Yujin's Pov

"AAAAAACCHHHUUUUUU!!" napatingin sakin yung mga kasama ko sa hapagkainan.

"Oppa? Hindi sa ayaw kitang pumasa, pero tignan mo naman yung sarili mo. Sigurado kang papasok ka ngayon?" si Wonyoung, nag-aagahan na kami ngayon bago pumasok sa school.

"Kagabi pa 'yan, hindi mo ba ininuman ng gamot 'yan?" si mom.

"Hindi ko po kasi alam kung anu pong gamot iinumin ko." napakamot ako sa ilong ko.

"Nagpa-ulan ka nanaman ba?" si Chaewon.

"Uyy!! Concern." inirapan niya ako.

"Nagtatanong lang, oo nga pala tita baka umuwi po ako bukas sa bahay." tumingin ako sakaniya.

"Buti naman at na-isipan mo pang umuwi sa inyo." pang-aasar ko.

"Ayoko kasing mahawa ako sayo." binaling na niya yung atensyon niya sa pagkain niya.

"So I think you have to take a rest, son." tumingin ako kay dad *Pero hindi ko makikita si Minjoo ko.*

"Sige po."

"We're going to visit your mom and sister tomorrow, are you coming with us?" tumango lang ako.

Pagkatapos naming mag-agahan bumalik ako sa kwarto ko para magpalit nang pambahay, *Anu namang gagawin ko dito buong araw.* umupo ako sa harap nang computer ko at nagtingin tingin nang pictures namin ten years ago. "Siyam na taon palang ako pero mukha na akong matanda dahil sa tangkad ko." pinindot ko yung file nang may pictures namin seven years ago. "Si Chaewon pa yung crush ko dito hahahahahaha, kung hindi ka lang siguro pinsan ni Wonyoung tayo na ngayon hahahahahaha." hanggang sa five years ago na yung tinitignan ko. "Dito na nagsimula lahat, when my sister died." ginawa namin lahat para manatili kaming buo. "Dito rin nagsimula yung pagkakagusto ko kay Minjoo, pagkakahiwalay ni Chaeyeon-noona at Kkura, sinagot ni Gaeun si Hyewon. Sakin pala talaga nagsimula lahat, naging takot kasi ako." napabuntong hininga nalang ako.

"Ako tinutukoy ni Chaeyeon-noona yung sarili niya, kayo ibig sabihin kaming anim, sila ibig sabihin sila Minjoo." napakamot ako sa ulo ko. "Ang hirap maipit!! Lalo na kung hindi naman ako umiiwas sa kanilang lahat." pinatay ko nalang yung computer ko at humiga sa kama.

Nagising ako sa ingay na naririnig ko sa kwarto ko. *Ang aga naman ata nilang dumalaw.*

"Anong ginagawa niyo dito?" umupo ako at tinignan sila.

"Dinadalaw ka." tumabi sakin si Minjoo.

"Sipon lang 'to." 

"Ito nga pala yung hinihingi mo sakin, magpagaling ka na ha." napakunot yung noo ko.

"Noona?" 

"Ngumiti ka na, please?" si Chaewon.

"Hayaan mo paggaling mo lalabas tayong lahat." si Eunbi-noona, nilibot kong muli yung paningin ko. *Kompleto kami?* 

"Yujin? Yujin?" dinilat ko yung kanang mata ko. "Yujin? Kumain ka muna para maka-inom ka na ulit ng gamot." marahan akong umupo.

"Sila Wonyoung po?"

"Nasa school pa, bakit?" napanguso ako *Panaginip lang pala.*

"Wala po kayong trabaho ngayon mom?" tumayo ako at sabay na kaming lumabas nang kwarto ko papunta sa hapagkainan.

"Wala, hindi pa kasi naaayos yung bagong shift namin ang daming doktor ang dumating at umalis sa hospital namin." tumango ako bago umupo.

"Mom, diba kilala mo si Doctor Jo?" nag-isip pa muna siya bago tumingin sakin.

"Yung tinutukoy mo ba yung galing sa Busan?" tumango ako. "Bakit?"

"Kaklase ko po kasi yung anak niya, baka lang po kilala niyo."

"Bakit gusto mo ba yung anak niya?" natawa ako at napa-iling.

"Hindi po ako, si Yena-hyung." napatakip ako sa bibig ko.

"Mukhang hindi mo dapat sinabi yun ah, pero sige hindi ko