"Can the both of you calm the down? Sila jisoo na yung pumunta kay seulgi." Saway ni jennie sa magkapatid na nagbabangayan padin hanggang ngayon. 

   Hinila na ni joy si Yeri paupo sa tabi nya. Si Irene naman tumabi kila solar sa kabilang side. 
   
   
   "What is wrong with her ba? she's been out for an hour." Irene irritatedly stated talking about seulgi. 

   "Nothing's wrong with her, its just you." Sagot naman ni joy. 

   Nagkunot ng noo si Irene. "What do you mean?" Sagot nito sabay tingin kay Joy with her confused face.
   

   "Di ko din alam. Hehe" Sagot naman ni Joy. 

   "You guys are weird." Tumayo si Irene. "Im going to her." Lalakad na sana ito pero pinigilan agad sya ni jennie at pinaupo ulit sa tabi nya. 

   "Why do you wanna see her so bad ba? She's just outside, she'll be back later. Let her have her moment with her buddies. Saka, magdamag na kayong magkasama kagabi. Hindi ba kayo nag sasawa sa isa't isa?" Reklamo ni Jen sa tabi nya. 

   "Oo nga, Biruin mo, kayong dalawa ni seul 6 years nyo nang nakikita lagi mukha ng isat isa, tapos kami ni byul na 2 taon palang, sawang sawa nako sa mukha nya.." Napatigil si yongsun sa pag sasalita. "Minsan lang pala." Bawi agad nito. 

    "I dont know, its just that we dont get sick of each other.. Saka lately kasi i spend more time with you guys naman ah." paliwanag ni Irene

   "But then at the end of the day, it's still seulgi who you come back to." sagot naman ni Rose.

    "That's because we're best friends." Depensa ni Irene.

    "Yeah yeah, best friends." Joy mocked.

    Binato naman ito ni Irene ng unan at nasalo naman yun ni Joy. 
    
    "What? Tinatanggap ko lang naman yung sagot mo." Sagot nito.

    "Oh well anyways, I think this is the time for you to spill the real tea between you and the boy in your room." Jennie started.

  "Oo nga, ano ba kasing label na sizt? Bakit may pa endearment na?" Tanong ni Joy. 

  "Wala." Maikling sagot ni ate ayren nyo.

   "Anong wala? Eh ano yon?" tanong naman ni Yerms.

   "Prank nya." Sagot ulit ni Irene.

    "Pfft- Anong katangahan naman yon? HAHAHAHAHA" sagot ulit ni yeri

     "Anong prank? Tangina i bet 500 pesos pa naman kay lisa since she said that she's sure that the both of you are dating." Sabi naman ni jennie.

     "What the-, pinag pustahan nyo yung lovelife ko?" 

     "Parang ganun na nga.. Saka sabi mo din naman kanina! kung sino makakatama ng hula ililibre mo ng shopping sa manila! buti nalang kay byul ako pumusta." Sabi naman ni Joy na nakangiti. Halatang makakalibre ng shopping pagbalik nila ng maynila.

    "Wag ka mag alala, Kami lang tatlo nila byul ang ililibre mo. Since kami lang yung bumoto na hindi pa nga talaga kayo." Paliwanag naman ni Yerms na ngiting ngiti din. Halata mong mauutakan nanaman nya ang ate nya pagdating sa pangungurakot ng allowance nito.

   "Okay so, enough with that, Can you please mind to elaborate kung bakit?" Jennie said, talking about the 'prank' bogum made earlier.

   "Aba hindi ko din alam? Like, he just suddenly said na your expressions looks so funny simula nung dumating sya.. And to clear the things up, he isnt asking me yet to be his girlfriend so why would i say yes to him without telling you guys first? You all know that i dont make decisions for myself." Irene stated. 

    Kinuwento na din nito yung napagusapan nila kanina kung bakit nga bumwisita si pareng bogarts which made yeri's head heat up lalo na nung malaman nyang bogum wants to take irene home without them.

    "Eh bobo pala sya eh. Ang dami dami natin dito tapos ikaw lang i uuwi? Or tayo rather.. Buti naisipan nya pang idamay ako." Yeri said. 

   Gusto sanang sawayin ni Irene si yeri but si joy na yung sumiko dito. Medyo nasasanay na din sila sa ganung ugali ni yerms towards bogum eh. Lumalabas yung pagka 'katie' ng pangalan nya. 

   "I thought he came here because your birthday is coming.." Singit ni Rose.

    "Ay oo, yun nga din ang akala ko. Diba 29 na bukas? Ang nonsense naman kung dahilan nya lang talaga na gusto ka nyang makita. Like uuwi na din naman tayo next week so bakit hindi pa makaintay?" Sagot din ni solar.

