W’s

 

Nasa cafe lang kami ni Yunjin ngayon, sinamahan ko lang siya bumili ng gift para sa friend niya.

 

“Hoy gaga I heard pinapahirapan mo daw si Karina”

 

Sumama naman agad ang tingin ko sa kaniya “Saan mo naman nabalitaan ‘yan?”

 

“Somi… so bakit nga?”

 

“Bakit ano?” Tanong ko

 

“Bakit mo siya pinapahirapan nang ganun?”

 

“Hindi ko sinasadya, hindi ko lang alam kung paano ko siya tatratuhin, nakakapanibago kasi” pag amin ko.

 

Napatingin ako sa kaniya, umiinom lang siya ng kape at sumenyas na ituloy ko lang sinasabi ko.

 

“Nakakapanibago na siya na yung maalaga sa akin, at minsan kasi hindi ko alam kung totoo pa ba pinapakita niya sa akin”

 

“What do you mean?”

 

“Masyado siyang mabait, kahit anong gawin ko hindi siya naasar, tanggap lang siya nang tanggap. Ayaw ko ng ganun”

 

“Because she’s courting you nga”

 

“Kaya nagpapanggap siya na ayos lang sa kaniya ang nga pinag gagawa ko sa kaniya?”

 

“She’s not pretending Minjeong, more on iniintindi niya kasi nga alam naman niya na it’s her fault” 

 

Hindi ako nakasagot.

 

“Gaga ‘to akala mo naman talaga hindi nanligaw kay Karina dati, for sure ang bait bait mo din sa kaniya nun”

 

“Hindi kaya” tanggi ko

 

“Eh kasi nga Minjeong may kasalanan nga siya kaya she needs to be more understanding sa’yo hanggang mapatawad mo na siya” sabi niya, hindi naman ako sumagot.

 

“Don’t be too harsh on her Minjeong, sasapakin kita” dagdag niya pa.

 

“Oo na”

 

“Oo na ka dyan tapos tatarayan mo na naman yung isa”

 

“Masisisi mo ba ako? I was hurt, Yunjin” seryoso siyang tumingin sa akin

 

“Naiintindihan ko, pero alam ko at nakikita ko na you want to try again… you still want her in your life ‘wag mo na ipagkaila ‘yun… everyone deserves a second chance Minjeong”

 

Natahimik ako, kasi tama siya.

 

Kahit ano pa ang pag trato ko kay Rina, deep down I know it is still her.

 

Pero nababalot na ako ng takot.

 

Kasi baka sa susunod na masaktan ako hindi ko na kayanin.

 

Si Rina… she’s the only person who could break me into pieces, nagawa na niya dati hindi na malabo na gawin niya ulit.

 

“Natatakot na ako, Yunjin”

 

“I know, kasi nasaktan ka na pero don’t let it blind you… sana makita mo kung gaano na nagsisisi yung tao”

 

“Yunjin-“

 

“Minjeong hindi kita pinagmamadali na patawarin mo siya, ang akin lang tratuhin mo pa rin naman siya ng tama”

 

“Para namang ang sama kong tao…” 

 

“Tanga sana hinahatid mo man lang pauwi, hinahatid ka daw sa sasakyan mo tapos pinagbabyahe mo na siya”

 

“Eh kung sumakay kaya siya sa sasakyan ko, hindi ko naman siya pabababain, siya naman may sabi na mag ggrab na siya”

 

“Syempre iniisip nun na ayaw mo siya kasabay! Shunga ‘to”

 

“Kasalanan na niya ‘yun” sagot ko, tiningnan naman niya ako nang makahulugan… na parang may alam siya na magagamit niya sa akin.

 

“Kunwari hindi ko alam na sinusundan mo yung grab na sinasakyan niya hanggang makarating sa house niya…”

 

Nanlaki ang mata ko.

 

“How di-“

 

“Nakita ko kasi car mo habang nag hihintay si Karina ng grab niya, eh dahil dakilang chismosa ako sinundan ko car mo” sabi niya sa akin habang nakangiti nang nakakaloko.

 

Hindi ako nakapag salita, huling huli pala ako.

