XIII

Kakatapos lang ng last period ng magkakaibigan at napagusapan nila na dadaanan nalang nila sila Irene sa may Education Building para sabay sabay nalang silang lumabas ng campus. Syempre si Wendy ay agad sinalubong si Ligaya at tinulungan mag bitbit ng mga gamit nito. Hindi naman sa hindi kaya ni Joy magbuhat ng bag, sadyang nagpapakasweet lang talaga si Wendy para dagdag ganda points. 

"Ganda ng smile natin ah?" Nakakalokong sabi ni Byul habang sinasabayan sa paglakad si Irene.

Syempre excited na makita ni Irene si Seulgi. Narealize niya how dull and boring life is without Seulgi and her jologs antics. Ngayon lang niya narealize kung gaano na siya kasanay sa magulo at maingay na buhay simula nung dumating si Seulgi sa buhay niya. Hindi naman sa hindi masaya ang buhay ni Irene before Seulgi came, is just that mas binigyang kulay ito ni Seulgi at syempre kasama na dun yung instant new friends nila.

"Maganda lang talaga ako. Parang di ka pa nasanay." Seryosong sabi ni Irene kaya naman napatawa si Byul.

"Gandang walang kupas, Seulgi lang ang katapat." Natatawang sabi ni Byul.

"Nangaasar ka nanaman?" Tinaasan siya ng kilay ni Irene atsaka pabirong kinurot sa tagiliran.

"Luh totoo naman ihhhh." Sabi ni Byul habang tumatawa.

Pangalawa sa listahan na magaling mangasar kay Irene ay si Byul. Kaya sanay na ito sa pangaasar at pangungulit neto sa kaniya. 

"Pero seryoso, kahit na gago yun sobrang seryoso nun mag mahal kaya naman wag mo sasaktan ha? Fighting, team mal!" Sabi ni Byul habang ginagawa pa yung fighting gesture. 

"Team Mal?" Kunot noong tanong ni Irene.

"Yup, team Mal! ibig sabihin non Irene at Seulgi lang malakas!" Natatawang sabi ni Byul atsaka kinuha yung tote bag na hawak ni Irene dahil mukha itong mabigat.

"Lahat kayong magkakaibigan parang malakas ang amats sa utak? I mean, kayo nina Seulgi, ikaw at si Lisa to be exact. Parang kinulang kayo sa bakuna." Natatawang sabi ni Irene

"Kasi kami yung mga igop sa tropa kaya ganon. Pag nagsawa ka kay Seulgi, tingin ka lang sakin kasi mas pogi ako dun!" Sabi ni Byul habang kinikindatan si Irene.

"Parepareho rin kayong malande!" Natatawang sabi ni Irene.

"Hoy anong kataksilan etong ginagawa niyo!" Kunwareng nagulat na sabi ni Yeri.

"Tsk. Tsk. Umalis lang ang pusa, naglaro na ang daga! Nako nako, Byul ah!" Pabirong sabi ni Lisa.

"Mga malisyoso! Sinasabi ko lang kay Irene na mas pogi ako kay Seulgi pero wala tol, di na to mag papaagaw! Na'seulgified na ata siya." Sabi ni Byul na natatawa habang inapiran si Lisa.

"Siguro na usukan mga utak ng mga 'to nung baby sila." Umiiling na sabi ni Irene.

Nang makarating sila sa sasakyan ni Jennie ay agad naman tumabi si Lisa sa driver seat para magkatabi sila ni Jennie. Si Wendy at Joy naman ay magkatabi sa likuran dahil gusto nilang mag solo. Nasa likod naman ng driver seat ay sina Yeri, Byul at Irene at pinag gitnaan nila si Irene.

"Di ko alam kung ano ang mas mabango, kung ikaw ba or yung niluluto mo." Sabi ni Seulgi kay Jisoo habang yakap neto ang bewang ng kaibigan.

"Bakit amoy ulam na ba ako, bal?" Natatawang tanong ni Jisoo kay Seulgi.

"Hmmm... pwede na... pwede na ba kitang ulamin?" Pabirong sabi ni Seulgi kaya naman natawa rin si Jisoo.

"Ang bastos pakinggan, bal!" Sabi ni Jisoo habang pabirong hinampas ang braso ni Seulgi.

Seulgi feels happy. Masaya siya dahil after a long time na pag surpress niya ng feelings niya towards Jisoo ay finally nakaamin na rin siya. Nakaamin na rin sila. Pero syempre part of her is confused. Dahil sa isant tao na alam niyang importante rin sa kaniya. But as much as possible, ayaw niya muna itong isipin. Ayaw niya muna isipin kung ano ang kailangan at tamang gawin.

Busy nagtatawanan ang dalawa ng biglang makatanggap ng message si Seulgi. Kaya naman tinigniyan niya kung kanino nanggaling ang text.

Jennie: Papunta na kami Austie!

Seulgi: Orayt! May sasabiihin ako sa inyo mamaya! ;) Ingat kayo!

Jennie: Kami din may surpresa! ;))

Seulgi: Kung ano man yan, mas shocking yung news ko! ;)

Jennie: We'll see about that, Austie! ;)

Natatawang binaba naman ni Seulgi yung cellphone niya pag tapos mabasa ang huling text ni Jennie sa kaniya. Syempre sasabihin niya 'to sa tropa niya. Gusto niyang marinig sa kanila kung ano ba ang kailangan niyang gawin at magpapatulong rin siya kung paano niya 'to sasabihin kay Irene or kung sasabihin niya ba. Dahil sa totoo lang ay walang tiwala si Seulgi sa sarili niya sa mga bagay na tulad ng ganito.

