Track 03: Kaibigan, o Magka-Ibigan?

The One I Once Loved
Please Subscribe to read the full chapter

[ Now Playing: Pasalubong by Ben and Ben ft. Moira ]

 

 

Legit. 

 

I feel like I've fallen, head over heels. 

 

#SeulgiBadingSoMuch

 

#SeulgikayIrenelangKakalampag

 

Ang lakas ng tama ko sa'yo, Irene. 

 

Sobra. 

 

Naiiyak nanaman ako sa kabadingan ko. 

 

Pero bakit kasi ganun? 

 

Bakit crush na crush kita so much to the heaven and moon and sun and moon, baby you're my sun and moon???????? 

 

Char, sabi mo nga pala ayaw mo nung song na yun. 

 

Okay, hehehe. 

 

Pero ayun, bakit ganun? 

 

Friends ba tayo? 

 

Or more than friends? 

 

Bakit ka nakikisabay pag nilalandi kita?????? 

 

Crush mo ba ako?????? 

 

Ikaw ha… 

 

What if inlababo ka na pala sa akin, Irene? 

 

What if inlababong inlababo ka na pala, dinedeny mo lang???? 

 

Char, bawal mag-assume. 

 

'Di ko pa nga alam kung kasama ka ba sa federasyon o kung straight ka ba na trip lang mantrip ng mga bading eh… 

 

Ah, bahala na. 

 

Basta pwede kong sabihin na I tried, malay mo naman mag succeed.

 

Charot. 

 

Mga half. 

 

Anyways, it's been a steady two weeks since the Suho bardagulan incident, at eto ang mga bagong development sa medyo hopeless crush ko with the Joohyun Bae, as well as mga happenings sa eventful kong buhay:

 

Sis, naglalunch na kami every day. 

 

AS IN EVERYDAY. 

 

Well, hindi naman kasama yung Saturday tsaka Sunday since sa univ lang naman kami nagkikita madalas, pero I've actually learned about her sa mga lunch dates namin together. 

 

Uy, date. 

 

Date daw, hehehehe… 

 

Seulgi biot. 

 

Pero yun nga, I learned na kaya pala siya puyat minsan is because she's working part time on the side kahit na alam kong medyo well-off naman sila kahit papano, which is because she wants to be independent right off the bat. 

 

Oh, 'di ba. 

 

My strong independent queen yarn. 

 

Hala "my" daw oh…. 

 

Seulgi, kalma.

 

Whoa whoa, sabi nung cute na attorney na adik sa whales sa Netflix.

 

Tas siyempre in those two weeks naulit uli yung pag tulog niya sa shoulders ko sa klase ni Ma'am Terror, tas tinuruan ko din siya ng top spots para matulog, something na naging secret na namin ni Wendy tsaka ni Joy. 

 

(Si Hyo-seob na din dahil ang daldal ni Joy, na isinama yung buong basketball team. >:<) 

 

Sa 4th Floor Library ng building namin. Sa field malapit sa basketball court, kaso kailangan may bantay dahil baka manakawan. Sa fire exit ng main building. Sa mga bench ng Leisure Point, isang sikat na tambayan sa loob ng school. 

 

Tawang tawa nga siya nung kinukwento ko na pinrank ko si Wendy before sa field eh, iniwan ko siya tas pinagising ko sa guard. 

 

Uy, speaking of Wendy! 

 

Nakausap ko na pala siya, at confirmed ang chismis mga sizt; matagal na pala niyang crush si Joy, even before pa kami nagkakilala nung freshies pa kami. 

 

Kaya pala willing siya magpakopya kay Ligaya kahit walang kapalit, tapos pag ako kailangan bibilhan ko pa siya ng chibog???? 

 

Grabe Wends, akala ko ba ako favorite mo. 

 

Pero yun nga, naikwento ko din kay Joohyun yung matter na iyon, at sabi niya naman sa akin na hayaan ko lang daw si Wendy na mag make ng move since may Hyo-seob nga sa picture, at mukhang going strong naman sila ni Joy. 

 

Kaso, yun nga ang inirereklamo ko kay Joohyun, kasi parang ayaw naman ni Wendy magconfess or magtry ng kahit anong move. 

 

Hays. 

 

Be like me, Wends, isang matagumpay na bading dahil lagi kong kasama si crush. 

 

"Tulala ka nanaman," Joohyun suddenly says habang nakatambay kami sa field, at kakagising niya lang mula sa power nap niya bago ang klase namin sa Psychology, dahil it's Friday today. 

 

Joohyun and Seulgi Day, hehehe. 

 

"Nandito naman ako, pero nasa iba isip mo. Grabe ka na, Kang Seulgi." naka ngiti niyang sabi habang medyo antok pa siya, at hindi ko mapigilan ang mamula at mapangiti dahil once again ay bumanat nanaman siya, and she always catches

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
forgotme #1
Chapter 18: Grabe nman mapanakit..
Wala bang part 2 ung continuation 😁✌️
sluggiebearr
#2
Chapter 18: wtf did i just read 😭😭😭😭😭 ang sakit sakit ng puso ko sobra ano to
xantheaverielle
#3
Chapter 18: Sobrang sakit ng fic na 'to. Cried too much from reading this. So beautifully written and so painfully good. Made me realize so much. Thank you for this work, author!
Reveluvteddy #4
Chapter 18: This is really good. Hurt so good 💔
seulsbear
#5
Chapter 5: Ang ganda ng story na 'to! Nasa chapter 4 pa lang ako pero parang may ib-binge read ako ngayon😭

This story deserves more comments and reads! I'm guessing the reason why di gaanong kilala 'tong story na 'to even tho it's so good is because you didn't put a "seulrene" tag on its own sa description. I was only able to find this story through twitter :((
RVSone0105
880 streak #6
Chapter 5: Haist talaga seulrene!! Panindigan niyo rin ang kilig ko sa inyo, galawin niyo na ang barko juseyo 🥺 missed ko na kayo 😭
spagtitty #7
Chapter 18: Thank you so much for this masterpiece, author. I never knew I needed a beautifully written fic in my life. god im so glad dementia runs in my family and because of that i can read this again and again and again and experience catharsis 🧎🏻‍♀️
spagtitty #8
Chapter 14: ṣ̸̛̺̞̯̬̍̏̓̀̅̚̕e̶̘̤̪̟̭̰͑ư̵̳̱̥̙͆͐̌͋̂̈̈̅̍l̵̥̓͐̈́̓̌̃͂̅͝r̶̯͇̪͓͈̭̫̟̉͑͛̏̿̊è̶̛̙̙̭̖̦͐̀̓̐̓̓̇̀ņ̷̖͈̱͍͗́ê̵̬̗̪̫̆́̍͆͛͠f̷͈̹̜̦͍̱̉͐̉̅̈́̃̚͠l̵̫͂͗͆͌̈́̎̃̎͝ủ̶̡̡̻͈̠̤f̵̰̬͎͚͇̯̓̈́̌ͅf̵̡͓̙͕͓̞̳̞̀̍͋̚͜͜͝