"Happy birthday, joohyun." 

     She said while looking at me. We both smiled at each other. 
     
      "Thankyou." I answered. 

      She gave me her warmest smile then tumayo sya. 
      
      "Where are you going?" Tanong ko. 

      Ngumiti sya saka umiling, "May kukuhanin lang ako.. Wait for me.." 
      
      Then she hurriedly run papunta sa loob. I just stared at the sky while feeling the cold breeze of the air running through my skin. My day is about to end and im ending it with the most precious and the most important person in my life.
      I smiled. Feeling the butterflies in my stomach just because of thinking about how my birthday went with her and with my friends. Feeling ko ito na yung pinaka dabest na birthday ko ever. 
      
      
      I suddenly felt a hand run through my shoulders from the back. I jumped out a little pero kumalma din agad ako when i heared her voice.
      
      "Hyun.." She whispered. 

      "What.. seul? Are you drunk?" Tumingin ako sa kanya. Her face still close to mine. And i know that i looked so surprised right now feeling my cheecks burning. 

      She giggled, "No.. A little tipsy i guess." 

      Lumayo sya at umupo ulit sa tabi ko. We were sitting at the blanket here in the sand actually. Kasi nag insist sya na sya naman daw ang iaccompany ko for the rest of the day hanggang matapos ang birthday ko.. Well, who am i to reject my bestfriend right? 
      
      
      "What did you get?" Tanong ko ng makaupo sya. 

       "Hmm? Ah, here.." she mumbled. Taking out a box of something from her plain blue hoodie's pocket, then inabot nya sakin. 

       I opened it and it was a bracelet.. A simple bracelet with an airplane in the center. Hindi sya yung bracelet na made of jewerlys but it is a bracelet that was made of strings, It looked similar to a shoe string but it is cute plus the airplane on the center.
       I cant help but smile so bright. Seulgi's taste really amaze me. 
       
       
   "Remember when you gave me this?" I looked at her and she's holding the necklace i gave her on our graduation.

     "Hindi ba sabi ko noon bibigyan kita ng airport?" She let out a small laugh. Kinuha nya yung bracelet sa kamay ko. 

    "Sensya na wala budget eh." 

    "Baliw.. Ang imposible naman kasi nang pinapangako mo! Im not expecting anyting from you tho.. Not other than yourself seul... You is enough.." 

     She smiled. "Eto naman. Time mo to eh, ako dapat yung nag papakilig." 

     Natawa din ako but then nag salita ulit sya. "I may not gave you what i promised.. But i'll gave this to you because this is what the airport resembles.. And also your dream.." 

     She reached out for my hand, then kinabit nya yung bracelet sa kamay ko.. She really always support me on reaching my dreams. 
     
     "Happy birthday, Joohyun." She said once again. 

      We looked at each other. I smiled, Ewan ko pero kanina pa ako nakangiti ever since we went here i am always smiling. I cant help myself but smile. 
      
    "Hyun.. may isa pa sana akong regalo..."

     "Hm? Ano pa? You never gave mo too many gifts kapag birthday ko ah!" I curiously asked.

     "Bonus lang to.." she answered.
      
     Her right hand moved from my hands to my cheecks and she gently it.. Dahan dahan syang lumapit saakin until we were like 3 inches away from each other. I was surprised but i didn't flinch.
      
      I can smell her perfume with the mix of the alcohol that we consumed earlier but it doesnt matter. Her scent is intoxicating me.
      
      She leaned closer again, "Hyun.." She said, Her voice a little lower than her usual voice, and it makes my heart beats so fast.

      "Can i..?" She asked directly looking at my eyes she lightly brushed her thumb on my lower lip..
      
      So, this is that gift that she's talking about huh.. I want to answer her but nothing came out from my mouth. My throat went dry so i just closed my eyes and wait for her next move. 
      
      And the next thing i knew, her lips were already on mine. 

      
      "Irene"

     The only thing that i can hear right now is our heartbeats. 

     
      "Irene.."

    Who the hell is calling me in this kind of situation?!

    "Irene jade!!!" 

    I opened my eyes and still saw seulgi.... 

    But... In my bed..
    
    My bed..... 

    Wait... Bed?? 
    
    WHAT.. 
    
    
    "HAPPY BIRTHDAYYYYYY!!!!!!!!" they all shouted together with a loud bang of the confetti stick.

    "YAHH!!!!" Sigaw ko dahil sa gulat. Medyo sumakit pa yung lalamunan ko kasi kakagising ko lang tas pinasigaw nila agad ako. 

    The next thing i knew is they were all standing in front of my bed with seulgi sitting beside me. 
    
    Lutang padin ako. I was so surprised by their sudden action. 
    
    I looked at seulgi beside me. She's just smiling at me. Napatingin ako sa bawat features ng mukha nya hanggang sa mapadpad ang mata ko sa labi nya. 
    
