Hindi na maalis ang ngiti sa labi ko. 

Kanina pa ako tinatawanan ni Karina kasi mukha raw akong timang na pasulyap-sulyap sa kanya. She even asked why I was smiling so widely. 

It takes me back to the time kung saan panakaw-nakaw lang ako ng tingin at ngingiti nang mag-isa. 

Kung alam niya lang ang mga ideya na pumapasok sa isipan ko ngayon at kanina baka isipan niya na sobrang baliw ko na sa kanya. Pero actually, totoo naman. 

Ang ganda ganda ganda niya!

Nasabi ko na ba? Habang tumatagal mas lalo lang bumibilis ang tibok ng puso ko.  Minsan, napapansin ko na parang sumisikip ito, hindi dahil sa sakit kundi dahil sa galak. Parang hindi sapat ang term na "gusto" lang sa nararamdaman ko para sa kanya. 

Habang kausap niya ang mommy niya kanina, di ko maiwasang titigan siya. Iniisip ko pa rin kung paano naging posible ang lahat. 

I'm feeling completely overwhelmed. Nalulunod ako sa klase-klaseng sensasyon. 

Yung babaeng tahimik ko lang hinahangaan, yung babaeng parati akong sinusungitan ay abot-kamay ko na. 

Who would have thought? 

Paulit-ulit niya akong tinanong kung anong iniisip ko pero todo iling lamang ako kaya hindi na niya muna ako kinulit. I can feel the burning of my cheeks that's why I am trying my best na huwag siyang sulyapan muna. Meanwhile, she's just patiently observing me on the side. 

Pero kahit anong pigil ko sa sarili ang hirap na hindi siya lingunin. Ang hirap na balewalain ang presensya niya. My eyes are constantly looking for opportunities to gaze at her.

I peeked at her for the nth time.

Natuyo na ang mga luha niya although medyo mapula pa rin ang mukha. Bakas rin sa mga mata niya ang pag-iyak kanina. Her nose is also reddish.

I chewed the insides of my cheeks to keep myself from smiling too much. Parang may mga insektong nagliliparan sa tiyan ko. 

She probably thinks that I am weird. 

I couldn't recall the first time I felt this way towards her. Was it always like this since the beginning? 

Kanina, sobrang higpit ng yakap niya sa akin na pakiramdam ko ayaw niya na akong pakawalan. 

And I couldn't help but rejoice about it. Just the thought of her not wanting to let me go sent shivers down my spine. It's like she wanted me just as I wanted her. This is no longer one-sided like what I thought of. Paulit-ulit niya pang sinabi na gusto niya ako. Ang sarap marinig. Yung sa kaniya mismo nanggaling.

Akala ko dati di na kami aabot sa ganito. Akala ko, tamang masid na lang ako sa mga ginagawa niya. 

I only wished to feel her gentleness. It never occurred to me na sobra sobra pa pala don ang mararanasan ko. 

Natigil ako sa pag-iisip nang maramdaman ko ang maingat na paghawak niya sa kamay ko. Kinagat ko na ang aking labi kasi pakiramdam ko sasabog na ang puso ko. I cannot contain these emotions all at once. 

I felt her squeeze my hand until she moved behind me and rested her head on my shoulder. Ang isang kamay niya ay pumalibot sa tiyan ko. I stood frozen. 

But later on, my body eventually relaxed. 

This gesture feels intimate. Isang patunay na totoo ang nangyayaring ito sa pagitan namin. 

I could feel her front pressing me on my back. Maya-maya'y narinig ko ang mabigat niyang paghinga bago siya magsalita. 

" I'm really sorry for what I did before... I wasn't blind to how I treated you badly at kahit ilang ulit pa siguro akong humingi ng tawad, it won't be enough still..." Namamaos ang boses niya. 

Nagsisitayuan ang mga balahibo ko sa batok dahil sa paraan ng pagbigkas niya ng bawat letra. It's always like this kapag malapit siya sa akin. 
 
I squeezed her hand at what she said. 
" Let's just move on from it, alright? May mga kasalanan din naman akong nagawa sa'yo." 

Naramdaman kong mas humigpit ang yakap niya sa akin. She's burying her head in the crook of my neck. Nakikiliti ako nang kaunti sa bawat paghinga niya. 

" Selosang-selosa ako, Winter. " 

I felt a sudden leap in my chest. Mas lalo lang lumawak ang ngiti ko. 

She's slowly breaking down her defenses. I can feel it. Coz knowing her, she wouldn't acknowledge such a thing that easily. And I want to hear more. I want to know more about her thoughts. 

" I just couldn't admit it to myself, but I always felt it before and it made me feel insecure in some ways... Kahit ngayon di ko pa rin maiwasan."

I caressed her hand. Para akong lumulutang dahil sa tuwa. " Don't be jealous now, ikaw lang ang gusto ko." 

