I'm here in the cafeteria having lunch with my girls, including Minju. Inampon na namin siya sa aming group, even added her sa GC. Naka-focus lang ako sa pagkain ko habang nagdadaldalan ang mga kasama ko. Wala akong gana na kumakain ng Fudgee Barr at Sky Flakes while I listen to my girls talk about how busy they're going to be this week in handling the organizations na hawak nila. 

Yujin's looking for recruits na pwedeng maging addition sa team nila.

Gaeul's handling the Film Club and is struggling kung sino mga i-rereject dahil sa sobrang daming applicants.

Si Ryujin at Yunjin naman, busy sa Communications TV org nila, samahan ng mga gusto maging broadcaster gano'n.

And then there's Minju who is all psyched up about her acceptance sa chess club. Today daw agad supposedly ang first general assembly nila.

Diwaw...naol.

De jk. Good for her.

Ako naman, eto...hiding the pain. Hindi ko masabi sa kanila na rejected ang application ko. May pride din ako 'no! Kaya sinabi ko nalang na hindi ko tinuloy ang application ko. Hindi ko rin naman sinabi kay Minju kung nag-apply ba ako o hindi.

No one knows I applied, except for the very girl who rejected me.

Speaking of the girl whose name my tongue refuses to speak of, my eyes find her entering the cafeteria.

Today, she's wearing an oversized leather jacket with a white oversized Nirvana shirt beneath, along with a pair of loose grandpa pants and a classic pair of white Reeboks.

Hays, aakalain niyong may pinopormahan eh...

"Has she always been this handsome?" Minju asks, eyeing the same girl. Tinignan ko lang siya na ikinahiya bigla ang sariling sinabi. "I mean look at her, the way she runs her hands through her hair." She says softly into my ear, making sure hindi ito marinig ng iba naming kasama.

It seems like we're secretly gushing over Minjeong tuloy.

I mean, si Minju lang. Siya lang. She's fangirling over Minjeong. 

I understand naman kung bakit.

I mean look at her...

"Should we go say hi?" Tanong niya na ikinabigla ko. We? Bakit pati ako kasama? Kaya mo na 'yan gurl... "I mean, can you come with me?"

"Ano naman sasabihin mo sa kaniya?" Tanong ko. Handa na akong tumanggi. As much as possible, I don't want Minjeong anywhere near me. Hanggang ngayon kasi hindi pa rin kami okay. Ayaw niya talaga akong ipasok sa chess. Even Aeri tried to convince her like she said she would, pero no pa rin. Kaya grumpy cat ako sa apartment namin at hindi siya pinapansin. Bahala siya. Pag itong tampo ko umabot ng bagong taon, sorry siya. Hindi ako bibigay. 

"I just want to greet her. Do you mind coming with me?" 

"Kaya mo na 'yan, Minju. Go na." I encouraged her. I heard her release a nervous sigh at tumayo sa kinauupuan niya.

She's really going for it, huh?

"Saan punta mo?" Tanong ni Ryujin sa kaniya.

"I'm just going to talk to Winter. Wanna thank her for accepting me sa org. Mag-sorry na din ulit sa nangyaring coffee spill last week." The girls nodded. Tinignan ulit ako ni Minju before leaving. "Are you really sure hindi ka sasali? May pahabol pa naman silang interviews today. Hanggang today nalang." Umiling ako agad and explained that chess is just a silly hobby and joining an org won't be necessary. From there, umalis na siya para lapitan ang roommate ko.

I'm just here in my seat, unsure kung oobserbahan ko ba sila o ano. Kaya every five seconds, pabalik-balik ang tingin ko sa kanila at sa pagkain ko.

"Bi kaya si Winter?" Biglang tanong ni Ryujin.

"Ewan. Siguro? Pogi eh," Sagot ni Gaeul. "But we can't assume. Ba't mo naman natanong?"

"Curious lang. Alam niyo bang ikinakabaliw siya ng mga babae sa org namin ni Yunjin?"

Oh, so Minjeong's quite known after all?

"True," Nakisali na si Yunjin sa usapan. "Daming na-eexcite pag icocover namin yung chess club sa news program. Diba, Ryu?" Ryujin nodded.

"Totoo ba na masungit siya?" Si Yujin naman ang nakisali. "Kahit magkaklase kami sa isang sub, 'di ko siya napapansin masyado."

"Parang. Pero kasi...tahimik lang talaga siya. 'Pag narinig mo boses niya parang baby tapos ang cute." Sagot ni Ryu.

Natawa ako sa sinabi niya. I agree.

Minjeong has this side kasi—na ako lang nakakaalam—that she likes being pampered. Tuwing nilalagnat niya lang ito pinapakita, o tuwing red days niya.

Parang baby talaga.

"Yeah, she looks like a baby even. Amoy johnson's baby powder." Yunjin added on.

I can't help but chuckle at their silly assumptions about Minjeong. 

Nakikinig lang ako sa usapan nila habang busy pa si Minju kausapin ang roommate ko. What's taking them so long though? Minjeong hates long conversations pa naman at ayaw niya din sa small talk. Ano kaya ang pinaguusapan nila?

"Gusto ko tuloy ampunin si Winter," Yujin pouted. "Lagi nalang siya mag-isa." Napalingon tuloy sila kay Minjeong na kausap si Minju.

"Maybe she likes being alone." Sumali na ako sa usapan.

"May jowa kaya siya? Selosa siguro jowa niya kaya laging magisa." Ryu assumed.

"Baliw! Baka sadiyang introvert lang," Gaeul striked. "For sure may friends siya outside school. Lucky them, Winter seems like a great person." Napangiti ako sa pagkakasabi niya neto. 

Because it's true. Aeri, Ning and I are the luckiest to have Minjeong. 

Too bad I can't have her around campus. 

To my surprise, nakabalik na si Minju sa tabi ko