    Nagkibit balikat lang si Irene, thinking that maybe it was the other reason nga why bogum came cuz he keeps on pushing that the only reason of his visit is her. 
    At dahil nalimutan nya na din yung date ngayon, ngayon lang din ulit pumasok sa isip nya na birthday na nya bukas. 
    She doesn't know what to expect pero she's glad and excited that she's going to celebrate her birthday with her friends for the whole day. Plus nandyan din si Bogum. 
    
    
    But anyways, all of them stopped since napansin na din ni Jennie na lumabas na ng kwarto si bogum. 
    Irene take her leave and accompanied bogum. Syempre she doesn't want him to be out of place din naman. Maybe she'll spend the entire day with him muna hanggang sa bumalik na si bogum ng manila.
    
    But still not forgetting the fact that she needs to talk to seulgi because right now even though ilang oras palang naman silang walang interaction since kaninang umaga..
    
    There's a part of Irene that miss her, and she's been thinking of seulgi a lot lately and she doesn't know why. She feels weird but at the same time nididisregard nya nalang thinking that maybe its just a 'bestfriends' feelings.
    
    

~~

Jisoo's

     Nandito kami sa may bar counter na naka pwesto dito sa may tabing dagat. The view is nice since may araw na ulit tapos ang kalmado lang ng alon. 
     
     Di rin namin alam kung bakit, pero we are just staring at the beach view. Walang nag sasalita, kahit si lisa at byul walang kalokohang nilalabas. We were admiring the view of batangas.
     
     Then suddenly, Nag salita si seulgi. 
     
     "Alam nyo ba, usually ang kasama ko sa mga ganitong situation... si Irene lang." Sabi nya, sabay inom sa hawak nyang can ng beer.

     We looked at her, she's still staring at the beach view. 
     

     Natawa sya ng konti, "Wala lang... This feels new. Being with you guys here."

     
     If i were to describe seulgi, even though im not that type of friend who always had her back, She's always the strongest one in our group. Sya yung tipo ng kaibigan sa grupo na, kapag naglabas ka ng problema or kahit anong rants mo sa kanya, she'll listen to you kahit wala syang ma advise or meron man. You can feel her presence. Ramdam mo na sincere sya sa lahat. 
     
     Pero kapag sya na yung nakakaramdam ng something, she always deal with it with herself. She hangs out with us kahit may problema sya, one time nga, We all meet up at lisa's apartment kasi broken si gaga. I was the one who called seulgi that day and she sounded so tired, yung tipong medyo halata mo sa boses nya na may malalim na iniisip pero nung sinabi kong we're going to lisa's apartment kasi nga may problema, she's the first one to arrive there, already comforting lisa bago pa man kami makarating.
      
     Nung una akala namin gusto nya lang talagang gumimik kapag bigla syang nag aaya kasi stress sa school or something pero patagal ng patagal nagkakaron na kami ng hint lalo na kapag sya yung unang nag seset ng gimik tapos biglaan, tapos sya yung manlilibre ng inumin or pagkain. then after namin gumimik, when seul's already gone to her home, mag memeet up ulit kaming apat to talk about her, not to gossip but to talk about her thinking that she had a problem and how we are going to help her. Tapos na sesense na din namin na si Irene yung problema nya kapag samin sya nag aaya ng gimik. Pero hindi naman namin iniisip na parang option lang kami sa kanya na kapag hindi sila okay ni Irene eh samin sya tatakbo.
     
     Never naming inisip yun. Seul is having a hard time because of someone and all we need to do is to make her feel better kahit papaano because we are her friends. Kahit hindi nya directly sinasabi kasi hindi naman sya ganoon ka expressive, we can all feel it now. The way she moves, the way her face doesn't lighten up. Yun sa mga simpleng ganun nya, nalalaman namin. 
     

     
    "Ang sentimental naman bro." Biro ni byul na kunware may pa punas pa ng luha.

    "Isang beer palang yan seul, wag ka namang ganyan." Lisa joins. 

   Byul and lisa we're usually the one who always lighten up the mood. Pero makakausap mo padin naman ng matino kahit puro biro.
   
   
   "Wala talaga kayong kwenta." Birong sagot din ni seulgi. 

   "Pero seryoso, im glad.. and thankful as well.. Because you guys are here.. Alam kong nasesense nyo.. and im sorry kasi i still wont open up to you guys." Seryosong sabi ni seulgi. 

    We never had a talk like this.. This feels so new nga talaga. Maybe her and wendy does this kind of talk sometimes pero about kay wendy yung topic at hindi sa kanya.. Pero yung kaming apat talaga, Malimit pa sa minsan na mangyari yun. 
    
    
    "Alam mo, nag seselos talaga kami." Napatingin naman kami kay wendy. Confused ako as well as yung tatlo. Pero habang tumatagal medyo nagets ko yung point ni wendy. 

    Hindi sumagot si seul kaya nag salita nalang ulit si Wendy. 
    
    "Ano ba kami sayo?" tanong nya.

