Napatingin ako sa kisame ng kwarto ko at nag-isip kung paano magiging resulta ng plano ni siwon.Hindi naman papalpak yun diba? I mean sa unang rinig ko maganda talaga siya at mukhang epektibo.

Ilang linggo nang nakakalipas ng sinimulan kong ligawan si sungmin.Alam ko maaga pa para sabihin ito pero ang saya saya ko na kahit hindi pa kami.Ganto ba talaga pag nasa tabi mo ang mahal mo.At ngayong araw naman haharanin ko siya sa labas ng classroom namin.Ito ang unang beses na gagawin ko ang bagay na ito.

''Simulan mo na.'' sabay may nainig akong pagtugtog ng gitara.

Sisimulan ko na sanang kumanta ng nakita kong ilang dipa ang layo ni sungmin.Napatingin ako sa loob ng kwarto sa loob at wala si sungmin dun.Kelan pa siya nakalabas.

***

Palpak yung huli kong ginawa.Kaya ngayon iniisip ko kung paano ko masusungkit ang puso ni ming.Pati maganda naman yung plano ni siwon.I mean, pag hinanap-hanap niya ako.Dun ako babalik at magiging kami at papasayahin ko siya sa bawat oras.

***

Pumasok ako sa classroom namin at umupo sa upuan ko.May kinuha ako sa bag ko at iniabot sa binatang nasa tabi ko.''Kasing sweet yan ng ngiti mo.'' sabay abot ko sa kanya ng cupcake na binili ko diyan sa daan.Sabi nga nila masarap ang mura kaya sinubukan ko.Nginitian niya ako.''Aga-aga nilalambing mo ako.'' 

Inakbayan ko lang siya.''Para masanay ka dahil a-araw arawin kita.'' Alam kong sobrang cheesy para hindi mo ako masisi.Mahal ko na eh.

''Baliw.'' yun na lamang ang sagot niya at inilagay niya yung cupcake sa bag niya.

 Tiningnan ko na lang siya ng mabuti at napaisip.Kung gawin ko kaya yung plano ni siwon.

Wala namang mawawala diba...? 

''May dumi ba ako sa mukha.'' Nagulat ako sa boses niya.''Wala.Kung meron man kanina ko pa tinanggal.'' Ngumiti siya at tinuon ang atensyon sa unahan.

It's final.

Wala namang masama kung susubukan diba? 

***

Lumipas ang tatlong linggo at naging maayos ang panliligaw ko sa kanya.Halos lahat ng makakaya ko naialay ko sa kanya.At ngayon, yung araw na gagawin ko yung plano nung kabayo.Umupo na ako sa upuan ko at alam kong nakatingin sakin si sungmin.Di ko na lamang siya pinansin at tinuon ang atensyon ko sa harapan.Alam kong nagulat siya pero kailangan kong gawin ito.Para sa ikabubuti ng magiging relasyon namin.

Kinuha ko yung notebook ko sa bag at naisipang magdoodle sa likod ng notebook ko. Kyuhyun and Sungmin = FOREVER. 

Lalagyan ko pa sana ng maraming hearts ng nagsalita niya.Uh-oh. ''Good morning kyu.'' nanginig ako sa upuan.Tae anong gagawin ko.Hindi ko na lamang siya pinansin at tinuloy ang paglalagay ng mga puso sa paligid nung papel.Kitang kita ko kung paano siya napakagat sa labi niya.Kinuha ko na lamang ang pulang ballpen sa bag ko at desididong kinulayan ang loob ng mga pusong iyon.

Dumating ang recess at tumayo ako agad-agad at dumiretso sa mga babaeng baliw na baliw sakin sa school.Nakasabay ko yung dalawa doon.

''Pasabay ako sa inyo ah.'' yung ang sabi ko at halos maihi sila sa kilig.Napatingin ako sa likuran ko at kita kung paano siya napayuko at kinuha yung baunan niya.Sinamaan ako ng tingin ng iba naming kaibigan at si ryeowook nakangisi lamang sakin.Anong problema niya.

Lumakad na kami sa labas at dumiretso sa canteen.

Hindi ko talaga alam kung mandidiri ako sa mga babaeng nasa harapan ko i mean.Oras ng kainan at nagme-make up sila.Yung isa nagli-lipstick at yung isa nakakadiri.Sobrang pawis ang mukha niya halos kulay putik na yung kulay sa dumi.Tapos ini-aplyan niya lamang ito ng pulbo.Dapat naghugas muna siya ng mukha.Kasi mag-iistay yung germs dun.Napalunok ako.Hindi ko alam kung paano ko isusubo yung baboy na nasa harap ko.

