'ตรงๆ นะน้องสะใภ้ ไอ้น้องชายฝาแฝดของพี่เนี่ย มันไม่มีทางจะหมดรักเราได้ง่ายๆ หรอก แต่จะว่ายังไงดี มันเป็นคนที่บื้อและโง่โคตรๆ เลย มันเป็นแสดงออกไม่ค่อยจะเก่ง เรียกว่าติดลบเลยก็ได้ นอกจากแร็ปแล้ว แม่งก็แทบจะสื่อสารกะใครเขาไม่รู้เรื่อง'

'แล้วผมควรทำยังไงดีฮะพี่?'

'อืมม พี่รู้เรื่องที่เรากะมันตกลงกันไว้นะ'

'เอ๋!?'

'ที่ตกลงกันว่าจะไม่ทำอะไรที่อีกฝ่ายไม่ชอบไง'

'พี่รู้ด้วยหรือฮะ!? แต่เดี๋ยวนะฮะพี่ยงนัม! พี่จะให้ผมแหกกฎ'/'ชู่วว.. ใจเย็นน้องสะใภ้ พี่ไม่ได้ให้เราแหกกฎหรือล้ำเส้นข้อตกลงที่มีไว้กะไอ้น้องบื้อของพี่ แต่แค่แตะๆ ก็พอ'

'แตะๆ หรือฮะ?'

'ใช่ แตะเบาๆ เอาให้ตบะแตกไปเลย พี่รู้ว่าเราทำได้ น้องชายพี่นะ มันคลั่งน้องสะใภ้มากนะ จัดการให้เต็มเหนี่ยวเลยน้องสะใภ้'

'...'

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

Bang Yongnam

 

 

ผมกะไอ้น้องบื้อนั่น ถึงพวกเราจะเป็นแฝด ถึงพวกเราจะหน้าตาเหมือนกันจนแทบแยกไม่ออก แต่ลึกๆ แล้ว พวกเราต่างๆ กันอย่างโคตรๆ และคนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจผิดเสมอมา ผมเป็นคนโผงผางตรงไปตรงมา พูดจาขวานผ่าซาก ไม่รักษาน้ำใจใคร ทำก่อนแล้วค่อยมาคิดเอาทีหลัง ในขณะที่ไอ้น้องแฝดงี่เง่านั่น ประหยัดคำพูดยิ่งกว่าอะไรดี คิดอะไรก็ไม่แสดงออก เก็บเงียบอมขี้ฟันจนน้ำลายบูด ไม่พอใจหรือโกรธอะไรก็บึ้งตึงจนอาหารไม่ย่อยซะขี้เขียวหักใน

 

แล้วไอ้สาเหตุที่คนเข้าใจกันอย่างผิดๆ ว่าพวกเราเหมือนกันก็เพราะไอ้น้องบ้านี่แหละ พวกเราเป็นฝาแฝดกัน ไม่เคยมีอะไรบิดบังกัน มันเลยเอาความคิด ความอ่าน ความชอบของผมไปเที่ยวอำชาวบ้านว่าเป็นของตัวเอง อย่างไอ้ที่ไปให้สัมภาษณ์ว่าชอบผู้หญิงเซ็กซี่ ไม่ว่าอะไรถ้าแฟนแต่งตัวโป๊ ชอบให้ผู้หญิงของตัวเองแต่งวาบหวิวอะไรนั่น ก็สเป็คผู้หญิงของผมทั้งนั้น

 

มันนะเหรอ? เฮอะ! ขี้ห่วง ขี้หวง ขี้หึง ขี้หงุดหงิด ขี้คำราญ ขี้นู่น ขี้นี่ สารพัดจะขี้!! ไม่ชอบให้คนของตัวเองแต่งตัวโชว์เนื้อโชว์หนัง แค่ข้อเท้ายังหวง คนของตัวเองออกจะขายาวสวย แทนที่จะให้โชว์เรียวขาขาวๆ นั่น ดันพาไปซื้อถุงเท้านู่นนี่ปิดขึ้นมาเกือบถึงเข่า! ไอ้เด็กในปกครองก็ยังยอมตามใจอีก กูจะบ้า!! เห็นแล้วหงุดหงิดขวางหูขวางตาโคตรๆ แล้วตอนนี้โอกาสล้างความหงุดหงิดของผมมาแล้ว พี่จะจัดให้กระอักเลือดไปเลยไอ้น้องชาย โอกาสงามๆ จากน้องสะใภ้มาหาขนาดนี้ จะปล่อยผ่านได้ยังไง หึหึ //ยิ้มร้าย//

 

 

ส่วนไอ้ฮิมชาน เห็นเข้ากันดีกะยงกุกแบบนั้น ก็อย่านึกว่ามันกับผมจะเข้ากันได้ดีละ! คิมฮิมชานกะบังยงนัมนะ เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่วันแรกที่เห็นหน้า แค่เผลอไปส่องขาสาวๆ แล้วดันโป๊ะแตกเป็นพี่สาวมันนะแหละ ตอนแรกก็ยังไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก จนเผลอไปชมว่าจงออบน่ารักเท่านั้นละ เป็นเรื่อง!!