    "Tropa, friends, hindi lang friends na friends pero alam nyo yun... Basta ano.. Uhm.. Malapit na kayong pumantay kay irene.. Ganung type of friendship na." paliwanag ni seulgi. 

    "Then why are you keeping things from us like we we're some kind of strangers that won't understand you?" Wendy blurted out. "I mean, nakakaselos kasi we are also your friends seul. Pero you wont open up to us." sunod pa ulit nito.

    Well, yeah wendy is that type of friend na laging straight forward sa mga problema. Wala nang patumpik tumpik pa, kung anong gusto nyang sabihin, nilalabas nya. 
    
    And based on seul's reaction, i think medyo tinamaan sya don. 
    
    
    "I- uhm.. Its hard.. for me.. I mean, nasanay kasi siguro ako na sa isang tao lang lagi maglabas ng sama ng loob which is kay irene.. Tas ngayon na sya na yung pinakang main point ng problema ko, wala na.. Hindi kona alam.. I mean, i couldn't tell this to her kasi sya yung dahilan diba? Napaka bull naman nun." medyo natawa sya sa huli nyang sinabi tas uminom ulit sya. 

    "Saka, Feeling ko naman, kaya ko to nang ako lang eh. Konting libang lang ng sarili babalik na din ulit ako. That's why hindi kona sinasabi sa inyo. Instead inaaya ko nalang kayong lumabas." sunod nya ulit. 

    Bumuntong hininga kami. Minsan di din namin maintindihan to si seulgi. Dont u guys think na mas maganda na nailalabas mo sa iba yung nararamdaman mo. Nakakagaan kaya yun ng loob?
    
    
    "Ang daming kwento, ang sabihin mo ayaw mong makagulo pa sa mga iniisip namin kahit wala naman talaga kaming masyadong iniisip. Alam mo seul, yang mga ganyang dahilan mo, ang hirap tanggapin sa totoo lang. Kung tinuturing mo talaga kaming kaibigan you wouldn't mind kung makakadagdag ka sa responsibilidad namin kasi yun naman dapat ang ginagawa ng magkakaibigan diba? Seul, apat pa kami dito oh, we can all deal with each other's problem, kahit ano pa man yan. Stop running from your problems. Nandito kami. If irene wasnt there, we are always here kasi kaibigan mo din kami seul. Tutulungan ka namin in any ways na gusto mo brader." Banat ni byul. 

    "Amen?" sabat naman ni Lisa.

   "Amen!" Sagot naming tatlo nila wendy at byul. Si seul natawa lang pero medyo na teary eyed din sa sinabi ni byul.

    "Basta seul, lagi mong tatandaan na you aren't a burden to us. Si lisa lang yun." Sabi ko naman para mag lighten na ng konti yung mood. Tinampal naman ni Lisa yung braso ko. "Saka ngayon, hindi lang si irene yung laging nandyan sa tabi mo ok? Ang dami namin dito oh. nandyan pa din yung group of friends ni irene plus yeri and solar." Payo ko din para naman may masabi ako puro narration eh. Char. Hehe

    "Problems are meant to be shared with someone else kung hindi mo na kaya. And whoever that person is, im sure that person will be the one that will help you to solve that problem of yours. Mas maluluwagan ka sa nararamdaman mo kasi you know na may iba pang taong handang makinig sayo. And we're one of it seulgi." Si wendy naman ang nag salita.

     "Onga brad, kung ayaw mo sa kanila, sakin pwede. Bibigyan kita ng malulupit na advice." Sunod naman ni lisa

     "Nako wag seulgi, gagamitan ka lang nyan nang weapon nyang 'Ok lang yan' saka 'wag na ikaw sad bes'. Taenang yan walang kwenta." Sagot ko.

    "xkyusme, baka nakakalimutan mong lagi ka sakin nag dadamdam dyan tungkol sa crush mo." Sagot nya ulit.

     "Oh tama na naiiba na yung topic eh. Si seulgi pinunta natin dito." Sabi naman ni byul. 

     Nagulat kami kasi biglang binukas ni seulgi yung magkabila nyang kamay, asking for a group hug. 
     
     Lumapit naman kaming tatlo sa kanya tapos nag group hug na nga kami. 
     
     "Thankyou talaga." Sambit nya. 

    Byul and lisa pat her back, ako naman yung ulo nya. Habang si wendy nakayakap padin. 
    

    "We always got u." Sabi ni byul.

    
     Bumalik na kaming lahat sa pwesto namin. "So, anong balak mo?" Tanong ni wendy pagkaupong pagkaupo nito.
     
     
     "Wala?" Sagot ni seulgi.

     "Anong wala? Sayang naman yung mga  sayings namin kanina. Kala ko naman depress kana tol." Biro ko.

     "Taenang to. Ano ba dapat gawin ko? Hindi ko din naman alam kung anong nararamdaman ko ngayon.. Malungkot ako para sa sarili ko pero masaya ako para sa kanya.. Siguro?" 