She hummed silently.

" I tend to walk out kapag nararamdaman ko iyon. It took me so much time to figure out."

I knew it. 

" I know that now, Karina. "

Saglit kaming natahimik. Only our breathing could be heard. 

" No more girls?" 

Natawa ako sa tanong niya. 

" Actually, there are no other girls to begin with, kasi kahit na sino ang kasama ko, parating ikaw ang pumapasok sa isipan ko."

" Liar. "

" Stop calling me a liar. "

She pinched me softly. 

" Why did you have to say na you will date Lia kanina?"

" Well of course, that was just to trigger you. You tend to say things that contradict your feelings when you're jealous. "
 Naramdaman kong muli ang mahina niyang pagkurot sa tiyan ko. I let out a small ouch. Tumawa lamang siya. 

" She has known about my feelings for you since the beginning. Mas nauna niya pa ngang napagtanto kesa sa akin. Siya lang yung nasasabihan ko dati kaya palagi niya akong tinutukso."

" Really...? "

" Uh-huh. "

She played with my fingernails. Nakatutok lang doon ang mga mata ko. 

" When I heard yesterday na nagkita kayo, I felt threatened and... jealous. But I acted cool. I thought you liked her too much at baka may feelings ka pang natira kasi you behaved yourself nung umalis siya."

My heart throbbed. Hindi ko alam na ganito pala ang iniisip niya.

" Kaya ba para mo na akong pinagtatabuyan sa kaniya?" 

Naramdaman ko ang pagtango niya.

" Please, don't do that again. It hurt me, akala ko wala ka talagang pakialam." Hindi ko maitago ang pait sa boses ko.

" I won't do it again, I'm sorry."
 

Ako naman ngayon ang naglalaro sa mga daliri niya. Ang isang kamay ko ay pumaibabaw sa kamay niyang nasa tiyan ko. Kung pwede lang ihinto itong sandali na ito, ginawa ko na. Ang gaan lang sa pakiramdam na ganito kami. Sinasabi namin sa isa't-isa ang laman ng mga isipan namin. 

" I stopped seeing girls kasi kahit anong gawin ko, it's all futile dahil ikaw lang talaga...tsaka I feel like I'm cheating on you kapagka may nakikipagkilala sa akin. Yung mga accusations mong paglalandi ko lately, hindi totoo iyon kasi mga kaibigan ko lang ang kinikita ko."

I felt her hand slip inside my shirt. She's caressing my bare skin. 

A moment of silence filled us. She's still probably absorbing the things I said. 

A question suddenly popped in my head. Nakalimutan kong itanong kanina. 

" Gusto mo na rin ba ako dati?"

The thirst for her answer is killing me. She stopped the movement of her hand on my skin. 

" Hmm, I think so..." 

She did not deny it! My face lit up once more. So all those times, may laman na ang mga tinginan niya... 

I brought her hand to my lips and kissed it gently. Wala na sigurong makakapantay sa sayang nararamdaman ko ngayon. I felt her embrace tighten more. I think wala nang space na natira sa pagitan namin. 

" Bakit nga pala ang snob mo nung una?" Tanong niya naman ngayon. 

Gusto kong ibaling ang ulo ko pero hindi ko magawa kasi nakapatong ang kanya sa leeg ko. 

" I wasn't a snob." 

Her giggle vibrated. " Yes you were. I can remember it clearly. Ako lang ang di mo magawang kausapin noon samantalang ang friendly mo kina Ningning. It made me think na ayaw mo sa akin kaya medyo sumama ang loob ko."

My mouth opened agape sa naririnig ko mula sa kanya. I want to object. 

" You were mistaken! Gusto talaga kitang kausapin noon, nahihiya lang ako. Tsaka you were actually intimidating!"

" How was I intimidating e ang friendly ng approach ko sa'yo."

I directed my sight sa kamay naming magkahawak. Natahimik ako ng ilang sandali. 

" I guess, masyado lang akong kinakabahan kapag malapit ka. Sobrang ganda mo kaya... " Tugon ko sa maliit na boses. Ayaw kong iparinig masyado sa kanya. 

" What? " 

Unti-unting lumakas ang tawa niya. She tickled my stomach. Natatawa na rin ako. 

" I can't believe you. You're so gay!" She teased. 

" And what about you?" Mayabang na tanong ko. 

" What do you think? "

" I think oo rin. "

Our collective laughter echoed inside the room. She lifted her head and stole a quick kiss on my cheek. 

Ilang beses ba akong masosorpresa sa araw na ito? 

 
" Anong sasabihin natin ngayon sa mommy mo? Baka magulantang si Tita kapag malaman niya 'to. She might disapprove. "

She chuckled lightly. " You think so? Ikaw na ang bahalang mag-explain total parang ma