    
    Then i remembered the dream... Oh my god its just a dream.. I am glad that it was just a dream but.. i can feel i little bit of disappointment.. And also.. when did her... lips.. looked so.. tempting to.... You know..
    
    
    "Happy birthday!!" She excitedly greeted me. And it made me knock out of my senses and bring me back to reality. She is holding a cake. 

    "Baka gusto mong i blow yung kandila.. Bago mo i blow kung ano man ang gusto mong i blow kay seulgi." Joy started.. Some of them laughed but seulgi looked so flustered. And me too. 

     "Bibig mo pasmado." Sagot ko. Hinipan ko na yung kandila tas nag hiyawan nanaman sila. 

    "Wohoooo kiss!!! kiss!!!!" Kantyaw ng mga kaibigan ni seulgi. pati si yeri at joy.

    Excuse me??? Birthday ko to?? hindi kasalan???? Why would we?????

    Tumingin naman si seulgi sakin habang nakangiti, she slightly bit her lower lip. And Damn.. she looked so.. 
    
    Pinasa ni seul yung hawak nyang cake kay byul tapos lumapit sya...
    
    LUMAPIT SYA???? and napapikit ako ng slight.. Pero walang nangyari..
    
    Lumapit sya not to kiss me... but to reach for the pillows behind me to throw it to her friends.
    
    But why the hell do i feel so disappointed?!! 

    "HOY YUNG CAKE!!" Sigaw naman ni solar.
    
    Natigilan kami sa kakatawa at pag aasaran nila nang pumasok si bogum. 

    Oh right. He's here.. I forgot.. 
    
    
    Lumapit sya saakin with the boquet of flowers. 
    
    "Good morning my angel, Happy birthday." He said. Inabot nya sakin yung flowers. Then yayakap sana sya pero pinigilan ko. 

   "Wait.. No.. Uhm.. Kagigising ko lang." Nahihiyang sabi ko. Syempre nakakahiya naman yung itsura ko dito halatang kakamulat ko lang talaga. Baka mamaya may ibang amoy pako. 

   He just smiled at me, "Alright then." He said. 

    Rinig ko namang napapigil ng tawa tong si seulgi sa tabi ko. 
    
    Tinignan ko sya, napatingin din naman sya sakin then she mouthed 'what' and i did the same too. 
    
    
    "Alam nyo next time, Wag nyo na ulit gagawin to ha? Istorbo kayo sa tulog ko eh. Nananaginip pako tas biglang may ganyan.. Pero anyways, i appreciate it. Thankyou so much guys." I smiled at them. My voice sounded a little hoarse kasi nga kagigising ko lang. But seulgi gave me a glass of water. 

    Inisip ko pa kung san nanggaling yun and nakita kong may pitsel ng tubig don sa may table sa tabi ng kama.. She's really ready huh.

    "Eh sino ba kasing hinahalikan mo sa panaginip mo?" Tanong ni Yeri. 

    I nearly choked when yeri mentioned that. How????? How did she-??
    
    
    "Alam ko kasi kanina habang ginigising ka ni seul naka pout ka. Muntik ka na ngang tukain nyan eh." 

    Yeri just answered the question in my head. Does she have a superpower or what?!
    
    Seulgi throwed another pillow at her. 
    
    "She's probably dreaming about something good. Or she's doing some aegyo on her dreams thats why she's pouting." Singit ni bogum. 

    "Anong aegyo!! Thats not my thing." depensa ko.

     "Maybe in your dreams. Its your thing though." sagot nya ulit. 

      Seulgi let out a small laugh again covering . We looked at each other. 
      She knew i have this thing na nag babago yung tono ng salita ko whenever im enjoying her company too much and she thinks that's me being a cutie whenever im around her.
      
      Hinampas ko yung balikat nya. She let out a small ouch then she said 'what'. 
      
      
      "Ano tatambay nalang ba tayo dito??? Medyo gutom na din ako eh. Baka lumalamig na yung pagkain sa baba." Nagsalita naman si Wendy.

       Sumangayon din naman yung iba kay wendy na gutom na din sila. 
       
       They all greated me before they completely go out of my room. 
       
       "Happy birthday sis!! Im rooting for you!!!" Bati ni solar habang nakangiti sakin. 

      "Thankyou!!!" Huling sabi ko bago sya lumabas. I know what she's talking about tho. Sana lang hindi nya pa nababanggit sa lahat.

      "I'll be at the living room. Hurry up, so that you can have your breakfast. I cooked something for you... Happy birthday again." Payo ni bogum then he wrapped her arms through my shoulder giving the temple of my head a kiss before he finally left. 

