“Hoy! Tawag ka ni papa.” I looked up from my laptop. May tinatapos akong scripts for SLC. Nakakainis nga at ngayon lang nagsabi si Rei sa akin about this and ang deadline ay bukas na agad. Ginagawa na kasi akong parang head editor ng news namin.

 

Tumigil ako sa pag-type. I gave my father an apologetic look, “Sorry po. Ano po yun?”

 

He started walking towards me. “Kelan nga ulit pupunta dito si Giselle?”

 

Binalikan ko yung usapan namin nung nakaraan. Wala siyang sinasabing date pero from what I remember ay this week, supposedly, pupunta siya dito sa amin. Sinabi ko na lang tatanungin ko ulit ang pinsan ko tungkol dun.

 

Bumalik na ako sa pagsusulat sa Google Docs. Kasama ko yung isa pa naming team member, si Haechan. I’ve been at it for almost an hour pero wala pa sa kalahati yung natatapos namin. Naisipan kong magpahinga muna.

 

It’s currently 6:30PM on a Thursday. Almost four days after my date with Karina. Napa-reminisce ulit ako sa nangyari. The following days, we’ve been inseparable. Tama nga si Ryujin, lagi akong nakadikit kay Karina.

 

Nung Lunes, chinika ako nila bud. Mostly siya, nakikinig lang talaga si Liz. Ang dami niyang tanong. Gets ko naman pero halos hindi na kami nakinig sa lessons sa dami ng follow-up questions niya.

 

Last year pa niya raw nahahalata na I’m unusually close with her. Liz says matagal na niyang napapansin si Karina. I told them everything they needed to know. From my side, of course.

 

Tinanong ko si Liz kung may nakukwento ba si Karina sa kanila, since nakakasama niya rin ito. Wala naman daw. I figured she didn’t tell her group about it. Pero feel ko may alam si Yunjin. Feel ko lang.

 

Nagbiro pa siya na homie hopper daw ako. This girl, I swear to God. Such a bold statement, considering na Heejin and I never even had a thing, let alone dated. Itong si bud, kung ano-ano sinasabi minsan.

 

She also expressed her honest shock at our pairing. Never in a million years did she think na magkaka-something daw kami ni Karina. Ang OA. Supportive naman sila. They asked anong plano ko.

 

Ano nga ba?

 

Well, we’ve definitely established that we have a thing going on. She flirts with me and I reciprocate. I haven’t really thought much about how we’re going to take things through, with our seemingly progressive relationship status.

 

Also, isa pa. Tinanong nila kung nagkaaminan na kami. I know that what I feel for Karina isn’t just a silly little crush, it’s something deeper. I like her. Yes, I like her. A lot. I like her more than I think.

 

I came to this realization after we went our separate ways nung Sunday. I kissed her kasi kung hindi ko yun ginawa, baka sumabog na yung puso ko. It would’ve burst into little pieces.

 

I couldn’t think of the right words to say to her that night but I wanted to tell her a lot. Never naman ako natakot na sumubok ulit sa pagibig pero I’m cautious. I do have walls that I’ve built to protect myself.

 

I realized I like Karina because I’m willing to tear those walls down and let her see through me. When I’m with her it feels like hours turn into seconds. The passage of time seems to make haste.

 

I value her ability to make me feel secure. I respect her. Gusto ko nalalaman opinion niya sa mga bagay-bagay, I want to hear her and I want her to hear me. This isn’t just physical attraction, what I feel for her goes beyond surface level. I feel emotionally connected to her.

 

Every day, my adoration for her grows bigger and bigger.

 

Witnessing how consistent she is with showing her care for me, my heart warms. Ang genuine niya sa lahat ng ipinapakita at ipinaparamdam niya sa akin. She has the sincerity I long for.

 

Bagay daw kami sabi ni Liz. I agree! We really do fit. I think I complement her personality very well. Ako ang toyo sa kaniyang siomai. Ako ang pancit canton sa pandesal niya. Ako ang sundae sa fries niya.

 

Nagutom ako bigla. Tumayo na muna ako para pumunta sa kusina. Nagluluto na si papa ng dinner, base sa amoy ay nilagang baka ang ginawa niya. I grabbed a piece of bread mula sa shelf namin.

 

I left my phone sa kwarto to charge it. Sunod-sunod ang mga chat ni Karina sa akin. Meron sa IG, sa Messenger, pati na rin sa text. I opened my Instagram app. Seven messages.

 

 

 

 

Me: hi i was writing your report for tomorrow

 

 

yooorina: hi po :) sorry for spamming u

 

 

 

 

Kinausap ko na muna siya habang nagpapahinga. Balak ko siyang imbitahin sa bahay this weekend. Birthday kasi ni kuya sa Sabado at maghahanda kami. I’ve invited my friends already and I also want her to be present that day.

