Why can't boys like me? It makes me curious though. What do they think of me? It's like it makes me want to see myself on a guy's perspective.

Ansaket! Palagi namang ganito! I mean, palagi na ba talagang ganito? Alam ko na, umpisa pa lang na masasaktan na ako sa huli. Yung parang,right at that moment when you realize that you’re falling in love you already know that it’ll hurt ing hard.But you still didn’t mind because it feels so good and you like how it feels because you miss falling in love after being numb for two ing years.

Palagi na ba talagang ganito na ako yung mafa-fall tas aasa and then masasaktan in the end? Hindi ba pwedeng magkaroon ng konting plot twist? Hindi ba pwedeng baliktad naman? I mean seriously! I’m turning 18! And never in my existence that a guy told me that he like me as a girl! Ano? Ganun ba ako ka-panget? Sabihin niyo? Is there something wrong with me? Masama ba ugali ko? Masungit ba ako? O masyado akong mabait? Am I not enough? Am I not that good enough? Or am I too good?! Yung totoo!

Hindi niyo naman ako masisisi if I feel this way. I mean, babae ako! Kahit minsan man lang maranasan kong masabihan ng ’maganda ka’, ‘gusto kita’, or ‘pwede bang manligaw?’. Gusto ko rin naman na kahit papano may magparamdam saken na babe din ako.

Okay, honestly, nagagandahan talaga ako sa sarili ko pag tumitingin ako sa salamin. I don’t know if I look fat, y or just fine. But I have the belief that I have nice shape of body. I’m definitely not a bimbo. If I don’t excel in school at least I belong to the level of average and above. I’m good at things even if I don’t know how to do it as long as I give my full concentration and will at it, I could do it. The only thing that I’m not good at really is sports. I my not be the perfect daughter or friend but at least I’m trying to be good. I’m trying to be good person to others.

In short, I’m confident that by all of that, boys or guys would like me.

So tell me, really, what are they looking for? Why can’t they see me? Why can’t they like me?

Okay lang kung iniisip mong atat ako. But let me clarify first. HIndi ibig sabihin na gusto kong may manligaw saken eh ibig sabihin na pag meron na, sasagutin ko kaagad. Duh. Siyempre kelangan gusto ko rin siya and pasado diya sa standards ko. Pero kahit na makapasa man siya, di ko pa rin siya sasagutin. Kasi I’m still studying. I still have my priorities. Kaya kahit na gusto ko na, o magkagustuhan man kaming dalawa, di pa rin pwede.

Ugh. Angulo!

Basta! Nasaktan lang ako kasi yung crush ko ngayon, si Kuya Jonathan. Basta ang complicated. Alam ko naman na walang pag-asa pagdating sa kanya. Pero kahit friendship man lang, parang ang hirap ma-achieve. Leche! Ayoko na! Ansaket! Ansakeeeet!! Pag nag-uusap kami sa text, parang ang close-close namen. Pero etoh, n di man lang kami makapag-usap in person.

Yun moment na magkaharap na nga kami, kailangan pa niyang i-text yung gusto niyang sabihin eh pwede naman niyang sabihin na ng diretso in person saken. Ako nga kahit na nahihiya akong kausapin siya, kinakaya ko. Eh siya? Leche! Tas pakiramdam ko nahalat na rin niya. Sila Ate Cath kasi kanina kung maka-banggit naman parang wala siya dun na almost 5 steps away lang. Si Erika naman kung makaturo parang wala siya dun sa harapan kanina. Hmp! Lagi naman! Basta pag nalaman na nila na may crush ako sa kanila, ayun umiiwas. T.T Ansaket!. Nasasaktan talaga ako. Feeling ko parang nandidiri sila saken.

Buti pa si Janue dati, alam ko na nalaman or nahalata na niya na may crush ako sa kanya. Pero never niyang pinaramdam saken na may nag. He stayed the same towards me. Hindi niya ako iniwasan. Kaya nga hanggang ngayon hanga pa rin ako sa kanya kahit na hindi ko na siya nakikita ‘coz I know he’s a good man. And he’ll be a good husband to his future wife.

Kahit naman hindi sabihin ni Kuya Jonathan, halata naman na ang eager niyang makuha yung number ni Angel. I don’t know if may crush siya kay Angel or something. Buti pa nga si Angel kinakausap niya ng kusa and in person, nakakapagtawan pa sila, biruan. Samantalang ako, ni di man lang niya matignan sa mata. Ni di man lang siya ngumiti saken pag kinakausa ko siya. Parang napipilitan pa nga eh. Ewan ko. Okay naman siyang kausap pag text. Pero bakit pagdating sa personal, ibang-iba? Di ko alam kung lahat ng tine-text niya saken totoo or what. Ako, oo, aaminin ko, yung mga sinesend kong message sa kanya edited. Siyempre, nag-iingat lang. Ayoko namang magpahalata or sound obvious through my texts. Pinipigilan ko na nga sarili kong i-text siya eh. Halos ayoko nang hawakan yung cellphone ko kasi ayaw kong umasa na may mababasa akong text niya. Ugh.

Babae ako. Hindi ako yung ganung klaseng babae. Kahit gustong-gusto ko na, kailangan kong pigilan ang sarili ko. Hindi dapat ako yung nauuna. Dapat sila. Dapat yung mga lalake.

Nasasaktan lang talaga ako pag naaalala ko yung sinabi ni Sir Bayani date: Ay! NBSB ka? Alam mo, kung product ka, para kang hinilera sa market tapos ni hindi ka man lang napansin.

Naiinggit nga ako sa iba jan eh. Hindi sila kaguwapuhan o kagandahan pero may girlfriend at boyfriend sila na mahal na mahal sila.

Eh ako? FORVERE ALONE.