      My eyes followed him until makalabas sya. Its weird because this time i didnt feel anything when he did his last gesture. 
      I cannot think of anything more romantically about bogum.. I know he's trying his best. Nakita ko naman yun simula nung nanligaw sya but these days, biglang naiba yung nafefeel ko sa kanya.. Its not that i hate him. I do liked him. I did liked his company towards me.
      But now that im confused between him and seul, hindi ko na alam. But im somewhat sure that the feelings that i feel for seul are more than what i feel for bogum.
      
      
      Nabalik lang ako sa mundo nang may biglang kumuha nung baso na hawak ko.. Napatingin naman ako and i just realized na kami nalang pala ulit ni Seulgi yung naiwan.

       
      "Are you good? Mukhang may iniisip ka." She asked. 

     I cleared my throat bago mag salita, tinignan nya naman ako. 
     
     "Of course i am. Im just thinking what will happen today.. I kinda miss my dad too. First time kong mag spend ng birthday without him." I reasoned out. Pero actually its true din naman. 

     Ngumiti sya saakin. "Today will be fine. Tawagan natin si tito mamaya para makamusta nyo din sya ni yeri. Alam ko naman na nag aalala din kayo para sa kanya." 
     
     Habang nag sasalita sya, i didn't notice na sa labi nya na pala ako nakatingin. I just remember my dream earlier.. Tapos naramdaman kong parang nag iinit na yung mukha ko. 
     
     Why did i even dreamed of that in the first place????
     
     
     "May dumi ba ako sa labi?" Tanong nya then hinawakan nya yung labi nya. 

     Napaiwas ako ng mabilis tas tinignan ko ulit sya pero sa mata na nya ako nakatingin.
      Nakakahiya ka irene!! ano bang pumapasok sa isip mo?!!
      
      "Oo may panis na laway ka." Biniro ko nalang sya tapos tumayo na ako para pumunta sa banyo. 

     "Ehhh???? Bat dimo sinabi agad!!" Rinig kong reklamo nya nang makapasok nako sa banyo.

    Nagulat ako kasi pumasok din sya. 
 
   
    "HOY? Mag ccr ako???? Bat nandito ka?!" Gulat kong tanong. 

    "Tignan ko lang kung meron nga." Sabi nya habang nakaharap sa salamin. "Mag cr kana dyan, kala mo naman di tayo nag sabay maligo sa isang cubicle nung nag swimming tayo nung grade 8." Sunod na sabi nya tapos nag hilamos na sya. 

    I can feel my face heat up dahil sa sinabi nya, Naalala ko kasi nung time na yon kung pano nyako shinampoohan kasi nailahat nya yung natitirang shampoo sa buhok nya so shinare nya sa buhok ko yung ibang bula sa buhok nya. 
    Oh my god, What was that... Ang cringe grabe.. bakit ba kami sabay naligo noon.

    "What? Ang tagal na non seul! Iba na ngayon!!" 

     "Anong iba ngayon eh we're still the same as before. I dont see any difference from you. Maliit ka padin, buti ako tumangkad ng konti."  

     "Ackk!!! Hyun!! malamig!!!!" reklamo nya sakin ng sabuyan ko sya ng tubig sa likod.

     "Walang preno bibig mo no? patahimikin kita dyan eh." 

     "Sige nga. Pano yung patatahimikin?" Tanong nya nang makaharap sya. 

     I smirked at her.. Lumapit ako hanggang sa onti nalang yung space na natitira sa pagitan namin. 
     
     I leaned, close enough to her ears. 
     
     "Dont try to test me Seulgi... I can shut you up in many different ways." I said. 
     
     
     She isnt responding and i can hear her breath hitched and feel her body tensed. 
     Lumayo naman na ako sa kanya. 
     
     
     "See? Tatanong ka pa kung paano ha." Natawa ako kasi natahimik na sya. Her body still tensed tumalikod na sya saakin.

     "Go out and change your shirt. Baka magkasakit ka." Sabi ko. I gave her a towel pamunas sa nabasa nyang likod. Inabot nya naman yun ng hindi tumitingin saakin tapos lumabas na sya ng walang sinabi. 

    I leaned in sa sink nang maisara ko yung pinto. 
    
    I face palmed myself, Did i just did that?? Oh my god.. Kelan ka pa naging ganun kastrong ha Alcantara???? Where did you got the confidence???? Baka mailang sya, omg what did you do joohyun!!!

     "Hyun." 

     "Ay pota-" Nagulat ako kasi bumalik sya. Natawa naman sya sa reaksyon ko. Tumingin naman ako at nasa may pintuan na lang sya. 

     "I... I have something to tell you... Later.." Seryosong sabi nya na medyo nauutal utal pa. 

     Hm? Out of nowhere?? Napaisip ako, Ayun na ba yon?? Tama ba yung naiisip ko? Kasi kung oo.. Well i hope things turned out well for the both of us..
     
     Ngumiti ako sa kanya. "Me too.. May sasabihin din ako." 
     
     Kung ayun nga yon, Well i think its time for me to say it too.. If the feelings are mutual then why not go for it?
     