''Gustong gusto ka talaga namin.At nagulat kami na gusto mo pala kami makasabay.'' sabi nung nagli-lipstick kanina.Ngumiti ako ng pilit.''Pati nagulat din kami ng hindi ka sumabay sa mga kaibigan mo.Diba yung isa dun nililigawan mo? Si lee sungmin.'' Sabi naman nung nagpulbo kanina.Tae! Wag ka na magsalita.Naiistorbo ako sa pagsasalita niya.Yung boses niya kasi ang lakas.Baka masira plano ko dahil sa kanya.

''Oo.'' Napakamot ako ulo ko.Gusto ko nang lisanin ang lugar na ito.

''Ayaw mo na sa baklang yun no? At napag-pasiyahan mong babae talaga gusto mo.'' sabi ulit ni powder girl.Saktong namang nakita kong naglalakad papunta sina ming sa table naming magkakaibigan.At humalakhak pa yung babae.Ang lakas ng boses niya sana hindi narinig ni ming.Pero huli na ang lahat.Rinig sa buong cafeteria ang pagbagsak ng lunch box ni ming sa lamesa.Hindi ko mapigilang hind mapa-padyak sa ilalim ng upuan.

Ito kasing taong putik na ito eh..

Pero ako rin ang may kasalan.Ako sumama sa kanila dapat makipagsabayan ako.

***

Natapos ang recess at lahat ng estudyante ay nagsibalikan na.Ako na lang ata hindi.Dumiretso muna ako sa banyo.Naghilamos muna ako doon.Tama ba itong ginagawa ko pero nasimulan ko na diba?  Wala nang bawian ito.Kinuha ko yung panyo ko sa bulsa ko at pinunasan yung mukha ko.Pagkatapos nun ay dumiretso na ako sa para lumabas pero hindi ko inaakala na makakasalubong si sungmin doon.

Natameme ako at nilagpasan ko na lamang siya.Akala ko okay na pero pinigilan niya ako gamit ng braso niya.''Anong problema natin manong cho?'' isang tanong na halos mabingi ako.Tiningnan ko siya ng mabuti pero blangko lang yung mata niya.Dahan-dahan kong tinanggal yung kamay niya sa braso ko.Bumagsak ito ng walang kabuhay-buhay.Napakagat ako sa labi ko at nakita kong tango lamang siya ng tango.''Wala tayong problema.'' sagot ko na lamang at tumakbo papunta sa classroom.

Kung nanatili pa ako dun hindi ko alam kung ano pa ang pwede kong gawin.

At makakasira yun ng plano ko.

***

Lumipas ang mga oras at uwian na.Sinakbit ko ang bag ko at dumiretso sa labas pero hindi ko kinalimutan na hindi tingnan si sungmin.Walang kaemo-emosyon yung mata niya at tamad na tamad siyang gumalaw.Alam ko na ako ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito pero kailangan ko itong gawin.

Napagpasiyahan ko munang magtago sa gilid nang pintuan sa labas.Titingnan ko kung ano ang susunod na gagawin niya.

Nakita ko kung paano lumapit ang mga kaibigan namin siya.Siguro napansin nila.

''Okay lang yan.Baka may period si cho.'' rinig kong sabi ni hyuk kay ming at tinapik yung likod niya.''Baka naman nakahanap na ng bago.'' hudyat naman ni ryeowook.Baliw talaga tong baklang to! Ako makakahanap di niya lang alam kung ano ang dahilan kung bakit ko ito ginagawa.

Sa pagkasabi nun ni ryeowook nanlaki ang mata ni sungmin at napasimangot ng bahagya.

''Bigyan mo lang siya ng time.Baka may iniisip.Pati nga kami ayaw kausapin eh.'' sabi naman ni hae.Buti na lang marunong siyang umintindi kahit hindi pa talaga niya alam yung nagyayari.Napatango lamang si sungmin.''Pero kung ayaw na niya talaga.At napagod na siyang makisama sa akin.O talagang natanto niya na babae pala ang gusto niya.Baka rin napagod na siyang suyuin ako.'' kahit halos bulong na yun.Parang nawasak ang puso ko sa narinig ko.Ayokong isipin niyang ganon pero iba kasi ang nagiging kilos ko diba.Pati yung babae na yun at babaeng putik? Mas gugustuhin ko siya..at hindi iyon magbabago.Sumilip ako ng maayos at bilis na nagtago ulit.

