Kim didn’t see Gerald the whole day….. Feeling niya..tinitikis talaga siya ng grinch na yon… pero sino ba naman siya para magdemand ng oras nito… Mas mabuti na nga siguro yung ganitong hindi niya nakikita ….mas mapapadali ang pag -move on niya…….kaya???

The whole day was boring and empty… Her life should be back in normal…pero bakit hindi na parehas ng noon ang nararamdaman niya…….. She felt incomplete…….actually incomplete na pakiramdam niya dati…….pero ngayon…bakit parang mas naging kulang…….

--------------

Gerald on the other hand was just at near….watching her… ilang beses niyang kinontrol ang sarili para lang wag lapitan si Kim…

“Bro… matutunaw na yang si Avril Lavigne….lapitan mo na lang kaya?”… Fred tapped his shoulder……

“Her name is Kim…”…he said…

“OO na… Kim na kung Kim… Kim sansoon… “…

“Kim Chiu!!”.. pagtatama ni Gerald…

“Bakit ba pinapahirapan mo ang sarili mo diyan… Gerald… Look around you… ang daming babaeng nagpapacute sayo kanina pa…..all of them were trying to get your attention… pero ang layo ng tingin mo!!”…. Fred said…

Gerald look around… He’s right… madami ngang nagpapacute…… pero he can’t still see them……… everbody else is blurred from his vision….except…Kim…

“They’re not her..”.. he said looking back at Kim…who at that moment is sitting under the tree reading a paper…….. Her soft black hair is blowing by the wind…. “Damn!!”… Hanggang kailan ba siya maghihirap…..

--------------------------

The next morning…Kim woke up late……… “Damn!! Sh**”…. nagmadali siyang bumaba sa kama… Ang plano niya…gumising ng maaga….at abutan si Gerald… pero…tanghali na….baka wala na yun …….. Dali-dali siyang nagbihis….at bumaba……….

May lutong breakfast na sa table…. Pero walang Gerald….. Napaupo siya sa hagdanan…… binatukan niya ang sarili niya…tanga ka kasi!! Tanga!! Dapat maaga kang gumising… ayan… napala mo………eh di wala…….. Tanga….

Nagulat siya ng may biglang bumatok sa likod niya…… “Aray!!”.. pagtingin niya… si Auntie Pokie… “Auntie naman…bakit mo ko binatukan?”…

“Eh mukhang nage- enjoy kang batukan ang sarili mo…so nakibatok na rin ako….tinignan ko lang kung mage enjoy din ako…. Mukha ngang nakakalibang……..isa pa nga anak…….”..sagot nito..sabay batok ulit sa kanya……..

“Auntie naman eh….baka maalog ang utak ko niyan…. Sige..mabobobo ako nito!!”…sagot niya habang minamasahe ang ulo niya………..

“aaayy… Hindi pa ba?? Teka at kukuha ako ng baso para ihampas diyan sa kukote mo!!”….

“Auntie naman eh!!”….simangot niya…

“Oh…kumain ka na daw…… at yung protein drink mo…nasa fridge daw….. At wag ka daw magdidyeta……..”….

“Diyetang-dyeta na nga po eh!”… she answered……

Sa totoo lang…ang hirap din palang maging maarte……… nadedehydrate na ang utak nya kakaisip…. 
Feeling niya….binabalatan niya ng buhay ang sarili….dahil sa paninikis sa lalaking iyon………

Lalo siyang nadepress dahil hindi pa rin nagpapakita sa kanya ang lalaking iyon…….ni pabango wala…..

“Auntie…….pasuklay naman po……”..she said…

Auntie Pokie smiled… “Nahihirapan ka na no?”…..she said….and start combing her hair…….

Hirap na hirap na nga po!!……….

-------------------

The next morning….she makes sure na alas -sinko pa lang eh gising na siya……… she was sitting on her bed…. Her eyebugs were big as a blackeye… hindi siya nakatulog kagabi…. She was really missing him…. Kahit anino lang……please……

When she start smelling a bacon……. Nagmamadali na siyang bumaba…. Hindi na sya nagabalang tumingin sa salamin..…… she really need to see him……..