     "On the scale of 1 to 100 gaano mo ka gusto si irene?" Tanong ni byul.

     "Parang ano brad... Hindi sapat yung scale mo." natatawang sagot ni seulgi.

     "Taena. Kung hindi sapat eh bakit ganyan ka? Bat ang dali dali mong sumuko?" Sagot ni byul.

     "Sinabi ko bang sumusuko nako?" 

     "Eh bat ganyan?" tanong ko.

     "Im clearing up my mind nga. Okay ako pero ayoko syang kausapin, parang gusto ko nang umiwas. But then papasok yung term na 'bestfriends', Ayun wala na. Maybe i'll just accept the fact na hindi talaga kami pwede.. Na we are meant to be friends, bestbuddy, but not meant to be in a relationship." 

      "Okay, kasasabi mo lang kanina na hindi kapa sumusuko, pero that statement sounds like you're giving up your dream." Sabi naman ni wendy. 

      "50 50 eh, Ang gulo kasi.. Minsan parang may pag asa, tapos pagka naniwala nakong meron nga, biglang kinabukasan mawawala na agad. Lam nyo yun? Parang pinaglalaruan lang ako ng tadhana. Hehe" 

      "Why dont you gave it a try?" Napatingin naman kami kay Lisa. Confused kaming lahat.

      "I mean, give it a shot.. Mag confess ka." Sunod ulit ni lisa.

     Natawa naman si seulgi. "Pft- Buang ka ba? Ano pang purpose kung nandyan na si bogarts? Ano? Para magkaron lang ng lamat yung friendship namin ganern?" 
     
     
     "Ay shet. Speaking of that, Hindi ko pa pala nababangit na hindi pa naman pala talaga sila. At nanalo kami sa pustahan! lalisa, ihanda mo na wampayb mo. Simulan mo nang umiyak kay kuya will." Singit naman ni byul.

     "Ehh? pano mo nalaman?" takang tanong ni lisa.

     "Hehe chika ng bebe ko. Chinat agad sakin kanina. Lam mo naman yun, di pwedeng di ako kadamay sa mga chika nya." Sagot ni byul. 

      "Bakit daw?" Tanong ni seul na mukhang medyo nabuhayan ng dugo.

      Nagkibit balikat lang si byul. "Ewan basta sabi lang ni yong, hindi pa nga daw official yung dalawa and nanalo daw ako sa pustahan." Sagot nito sabay pose ng nakakaasar kay lisa.
      
      
      "Edi goods nga yung suggestion ni Lisa." Sabi naman ni wendy para maibalik yung topic kanina. 

     Hindi muna nag salita si seulgi mga 1 minute lang din siguro.

     "Elaborate mo nga kung bakit nakaisip ka nanaman ng bagong kagaguhan." Sabi nito kay lisa. Aba at may balak nga ata ang manok namin. Wawers.

      Pulamakpak naman muna si lisa bago magsimula. 
      
      
      "Ganito, kasi diba sabi mo nga parang may pag-asa, edi ibig sabihin parang nakukutuban mo din si irene na parang mutual yung feelings nyo in terms of being in a relationship. O sige,  sabihin mo nga samin kung ano yung mga nararamdaman mong pag asa? Kung meron man kasi kung wala parang nag aassume ka lang." tanong ni lisa kay seulgi. 

     "Uhmm.. Ano parang napapadalas yung pag seselos nya? like even kay yeri and jennie.. Then nung umalis kami, na bad mood din sya kasi nag kita kami nung childhood fren ko. I mean, hindi naman sa inaassume ko lang pero parang ganun yung nararamdaman ko eh. Yung last time na nangyari yun, kay wendy pa nung grade 9 tayo. And i understood it naman kasi i've been spending so much time with wendy, sa inyo din back in those days. Pero ngayon hindi ko gets eh." 

    "Kay jen? talaga?" tanong ko.

    Tumango si seul.. Well its weird nga. Even her own bestfriend? At si yeri din? Sino bang hindi kukutuban sa ganun.
    
    
    "Tapos eto ha, Normal naman na sakin yung pagiging clingy nya pero these days, parang iba.. I mean, kapag magkasama kami like manonood ng movies, she'll randomly hold my hand tapos habang naka focus sya sa movie she'll be playing with my hand rubbing some random circles with the back of my hand or she'll be playing with my fingers....." 

    So ayun, seulgi stated more than five siguro? And sobrang feel namin yung saya nya habang nag kukwento sya. Like talagang nag lilight up yung mukha nya everytime may kilig moments na mababanggit. Feeling ko nga magkaka jabetis na kami dito sa sobrang sweet ng mga kwento nya.. Na ngayon lang din namin narinig syempre kasi ngayon lang din naman kami nag usap usap tungkol sa kanya, sa kanila ni Irene. 
    