     Ngumiti din sya. "Parang mas gusto ko na malaman ngayon.." 

    I let out a small laugh. "Later seul... Lets spend the rest of my birthday together, later.." 
    
    
    "Alright.. Hurry up birthday girl.. Medyo nakakaramdam na ako ng gutom.. Sunod ka kaagad ha." She said before she totatlly get out of my sight. 

~~~~

    They were at the kitchen preparing for the foods that they're going to set later para sa party ni Irene.
    
    She have no idea na may ganto silang plano.. Pero of course, pwede ba namang walang ganap eh sila sila lang din namang magkakaibigan ang magkakasama. 
    
    
    They started preparing in the late afternoon, and medyo lumulubog na din yung araw. 
    Hindi din alam ni Irene kung bakit ang dami dami nilang hinanda eh di naman ganun ka special tong birthday nya ngayon. 
    
    Well, somewhat special siguro.. Kasi she's with her friends and also with seulgi the whole day. And she honestly cant wait sa kung ano man yung sasabihin ni seulgi.  
    
    And also to mention bogum. Well additional nalang sya siguro hehe. 
    
    
    "Irene, sige na wag kanang tumulong dito.. Kami na ang bahala." Saway ni wendy kay Irene kasi kanina pa din ito nag pupumilit na tumulong sa kanya. 

    Wendy is baking a carrot cake. Gusto din itry yun ni Irene kaso ayaw syang pagbigyan ni wendy, kahit mag hahalo lang ng batter ayaw talaga. Mahawakan lang ng birthday girl yung whisk hahalbutin agad ito ni wendy.
    
    
    "Alam nyo ang OA nyo, Ano akala nyo sakin prinsesa porket birthday ko??? Hello, normal na tao padin ako???" Sabi ni Irene.

    Natawa naman sila sa reklamo nito.
    
    "Hindi naman sa ganon... Basta... Seulgi ikaw nga dito.. Pano ba to patahimikin, asan switch neto?" Tanong ni wendy kay seulgi kaya nahampas tuloy ni Irene si wendy.

    "Awwwww!!" OA na reaksyon ni wendy. "Wala na talagang pinipili yang pananakit mo ano?" 

    Natawa nalang si Irene sa mukha ni wendy.

    
    "Patulungin mo na kasi. Di ka talaga titigilan nyan hanggang sa di ka nalang nyan pansinen kasi dimo pinagbigyan." Sagot naman ni Seulgi na nag gagayat ng carrots.

   Bumuntong hininga nalang si wendy. "Hay nako, Kelan moba ako kakampihan ha seulgi? akala ko ba bestfriends for life na tayo? kala ko ba soulmate tayo?? bakit si eyerin padin? Bakit seulgi??" pag dadrama ni wendy.

   
   Binato naman ni seulgi si wendy ng balat.
   

  "Tigilan moko seungwan baka masakal kita dyan." Sagot ni seul.

  "Ay yun pala ang gusto... Okay.. Choke me daddey~" 

  Binato nalang ulit ni Seul si wendy. Natawa nalang si Irene sa mga asaran netong dalawang to. Its good to see seulgi have friends other than her... Naisip nya.
  
  Masaya sya kasi she can now depend on others, hindi lang sa kanya. She's happy that Seul had found wendy and her other friends too.. Pero syempre si wendy yung laging present whenever irene's not around seulgi. They developed friendship.. A friendship that irene think would last.. 
  Alam nyo naman siguro na sometimes irene get jealous over the two of them, pero syempre habang tumatagal may narerealize din dya, and alam nya din naman na wendy is inlove with joy so, no need to worry. And the jealousy that she feel back then was maybe the start for her feelings for seulgi to grow..
  
  
  "Oh ganto, Dahil tapos naman nang haluin yan, i salin mo nalang tas ikaw na mag salang sa oven." Bumalik na kay Irene ang atensyon ni wendy, agad naman itong nakinig sa mga pinagawa ni wendy at sinabi na din nya na si Irene na daw ang mag design ng sarili nyang cake.. 

   Yun naman daw kasi talaga ang plano nya kaya ayaw nya na patulungin si irene sa naunang process at yun na daw ang regalo nya dito dahil sabi daw ni seulgi sa kanya favorite daw ni Irene ang carrot cake. Which is true.. 
   
  After nila ma set yung timer ng oven umalis muna si wendy saglit. Pupuntahan naman sana ni Irene si seulgi to help her kaso hindi na nya nagawa.
  Bigla kasing sumulpot si bogum sa likod ni Irene. He's about to back hug her, kaso nagulat si irene sa paghawak ni bogum bigla sa bewang nito kaya napaiwas agad sya. 
  
  "Oh.. Sorry.. i didnt-" 

  "Uy! haha! hindi ano uhm... Its... its okay.. Mabilis lang talaga akong magulat.. Sorry.." 

  Bogum has been too touchy with irene ngayong araw. Napapansin yun ni Irene syempre, she would feel uncomfortable at first pero nag adjust nalang sya, She would sometimes accept him being touchy pero sometimes pasimple nya itong iniiwasan by letting her attention go to her friends. 
  
  At syempre napapansin din yun ni seulgi, and minsan si seul nadin ang nagiging way para maiwasan ni irene ang pagiging touchy ni bogum. Madalas nyang tinatawag si Irene pag alam nyang hindi ito komportable kahit wala naman talaga syang kailangan dito. 
  

    Seulgi noticed them, She was about to call Irene kaso tinawag sya ni Byul para tulungan sya sa mga iniihaw nito na muntik nang masunog dahil sa lakas ng apoy.     
    
    Tinulungan naman na agad ni seulgi si byul, Nag stay si seulgi para tulungan na si byul matapos lahat ng niluluto nito pero napansin ni byul na wala naman sa ginagawa nila ang atensyon ni seulgi at nandun ang atensyon nito kay Irene at bogum na naiwan sa kusina.
    
    
    "Mas masusunog pa yung karne sayo eh." Salita ni byul saka kinuha yung hawak ni seul na pambaliktad sa iniihaw nila at binaliktad yung iniihaw ni seul na muntik na ngang masunog. 

