Gerald closed the scrapbook...........he just saw the page where there's a picture of an airplane with drawings of clouds and......there's a print of "I'm Sorry!"...on the bottom.......

He sighed....... he didn't want to remember how painful it was....... He was broken at that time....... Pakiramdam niya ay niloko siya ni Kim..... pinaasa siya nito sa wala......

(Flashback...........geralds turn ulit)

Pagkatapos niyang mapahiya sa lahat............nagmamadali siyang umuwi......... Hinalughog niya ang lahat ng sulok ng bahay....hinanap niya si Kim.......pero wala ito........

Nagulat si Kuya Vhong ng makita siya...."Gerald?....anong nangyari?"....tanong nito......kakabasa lang nito ng sulat na iniwan ni Kim.....sabi sa sulat na magpapakasal na daw ito....at patawarin daw sila....at uuwi daw sila makatapos ng ilang araw.........."Nasan si KIm?"......

Gerald look at him.....tears starts falling from his eyes..........."she......she didn't came!".....he fell on his knees......."I don't know what happen?......what went wrong?"........

Kuya Vhong guide him in the chair....."...Gerald......hindi ko alam kung anong sagot ang isasagot ko saiyo....... hindi ko kayang ipaliwanag ang part ni Kim..... kahit manghingi ako ng sorry sa iyo....alam kong hindi mo kayang tanggapin iyon...dahil hindi ako si Kim!".....bumuntong hininga ito.........."ang tangi ko lang magagawa ....ay ialok ang balikat ko.....pero wag mong masyadong uuhugan ha!!".....

Gerald cried more.......how can he kept his anger........ when the people around him have been so nice..........kailangan niyang umisip ng paraan para hindit tuluyang magalit sa mga taong nakapaligid sa kanya……. "kuya........ i need to go away.........far...far away........ ayokong pati ikaw ay madamay sa galit ko......... sa hinanakit ko..... I need to leave!!"....

Kuya Vhong tap his shoulder......."Naiintindihan ko.........basta lagi mong tatandaan......... para na kitang kapatid ko......at hinding-hindi ako nagsisisi.....na dito ka sa amin lumaki.......".....

"salamat kuya!!".....he said....

"Tama na nga ito..........baka mamaya pareho pa tayong manominate sa MMFF........at madiscover pa ako ng ABS..."....tumayo si Kuya Vhong...at may kinuha sa kwarto nito...... Pagbalik nito...ay inabot sa kanya ang dilaw ng envelope......."Pinadala yan kanina.........tumawag na rin ang Mommy mo.....sabi ang laman daw niyan ay tiket mo....since okay pa rin naman daw ang passport mo..yun na lang daw ang gamitin mo......... Open ticket daw yan....kung kailan mo gustong umalis.....makakaalis ka!!"...

Gerald stared at the envelop...........God.....ito po ba ang gusto niyong gawin ko?........

"Kuya.......please....call her........ please...make sure she's okay!"...

Tumango si Kuya Vhong...... naaawa siya kay Gerald....pero hindi niya kayang kontrolin ang isip ng kapatid.....

Gerald decided to left after three days of waiting for KIm....... He went back to states with his family............ But he felt like a robot........gumagalaw kapag inuutusan.....kumakain pag kailangan.........he felt a part of him died .....

His Mom felt worried for him........."Gerald anak?...........what's bothering you?........ nandito ka nga....pero pakiramdam namin....eh wala ka rin?"....

He look at his mom.........It's been a long time when he actually felt that his mom really cared for him........ suddenly......tears starts falling..........

"Anak?........what's wrong?".......niyakap siya nito......

"MOm....you are right.............all of you are right............. I'm a failure!!"......he said in between his sobs......

"No.....no.....don't say that!! You are not a failure........ I am!! I was on denial........ hindi ko matanggap na hindi kita kayang alagaan........ I was afraid to admit to myself na I was not a good Mom....dahil hindi ko alam ang gagawin ko sa iyo!! THe only thing I could think at that time is to send you in the philippines......"...tears fell on her cheeks ....she reach out for him....."...My pride kept me standing......but everyday is like a knife stubbing my heart....knowing that you were actually doing good back in the philippines......... I start questioning myself....what does your tita have....that I don't.?"....

Umangat ang mukha ni Gerald...."MOm?"...he never taught na may pinagdadaanan din ang Mommy niya.....all these years....he taught na ayaw lang nito sa kanya......

"I know son...... you're tita and her family was very nice..... kaya nga hindi ako makapagtanim ng sama ng loob sa kanila....because I know in my heart that they are really good to you...they‘ve threated you like their own son.... I'm sorry if I threatened you before ......you know....sa allowance mo....... yun lang ang paraan na nakita ko....para bumalik ka sa akin..... I was so scared at that time.....".....she hugged him....

Gerald smiled......he hugged his mom back......"I love you mom!!".......it felt good to finally be able to say this words to his mom........

"I love you too...son!!...........now.......are you ready for Mom's advice?.....baka pwede mo nang i-share kung ano man yang dinadala mo?"....

"Mom.........when will it be the right time to know....if a person needs to give up?".....he asked...

His mom smiled...."Is this a love question?"....

Gerald nod....

"Son........there's no such thing as giving up....specially for love..... lalo na kung alam mong....mahal ka rin ng taong mahal mo..... You keep on trying.....reaching......hoping....wishing..... until you found out the answer.......... dahil hangga't may question diyan sa puso mo..... it will never stop calling for that person's name......... You go back......get your answer....then you go from there!!"....his mom said...

"Pero natatakot ako......what if I'm not ready for her answer....baka masaktan lang ako?".......he said...