There he is……… there he is……..tili ng isip niya….. She sat in the stairs ….and was satisfied to watch him prepared breakfast……

Gerald was busy preparing breakfast…..nagmamadali siya …so when Kim woke up…ready na ang breakfast….. He was holding a plastic cup ng mapatingin siya sa hagdanan……. He got scared for a minute at nabitiwan ang plastic cup……..

“Gerald anak……..okay ka lang ba?”.. tanong ni Auntie Pokie…habang nagsasaing…….

“May tyanak ho kasi sa hagdanan……. Akala ko ho minumulto na ako!!”…he said..while picking up the cup…..

Tumingin si Auntie Pokie sa hagdanan……..”Dyusmiyo……… hoy kimberly…..ayusin mo nga yang itsura mo…..mahabagin………..akala mo sinapian ka diyan sa itsura mo.!”…

Kim look at herself in the mirror……… yap…eyebugs were big…… nangingitim ang ilalim ng mata niya…numumutla pa siya….. Her hair was all over the place…… plus she’s wearing a black shirt…. She does look like sadako……

She look at Gerald… he still looks good… Bakit ang hinayupak na ito…parang hindi affected…….. Tapos heto siya…….halos magmukhang multo …….. “It’s unfair!!”… she said…habang pumapanhik sa kwarto niya……….

“Auntie…… bakit parang maputla yung isang iyon…. Hindi ba kumakain?”…tanong ni Gerald…

“Ewan ko ba….baka buntis?”… auntie said…..

“Auntie?”.. nanlalaking mata na tanong ni Gerald….”wag naman po kayong magbiro ng ganyan…”..he said…

Auntie Pokie look at him……. “Eh mano ba kung mabuntis yung isa na iyon…. Kung ako lang ang tatanungin… okay lang na maagang magasawa iyang anak ko……… para naman magkaapo na ako!!”…she winked at him…..

Gerald was stunned for a moment……. At nung nagsink in ang Sinabi ni Auntie Pokie…. Tumakbo siya sa hagdanan…para sundan si Kim…..

“Hoy!! Hoy!! “… pigil ni Auntie Pokie…..”nagbibiro lang ako!! Bumalik ka dito at tapusin mo ang pagluluto….. “…

Kakamot-kamot ng ulo si Gerald habang bumabalik sa kusina….”Akala ko totoo na!…sayang!!”..

“Sayang ka dyan……… Dito ka ba kakain?”.. she asked…

“Hindi na po siguro…”.. he answered…

Auntie Pokie grinned…”hay naku kayung mga bata kayo….. Kailan ba matatapos yang drama niyo ha… tignan niyo nga ang mga sarili nyo……masyado na kayong apektado sa nangyayari!!”… she said…

Gerald look at her…… “Eh Auntie.. Ang anak nyo po ang may ayaw eh……”…

“Alam mo Gerald… nagpapasalamat nga ako..kasi dumating ka…… dahil sayo……. Yang si kimberly……. Bumabalik na sa dating pagkatao niya…… Alam mo ba kung bakit takot yang magmahal?”…she asked……

Umiling si Gerald……

“kasi…pakiramdam niya… lahat ng mahal niya iniiwan siya….. Tulad ng daddy at mommy niya……tapos…pakiramdam niya…..siya ang may kasalanan kung bakit umalis ang mga ito….. Sinisisi niya ang sarili niya…. Masyado nga ang awa ko diyan nung unang dinala siya sa akin ng daddy niya…..iyak ng iyak… gabi-gabi yon…….. Hanggang isang araw……. Ayaw ng umiyak…naubos na yata ang luha……. Kaso ang kapalit….ayan…. Nagmukhang vampira..”….kwento nito…

Gerald look upstairs…now he truly understand…kung bakit ganon na lang ang tingin ni kim sa sarili nito…… kaya pala hindi ito madaling magtiwala……….. Gerald smiled…. “Don’t worry Kim… I’ll take care of you…”… he whispered…