    Nabalik naman atensyon ni seul dito. "If you're too uncomfortable seeing them too close with each other, sige na dun ka nalang. Try to separate them." Sabi naman ni byul. 
    
    Seulgi let out a sigh, "Nakapag decide na ako byul.. Nakapag decide na ako to tell her, kaso nasa 50 50 nanaman ako."
  
    "Ano? dahil lang nanaman sa nakikita mo ngayon? Brad, alam mo stop doubting.. Ang clear clear na ng signs oh! Sabi mo pa kanina may sasabihin din sya sayo and she wanted to spend the rest of her birthday with you. With YOU seulgi.. Not with that guy right there.." 

    "What if its not about us na gusto nyang sabihin? What if mag papaalam lang sya sakin kung pwede na ba nyang sagutin si-" 

    "Seulgi!! Come here!! Help me decorate my cake!!" 

    Napatigil sila sa tawag ni Irene, "Oo saglit lang, hyun!" Sagot pabalik ni seulgi.
   
 
    "Alam mo, sasapakin na sana kita kung di ka lang tinawag ng bebe mo! Kung ano man yung iniisip mo, Im ing sure na hindi yun ang sasabihin nya sayo seulgi. Trust me.. Stop with your what ifs, parang awa mo na..Yung pasensya ko para sayo lumiliit na." Sabi ulit ni byul bago itaboy si seulgi. 

    Dumating si seulgi sa kusina, Nandun na din si wendy para ayusin yung mga pang decorate, Pati si bogum nandun padin beside Irene. 
    
    "Look, Anong mas cute?" Tanong ni Irene kay seulgi pagkadating nito. Tumabi si Seul sa kabilang side ni wendy, And sumunod sa kanya si Irene, clinging to her arms while showing the picture. 

   She was taken aback by the sudden action, But she brushed it off and take a look at the pictures. 
   
   Seulgi grabed irene's phone to look at the pictures, Nag swipe pa sya at nakakita sya ng picture nya, She faced the phone to Irene sabay sabing "Eto." With her smirking. 
   
   
   Irene just glared at seulgi. Making a disgusted face. Natawa naman si seul sa reaksyon nito. 

   Bogum was about to gave irene an apron pero tinawag sya nila byul.

   "Pre! Bogum, May ginagawa ka ba? baka naman pwedeng pakitulungan kami mag set ng table dito sa labas. Medyo mabigat kasi yung table eh." 

   Ngumiti lang si bogum at saka tumango. Tumingin ito kay Irene, Nginitian nalang din ito ni Irene at tumango bago lumabas si bogum.
   
   Kinuha ni Seul yung naiwang apron ni Bogum. Sinuot nya ito kay Irene, Pumunta sya sa likod nito para itali yung apron at ayusin yung buhok nito. 
   
   Pagtapos nyang itali yung apron, Her hands remained at Irene's waist. She leaned closer.
   
   "Okay na?" Seulgi asked. 

   Napatingin naman si Irene dito and medyo nagkalapit tuloy yung mukha nila. 
   Seconds bago marealize ni Irene na nakatitig nanaman sya sa labi ni Seulgi. Naalala nanaman nito yungpanaginip nya. She even thought of how soft seul's lips would feel against hers for a short second. 
   
   
   "Hyun? Okay na ba? hindi ba masikip yung tali ko??" Seulgi asked again. 

    "Ehem.. Urgh, Hah!! Lalamig na yung cake! Ehem.." Kunwaring pasimple ni wendy na nakalimutan na din ng dalawa na nasa kusina din pala. 

    "Baka langgamin ehem.. Kayo ehem.. Este yung cake! ehem..." 

    "may covid ka ba?!" Agad na napaling atensyon ni seulgi kay wendy kaya inasar nya ito para hindi awkward.

    "Uy gago wala!"

    "Ubo ka ng ubo eh. Oh mag vitamin c ka." Sagot ni seulgi sabay abot kay wendy ng orange.  

    "Sensya kana ha, di sanay mag 3rd wheel eh.. Iwan ko na nga kayo dyan." Sabi nalang ni wendy saka umalis na para lumabas.

     "U good? Parang lagi kang nawawala sa mundo ngayon? May problema ba?" Tanong ni seul kay Irene habang inaayos yung mga gagamitin nila, Samantalang si Irene nakatayo lang at parang na buhusan ng malamig na tubig. 

     "Hm? Wala.. Wala naman.." Irene answered saka tinulungan si seul.

     "Tumawag na ba si tito?" Tanong ni seulgi. Naisip din kasi nito na baka yun yung dahilan kung bakit parang laging nag sspace out si Irene. 

      "Not yet.. Baka busy pa.." Medyo malungkot na sagot ni Irene. 

      "Gusto mo tawagan natin ngayon?" 

      "No.. Hindi na.. Its okay, seul. Mamaya nalang siguro, Tapusin nalang muna natin tong cake then punta na tayo sa kanila para makakain na tayo." Irene answered with assurance na okay lang talaga sa kanya. 

    Okay lang naman kasi talaga sa kanya, Sumabay nalang sya sa pag rereason out kay seul para di magtaka si seulgi kung bakit lagi syang natutulala tuwing lumalapit ito sa kanya. 
    
    Nagulat si Irene ng bahagya sa biglang paghawak ni seulgi sa kamay nya, Pero kumalma din sya agad at dinama nalang ang malambot na kamay ni seulgi. 
    
    They looked and smiled at each other, Then seulgi took up the bravery and intertwined her fingers with irene's.. Napansin pa ni seulgi na namula ng slight si Irene, must be because of how smooth seulgi intertwined their hands all of a sudden, pero hindi nya nalang pinuna to savor the moment because they looked at each other like how they adore each other so much. Para bang yung tinginan na nila ang nag eexpress ng gustong sabihin ng damdamin nila para sa isat isa. 
    
    
    'Damn, i wanna be with her so bad.' seulgi's toughts.

    'I want to kiss her... So bad.... Oh, wait... What-' irene's toughts.

   "U know what seulgi? Lets get this thing done.." Natatawang sabi ni irene saka tinuro yung cake na dapat dedesignan nila. Bumitaw na din sya sa kamay ni seulgi, Siguro kung tao yung cake kanina pa nag salita yun at gustong umalis kasi sobrang nakakaistorbo pa ata sya sa moment nung dalawa. 

    Tumango nalang si seul at ngumiti, at saka sinimulan na nila kung ano man dapat ang gagawin nila. 
    
    
~~~~