 

I’ll personally invite her tomorrow. Nagsabi na rin ako kay papa na may pupuntang mga kaibigan ko at okay lang naman sa kaniya. Mas gusto niyang marami pumunta.

 

Sabi pa ni kuya sa akin, baka ang dami ko raw inimbita. Wala akong pake sa kaniya, kahit pa birthday niya. Oo, hindi pa rin ako over dun. Nakakairita kasi siya, lakas mangasar. Kinuwento niyang sobrang nagustuhan nung kasama niya yung concert.

 

Good for them, I guess.

 

Medyo excited ako kasi ipapakilala niya raw sa amin yung girl. Isang babae pa lang dinadala ni kuya dito, tagal na rin nun, junior high school days ko pa. Medyo matagal sila nung ex niya na yun, I think more than three years din.

 

He has great taste in women. Super boto ako kay ate Mina, ang bait niya sa akin sobra, lagi niya akong binibigyan ng pagkain. Kapag bumibisita siya kay kuya, she always made sure na may dala siya para sa aming lahat. Ang gentlewoman.

 

Sayang lang kasi they didn’t work. She moved to the US at hindi nila kinaya ang LDR. Hindi siya active sa social media kaya wala na kaming update about her. What if hindi siya umalis? Sila kaya pa rin ba hanggang ngayon?

 

I’m looking forward to the girl he is going to introduce to us. Ate Mina might’ve set the bar too high pero kung masaya si kuya, eh di masaya. Yun naman ang importante. Pero sure ako na okay tong ipapakilala niya. Mga tipo niya kasi, out of his league.

 

Matchy kami ni kuya, pareho kaming may ipapakilala. To be fair, first time makikita ni papa si Karina so talagang introduction ang magaganap. Sana pumayag siya sa invite ko.

 

Nakahilata na ako sa sofa. Mamaya ko na lang tatapusin yung need ko gawin. Bahala si Rei kung hindi namin matapos before 7AM bukas. Ang comfy ng sofa namin, ganap na ganap ako sa pagkahiga ko.

 

I heard my father call for me, “Winter, kain na. Mamaya na yan.”

 

Sumunod ako sa kaniya at nagtungo na sa dining room. Ang bango ng ulam! Saktong-sakto sa panahon ngayon, medyo mauulan dito sa amin eh. Sabaw is what we need.

 

“May boyfriend ka na ba?” Napatigil ako sa pagsandok ng kanin sa plato ko. Sabay kaming tumingin ni kuya kay papa, both surprised by his sudden question that doesn’t seem relevant.

 

I denied and he remained quiet. After a few seconds, nagsalita ulit siya, tanong na naman. “Girlfriend, meron?”

 

Muntik ko na mabuhos yung sabaw sa kinagulat ko. My brother almost choked on his food, sunod-sunod yung ubo niya. Ewan ko ba sa tatay namin at naisipang mang-usisa ngayong hapunan. He rarely asks about my love life. Hindi rin ako nagkukwento about it sa kanila.

 

I put my plate down bago ako sumagot. “Wala rin po.”

 

Hindi na siya nagsalita after that, kumain na kami in silence. I’m assuming curious siya about my personal life, dala na rin na nag-open si kuya sa kaniya. He’s probably wondering if I have a life outside school and my friends since yun lang ang pinapakita ko sa kaniya.

 

Hala. Mamaya baka magpakwento siya sa akin. Ayaw ko! Hindi pa ako ready for that. Besides the fact that I’m not exactly out to them, it’s something I didn’t grow up doing. I always kept to myself regarding my love life. Nakakahiya na ewan.

 

Si kuya David pa lang may alam about my uality. I came out to him when I turned 20. Sinabihan ko siyang wag sasabihin sa kanila pero mukhang may sinabi siya dahil may ganyang tanungan si papa.

 

Actually, feel ko alam na talaga nilang lahat ever since. Hinihintay lang nila ako magsabi, parang ganun. Hindi naman sila homophobic, mga ally sila. When it feels right to do so, I’ll let them know.

 

Gulatin ko na lang sila, magpakilala ako ng girlfriend ko.

 

After dinner, nagsama-sama kami sa sala. Nanunuod kami ni papa ng news, si kuya naglalaro sa phone. Tinatanong ako ni papa kung anong gusto kong handa sa Sabado.

 

“Pa, ako yung may birthday, pero si Winter tinatanong mo about sa handa?” Ang pangit niya magpa-bebe. Nakakasuka.