 

“Kaya naconfirm ko na you still care for her”

 

“Of course I care for her, mahal ko ‘yun”

 

Bigla siyang sumigaw, pinagtinginan tuloy siya, mabuti andito kami sa labas kungvhindi nakakahiya sa loob nv cafe.

 

“Shhh” pagsaway ko sa kaniya

 

“Huy bakit ka ba sumisigaw?!”

 

“Wala lang kinilig lang ako, ngayon mo lang sinabi na mahal mo siya”

 

“Baliw ka” sabi ko, tinawanan naman niya ako.

 

Tumingin siya sa watch niya.

 

“Hala!”

 

“Bakit?” Tanong ko.

 

“Late na ako”

 

“Saan?”

 

“Date” sabay ngiti.

 

“Date na naman?” Reklamo ko

 

“Aanhin ko ang kagandahan ko kung di ko gagamitin?” Sabi niya habang nag aayos ng gamit niya.

 

Napairap naman ako, yabang talaga ng babaeng ‘to.

 

“Ggss” pang aasar ko

 

“Okay lang at least ako maganda talaga ako” dagdag niya pa

 

“Oo na lang”

 

Tumayo na siya.

 

“I have to go na, ikaw ba?”

 

“Sige una ka na, bibili pa ako ng mic, hindi ko na gusto yung tunog nung nasa studio, bibilhan ko na din ng bagong laruan si Injeong”

 

“Sige, bye Minjeong!! Stop being stupid na ha” sabi niya at ginulo ang buhok ko.

 

Inis naman akong nag ayos ng buhok. Palagi na lang ginulo.

 

“Bakit ba lagi mo na ginulo buhok ko? Mukha ba akong aso?”

 

“Oo” sagot niya bago naglakad palayo.

 

“Baliw talaga”

 

…

 

Nadito na ako sa shop, nagtitingin ng mga mic. Nag focus na lang ako sa mic kasi baka iba pa mabili ko, ang daming magagandang bass guitar.

 

“Minjeong?” Napatingin ako sa tumawag sa akin.

 

Si Heejin.

 

“Uy” bati ko pagkabawi ng gulat ko.

 

“May kasama ka?” Tanong niya.

 

“Wala” 

 

Sasagot na sana siya ulit nang may tumawag sa kaniya.

 

“Heejin anak nakapili ka na ba?” 

 

Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses.

 

Mom ni Rina.

 

“Tita si Minjeong naalala mo?“

 

“Of course I know her, friend ni Rina right?” Nakangiti siyang nakatingin sa akin.

 

“Hello po ma’am” bati ko

 

“You’re too formal iha call me tita na lang”

 

“A-Ah sige po tita”

 

“Kumain ka na ba? Sama ka na sa amin ni Heejin mag lunch”

 

“Thank you for inviting me tita pero hindi na po siguro may practice din po kasi kami”

 

“Ganun ba? Aww maybe next time?” Nakangiti niyang sabi sa akin, pumayag naman ako agad.

 

“Ikaw anak bilhin mo na ang napili mo para mabayaran na natin, para makakain na tayo, sa house na lang tayo para may kasabay si Rina” sabi niya kay Heejin.

 

Paulit ulit kong naririnig yung ‘anak’

 

Anak na din talaga turing ni tita kay Heejin, kung sakali… ano laban ko dun?

 

Parang ako pa nga ako nakakagulo sa kanila, pakiramdam ko na sila talaga para sa isa’t isa, pati pamilya nila gustong gusto na sila ang magkatuluyan.

 

Magkasunod lang kami ni Heejin sa pila sa counter. Nagpanggap na lang ako na may inaasikaso sa phone para hindi niya ako kausapin.

 

Narinig ko na may tinatawagan siya.

 

“Rina” sabi niya, natigilan ako.

 

“Mag saing ka daw sabi ni tita, uuwi na kami… tita oh nagrereklamo” pagsusumbong niya.

 

Tangina

 

Mabilis kong binayaran ang binili ko, nagpaalam din ako agad sa kanila bago ako nagmamadaling umalis.

 

…

 

Nasa studio na ako ngayon, naiset up ko na din yung nabili kong mga gamit.

 

Hindi nila ako kinukulit dahil naramdmaan ata nilang wala ako sa mood.

 

“Minjeong, lunch muna tayo bago mag start mag practice?“ tanong s