   "Happy Birthdaaaayyyy Joohyuuuunnnn~" Sabay sabay nilang kanta sa dulo, Ang mga main vocalist nag harmonization pa. Kala mo nasa musical play ang mga gaga, pero wag kayo. Mukha talaga silang nasa musical play dahil sa ganda ng tunog nila. 

    Tuwang tuwa naman si Irene sa mga ito at ang iba nilang mga kaibigan kaya nagpalakpakan sila. 
    
    Nilabas ni Seulgi yung cake na ginawa nila kanina galing sa kusina saka nilapag ito sa harap ni Irene. 
    
    "Happy Birthday~" Bati ni seulgi. 

    "Make a wish!!" Sabi naman ni jennie. 

    "Ang childish non pero sige." Sabi ni Irene, Pumikit naman si Irene at nag wish saka hinipan ang cake. 

    Sa totoo lang unang beses nyang humiling ulit ngayong birthday nya. Nung mga nakaraan kasi pinepeke nya lang para matapos na agad kasi nahihiya sya at wala syang maisip na on the spot na hihilingin bukod sa laruan nung bata pa sya, Tapos noong nag highschool sya ang huling hiling nya ay isang buo at masayang pamilya, kaso tinabla naman ni lord ang hiling nya kaya simula noon hindi na sya nag wish ulit tuwing birthday nya.. 
    
    Pero ngayon humiling talaga sya. She tried again.. Baka this time hindi na sya tablahin ni Lord sa hiling nya.
    
    'I just hope that everything will be fine hanggang sa matapos ang birthday ko.. And to always keep seulgi by my side.. Whatever happens..' That's what she wished. 

    "YAYYY KAINAN NAAAA!!!" Kantyaw ng lahat. 

     Bogum who was sitting beside Irene of course, Helped irene get her foods again. 
     Seulgi was slightly annoyed but, hinayaan nalang nya ito to not ruin the mood. 
     
