Auntie Pokie puts the coffee down in the dining table… “Magkape ka muna..”…

Gerald’s mom look at the cup…. “Salamat, Mare..”… she look at Gerald…who’s sleeping on the couch… “Hindi ko na alam kung pano pa ako hihingi ng tawad sa kanya?”

“Basta Mare, wag kang magsasawa… Basta patuloy mo lang siyang abutin.. AT hindi lang naman ikaw ang dahilan kung bakit siya nagkaganyan. Pati na rin yung alaga ko.”…Auntie Pokie look at Gerald….

“Kasalanan ko naman kung bakit natuluyang umalis si Kim.. Hindi ko naman alam na ganito pala nila kamahal ang isa’t-isa…”…she grinned…

“Minsan talaga mare,…tayong mga magulang…nakakalimutan natin ang nararamdaman ng mga anak natin. Lagi nating iniisip na hindi totoo ang nararamdaman nila…. Pero kung tutuusin….mas totoo silang magmahal kesa sa atin….dahil sila…ibinibigay ang lahat… samantalang tayo…nagsisinungaling sa katotohanan!!”…. Auntie Pokie said…

“Sa tingin mo…mapapatawad pa niya ako?”…

“Mare, walang imposible…. Matuto ka lang magtiyaga. Diba sabi nila….pag may tiyaga…may letchon…” she winked…

Geralds’ mom laugh…”Ikaw talaga… Mare, maraming salamat sa tulong mo ha… hindi mo pinapabayaan si Gerald ko.. Kahit nakakabulahaw na yan dito sa inyo….”…

“Mare, parang anak ko na si Gerald. Nung umalis si Kim isang taon na ang nakakalipas… si Gerald lang ang naging kasama ko para mawala ang lungkot ko.. Nakikita ko si Kim sa kanya….at alam ko… magiging maayos din ang lahat…”…

“May balita ka na ba kay Kim?”….

Nalungkot ito…”Simula ng umalis si Kim…hindi pa rin siya nagpaparamdam… Sinabi naman niya iyon sa akin… ayaw niya kasing makabalita tungkol kay Gerald….at ganon din si Gerald sa kanya… pero nararamdaman ko… at alam ko…. Na babalik siya…malapit na!”…

Gerald move on the couch… umungol ito… he was drunk the night before….. And now he’s suffering from a bad headache… “Auntie Pokie….ulo ko…sakit!!”….. lambing nito kay Auntie Pokie…. He look around and tried to find her….pero sumama ang pakiramdam niya ng Makita niya ang isang taong ayaw niyang Makita…….. “Auntie…panik po muna ako sa itaas…”….ayaw niyang magsalita ng masama dito….kaya umiiwas siya hanggat kaya niya……

“Anak….”…his mom whispered…. Pero hindi siya lumingon…. Masakit ang ulo niya…at ayaw niya itong saktan…..

“Mare, okay lang yan… konting tiyaga pa ha?”…Auntie Pokie said….

“Sige mare, alis na ako. Okay na naman siya eh… Inantay ko lang talaga siyang magising.”….paalam nito..

When Gerald’s mom left… She followed Gerald in Kim’s room… “Gerald….anak?”…tawag niya dito…

“Auntie…pasok. “ he was laying down on Kim’s bed. “Umalis na po ba siya?”..

Auntie Pokie nodded… look at him… “O heto… gamot sa sakit ng ulo at kape.”… She look at him intently….and pat him in the head…. Then walk out in the room…
“Auntie …. Sorry po!”…he apologized before she could leave the room….

She smiled… and walk out..

He drank the coffee…and took the pills. Nahihiya siya kay Auntie Pokie dahil lasing na naman siya kagabi. She’s so precious to him…at ayaw niya sana itong abalahin. Pero si Auntie Pokie lang ang matatakbuhan niya…..alam niyang hinding-hindi siya nito pababayaan… at aalagaan siya nito…tulad ng sinabi ni Kim noon…

Kim….speaking of Kim……. It’s been one year…. One year from yesterday is the day she decided to walk away from him. Kaya nga he celebrated it eh…. He drowned himself in alcohol…para makalimutan ang araw na iniwan siya nito….. He took out the skateboard under the bed….. Up to now…. Hindi niya pa rin matanggap na iniwan lang siya nito… na kung tutuusin…ito ang takot na iwan niya………

He was hurt…and still hurting for the fact na she didn’t even explain why?…. Na hanggang ngayon… iniisip pa rin niya kung may nagawa ba siyang mali para umalis ito..?..

The day she left….his world sank… pakiramdam niya…nawalan lahat ng kulay ang mundo niya….what hurts more…is that his Mom is part of the pain he’s feeling right now.. When she admitted the conversation that happened the two nights before Kim left him….he was stuck between hating his Mom more than he’s hating Kim….

Hating Kim………. Hating Kim…. Oo…he hated her for leaving him…. For making his life miserable… … mostly….he hated her …because how much he tried to deny it….he’s still inlove with her… he hugged the skateboard….