May nakahuli sakin.

Si Ryeowook!

at hindi na lang iyon..nakangisi na naman siya.

***

Hindi ko alam kung paano ang nangyari pero napalabas na naman akong hindi ayos ang postura.

*Few minutes ago* 

Nakikinig lamang ako ng tugtog sa cellphone ko nang may natanggap akong text.

''Pumunta ka sa ospital na ito.Yung future boyfren mo nakikipaglaban kay kamatayan!'' halos tumigil ang puso ko sa nabasa.

Hindi ito maari!

***

Dumating ako sa ospital at hinanap ang room kung saan naghihingalo si ming.Habang papunta dito, si ryeowook kausap ko siya.Nabangga daw si ming ng isang truck ng pauwi sila.Windang na windang daw ata at hindi namalayan na halos nasa gitna na siya ng kalsada.Hindi daw nila iyon napansin dahil nagtatawanan sila sa nakitang nadapang babae.Namumuo na ang luha sa mata ko.Hindi ito pwede! Kasalanan ko lahat ng ito.

Nang nakarating ako sa kwartong iyon dahan dahan kong pinihit ang doorknob at napahawak ako sa dibdib ko.Nagdasal ako na sana magandang imahe ang makikita ko.

Nang nabuksan ko na ito.Napaluhod ako sa nakita.May taklob na puting tela at bakit walang tao dito..

Napalapit ako doon sa bangkay ni ming at niyakap iyon.

''Sorry na ming.Please bakit natalo ka.Bakit ka nagpatalo.Bakit mo ko iniwan? Hindi ko kayang wala ka!! Mahal na mahal kita! '' tumulo ang luha ko at inuga-uga ko siya.Hindi ko kaya dahil wala na siya sa tabi ko.Andito pa pala pero wala nang buhay.Napakagat ako sa labi.Paano na yung mga plano mga plano namin.Pero ang ayaw umalis sa utak ko ay.

''Ming ba't amoy lupa ka na agad.'' inuga ko ulit siya.Napasigaw ako sa pagkalungkot.Bakit kailangang mangyari ito.Sa isang iglap nawala yung pinakamamahal kong tao.Hindi ko alam kung anong gagawin ko.Paano ako mabubuhay ng wala ka.Ikaw ang naging ilang at kulay ng buhay ko pero wala na iyon ngayon.Paano na ako.Paano na tayo.Napakadaming plano ang namumuhay sa utak pero hindi na ito mangyayari pa.

Binuklat ko ang tela.Hahalikan muna kita at susunod agad ako sayo.

Anong pang saysay ng buhay ko.

Kung wala ang nagpapabuhay nito.

Kung walang nagpapahalaga nito.

Hindi ko kaya.Halos hindi ako makahinga dahil sa paghikbi ko.

Dadambahan ko na sana siya ng halik ng nanlaki ang mata ko dahil matandang lalaki ang nandon.

''PUTAPETE!'' 

Alam ko na! Ngayon lamang gumana ang utak ko! 

Kaya pala ngisi ng ngisi sakin si ryeowook eh.

***

Nakalabas ako ng kwartong iyon at nakasalubong ko si ryeowook na nakataas ang kilay ang kinagulat ko ay nakita ko si sungmin sa gilid niya nakasaklay.So totoong may nangyari sa kanya ibang room lang ang napuntahan ko? Nilapitan ko agad si sungmin at niyakap pero tinulak niya ako at hinampas sa dibdib.

''Bago kayo magmurahan.Ako muna.Isang malutong na tang ina ka cho kyuhyun.'' singit ni ryeowook.Sinubukan kong hulihin ang atensyon ni sungmin pero ayaw niya paring tumingin sa'kin.Ano na naman ba? 

''Ano bang ginawa ko sayo?'' baling ko sa kanya.

''Sa akin wala.Kay sungmin meron.'' sagot niya at tinuro si sungmin.Alam ko naman eh.Sasabihin ko na sa kanya ang totoo.

''May dahilan ako.'' seryosong sagot ko at hinawakan si sungmin sa braso pero pilit niya itong tinatanggal.Pero hinigpitan ko ito.