"Would you rather not knowing.....and keep wondering what's causing the pain................or would you rather know the answers now......and knowing why you're in pain.........would it be easier to know where the pain is coming from....than keep guessing!!!"

Gerald sighed.....

"Son......i'm letting you go now....so you better grab it..........before I changed my mind!!"......

Gerald hugged his mom......."Do you think....I can do this?".....

"I trust you son......whoever this girl is.........she's the most luckiest girl in the world!! anyway...who is this girl?".....

Gerald finally smile.........."Your inaanak!!"...he winked......

Nanlaki ang mata nito..............."Well.....if that's the case.....I'll book you as soon sa possible.......... wag kang papatay-patay diyan.........baka maunahan ka pa!!".....

His mom left the room......... but he remained staring at a blank wall.................tama nga kaya ang Mommy niya............is he ready to face her......... it's been 2 months ng umalis siya.............. kaya na ba niyang makita ulit si Kim?.......

Back in the Philippines………..

Kim was on the rooftop……..watching the sunset…………….ganito na lang ba ang buhay mo kimberly……..tutunganga sa araw…..hanggang lumubog………..pano kapag kinausap ka bigla niyan?………baka bigla kang tumalon sa bubungan………..

Tumingin siya sa ibaba…………Hmmnn…. Mataas-taas din ito ah…….kakayanin kaya ng powers mo?………

Ng biglang naramdaman niyang nababasa ang ulo niya….. Tumingin siya sa itaas………… sige…….sabayan niyo ako……….iyakan natin ang buhay ko!!

Ng marinig niya ang boses ng kuya niya………….

“heto ako……basang-basa sa ulan…..walang masisilungan…..walang makakapitan………….. “……kanta nito habang hawak-hawak ang hose…..at tinatapat sa kanya………..

Napatingin si Kim sa araw………………isama mo na lang kaya ako?……kaawaan mo naman ang buhay ko!! Zero ang lovelife………..pati kapatid ko…..torture pa rin……… himutok niya…..

Lalong itinutok nito ang hose sa kanya………..”umiiyak ang aking pusong……nagdurusa…… pero ayokong…..may makakita…………….kahit anong sakit ang aking maranasan…..yan ay ayokong kanyang malaman!!”…………

“Hoyyyy…….papa Vhong……………ang sakit sa tenga……………….dyuskow,…..plis……………….plis lang………pakidead and music…………. Ng makapagbeauty rest kami dito no!!”……sigaw ng bakla na nasa kabilang bahay………….. Nakadungaw pa rin ito sa bintana……….

Biglang pihit ni Kuya Vhong at tinapat ang hose sa kabilang bahay………….”MUltong bakla….multong bakla…….”…..sigaw nito………..

“AAAaaaahhh….”….tilian ng mga bakla…..habang umaalis sa bintana………….

Basang-basa na rin si Kim…….pero hindi pa rin siya umaalis sa pwesto niya…………

“Kimberly…………anong gusto mong ihagis sayo diyan….para bumaba ka ha?……..granada?…..kaning baboy?”…..turo nito sa kanya….

Iling lang ang sagot ni Kim…….

“ah!……wag ka ng sumagot……kasi alam ko na ang sagot…………. Hindi ko pwedeng ihagis saiyo si Gerald…alam mo kung bakit?……kasi may iba ng mahal iyon……..yung hindi siya iiwan!!”…..

Humikbi si Kim……..”Ang sama mo!! Ang sama-sama mo!!”…..

“O….e totoo naman yung sinasabi ko……. Kalimutan mo na iyong taong iyon……kasi ikaw kinalimutan ka na non!!”….sulsol nito…………

Umiyak na si Kim…………”Akala ko ba …..mahal mo ako?….bakit mo ako sinasaktan?”….

“Hindi kita sinasaktan…………… hindi pa!!…..pero malapit na!! kasi pagod na ako sa teleseryeng ito….. Dalawang buwan ng puro iyak……….nakakasawa na!! dinaig mo na nga si Claudine….at juday………..ayoko na ng drama!!… Ipapacancel ko na ang cable diyan sa kukote mo…..para naman maiba ang istasyon!!”……

Kim look at him……………”Kuya…….ang tanga ko kasi eh……………….ang gaga ko!!”……….

“Ngayon mo lang nalaman?!! Ako alam ko na iyon noon pa!!…………..actually…….hindi lang tanga at gaga………………samahan mo na ng boba………engot……….At saka pwede ba………palitan mo naman yang linya mo…………….dalawang buwan mo na rin linya yan eh……………pwede ba yung……..”…..inayos nito ang mukha……”Gerald never said………..That he loves you!! O kaya ………… I’m the best in town!!”……gaya nito kina Sam m. at Anne c.

Tumayo si Kim…..lalo lang siyang nade-depress sa mga naririnig niya sa kuya niya…… Tama naman ito eh…………paulit-ulit na lang siya………kahit siya ay nagsasawa na kakangawa……….

Pagkababa niya sa hagdanan….galing ng bubong….siya namang akyat ng kuya niya……….”saan ka pupunta?”…nagtatakang tanong niya…

“Sasabuyan ko ng thumbtacks yung bubong………..ang hirap mong pababain kapag nasa itaas ka na eh……………tapos kung makaiyak ka…..para kang inaapi ng buong mundo…………….. Mamaya tumawag ng bantay bata yang kapitbahay….at ireklamo akong pinapahirapan ka!!”…sagot nito…..

Iiling-iling na pumasok sa kwarto si Kim……magkapatid ka nga naman ng isang abnormal…………