    And ayun, pinaliwanag ni lisa kung bakit, then binigyan na din namin sya ng motivation, ang tagal tagal na nyang nag tatago, panahon na talaga to para lumayag sila and mukha namang nabigyan nga ng pag asa si seul kasi sabi nya pag iisipan daw nga ngayong overnight.

    "Paano kung-" sasalita pa sana si seulgi pero pinigilan na namin sya.

    "Shhh- wala munang paano kung, paano kung! basta plus or minus, nandito kami. Okay? We got chu nga diba?" pigil ni lisa.

    "Saka wag ka mag alala, negative times negative equals padin sa positive." sabi naman ni byul.

    "Anong connect?" tanong ni wendy

    "Wala lang gusto ko lang mag math. Kunwari may natutunan ako hehe." Sagot ni byul. 

   "Well, iniisip ko lang naman na this is such a bull pero sige. Lakasan lang naman ng loob to diba? Nandyan kayo. Pero baka itaboy ko na si lisa after nito kung hindi man maganda yung kalalabasan." Sagot ni seulgi.

   "Bakit ako?" sagot ni lisa.

    "Wag ka mag alala, kami na mismo mag bebenta kay lisa." Sabi ko. 

     And ayun nag tawanan lang kami, kwentuhan ng konti then bumalik na din ulit kami sa loob kasi mag tatanghalian na at sila byul pala ang nakaassign ngayon na mag luluto. At maglalaba padin kami ni jen ng mga damit nya. 
     Yap, i decided to help jennie na din sa mga laundry nya. Pano rant ng rant sakin kapag nasa kwarto na kami. Edi, sabi ko sabay nalang kaming mag laba para matulungan ko na din sya. Yun sher ko lang hehe.
     

~~~~

      "Can we have a walk to the beach side? I really wanted to go there." Aya ni bogum kay irene.

       Nasa balcony sila ngayon ng kwarto ni irene which is matatanaw mo yung beach side. 
       
       
       Irene didn't answer since her attention was drown sa mag totropang nag uusap usap sa may bar counter sa may beach side.
       Bale, hindi naman talaga inasahan ni Irene na makikita nya sila Seulgi mula sa balcony ng kwarto nya. And they've been there for awhile. She's trying to listen to their convos pero yung tawanan lang nila ang naririnig nito. 
       
       
       She doesnt understand kung bakit.. Bakit parang bigla nalang lumalayo si seulgi sa kanya ngayong araw. 
       Alam nyo kung bakit naisip nya yun? Kasi syempre pwede naman na sya yung tawagan ni Seulgi para mag hang out dun sa kung nasaan yung mag totropa ngayon. Which is lagi namang ginagawa ni seulgi. Pero ngayon, ever since dumating si bogum wala, ni text hindi manlang sya sinesendan.

     'I miss her..' Irene said in her mind, staring at her friend.

     "Who?" Bogum suddenly said while looking at the direction where Irene is looking.

      Nabalik naman sa mundo si ate mo ayrin. Nagulat kasi akala nya sa utak nya lang sinabi pero parang tinraydor sya ng bibig nya.
      
      
      Irene immediately avert her gaze to seulgi and looked at bogum. 
      
      
      "H-Ha? Alin?" Irene said, dumbfounded. 

     Ngumiti lang si Bogum. "Nothing. I just thought you said something. You've been dumbfounded for a while rene. I was saying something and you weren't listening, i guess." 
     
     
     "Oh? Really. Yeah uhm, sorry. Its just.." Dina tinapos ni Irene yung sasabihin nya since hindi nya din naman alam kung bakit lagi nalang syang lumulutang kapag magkasama sila ni bogs. And basically, its seulgi that she's thinking about.

    And syempre hindi naman pwedeng diretsahin nya si bogum diba. Ang bastos naman pakinggan kung sasabihin nyang 'simula kasi nung dumating ka hindi nako pinansin ng bestfren ko. Umuwi ka na nga.'

      "Its okay.. Nevermind that, lets just go to the beach. I really want to go there."

     Hindi nalang nangulit si irene at pinagbigyan nalang si bogum sa gusto nito. Lumabas na sila ng kwarto nya at paglabas nito eh nakasalubong nila si Seulgi. 
     
     
     "Uy." Bati ni seulgi kay bogum since sya yung unang lumabas. Hindi pa din nito napapansin si Irene. Saka lang nito napansin si Irene nung umisod na si bogum sa may gilid. 

       Nagkatinginan ang dalawa.. Pero umiwas na din si seulgi agad kasi sinimulan syang kausapin si bogum.
       
    "Oh seulgi. Hinahanap kita kanina."

    "Yeah, everyone's looking for me. Haha" Sagot ni seulgi. Napatingin naman ulit sya kay irene na nakatingin padin sa kanya pero binalik na ulit nya kay bogum yung tingin nya. 

    "Im actually going to ask you a permission." Sabi ni bogum. 

    "Una na muna ako." Paalam ni irene. Napatingin naman ang dalawa dito, Tumango lang si Bogum, si seulgi naman wala pading kibo. Tinignan nya lang si Irene tas kay bogum na ulit.

    Pagkawala ni irene sa paningin nila nag salita na si seulgi. 
    
    "Is it about her?" 

    "Irene? Oh, hindi haha. I dont need to ask permissions about her to you. We have our own life now seulgi. We shouldn't need someone's permission." 

    Seulgi got offended ng slight, pero hindi nya nalang pinakitang gusto nyang sugatan yung mukha ni bogum ngayon. Instead ngumiti nalang sya. 

    
    "Oh yeah, then what is it? Kung sabi mo hindi na dapat ikaw humihingi ng permission sa ibang tao, then why would you ask for mine, now?"

    "Well, its about me staying here for three days. All of your friends knew it though, but they said i should ask your permission. Do you own this resort?" 

    "No but my father own it... And, yeah you can stay here. Kaso wala nang bakanteng room." 

     "I can stay at Irene's. She's alone in her room right?" 

     'What the is this jerk talking about?' Seulgi stated in her mind. Nagulat sya sa sinabi nito pero she calmed herself. 

    "Uhm.. Im sorry but you cant.. Even si solar and moonbyul magkaiba ng room so, im not going to allow you ofcourse. Haha."

   Sarcastic yung pag kakatawa ni ate mo. Yung parang binasa lang yung haha mo sa text ganon. 

     "And siguro naman napansin mo din kaninang umaga na we did came out of the same room..So basically, she's not alone." sunod ni seulgi.

    "Oh really? Bakit parang mag isa lang sya don? I've only seen her luggage though."

    "Uhm, m-my luggage is on lisa's room. She doesn't want to share the closet." 

     "Oh and if you want to, we can make yeri move out to our room muna since sya yung mag isa lang sa room. Wait, i'll talk to her. Go, irene's waiting. You have to go somewhere right?" Sunod na sabi ni Seulgi. Ngumiti ito kay bogum at pinat nya ito sa balikat bago tulyang pumasok sa kwarto nila talaga ni yeri. 

     "Yeah, thanks seulgi!" Sabi nalang ni bogum at umalis na din.

