Aeri’s pov

 

“Goodmorning!” Karina geeted us with a smile.

 

Nagkatinginan kami ni Yeji.

 

That smile… ang tagal na nung last na nakita namin si Rina na ngumiti nang ganun. 

 

Hindi ko na napigilan, I stood up and hugged her.

 

“Sali ako” sabi ni Yeji then she hugged us na din.

 

“Girls, ang weird niyo” sabi ni Rina nung humiwalay na kami.

 

“You’re smiling Rina” nakangiting sabi ni Yeji.

 

“Hindi ba ako ngumingiti dati?”

 

“Oo kaya para kang pinagsakluban ng langit at lupa” sagot ni Yeji.

 

Rina playfully rolled her eyes.

 

I’m so happy for her na finally yung smile niya umaabot na ng mata.

 

Kahit hindi niya sabihin, I know she’s tired sa mga ganap sa life niya these past few weeks. Somehow nakatulong naman sa kaniya ang pag pansin sa kaniya ni Minjeong, she’s happy kahit na sinusungitan lang siya nung isa.

 

Pero ngayon, i know something good happened sa kanila ni Minjeong just by looking at her.

 

Ang gaan ng aura niya.

 

All because of Minjeong. She’s the only person who could make Rina this happy.

 

“Tara na ba sa room?” Tanong ni Yeji.

 

“I think malapit na si Min… let’s wait for her?” 

 

“Sure lover girl” Yeji .

 

Akala namin maiinis… but no kasi ngiting ngiti siya.

 

“Yuck Rina” reklamo ni Yeji.

 

Tinawanan lang naman niya kami.

 

While we’re waiting for Minjeong nag usap muna kami.

 

“Are you happy pa ba sa pagiging quizzer Rina?”

 

“I… I don’t know… nag eenjoy pa ako dati but nung naging captain ako hindi na, grabe yung pressure I don’t know kung I can lead the team well ba sa competition”

 

“They won’t give that position naman sa’yo kung sa tingin nila hindi mo kaya eh” sabi ni Yeji

 

“I know pero nakakapressure lang talaga”

 

“If you think hindi na nakakabuti sa’yo yung stress na nakukuha mo dyan, then quit” sabi ko, she nodded naman.

 

“Rina si Minjeong” Yeji said habang tinuturo si Min na naglalakad papunta sa amin.

 

Tumayo naman agad si Rina nang makalapit si Min sa amin.

 

“Goodmorning Min” bati ni Rina

 

“Morning” maikling sagot niya.

 

Pabebe...

 

She greeted us din bago ulit tumingin kay Rina.

 

“Here” sabi niya habang inaabot kay Rina yung coffee na hawak niya.

 

Nakatingin lang sa coffee si Rina habang si Minjeong nagtatakang nakatingin sa kaniya.

 

Omg Rina kunin mo na, ang awkward.

 

“Ouch!” Reklamo ni Rina, I pinched her para magising.

 

“T-Thank y-you M-Min” she said habang dahan dahan na kinuha yung iced coffee.

 

“Welcome, nag doble yung order ko kaya sa’yo na lang ‘yan” sabi ni Minjeong.

 

Natawa naman ako, sige kunwari naniniwala ako na nag doble lang order niya.

 

“Sige una na ako, see you later” she smiled at Rina, yung ngiti na nagpipigil na ngumiti nang malaki.

 

Hay nako napaka pabebe ng dalawang ‘to… pero ang cute.

 

“S-sige b-bye” sabi ni Rina

 

Nags stutter pa rin siya.

 

Nang makaalis na si Minjeong.

 

“p-punta na b-ba t-tayo s-s-sa r-room?” Tanong ni Yeji, napatawa naman ako.

 

Pero si Rina hindi man lang pinansin ang panloloko sa kaniya ni Yeji, she looked stupid na nakatingin pa rin sa hawak niyang coffee.

 

“Hala malala ka na talaga girl” 

 

“Girls… she gave me coffee” 

 

See… ang simple lang nung ginawa ni Minjeong but she’s this happy.

 

Iba talaga effect ni Min kay Rina.

 

I hope na magtuloy tuloy na talaga.

 

…

 

Nasa room na ako, napahiwalay ako kina Rina nung nag enroll kaya may mga subjects kami na hindi magkakasama.

 

“Hi Aeri” i looked at the person who greeted me.

 

“Heejin” 

 

“Pwede ba ako tumabi sa’yo?”

 

“Of course, I didn’t know na same class pala tayo” i said

 

“Ngayon lang kasi ako umattend talaga”

 

Tumango tango naman ako “how are you?”

 

“Okay naman… ganun pa rin” she said with a weak smile.

 

“Aeri… thank you talaga”

 

“For?”

 

“For helping me realize a lot of things”

 

Ahh yung talk pala namin.

 

Hindi na kasi ako nakatiis na kausapin siya, my friend is hurting na kasi talaga.

 

(