Singhal ni Sungmin sabay hampas ng kaniyang ulo sa librong binabasa niya. Napatingin naman ang mga kaibigan niya sa kaniya, pati na ang ibang tao sa loob ng cafeteria pero wala siyang pakialam. Hindi na niya maintindihan ng maayos ang binabasa dahil sa punyetang note na yun.

“Tae ka kasi. Sa dinami-daming pwedeng gamitin na pangalan ‘Kunsensiya’ pa talaga.” Iiling-iling na sabi ni Ryeowook at pinagpatuloy ang pagsubo ng pagkain na naudlot dahil sa pagsigaw ni Sungmin habang si Donghae ay humahagalpak sa tabi niya. Wala si Eunhyuk ngayon dahil bigla siyang nahatak ng Dean. May ipapagawa yata sa kaniya dahil siya ang block president. Hindi niyo aakalaing responsableng estudyante si Eunhyuk ano? Wahahahaha. Pero seryoso. Siya ang Block President nila at sa ayaw at gusto niya, aalilain at aalilain siya ng mga Professors.

Ayaw na sana ni Sungmin mag flashback dahil mapapahiya na naman siya sa mga readers niya pero dahil demonyita ang author, ito na.

“How did you know my number?” Bungad agad ni Sungmin nang makita si Kyuhyun na lumabas mula sa classroom. Nakita naman niya itong ngumisi at umiling.

“Di’ba ako dapat ang nagtatanong sa’yo niyan? Kanino mo nakuha ang number ko?”

“I have my ways.” Mayabang pa niyang sagot. “And how did you know it was me?” Pagpapatuloy pa niya.

“I have my ways.” Nangaasar na sagot ni Kyuhyun na ikinainit ng ulo ni Sungmin.

“Ano bang problema mo, Cho? Gusto ko lang namang makipagkaibigan sayo ah?” Tanong niya ng may diin which made Kyuhyun scoff.

“Kaibigan? Oh, c’mon Lee Sungmin. Kilala ko mga katulad mo. Pare-pareho kayo. And don’t even bother dahil straight ako.” Nakasimangot na niyang sabi. “If you’re wondering kung paano kita nakilala, the ‘I want you.’ gave it away.

At nakalimutan mo yatang Vice President ako ng council ng college namin? It’s not that hard to ask for the number of the SSC’s PRO.”

.

Oo nga pala.

PRO siya. Malamang dapat may contact siya sa mga officers ng lahat ng colleges. Bakit hindi niya naisip na gumamit ng ibang number?!

At wait… ano daw ang sabi ni Cho? Straight? Siya? WHAT?!

Hindi nga pala niya na-consider kung ano ang ual preference ng panget na yun o kung may preference nga ba siya. Hays.

“Simula pala sa umpisa wala na kong pagasa sa mokong na yun.” Really. He shouldn’t be feeling this sad over the matter. Ano naman ngayon kung hindi niya makuha si Cho? Ano naman ngayon kung straight siya? Pssshhhh…

“Eh para saan pa’t ikaw si Lee Sungmin? Bakit hindi mo gamitan ng alindog nang magkaalaman na kung totoo nga ang kine-claim niya?” Tinignan ni Ryeowook si Sungmin na para bang yun ang pina-obvious na dapat gawin.

Which is totoo naman. Para saan pa’t iniluwal siya ng mga magulang niya sa mundong ibabaw kung hindi niya gagamitin ang kagandahang lalaki niyang ipinagkaloob pa ng Maykapal? Bad. Bad ka Sungmin. Wahahaha. Pero paano kung yun na lang ang paraan para makuha niya ito? Tssss. Kasi naman si Cho. Ang arte arte kala mo naman may nakakahawang sakit si Sungmin. Eh kahit naman anong kiskis niya sa binata eh hindi ito mahahawa ng kagwapuhan niya noh! Tse.

Tinignan niya ang huling sentence sa page ng librong binabasa niya at ngumisi.

‘Effective communication between people can only occur if each individual is able to reduce the power of internal noise in his head. ‘

Cho Kyuhyun is his internal noise which he definitely needs to get rid off.

137*137*137*137

“So… walang magvo-volunteer?” Nakangising tanong ng acting professor sa kaniyang mga estudyante nang may marinig siyang kumatok sa pinto.

Pagkakitang-pagkakita pa lang ni Kangin kay Sungmin sa labas ng classroom ay alam na niyang may kailangan ito sa kaniya.