"Sino yun, bal?" Tanong naman ni Jisoo habang inaayos yung hapagkainan dahil hapon na at hindi pa sila nakakapg breakfast at lunch. Pano ba naman, dahil madaling araw na ng dumating si Seulgi sa bahay nila Jisoo ay umaga na sila nakatulog dahil nga nag iyakan at nagusap pa ang dalawa. 

"Si Jennie, bal. On the way na daw sila dito." Sabi ni Seulgi habang tinutulungan si Jisoo mag ayos.

"Gabi na yun sila darating. Dito nalang kayo mag palipas ng gabi at bukas na kayo bumyahe pauwi?" Sabi ni Jisoo.

Napangiti naman si Seulgi.

"Ayaw mo lang ako umalis eh." Sabi ni Seulgi habang tinitignan si Jisoo ng may nakakalokong ngiti.

"Syempre mas gusto ko na kasama kita dito. Natatakot ako na baka pag balik mo ng Manila... bumalik ka rin sa kaniya..." Sabi ni Jisoo ng naka'pout.

"B-bal..." Mahinang sabi ni Seulgi.

Pagkarinig ni Seulgi ng pangalan ni Irene, hindi niya alam kung bakit bigla siyang nalungkot. Hindi niya kasi talaga alam kung paano haharapin si Irene. Alam naman niya na walang sila pero syempre nangako siya kay Irene. Nangako siya na hihintayin niya ito at hindi niya iiwan. Pero wala rin naman sa plano na magtatapat si Jisoo ng feelings sa kaniya. Kaya litong lito siya. Kung sana dalawa lang daw ang puso niya edi sana walang problema.

"I understand na ayaw mo pagusapan yun but can we alteast settle 'us' before ka bumalik na Manila? Kung ano tayo? Kung ano ang status natin?" Sabi ni Jisoo sa kaibigan.

"Syempre naman, bal. Pagusapan natin later ha?" Sabi ni Seulgi atsaka pabirong ginulo ang buhok ni Jisoo.

"Yah! Austria!" Sabi naman Jisoo habang tinutulak ang nangungulit na Seulgi.

Seulgi knows she loves Jisoo. Hell, she's been in love with her for years now. Ngayon natupad na yung pangarap niya na umusbong pa into something more yung friendship nila, aayaw pa ba siya? Pero hindi niya alam kung bakit ang bigat bigat ng kalooban niya. Hindi ba dapat masaya lang siya? Pero kahit na masaya siya... may bigat parin sa puso niya?

"Uy kung inaantok ka pwede ka naman sumandal sakin." Natatawang sabi ni Byul kasi halatang halata na nahihirapan si Irene matulog ng straight ang ulo. Lalo na at magalaw mag drive si Jennie-- akala mo sinusundot ang pwet. Tapos si Yeri naman may kanina pa kachat kaya hindi rin makasandal sa balikat ni Yeri kasi sobrang magalaw, mas magalaw pa sa pag drive ni Jennie.

"I'm fine, Byul. Ipikit mo nalang yang mata mo. Alam kong kanina ka pa nasisilaw sa ganda ko." Sabi ni Irene habang nagpipigil ng tawa.

"Wow. Tatlong buwan palang kayo magkasama ni Seulgi pero  kuhang kuha mo na mga linyahan niya. Tsk. Ibang klaseng rabies talaga ang dala ng tropa ko." Natatawang sabi ni Byul.

Natawa naman si Irene pati na sila Jennie at Lisa na nakaupo sa harapan.

"Tatak Austria na itong si Irene!" Natatawang sabi ni Lisa.

Habang nagtatawanan sila ay bigla naman sumakit yung leeg ni Irene.

"A-aww.. Ouch.." Reklamo ni Irene habang minamasahe yung leeg niya dahil biglang prumeno si Jennie.

"Yan kasi ayaw ayaw ka pa sumandal ah. Balitaan mo ko kung anong feeling ng may stiff neck ha?" Natatawang sabi ni Byul tapos tumingin nalang ito sa bintana.

Nagulat naman siya ng biglang maramdaman niya na may ulo na marahang sumandal sa balikat niya. Pag lingon niya ay nakita niya ang ng malapitan ang ganda ni Irene. Mahabang pilik mata, matangos ang ilong, makinis at maputing balat, at natural red lips-- napalunok si Byul.

Sa isip ni Byul, "Retreat. Potangina. Hindi siya maganda. Hindi talaga. Di maganda pilik mata niya. Hindi maganda ilong niya. Hindi maganda balat niya. At lalong di maganda labi niya. Hindi siya perfect. Hindi talaga siya mukhang dyosa. Hindi siya love ni Roldt. Wag kang magkakagusto sa gusto ng tropa mo. Hinga ka lang ng normal. Potangina. Wrong move, bakit ka kasi lumingon tangina mo."

"Byul, ako lang 'to. Wag ka masyadong nerbyosin diyan. Inhale, exhale ka lang." Natatawang sabi ni Irene habang nakapikit.

"Luh? Ganda kasi ng kilay mo sis. Paturo naman ako mag kilay bukas." Pabirong sabi ni Byul.

Napailing nalang si Irene habang natatawa kay Byul. Binaling nalang ni Byul ang tingin niya sa labas ng bintana para maiwasan tumingin sa magandang babae na nakasandal sa balikat niya. 

"I'm in deep ." Mahinang sabi ni Byul sa sarili.

"Diwa, gising na andito na tayo." Marahan na gi