     
      Seulgi stand up to get the drinks sana pero nag volunteer na si yeri at joy. Not the drinks na alak, yung normal na juice lang. 
      
      
      "May gin kayong binili diba?" Tanong ni Yeri kay joy habang nag lalakad sila ni joy papasok.

       Tumango naman si Joy. Yeri smiled then they both headed to the kitchen. 
       
       Kinuha ni yeri yung gin mula sa box saka isang sachet ng juice.
       
       "Anong gagawin mo gaga? maaga pa???" Tanong ni joy dito.

      "Mas maganda kung maaga palang may tama na." Sagot ni yeri. "May lighter kaba dyan?" 

      "Buang! anong gagawin ko sa lighter?! Saka ano ba yang gagawin mo?! MAG YOYOSI KA BA?!" Tanong naman ni Joy.

      "Tanga hindi!! Yuck!! Basta ako bahala lagyan lang natin ng konting pampainit yung juice. Masarap to pramis! Hanap kang lighter dali." 

     Nakahanap naman si joy sa isa sa mga cabinet sa kusina malapit sa may lutuan. Binigay nya yun kay yeri. 
     Sinindihan ni Yeri yung bibig nung bote ng gin. Nagulat naman si joy dahil don.
     
     "Huy!! Gaga ka!! Baka makasunog ka tangina mo!!" Nag aalalang sabi ni joy. 

     Di nalang sya pinansin ni yeri at nag patuloy sa pag titimpla.
     
     "Ikaw ha, Alam ba yan ng ate mo? Dami mong natututunan walangya ka. Walwalera ka talaga eh no?" Sabi ni Joy tas tinikman yung tinimpla ni yeri. 

      "Ano ayos? Mapait ba?" Tanong ni Yeri.

     "Pwede na. Mas nangingibabaw padin yung juice kahit papano." 

     Ngumiti lang silang dalawa. "Lasingin natin si seul para umamin na kay ate. Kita mo ba kung pano maglandian yang dalawang yan kanina? Sure ako wala nang pag asa tong si gilagids." Sabi ni yeri
     
     "Eh hindi ba dapat si bogarts nalang lasingin para magkaron ng time yung dalawa? Para atleast nasa matinong pag iisip si seulgi kung aamin man sya." 

      "Hmm.. Pwede pwede.." Huling sagot ni Yeri bago sila lumabas ni Joy. Nagdala na din sila ng alak yung walang halo at naka bote pa syempre. Para di na daw babalik mamaya. 

      Lumipas ang ilang minuto at tapos na din silang kumain. 
      Akala nyo di malalaman ng iba na may halo yung juice? hah. Matalino ata sa alak tong sila byulyi at Lisa, agad na binunyag na may halong gin yung juice na nilabas nila yeri nang matikman nila ito.
      Pero di naman na sila nag reklamo kasi hindi naman matapang yung juice. At medyo pasok din naman sa panlasa nila so goods na din. Tas syempre ayun sinimulan na din nila uminom ng alak. Sinet up na din nila seul ulit yung karaoke para mamaya.
      
      
      "Here's my gift for the birthday girlll~" Sabi ni jennie saka inabot yung paper bag kay Irene. 

      "Ang daming time ha? Pano nyo to nabili???" Tanong ni Irene

      "We figured out na nag ooperate padin pala ang ibang online shopping apps so, ayun hehe." Sagot ni Jennie. 

       Hindi na muna ito binuksan ni Irene pero she knew that it was a chanel or something na mamahaling brand, mamaya nalang daw since nag aantay na din yung iba para ibigay ang regalo nila. She doesnt feel this so much special on her birthday. This is really the best birthday for her. 
       
       Irene's group of friends gave her a gift plus wendy with her carrot cake nga na binake nila kanina.
       
       "Ahem, Uhm.. Pasensya kana ah di kasi namin alam kung anong type mo bukod kay seu-" Napatigil naman si Lisa sa pagsasalita ng sipain sya ni seulgi sa ilalim ng mesa dahil magkatapat lang silang dalawa.

"Ayyyy de joke lang.. Ipag dadasal ko nalang na sana wag ka agad mamatay madam." Sabi ni Lisa agad.

      "Kanino mo ipagdadasal kay satanas? Gago ka ba?" Sagot naman ni byul.

      "Gago syempre kay Rold. Kita mo naman na galing kay Lord si irene sa mukha palang eh kamukha ni mama mary... matanong ko nga, Kapatid mo ba si papa sosej??-- ARAY!!" 

      Binatukan naman ni jisoo si Lisa. "Joke lang eh!!!" 

      "kakapanganak mo palang pinagsaraduhan kana ni San Pedro ng gate sa heaven dahil sa kagaguhan mo." Sagot ni Seulgi.