“Hi Sungmin.” Kung naasar man siya sa kinikilig na bati ng mga estudyante niya kay Sungmin ay hindi na niya ito pinahalata. Napasinghap nalang ito nang magtama ang mga mata nila. . Ang gandang lalaki pa rin talaga ng ex niya.

“O, napadaan ka yata sa college namin?” Once in a blue moon lang kasi kung makadaan si Sungmin sa College of Science mula ng magbreak sila.

Si Kangin, o mas kilala ng mga estudyante sa pangalang Kim Youngwoon ay isa sa mga naging ex ni Sungmin. Isa siyang graduate ng medisina at kasalukuyang nagti-trip at piniling mag assist sa Professor. Oo trip. Dahil nagbabakasyon lang siya sa Pilipinas. Summer break kasi sa Australia kaya wala pa siyang klase doon. Pag minsang naga-out of town si Prof, siya ang pumapalit at nagtuturo sa mga estudyante nito ng Anatomy and Physiology. Pero ngayon ata tinamad lang ang Professor dahil nakita niya itong may ka-lunchdate sa mall kanina.

Mabuti nga at hindi sila nagbreak ni Sungmin nang may samaan ng loob. God knows he’ll do anything para manatili ito sa buhay niya kahit bilang kaibigan lang. Hindi naging madali ang desisyon niya pero kinailangan niyang mamili. At pinili niyang ipagpatuloy ang pagaaral sa ibang bansa at makipaghiwalay kay Sungmin. Hindi sa hindi niya ito mahal, kung hind dahil sa hindi siya naniniwala sa long-distance relationship. Lalo pa yata niyang minahal si Sungmin nung nirespeto niya ang desisyon niya. Tinuturing niyang isa sa pinakamagandang nangyari sa buhay niya ang relasyon nila ni Sungmin.

Pero hindi ito oras para mag reminisce dahil kanina pa nagsasalita si Sungmin at ni isa man doon ay walang nagregister sa utak niya. Napangiti siya. Ang cute pa rin ni Sungmin kapag nakasimangot.

“Huy!” Winagayway ni Sungmin ang kamay sa harap ng mukha ni Kangin at nang matauhan ay tinawanan niya ang ex. Nakita rin niyang pinipigilan ng mga estudyante ni Kangin na matawa sa itsura ng teacher nila. Mahgpit siguro to sa kanila.

“Anong ngini-ngiti mo dyan?” Natatawa pa rin niyang tanong.

“Wala. Natuwa lang ako dahil nasilayan ko na naman yang Gluteus maximus mo.”

Marahang hinampas ni Sungmin ang braso ni Kangin habang nagiinit ang mga pisngi nito. Tama ba namang yun ang sabihin niya sa harap ng klase nito?! . Nakakahiya.

“Bakit ka nga nandito?” Nakangiting tanong ni Kangin sa kaniya. Siguro kung hindi lang siya naghahabol sa panget na yun makikipagbalikan siya kay Kangin. And speaking of, nakita niya ito na nakaupo sa may gitna at masamang masama na naman ang tingin sa kaniya. Yun na lang ba ang kaya nitong gawin? Ang tignan siya ng masama?

Imbis na mabwisit ay iniabot na lang ni Sungmin ang letter kay Kangin tsaka nagsalita. “Ang klase mo talaga ang sinadya ko dito. Narinig ko kasi si Sir Dimalinao na kailangan niyo daw ng model para sa identification ng parts ng Muscular System?”

Kasabay ng pagkawala ng ngiti ni Kangin sa labi ang panlalaki ng mga mata niya. Oo nga. Yun nga ang nakalagay sa letter ni Sir Dimalinao. Inaappoint niya si Lee Sungmin bilang model para sa exam ng klase niya. Nanlalaki pa rin ang mga mata niya nang inilipat ang tingin kay Sungmin na nakangiti na para bang sobrang dali ng gagawin niya. Well, in a way, madali nga lang namang humarap sa buong klase na nakahubad at isa-isang lalapit ang mga estudyante para i-identify ang parts ng muscular system. . HINDI. HINDI SIYA MAKAKAPAYAG! Para lang sa mga kamay niya ang Gluteus Maximus ni Sungmin!

Nagtaas na ng kilay si Sungmin dahil ang tagal magreact ni Kangin at naiinip na rin siya.

“Youngwoon, ano na?”

“HINDE!” Singhal ni Kangin na ikinagulat ni Sungmin at ng buong klase. Napansin ito ni Kangin kaya naman hinatak niya si Sungmin palabas at binilinan ang block na huwag magingay.