''At alam ko iyong dahilan na iyon.Wag mo masyado higpitan ang hawak kay ming.Wag mo kalimutan nabundol siya at gumulong sa kalsada.Pero buti na lamang may gwapong sumagip diyan.Baka mainlove siya dun.'' napatigil ako sa sinabi ni ryeowook.

''Hindi siya maiinlove don.Ako lang ang gusto niya.Pati bakit sa maling kwarto ako napunta?''

''Sigurado ka bang hindi? pati syempre ako salarin.Para matauhan ka hindi yung go ka lang na go.'' napakagat ako sa labi ko.

''Oo ako lang naman gusto niya.Diba?'' at binaling ko ang tingin ko kay sungmin.''Baliw.''rinig kong bulong niya.Pero alam kong oo ibig sabihin nun.

''Tss.Kausapin mo yang si siwon na yan ha? Pati wag kang makinig sa ibang tao pagdating sa taong mahal mo.Hindi mo aakalain na gusto niyang umalis ka na sa picture.'' huh? Alam niya? ''Oo alam ko.Ang tanga niyo kasi dun pa kayo nag-uusap.Hindi niyo man lamang alam na may taong nakapikit dun sa bench malapit sa inyo.Nagi-imagine na maging kami ni jongwoon.'' pahiwatig niya at umikot na parang ballerina.Tiningnan ko si sungmin pero inirapan niya lamang ako.

''.''

''Pag ginawa mo pa ulit iyon.Hindi mo alam yung nakita mong matanda ganun din kakahantungan ng minamahal mo.Ingat lang men.''

***

''Ming alam kong mali.Pero gusto ko lang naman na--''

''Maging tayo agad? Wag mo akong madaliin.Alam mo naman na tinitingnan ko kung seryoso ka na at hindi na magbabago mood mo pero nakinig ka sa iba at aba sinubukan mo pang iwan ako sa ere.Congrats, manong cho.Nagtagumpay plano mo.'' napakamot ako sa ulo ko.Tae! So gusto pala ng kabayo na yun ganon mangyari.At ako ang magiging kawawa sa huli ako ganon?

''Sorry na talaga ming.'' yun na lamang ang nasabi ko pero bumulong siya.

''Ang sakit kaya.Hindi mo na naman ako pinapansin.Tinatanong ko ang sarili ko ano bang nagawa kong mali.'' niyakap ko na lamang siya at nakita kung paano tumulo luha niya.Hinawakan ko siya sa kamay.''Ming alam mo ba ang liit ng kamay mo.'' sinamaan niya ako ng tingin.''Bagay sa malaki kong kamay.'' ngumiti na lamang siya at iniayos ko ang upo niya sa sofa.Kasi nga pilay parin siya.Nilagay ko sa sahig ang saklay niya at naramdaman ko ang pagbagsak ng ulo niya sa kaliwa kong balikat.

''At meron pa ming.''

''Ano pa?''

''Ang liit liit ng kamay mo.Pero hawak mo ang mundo ko.'' mas kinilig ata ako sa nasabi ko at hinalikan ko na lamang siya.

Binuhat ko siya at pumunta kami sa kwarto ko.

''Di lang ako magaling humalik.'' pagmamalaki ko at bahagya ko siyang inihiga sa kama.Pumatong ako sa kanya at marahang hinalikan siya ng mapusok.Gumanti siya ng paghalik at napapikit ako ng hinimas niyang yung bagay sa pagitan ng mga hita ko.''Oh naughty.Ang sinasabi ko.Di lang ako magaling humalik magaling din akong bumayo.'' wari ko at namula siya.Yinakap niya ko at bumulong.

''I love you kyu.'' 

''At mahal din kita lee sungmin.'' 

Binalik ko ang yakap niya ng sobrang higpit at pinatunayan ang sinabi ko. 

*** 

Kinabukasan.

Sungmin POV.

Nagising ako dahil sa mga dampi sa batok ko.Napangiti ako.

''Good Morning ming.'' malaking ngiti ang nakabalot sa mukha ni kyu.Hinalikan ko na lang siya at sinubsob ang ulo ko sa dibdib niya.Pagod na pagod ako sa ginawa namin kahapon eh.Ang hindi ko lang makalimutan yung sinabi niya sakin bago namin natapos ang romansang iyon.

''Kahit hindi man ako ang una mo.At least ako yung magiging last diba.'' yun ang sinabi niya sakin, syempre nagtaka ako ang sabi na lang niya.Kalimutan ko na lang daw.Napailing ako nang gabi iyon.At nanlaki ang mata ko ng pasukin niya na naman ako.At hindi ko mabilang kung ilang beses namin yung ginawa bago kami nakatulog.

