Chapter 6

CAPTIVATED | Neo Series #1: JaeYong
Please Subscribe to read the full chapter


"Jaehyun ano ba? Hindi mo ba nakikitang nag-aaral ako?" Reklamo ni Taeyong at nakasimamgot na ngayon.

Ito naman kasing si Jaehyun parang sira at kanina pa syang kinukulit. Malapit na syang matapos sa requirements nya at kasalukuyan syang nasa break kaya ayan imbis na magrelax, binubulabog nya si Taeyong. 

Eh kasi si Taeyong hindi sya pinapansin mula nung pagkadating nya hanggang ngayon.

Ganyan na sila kaagad kaclose. 

Pano ba nya nakuha ang loob ni Taeyong aside sa pagiging behave nya at pakikinig ng ayos dito? 

Simple lang, through his cooking skills at tanungin sya sa mga bagay na kinahihiligan din mismo ni Taeyong.

Unti-unti na ding nasasanay ang mga students na makita silang magkasama. Nabalitaan nila yung nangyari sa dalawang freshmen na nanakit kay Taeyong eh. Syempre takot silang mangyari yun sa kanila kaya wala silang masabi kay Taeyong. Nakakatakot magalit si Jaehyun.

Papatalsikin ka ba naman ng University. Hindi man sila ang may-ari nun pero dahil sponsor nito yung parents nya, isang sabi nya lang. 

Syempre hindi naman talaga nya gagawin yun. Ipepressure nya lang naman yung mga freshmen para magsorry kay Taeyong. 

"Eh hindi pa naman exam eh. Malayo pa yun." 

"Ganito ako sadya, nag-aadvance study ako kasi nasanay akong umuuwi ng dorm ng gabi na and wala na akong time magstudy nun kaya halos lahat ng break time ko ginugugol ko sa pagbabasa." 

Jaehyun sighs and rest his head on his palm at seryosong tiningnan si Taeyong. He caressed his cheek and squeezed it lightly.

"Magpahinga ka rin. Kaya nga kita pinilit na ikaw yung tumulong sakin para kahit papano madagdagan ko yung time ng pamamahinga mo eh." He said. 

Hindi inaasahan ni Taeyong na sasabihin iyon ni Jaehyun. He raised a brow at sinuring mabuti kung nagsasabi ba ng totoo si Jaehyun o hindi. 

"Huh?" Taeyong.

Yun nalang ang naisagot nya kasi nga hindi naman talaga nya inaasahan yun eh. 

Bakit naman yun gagawin ni Jaehyun? Diba? Hindi naman sila close nung una eh. 

Unless...

Pero syempre di sya mag-aassume pa din.

"Like what you've said, kaya ko yan mag-isa. Pwede naman akong magpahire ng gagawa nyan kasi hindi naman malalaman ni Ma'am eh. But still, I did it kasi alam kong ayaw mo sa ganoon and to prove na kaya ko talaga. Yung nadadaan lahat sa pera, I know you hate it. Don't worry, kinoconfront ko naman ang parents ko kapag may ginagawa sila behind my back. Minsan nagugulat nalang ako sa sinasabi nung secretary ni dad eh."

Taeyong puffed his cheek. 

Hindi sya makapaniwala na nag-eexplain si Jaehyun sa kanya. Like, hindi naman ito kailangang gawin ni Jaehyun pero nag-eexplain pa din sya. Para bang, ayaw ni Jaehyun na namimis-understood sya ni Taeyong.

"Pero, it's not your concern naman if I hate those things diba? It doesn't matter."

"It does. Mahalaga yun sakin, lahat ng opinion mo. I want you to know na hindi ako ganun. My parents are nice, minsan talaga sumusobra na sila ng spoil sakin which is not good." 

Naisip nya lang, ang galing naman ni Jaehyun? Bakit nya alam yun? Naririnig siguro ni Jaehyun yung mga side comment nya everytime na may gagawin silang hindi madali noon pero nakakalusot si Jaehyun because of the money. Syempre gawa ng parents nya. 

"Hindi naman importante ang opinyon ko eh."

"Kakasabi ko lang na mahalaga eh." Jaehyun shook. "Pasalamat ka cute ka." He smirked.

"Luh! Parang sira to."

Umayos ng upo si Jaehyun at tinabi muna ang mga books ni Taeyong. 

Pinapanood lang naman sya ni Taeyong gawin lahat ng yun.

Nang matapos si Jaehyun, binalik nya ang tingin kay Taeyong at tinuro ang balikat nya.

"Hm?"

"Take a nap."

"Ha?" 

Hindi bingi si Taeyong. Hindi lang sya makapaniwala sa mga pinapagawa ni Jaehyun sa kanya. At tama si Jaehyun, inaantok nga sya.

Hindi na sumagot si Jaehyun. He just sigh and gently pulled Taeyong's head at sinandal iyon sa balikat nya para maging comfortable si Taeyong.

"Uy."

"Shh. Mahaba pa ang break. I'll wake you up. Magkaiba tayo ng class pero pareho lang ang schedule ng next class natin." 

Jaehyun caressed Taeyong's hair and cheek. Naramdaman pa ni Taeyong na hinalikan sya ni Jaehyun sa buhok nya. He wanted to ask him pero dahil inaantok na din sya, hindi nalang nya pinansin. 

Jaehyun is humming a song to help Taeyong na makatulog and it's effective. 

Napapangiti nalang sya at hinayaan na si Taeyong na makabawi ng tulog. 

------

"Gaga ka anong meron sa inyo ni Jaehyun?" Tanong ni Kun after na makalabas ni Taeyong sa lecture room nila para sa huling klase nito. Nagulat pa nga sya kung bakit nandidito si Kun eh.

"Wala. Sinasabe mo jan? At bakit ka nandito?"

"Napadaan lang sist. Nakita ko kasi sya doon sa labas ng dept nyo kausap yung dalawa nyang kaibigan at niyayaya na syang umuwi pero sabi hihintayin ka daw. Kaloka pumapag-ibig eh."

"It's not like that." Taeyong rolled his eyes. "You know na hindi pa tapos yung activities nya."

"Activities amp. Excuses nyo ayusin. Sige jan ka na, may kailangan akong kausapin sa isa sa mga kaklase mo." Sabi ni Kun at nauna ng umalis. 

Taeyong shook his head at umalis na sya. Hindi nga naman nagbibiro si Kun at nakita nya sa Jaehyun na nakatayo malapit sa bench at nakapamulsahan pa. Kaagad syang nakita nito at nginitian sya ng pagkatamis-tamis. Mag-isa nalang sya ngayon.

And here his heart again, akala mo may karera kung makapagtibok ng mabilis. 

"Hi, ang ganda mo." Bungad ni Jaehyun. Madaming nakarinig nun kaya sinuring mabuti ni Taeyong ang

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
rabbitjiu
#1
Chapter 1: aww ang cute