 

Sumabat ako, “Ganun talaga pag favorite anak.”

 

Kahit na minsan ay aso’t pusa kami ng kuya ko, I have great appreciation for him. May mga times lang talaga na bwisit na bwisit ako sa kaniya dahil sa ugali niya. I can’t imagine my life na wala akong kapatid.

 

Bibilhan ko siya ng regalo, as a kindhearted sister. Nag-check ako ng mga magandang damit para sa kaniya sa mall. May natipuhan na agad akong cropped polo tsaka straight leg denim pants na sure akong babagay sa kaniya.

 

Sinusuot niya yung mga ibang damit ni kuya Jeonghan minsan kahit na hindi naman sila same ng size. He’s the tallest in the family. I’ve been rioting for him to try streetwear for the longest time.

 

Sinulatan ko na rin siya ng short letter. I do this every time I give gifts pero this time it’s a little different. I put a bit more heart into it. Mala-MMK ang dating ng mga sinulat ko para sa kaniya.

 

I spent the rest of the night sa harap ng laptop ko. Lagpas alas dose na ako nakatulog. Kahit pa 10:30 pa first class ko bukas, SLC requires me to be there by 8:30 at times.

 

Having extracurricular duties is fun but so time-consuming. I miss sleeping in and not having responsibilities outside of academics. These kinds of situations make me think a lot about how my life is going right now.

 

 

 

 

 

 

 

Ever since Karina and I have had a sort of silent and mutual agreement, ang dami kong napapansin about her. Like her mole, just beside her lips. Ang ganda ng resting face niya. I noticed na may dimple pala siya na lumalabas lang kapag napapangiti siya ng todo.

 

Kapag may kausap siyang tao, pansin kong she tends to nod her head a lot. She’s such a great listener, ang attentive niya! She’s also great at multitasking. Nakakatingin pa rin siya sa akin habang may ibang kausap.

 

Gaya ngayon. Nagsasalita si Chaewon sa tabi niya pero she’s looking at me, smiling. She turned her focus back sa kagrupo niya and I also shifted my attention to something else.

 

I’m not even required to be here pero dahil nandito siya, nandito rin ako. Nakapag-report na ako for attendance kaninang umaga eh. Maaga kami na-dismiss ngayon so why not tumambay muna dito. Tsaka may sasabihin rin ako sa kaniya.

 

Wala si Eunchae ngayon, nagsabi siyang may quiz sila sa Film subject niya. Mass Comm pala ang course niya. Akala ko pa same sila ni Ryujin pero taga Architecture Department pala siya. I find it weird na ang onti ng members na from the field of Liberal Arts.

 

Nilapitan ko si Ryujin sa bandang likod. Ngiting aso si girl habang may tina-type sa phone. Sumilip ako, “Sino yan? May jowa ka na, no?”

 

She dramatically pulled her phone away. “Wag ka nga! Baka ma-jinx.” Kaya pala hindi na siya masyado nangaasar lately, busy na sa sarili niyang buhay pagibig.

 

Sabi-sabi pa siyang baka ma-jinx, nagkwento rin naman siya ng kusa sa akin. Nakilala niya sa dating app. Same school pero ibang campus. Speaking of the other campus. I wasn’t aware na may mga members pala kami from there.

 

Kakasimula nila ng implementation pero may sarili na rin silang station dun. Same pa rin naman pero ibang airtime, schedules, at overall content na news. Of course they put out reports for their colleges there.

 

“Tingin nga ng naloko mo,” pagbibiro ko sa kaniya.

 

She showed me few pictures of the girl. Cute siya, yun lang masasabi ko. Isang linggo pa lang sila naguusap pero nakakadalawang date na sila. Taray. Meanwhile, kami ni Karina, isang beses pa lang lumalabas.

 

“Nag-kiss na kayo?” I realized how random and weird my question was after I said it. Parang mga high schooler na naguusap about their puppy love.

 

Sumagot naman siya, kilig na kilig pa si bading. “Oo…”

 

We squealed together like little girls habang kinukwento niya yung date nila. Nung humupa na yung kilig namin, she returned the same question to me, she asked, “Kayo ba? Nag-kiss na kayo?”

 

“Who’s kissing who now?” I saw Karina holding a tumbler and her laptop to my right. Umupo ito sa tabi ko. Napagitnaan nila akong dalawa.

 

Ryujin is all smiles. “Tinatanong ko si Winter kung nag-kiss na kayo.” One of these days, masasapak ko na talaga siya. Sinamaan niya ako ng tingin at tinignan niya lang ako na parang wala siyang pake.

 

Karina laughed, “Why are you guys even talking about that?” I turned to her. I peered into her laptop