Lumipas ang ilang minuto at nakarinig ako ng hilik sa taas ko.Kinuha ko yung cellphone ko dun sa tabi ng lampshade at nagfacebook.

Sabi nga nila.

May hangganan ang kasiyahan.Pero kung aalagaan mo naman ito ng maayos, sasaya ka.Nasa kamay mo kung paano ka mabubuhay.Nasa'yo ang desisyon kung paano ito aandar.Minsan talaga sa buhay natin.Kala natin walang kasiyahan na darating sa atin.Pero kung marunong tayo magpursigi at kumilatis.

Who knows? Diba.

Ang sakin lang oo naging problema ang kasarian ko pero natanggap ito.At nadama ko ang kasiyahan na hanggang pangarap lang noon.

Ang kasiyahan naman wala yan sa love life lang.

Nasa kaibigan at pamilya iyon.

Kaya wag mong sasabihin sad ka! 

Ito ang kwento ko.

Ordinaryo lang ito at halos madami ng nakaranas.

Ako si Lee Sungmin.

Bakla man maganda naman.

De joke.

Ako si Lee Sungmin na nagsasabing hinding-hindi ako magsisisi dahil nahulog ako sa bipolar na cho kyuhyun.

Ito pa lamang ang simula.

May mga problema pang darating sa hinaharap.

Pero alam kong malalampasan namin iyon.

Ng magkahawak ang kamay.

*Lee Sungmin is now in a relationship with Cho Kyuhyun* 

At ito ulit si Lee Sungmin.

Logging off~~ 

¤ BASE ON TRUE EVENTS ¤ 

THE END.

''Kuya! Nagbabasa ka na naman! Bilisan mo.Tawag ka ni nanay.'' isang malakas na boses ng bata ang bumalot sa isang kwartong amoy pintura.

Sinara ng isang lalaki ang isang site na lagi niyang binibisita.Hindi niya alam pero nahumaling siya saisang tauhan sa istorya na iyon.

BASE ON TRUE EVENTS.

Napangiti siya sa nabasa at nilingon ang kapatid niya na halatang gutom na.Pinalapit niya ito sa kanya at kumuha siya ng bente sa kanyang bulsa.Napangiti ang bata sa aksyon na ginawa ng kanyang kuya. ''Sabihin mo.Papunta na ako.'' pagkabigkas niya nito ay binigay niya sa bata ang pera.Maya-maya't pa ay nawala ang prisensya ng bata sa kwarto.

''So kailangan pa kitang hanapin.'' bulong ng binata sa hangin.

At sa huling pagkakataon.

Ngumiti siya.

THE END NA TALAGA! 

Gusto ko lang pong magpasalamat sa lahat ng sumubaybay dito.Alam ko sa sarili ko na common na ito.Yung nare-reject etc.Pero talagang malakas kapit ng puso ko sa mga fics na puro pang basted eh.At salamat din po sa pagbibigay niyo opinyon sa comments.Pag binabasa ko nabubuhayan ako.Kaya kung hindi niyo man po ito nagustuhan.Umalis na kayo de joke.At nagpapasalamat din ako sa sarili ko na natapos ko ito lol.Yun lang po! Sana po maging magkaibigan tayong lahat.Pero boring po talaga akong kausap eh.Salamat po talaga! ^^ Ba-bye! At napag-isipan kong gawan ng side story ang yewook kasi unfinished ang love story ng dalawang ulupong eh.Yung sa huli naman.Sekret iyon.Pero hindi naman dapat lagi magtuon ako sa tagalog fics.Dapat sa wattpad na lang ako nagdrama lol.At kung di naman kayo satisfied sa ending.Iimbitahin ko kayo at tayo'y gagawa ng isang play para maging ending XD.

BYE NA PO TALAGA! BABUSH MGA KAPWA BAKLA HAHAHA.

AT KALIMUTAN NIYO NA PO YUNG SINABI KO NA TATAPUSIN KO TO SA 13.KYUMIN DAY.PERO WALA NABADTRIP ANG LOLA NIYO.AT DAMAY DAMAY NA SA IBANG PARTS NG KATAWAN KO./NAGDAHILAN PA EH NO/  PERO TALAGANG HINDI KO KAY MAG MOVE ON.MAHIRAP KAYA.