~~~

    So yeah, i immediately packed some of my clothes and placed them in irene's room. Yung maleta ko lang actually and konting damit.
    
    Well, hanggang ngayon hindi ko padin sya kinakausap but, yeah i guess later. Pagbalik nila ni bogum kung saang lupalop man sila pupunta. 
    
    Sumilip ako sa may balcony ng kwarto nya. She always chooses the nicest room. She likes sunrise and sunsets so mas prefer nya talaga yung mga ganitong rooms. Even her room sa bahay nila may malaking glass window. 
    
    
    "Im surprised to see you here." Napalingon ako agad sa nag salita. I didn't expect her. She's leaning on the glass door habang naka cross arms.  And, hindi ako sumagot. I dont know what to say. Nabigla din ako. Bumalik nalang ako sa pagtingin sa view mula sa balcony nya. 

     And base sa peripheral vision ko, lumapit sya sa tabi ko. But we're facing the oppisite direction kasi naka lean naman sya sa railings. 
     
     
     "Hindi mo talaga ako kakausapin?" She said in her soft and calmest voice. 

     Wait.. i think my heart just did a flip. Ano ba yan. Ang rupok mami.
     Well, Hindi naman ako galit, parang naiilang ako.. I mean, wala lang, parang i dont want to push myself na pero gusto ko padin syang kausapin syempre. I want her attention ofcourse.
     
    "Seulgi, galit ka ba? iniiwasan mo ba ako?" sunod nya ulit.

     "H-huh? No. Of course no. Saan naman nanggaling yan. Haha" Sagot ko agad. 

     "Eh bakit hindi mo ako kinakausap simula kanina?" 

     "I.. Uh.. Sorry.." yun lang nasabi ko. I didnt know na mafefeel nya. Of course hindi naman sya manhid but im surprised kasi hindi ko inexpext na mapag uusapan namin to. At hindi ko din alam kung paano mag eexplain.

    "There's a problem right?" 

     'Oo meron. At ikaw yun.' gusto kong sabihin kaso.. Haha joke lang 

    "No. Wala wala. Ano ba joohyun haha. I always go to you kapag may problema ako."

    Bumuntong hininga naman sya. "Come on seulgi. Kilala kita. You're bothered. And i do too, kasi hindi mo ako kinakausap. Its hard for me to approach you kasi hindi ka nag papakita and I really really wanna talk to you." Humarap sya sakin habang sinasabi yon. Napatingin naman ako sa kanya. Well, hey eyes says it all. She's concerned about me. 
    

     So, i stayed quiet for a minute or more.. I dont know.. I wanna hug her because i really do missed her presence too but at the same time I wanna tell her how much im hurting because of her too.
     
     
     "W-what do you want to talk about??" 