At the corner of his eyes, Sungmin didn’t miss the way Kyuhyun rolled his eyes, na tila ba asar na asar sa mga nakikita niya. Huh.

“Min, you don’t have to do this. Alam mo ba ang pinapasok mo?” Nag-aalalang sambit ni Kangin pagkalabas nila ng classroom. Napatingin si Sungmin sa kaniya.

“Why not? What’s so hard about standing in front of the class at ipa-identify ang muscles ko? Besides, it’ll be sad if we break your Professor’s tradition para sa exam na to.” Naningkit ang mga mata nila pareho. Ang isa, puno ng pagaalala at isa naman ay pagtataka.

“So kaya mong hubad na nakatayo sa harap ng klase ko? Kaya mong magpahawak sa kahit anong parte ng katawan mo?”

‘Kasi ako hindi ko kaya. Hindi ako makakapayag na gawin yun sayo!’ Montik nang idagdag ni Kangin pero napigilan niya ang sarili bago pa man lumabas sa mga labi niya ang mga salitang yun.

Nanlaki ang mata ni Sungmin at the realization.

“What?! Nobody said anything about going . Bakit hindi nilinaw ni Sir Dimalinao yun?” Nagtatakang tanong ni Sungmin.

“Well, not entirely . Pwede ka namang mag boxers—and why are we even talking about this?!

Just forget it, Min. It’s just a whimsical tradition. An inside joke among Dimalinao’s classes. And you’re not even part of the college so—“

“Let’s do it.”

Saglit na natahimik si Kangin sa sinabi ni Sungmin.

“WHAT?! ARE YOU SERIOUS?!”

Napangiwi si Sungmin sa lakas ng boses ng ex. Ikinagulat naman ni Kangin ang unti-unting pagtatanggal ni Sungmin ng mga butones ng uniform pero bago pa niya tuluyang mahubad ang polo ay hinawakan na ni Kangin ang mga kamay niya.

“What the hell are you doing, Lee Sungmint?” Galit na tanong niya sa ex niya. Hindi siya makakapayag na may ibang makasilay ng katawan ng ex niya. Lalo pat’ malamanyak na mga tingin ang nakita niya sa klase nung pumasok si Sungmin kanina. Who can resist Sungmin’s charm anyway? Sa isip-isip niya.

And Sungmin’s fully aware of that. Kaya yun ang ginagamit nito ngayon sa kaniya. His pleading eyes, his luscious, pouting lips, his rosy cheeks, all screaming to him na pumayag sa hinihingi nito.

“Please?” That did it.

Nagbuntonghininga si Kangin at asar na ginulo ang buhok.

“All right. Sige. Kung yan ang gusto mo,” Nakita niyang ngumiti si Sungmin pero pinigilan niya itong magsalita gamit ang kamay na humaplos sa malambot niyang pisngi. “But just this once. After this, huwag mo na ulit itong gagawin. Promise me, Min.”

Napakagat na lang ng labi si Kangn nang nginitian siya ni Sungmin. Yung ngiting tagos hanggang Femur, the strongest bone in the entire human body.

“So… where should I strip?” Kampanteng tanong ni Sungmin at gusting iumpog ni Kangin ang sariling ulo sa pinakamalapit na pader.

Gustong gusto tumawa ni Sungmin sa itsura ng klase ni Kangin nang pumasok siya sa loob ng classroom na naka-boxers lang. Habang asar na asar namang nakasunod si Kangin dahil sa mga naririnig niyang catcalls at hiyawan ng block.

 Palihim na tinignan ni Sungmin si Kyuhyun at ngumisi. Tumayo na siya nang may sapat na layo ang dalawang paa at ang mga hita. Itinaas ni Sungmin ang kanang kamay at inilapat ang kamay sa likod ng ulo, gaya ng instructions ni Kangin bago sila pumasok. That way, mas lilitaw ang muscles at hindi mahihirapan ang mage-exam.

‘Sige lang. Ngumanga ka lang. Tignan natin kung kailan babaluktot yang sinasabi mong straight.’

“Everyone has the chance to take the exam,” Kangin rounded his gaze and ended up staring at Sungmin’s . He sighed. “Who wants to go first?”

“Teka lang.” Napatingin ang lahat kay Sungmin. “Ako pipili pwede?”

Napataas ang kilay ni Kangin. Ano bang trip ng ex niya? Pero wala nga namang rule na nagbabawal nun kaya tumango na lang siya.