      Natawa naman sila... "Bawi nalang kami kapag nakabalik na tayo ng manila!" Sabi naman ni Byul. "Nag ambag naman kami sa ingredients na ginamit ni wendy para sa carrot cake-"
      
      "Excuse me??? Anong ambag nyo?? kwento???" Sagot naman ni wendy.

      "Uy. Eto naman di manlang makisama eh. Wala talagang konsiderasyon. Parang di kaibigan ampota.." Sagot ni byul.

      "Amfee mo talaga. Sarap mo sakalin~" Sabi ni wendy.

      "De, pero yun nga irene, bawi nalang kami pagnakauwi na tayo hehe" Singit naman ni Jisoo.

      "Para kayong tange hahaha! Okay lang naman kahit wala! Naintindihan ko naman yun! Dami nyo pang pakeme. Saka sapat na din yung nandito kayo lahat ngayon no! Masaya na ako dun!" Sabi ni Irene sa kanila. 

     "Diba, ang ganda na ang bait bait pa. Kapatid nga to ni papa sosej." Biro ulit ni Lisa.

     "Oo, actually alam ko nga kung gano na karami minus points mo sa langit. Sabi nya din sakin nung nakaraan, Qualified kana daw sa pagpalit dun sa nasa trono sa baba..." Biro naman pabalik ni Irene, nagtawanan naman sila.

    "Ay ganon? Natalo ko na si yeri?" Sagot ni Lisa

    "OH! BAT AKO NADAMAY?!" Sigaw ni Yeri.

    "OH Gago chill!!! HAHAHAHHAH" Natatawang sabi ni Lisa.

     Pagtapos ng biruan nila napunta ang atensyon nila lisa kay seulgi. Parang nag iintay sila kay seulgi kung may ibibigay ba ito kay Irene. 
     Eh wala.. Wala silang napala.. Magsasalita na sana si seul para sabihing mamaya pa nya ibibigay yung regalo nya kaso nagsalita si bogum.
     
     "I guess it's my time.." Sabi ni bogum bigla sa tabi ni Irene, Napatingin naman sila dito.

     "Rene.. I.. Uhm, I've been thinking about this since i came here.. I uh.. I actually wanted to be with you in your birthday that's why i came here... I wanna be with you on your special day. And i wanna be with you ALWAYS, on your special day.. Not only on your special day but also to spend the rest of my day with you everyday...." 

    Everybody went silent except for bogum who's now giving a speech to irene. 
    Nagkaroon na silang hint ofcourse.. Byul and wendy darted their attention to seulgi and they can already see the pain in her eyes even though she's trying to smile.    
    
    Irene on the other side doesnt know what to react.. She wanted to hold seulgi's hands, because she knows how uncomfortable seulgi's feelings is right now, and also to assure her that she wont be giving bogum what he want but bogum suddenly reached for her hands. 
    
    "Irene, You've been accepting me and accepting my love for how many months.. And now, Im officialy asking you... To be my girl..." 

     Seulgi cannot take it anymore.. But she didnt move.. She didnt make any move. She doesnt want to steal the attention. She stayed still pero mahigpit na ang hawak nya sa basong hawak nya sa ibabaw ng table at iniwas nalang nya ang tingin nya kila Irene. She doesnt want to hear them anymore. Lalo na ang pag sagot ni Irene. 
     
     Everybody knew how uncomfortable the scene was. But still they have to show some emotions syempre. Para hindi nakakahiya kay bogum.
     
     
     "Irene, Will you be my girl?" Bogum finaly asked.

     Before Irene can answer seulgi suddenly stand up kaya napunta dito ang atensyon nila.
     
     
     "Im.. Uh... May ano, ku-kukuhanin lang ako sa loob.. Uhmm. Yu-yungg.." Medyo nanginginig na boses ni seulgi, Tumingin si seul sa lamesa kung anong pwede nyang makuha mula sa kusina para makaiwas sa mga tao sa labas at sa sagot ni Irene.. Kaso wala syang maisip.

    "Yung ano.. Yung phone ko! Yeah.. Wait.." Sabi nito.  "go on.. Dont mind me.. Heh.." Sabi pa nito bago umalis. 

     "Sama akooo!!" Sabi naman ni byul.

     Tumango nalang si seulgi saka nag lakad papasok sa loob. 

    Rinig pa nitong tinawag sya ni Irene pero hindi na sya lumingon. Kasi hindi na nya napigilan yung luha nya habang nag lalakad sya papasok sa loob. 
    
    
    Seulgi said she's going to get her phone but Irene wasnt dumb.. Irene had seulgi's phone kasi yun yung ginagamit nila pang take ng pictures.
    
    
    Humarap si Irene kay bogum. Tumayo ito.. "Can we.. Uh, talk about this privately..?" 
    
   
    Hinila nya yung kamay ni bogum para sumunod sa kanya ito, Somewhere malapit sa may poolside.