     "Yung mga nangyayari. Seulgi. You're bothered about bogum right? Im really sorry-" 

      "Bakit ka nag sosorry? Wala ka naman kasalanan hyun. Yes i am bothered, but that doesnt mean na you have to explain those small things to me. Naiintindihan ko naman irene i always get you.. and naalala mo ba yung napag usapan natin last night? We dont need to say things to each other that much kasi we also have our own lives hyun. That's what you said right?" 

      Pinutol ko na agad yung explanation nya kasi its not her fault naman talaga. Its nobody's fault. Its bothersome and it hurts me but its okay for me. I understand the situation. Hindi ko naman kayang magalit kay Irene eh. Mas hahayaan ko pa siguro kung si bogum yung mag eexplain sakin kasi sya tong pabigla bigla. 

     "Yes but.." Bumuntong hininga sya. "Seul.." Tawag nya.

     I looked at her softly and hummed. 
     
     "Okay ka lang?" Lumapit sya then she held my hand and she's massaging it. God, the clingy bunny is back. 

     Natawa naman ako ng konti. "Of course i am okay now." Sabi ko tapos nginitian ko sya.  "Yung kanina, i just want to have some time for myself... To clear my mind because i actually got annoyed to be honest." Sabi ko. 

     
     "Hm? Bakit?" 

     "Uhm, hindi ko talaga alam but i think, that's because you two were dating and you didn't even bother to say it to me.. Kailan pa ha? Kaylan mo pako tinatraydor?" kunwaring drama ko sa kanya with matching punas ng luha kunwari. 

      Of course alam ko naman na hindi nga kasi napag usapan na din naman namin nila byul, pero gusto kong marinig mula sa kanya talaga. 
      
      
     "Im really sorry seul but i think...pagkatapos ng graduation?" Seryosong sagot nya tas humigpit yung hawak sa kamay ko.

     What the.. Ano? Joke ba yung kanina??? kinaclown bako nila byul para umasa nanaman ako? Teka nga gumuguho yung mundo ko wait. 
     

     Bumitaw ako sa hawak nya tas tinignan ko lang sya. "Seryoso ka?"
     
     Nagpipigil sya ng tawa tapos tumango sya. Pinag titripan nanaman ako ng babaeng to.
     
     "Hyun naman.. a-ano nga?" Tanong ko ulit. 

      Hindi padin sumasagot si gaga. Bumuntong hininga ako. Hindi ko alam kung bat bumibigat na din yung pakiramdam ng mata ko.
      Tumalikod ako sa kanya tas aalis na sana ako pero hinawakan nya yung braso ko.
      

     "Huyyy... Joke langgg." Sabi nya tas bumaba yung hawak nya sa kamay ko. 

    "Joke lang eto naman.. Hindi. Hindi kami official okay? Hmm?" Sabi nya ulit.

    Humarap ako sa kanya. "Seryoso?" Tanong ko ulit.

    Tumango naman sya. "Pramis. Hindi talaga. Alam mo naman na uunahin kong sabihin sayo yun diba? And i always ask you first diba?" 
    
    Ngumiti ako tas tumango. Im glad. Im ing glad!!! akala ko talaga!!! Nawala na agad yung bigat ng pakiramdam ko kanina.
    
    "But, alam mo, sa una siguro it wont be okay for me kasi mag tatampo ako talaga sayo. Pero i think its okay lang din kung hindi mo napagdesisyunan muna na sabihin saakin since buhay mo naman yan and you also need to decide for yourself din.Especially kapag nawala ako sa tabi mo.. Diba?" Sabi ko. 

     "Anong mawawala?! eh kung kutusan kaya kita dyan. You were the other half of me, parang mas kapatid pa kita kesa kay yeri tapos mawawala ka? pano nako non? You know that I wont let that happen dylan." 
    Awts, masaya ako nung narinig ko yung other half of me kaso may kasunod na kapatid naman pala. Ge guys sisterzoned.. Uso na yun ngayon ingat kayo.
    
    Natawa naman ako sa sinabi nya. "Oh kalma, Sinasabi ko lang.. Kunwari lang naman.. Oo na, mukha pa nga tayong kambal eh. Kita mo naman turing sayo nila mama, parang mas gusto ka na nilang maging anak kesa sakin diba." 

    "Yep, im tita's favorite." Proud na sabi nya. Natawa naman kami parehas.
    
    Sumandal naman na ako ulit sa railings habang sya nakatingin sa beach view.

     "Bakit nandito ka pala?" All of a sudden seulgi? napaka bull ng tanong na to. Kwarto nya to malamang anytime talaga mapupunta yan dito. Ang galing mong mag iba ng topic. 

     "Di ba dapat ako ang nag tatanong sayo? this is my room, just to remind you." Medyo natatawang sabi nya. Oo nga kakasabi ko nga lang diba. Yeah, this is me and dumb seulgi.