“Go ahead.”

Sungmin smirked and looked straight at Cho Kyuhyun. Lalo pang lumaki ang ngisi niya nang makita niyang napalunok ang binata.

“Then, I pick Cho Kyuhyun.”

Inutusan ni Kangin si Kyuhyun na tumayo at pumunta harap na siya namang sinunod ng estudyante niya.

“You have ten minutes, Cho. Are you ready?”

Walang atubiling tumango si Cho habang nakatitig lang kay Sungmin na ikinataas ng kilay ng acting professor.

“You may start.”

Tahimik ang buong klase, nagaabang sa gagawin ng prodigy na si Cho Kyuhyun. Kahit si Sungmin mismo ay nagaabang ng kung ano ang una niyang ituturo. Pero gusto niyang matawa nung inuna ni Kyuhyun ang mga madadaling hawakan.

“Frontalis, Orbicularis oculi, Zygomaticus, Masseter,” Sandaling napasinghap si Sungmin nang maramdaman niya ang malamig na daliri ni Kyuhyun na agad namang tinanggal ng binata sa panga niya.

. Medyo mahirap pala to. Nakakakiliti.

Hinawakan ni Kyuhyun ang Serratus anterior niya at yun na. Napahagalpak na lang siya nang hindi sinasadya.

“Tumigil ka nga. Nasasayang oras ko.” Bulong ni Kyuhyun sa kaniya pero kahit anong tago niya, ay hindi maikukubli ang maliit na ngiti nito sa labi hanggang sa umabot na siya sa bahagi ng katawan ni Sungmin na mahirap hawakan. Ang Gluteus maximus. Pero sa ngalan ng grades ay ginawa niya ito na naging rason ng hiyawan sa likod nila. Pagkaluhod ni Kyuhyun ay nakita niya sa peripheral view ang acting professor na sumama ang tingin sa kaniya pero hindi niya ito pinansin.

Gamit ang hintuturo ay inilapat niya ito sa itaas na bahagi ng hita ni Sungmin at binanggit ang salitang “Sartorius.” At dahan-dahang ibanababa hanggang sa loob ng pagitan ng hita, sa may bandang ibaba ng singit.

“Abductor longus,” Narinig niya ang mahinang singhap ni Sungmin pero nagpatuloy lang ito. He traced his finger until he reached Sungmin’s groin. Napansin niya na may tumatayo na sa pagitan ng hita ni Sungmin pero pinilit niya itong hindi pansinin. “Gracilis,” nanginginig niyang sabi. Itninaas ulit niya ang daliri sa likod naman ng hita ni Sungmin at marahang inilapat sa Abductor magnus na siyang nagpakuyom sa mga  labi ni Sungmin nang tumingala siya.

“.” Bulong ni Sungmin sa sarili. . . . Sabay kagat ng labi habang nanayo ang mga balahibo niya.

Konti na lang. Konting-konti na lang at matatapos na rin si Cho. At nang binanggit niya ang Calneal Tendon ay agad na nagsabay sila ni Sungmin na nakahinga ng malalim.

“Times up. Good job, Kyuhyun. Nakuha mo lahat.” Sabi ni Kangin at tsaka pumalakpak ang natahimik na block.

“Woooooo!!! Ako naman! Ako naman!” Sigaw pa ng ibang classmates ni Kyuhyun na hindi na niya narinig dahil nakatitig lang siya kay Sungmin at si Sungmin sa kaniya.

“Masyado kang mahalay, Minho. Ihuli kita eh.” Narinig pa ni Sungmin si Kangin na nagbiro pero hindi na niya ito pinapansin dahil nananatili pa rin ang mga mata niya kay Kyuhyun.

“Who’s next?” Dinig ni Sungmin na pagpapatuloy na Kangin. Hindi na rin niya napansin ang isang lalaking tumayo at lumapit sa tabi ni Kyuyhyun.

“O, ako naman daw.” Nangingiting sabi ni Key at itutulak na sana niya si Kyuhyun palayo pero naunahan na siya nito.

Masyadong mabilis ang pangyayari para magregister pa sa utak ni Sungmin ang lahat. Pero nakita na lang niya ang sarili na hatak-hatak ni Kyuhyun palabas ng classroom. Tinanong pa niya kung saan sila papunta pero hindi ito nagsasalita at bakas na bakas sa mukha nito ang inis.

A/N:

PS. Dapat yata ganitong pose ang ginawa ni Sungmin. Sayang.