"Girl taas mo pa sa may bandang right!" Sigaw ni Ningning kay Winter.

The slightly older one groaned. Bakit ba sa dinami-daming pwedeng ipa-final project sakanila, musical play pa? 

Nasa auditorium ang buong klase nila para maghanda sa performance nila next week. Lahat ng subject ay tapos na bukod dito sa MAPEH nila na feeling major subject palagi. 

Medyo controversial pero Grease ang pinili nilang iperform. Magiging toxic na nga lang din naman sa mga future jowa nila, edi gawin na nila. Parang foreshadowing, ganon. 

"Bumaba ka nga dyan! Si Karina na lang." Sabi ni Ningning at umirap pa. Ang attitude, taga-sabi lang naman kung paano iaadjust ang mga props sa stage. 

"Tulungan na kitang bumaba, Win?" Karina offered her hand but the shorter girl only smiled. Kahit naman gusto niyang magpatulong ay hindi niya kaya. She cannot even consider it. 

"I can make baba by myself naman," sabi ni Winter at ngumisi. 

Sa totoo lang, she was scared for her life. Sabihin man ng iba na hindi naman ganoon kataas ang hagdan, takot pa rin siya. Mataas pa rin. But she cannot ask others for help, can she? 

She's barely 16, and she has already learned how to live for herself, by herself. 

"Do you want me to hold the ladder for you, Manager Yu?" Nang-aasar na tanong ni Winter. For the past year, they've grown together. Siguro ay dahil na rin kay Darcy. Speakingof Darcy, she misses her pretend daughter. After siguro ng graduation nila next month, bibisitahin niya muna ang anak-anakan nila bago siya mag-ibang bansa. 

"Stupid." Karina said and chuckled. Ang cute kasi ni Winter habang nakatingin sakanya. 

"Bawal maglandian dito mga pre! Labas kung lalandi lang!" Sabi ng Class President nila sakanilang dalawa. 

Lahat sila stress dahil sa project na ito. Pero hindi naman sila naglalandian. 

Winter blushed when she realized that they might think that Karina and she is in a sort of relationship. 

"Winter, help mo nga kami dito sa banner. Malapit na matapos," sigaw ni Giselle at kumaway pa kay Winter. The latter looked up at Karina.

"Can I leave you here muna? I'll come back naman once natapos na," tanong ni Winter. Nasanay na siyang palaging humihingi ng permission kay Karina. Hindi niya rin alam kung bakit kaya huwag na lang itanong. 

Winter sighed. Sobrang pagod na siya. Pero buti na lang at sa props team siya nakasali.

She sat in front of Giselle and the banner. She hummed as she roamed her eyes at the thing. 

"Okay lang ba? Bakit parang ang judgy naman ng mata mo?" Nakakunot-noong tanong sakanya ni Giselle. Winter can only chuckle nervously. 

"Wala naman. Sabi mo kasi patapos na," she pouted. Kakasimula lang kasi ng paggagawa ng banner. Dismissal na nila in 10 minutes, does that mean that she needs to stay here for a much longer time?

"Winter, may tea ako." Winter hummed. Ano na namang chismis nitong si Giselle? 

"Hihintayin daw ako umuwi ni Karina. So, kung tutulungan mo ako dito, makikita mo pa nang mas matagal crush mo."

Foul. Sobrang manipulative talaga ng mga friends niya. Kakaunti na nga lang sila, ginagamit pa ang crush niya para mapasunod siya. 

"Alam mo Gi," she paused and looked around. Malayo naman sakanila si Karina, hindi niya maririnig kung ano mang sasabihin niya kay Giselle. 

"Ano? Tangina neto. Sobrang pabitin." Giselle crossed her arms while frowning. Ang atat talaga kapag chismis.

"You don't need to tell me twice." Agad na kinuha ni Winter ang glitters sa isang tabi para idesign sa banner. Giselle chuckled evilly. 

Another day, another para-paraan moment. 

"Okay guys! Bukas agahan niyo ha? Lalo na yung mga actors. Magpapractice tayo ng blockings!" Sigaw ng President nila. May mga sumagot ng okay, pero karamihan ay umangal. 

Buhay estudyante nga naman. Magrereklamo pero gagawin pa rin. 

"Dismissed!" Nag-unahan sa pag-alis ang mga classmates nila. Buti ay nagpatira si Ningning at Karina. 

"Hindi pa ba tapos yan?" Ningning asked. She stepped closer and saw that they were nearly done. Just a few minutes more, and they're done. 

"Rina, can you buy water muna? Siguro pagbalik mo, tapos na ito at naitaas na." Tanong ni Giselle at nagpacute sa harap ni Karina. 

"Gago, si Ningning na lang." Umupo si Karina sa may gitna ng stage. She put both of her palms on the floor behind her. 

"Ning, pabili rin ako ng tubig. Mamaya kita babayaran." Nagulat sila nang biglang tumayo si Karina at naglakad palabas sa auditorium. 

"Diet Coke akin!" Pahabol na sigaw ni Ningning bago ngumisi. 

"Saan punta nun?" Winter asked. 

"Bibili ng tubig." Nakangisi ring sabi ni Giselle. She wiggled her brows at Winter before standing up. 

"Game na Win. Ikaw maglagay. Ikaw pinakamatangkad sating tatlo." Sunod-sunod na sabi ni Giselle. Winter groaned. 

She may be the tallest in the room at the moment, but she is also clumsy as hell.

"Ano pa bang magagawa ko?" She asked at tumungtong na sa ladder. Umakyat siya at hiningi kila Giselle ang banner. 

"Taas mo yung kaliwa, girl." Utos ni Ningning. 

She moved a little bit to the left to reach their desired height. And as expected, she misstepped on the ladder. 

The ladder shook. At that moment, Winter calculated how many broken bones will this incident cause her. Malayo naman si Ningning at Giselle. Tsaka kahit naman na malapit sila, pipigilan pa rin sila ni Winter. 

Because she would always choose physical pain over suffering mentally and internally. 

Napapikit si Winter nang maramdman na humiwalay na ang paa at katawan niya sa hagdan. 

The last thing she remembered is a pair of gentle and warm hands holding her tightly. 

[hellaur, suggest some songs pleek, mag-uudate ako mamaya or bukas na ulit, depende kung sipagin ako]