     "Well, uhm yeah i know. hehe. Gusto ko lang makita yung view mula dito. I didn't know that your room has the nicest view..." Sabi ko tas ngumiti ako. "How bout you? You're supposed to be with bogum. Bakit nandito ka?" Sunod ko ulit.

     "I forgot my phone. We're supposed to walk by the beach tho." Sagot nya.

     Napansin kong hapon na din at parang palubog na yung araw. Baka manonood sila ng sunset siguro.
     
     
     "Hindi ka pa ba babalik? Baka nag iintay na yun?" Tanong ko sa kanya. 

      "He's with byul and joy, and they are having fun naman i guess." Sabi nya saka tinuro sila bogum sa may beach kasama nga si byul and joy. 
      "He should hang out with the people here, He'll be staying here for 3 days. Sinabi naba nya sayo?" 

      Tumango ako. "He's going to stay at our room. Mag eevacuate muna kami ni yeri dito sayo. That's the real reason why im here. And, tatanungin din sana kita if its okay with you." Sabi ko sabay turo nung sa maleta ko. Tumingin ako sa kanya saka ko sya nginitian.
      

      "Syempre naman. But I bet yeri wont stay here. She hates sunlight." Joohyun stated.

     So anong gusto mong palabasin? Tayo lang dalawa talaga? Sure kana ba dyan? Walang malisya o meron???? 
     
     De joke lang. Simula naman nung nangyari yung kagabi, ewan ko, parang feeling ko every night, hahanap hanapin ko na yung cuddles nya. Hehe. Kaya pabor padin na wala si yeri. Hehe
     
     Nagkibit balikat nalang ako at hindi na ulit sumagot. Pinag tatalunan kasi ng isip ko kung pipilitin ko ba si yeri or hindi. Pero kung ayaw nya edi... dont. Thankyou nalang ganon.
     

     "Waahhh.." Napatingin naman ako sa kanya. 

     She's now in awe staring and smiling at the sunset. Kaya naman nilabas ko yung phone ko and pinicturan ko sya habang nakatingin sya sa sunset. She looks so pretty, adorable, gorgeous, beautiful, breathtaking.. lahat na ng word na maganda cause i think its not enough to describe her right now. She's even more prettier than the sunset, i swear.. The only thoughts on my mind right now is that i wanna see her like that everyday. Not just because of the sunset but also because of me...
     
     
     Tumingin ako sa langit saglit, pumikit ako sabay sabing 'Lord, ngayon lang ako hihingi... Saakin nalang itong anghel mo habang buhay ha?' Pagkatapos non, tumingin ulit ako sa kanya. 
     
     
     "Ang ganda..." Sabi nya. 

     "Sobrang ganda.."  Sabi ko while smiling and staring at her. 

     Napatingin naman sya saakin. Nagka eye contact kami nakangiti sya but confused then napansin kong medyo namula yung pisngi nya and umiwas na din agad sya.
     
     
     "Bat ganyan ka makatingin?" she asked.

     
     "Because i really think that you are more breathtakingly beautiful than the view." And i suddenly blurted out. 

     You know what guys, that was actually the bravest thing that i did today. And i feel proud.
     

    She didnt answer for a second and just looked at the sunset. But i can see that she was smirking though. 

     "What's with the greasiness?? nahahawa kana din kay wendy?" Pag-iwas nya saka tumingin sakin tas hinampas ako. 

     "I guess.." I said then i shrugged my shoulders.

     Natawa naman kami parehas. Natawa na din ako sa kagaguhan ko. Tinignan ko yung sunset at medyo palubog na sya.
     
     
    "Akin na yung phone mo. Picturan kita. Sayang naman yung ganda mong nakikipag talo sa sunset." Biro ko.

    Medyo natawa naman sya. Ngumiti sya sakin tapos saka inabot yung phone nya.

    
    "One two.." Bilang ko. Medyo nanginginig yung kamay ko nung una kaya nung tinignan nya blurred yung kuha ko. Natawa naman kami parehas. 

   "Pasmado ka ba ngayon? Ayusin moo. Dali mawawala na oh." 

   "Ay, ang demanding... Jowa ka ghorl?" Biro ko. 

   "Pwede naman." sagot nya habang nakatingin sakin tas nag smirk with her right eyebrow doing that thing.. 

    (Hindi ko sya ma explain guys huhu. Basta yung ginagawa ni irene sa eyebrow nya kapag nag iismirk sya huhu)

    And here i am, kumukuha ulit ng lakas. Kahit napaka rupok ko sa mga ganyong style nya..
    
     "Sure ka?" Tanong ko also smirking.
    
    
    Umiwas sya ng tingin sakin and she's now fidgeting at her position. 
    
    "J-just take the picture." Sabi nya. 

    Natawa naman ako then i take another picture of her. 
    She takes some pictures of me too on her phone. And some picture of us also syempre.
    

    
    And also, i think i am now definitely sure about my decision..