 

จะพูดก็พูดเถอะ ไอ้เบื้อกฟันกระต่ายนี่ก็อีกคน แม่งแสดงออกแต่ท่าทาง อมขี้ฟันจนน้ำลายบูดเหมือนยงกุกเปี๊ยบ จงออบก็รอแล้วรออีก รอให้มันพูด มันก็ยังเฉย ไม่รู้ตัวใดใดเลย โง่หรือบื้อกันแน่วะ! ให้ตายสิ!! แรกๆ นี่ได้ข่าวว่าจงออบรอจนน้ำตาตกก็มี ถึงตอนนี้จะเหมือนทำใจได้แล้วว่าฮิมชานแม่งเป็นคนแบบนี้ก็เถอะ แต่ก็ยังเห็นนอยด์ๆ อยู่ดี จะว่าไปน้องจงออบนี่ก็น่าสงสารนะ จงออบจ๋า สนใจมาซบอกล่ำๆ ของพี่ยงนัมไหม? พี่พร้อมปลอบพร้อมเปย์นะพูดเลย

 

อืมมม... ไม่นึกเลยแฮะ นอกจากจะได้แกล้งไอ้แฝดบื้อแล้ว ยังจะได้แกล้งไอ้เหยินนี่อีก หวานละ!! //ยิ้มชั่ว//

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

Choi Junhong

 

 

ผมพึ่งคุยกับพี่ยงนัมเสร็จ ตอนนี้พี่จงออบกำลังคุยกับพี่ยงนัมอยู่ฮะ แต่ว่า... ผม ผมจะทำยังไงดี

 

ถ้าพูดถึงข้อลงของเรา..

 

ข้อตกลงของผมกับพี่ยงกุก..

 

ผมนะ มีข้อตกลงกับเขาหลายข้อ มีทั้งข้อที่ผมตั้งและข้อที่เขาตั้ง

 

หนึ่งในข้อที่เขาตั้งก็..

 

อ่า จะอธิบายยังไงดีละ ข้อตกลงข้อนี้ของเรา.. มันค่อนข้างซับซ้อน

 

พี่ยงกุกเขาบอกผมว่า เขาไม่ชอบให้ผมใส่กางเกงขาสั้นหรือแต่งตัวโชว์เนื้อหนัง ตอนแรกๆ เขาบอกผมว่า ผมยังเด็ก เขารู้สึกว่ามันยังไม่ถึงเวลา แม้ว่าพวกเราจะเป็นศิลปินที่ต้องทำการแสดงก็ตาม เวลาที่ต้องใส่เสื้อแขนกุด เขาก็มักจะหาเสื้อกล้ามมาให้ผมใส่ข้างในเสมอ ตอนนี้ผมโตขึ้น เขาก็อนุญาติมากขึ้น เขาเข้าใจว่าเราเป็นศิลปิน บางครั้งมันก็ต้องทำเพื่อเซอร์วิสเบบี้บ้าง มันเป็นงานบ้าง แต่ทั้งหมดทั้งมวล มันจะต้อง 'พอดี' ไม่มากเกินไป ส่วนเท่าไหนคือ 'พอดี' เขาก็ไม่ได้ขีดเส้นว่าอะไรทำได้หรือไม่ได้อีกตอไป เขายกให้ผมเป็นคนตัดสินใจเอง

 

อืมม ผมคิดว่าปมคิดออกแล้วละ

 

ในเมื่อพี่ยงกุกไม่เคยบอกผมว่าตรงไหนคือ 'พอดี' เพราะฉะนั้นผมจะโชว์ 'ความพอดีของผม' ให้เขาดูละกัน ถ้ามันไม่พอดีสำหรับเขา เขาก็คงบอกผมเองแหละ เนอะ

 

 

ว่าแต่.. หมั่นไส้ชะมัดเลย! ตอนไปทัวร์ที่อเมริกา เขานะถอดเสื้อโชว์อยู่นั่นละ ฮึ! แล้วไหนจะตอนไปให้สัมภาษณ์อะไนั่นอีก ชอบให้ผู้หญิงของตัวเองแต่งตัวเซ็กซี่วาบหวิว เดี๋ยวชเว จุน ฮงจะแต่งให้ดู!! หงุดหงิดชะมัด นึกแล้วก็ขึ้น หึยย

 

 

.

 

.

 

.

 

 

พวกเราพึ่งจะเสร็จจากแถลงข่าวกับ V app ตอนนี้พี่ยองแจไปหาพี่แดฮยอนที่ห้อง เพราะเหมือนพี่แดฮยอนจะไม่ค่อยสบาย พี่จงออบเลยมาอยู่เป็นเพื่อนผม จริงๆ แล้วพี่จงออบก็คงไม่อยากขัดจังหวะการสวีทของพี่แดฮยอนกับพี่ยองแจมากกว่า

 

คิดๆ แล้ว ที่พี่แดฮยอนบอก ก็ทำให้ผมอดห่วงในตัวพี่จงออบไม่ได้จริงๆ

 

"พี่จงออบฮะ" เด็กตัวสูงที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงเอ่ยขึ้น

 

"..." พี่ชายตาหยีตัวเล็กที่ใจจดจ่ออยู่กับสมาร์ทโฟนในมือจึงเงยหน้าขึ้นมาหา

 

"พี่เป็นยังไงบ้างฮะ? คุยกับพี่ยงนัมเป็นยังไงบ้าง?"

 

"เฮ้อ.. พี่นะทำใจเรื่องนี้มานานแล้วละ แล้วพี่ก็คิดว่าพี่โอเคกับสิ่งที่เป็นอยู่นะ พี่ยงนัมก็บอกว่าจะช่วยนะแหละ แต่ถ้ามันไม่มีอะไรเปลี่ยน พี่ว่าพี่จะคุยกับพี่ฮิมชานเอง แล้วเราละจุนฮง?"

 

พี่ชายตาหยีของจุนฮงถอนหายใจก่อนที่เอ่ยขึ้นมาอย่างปลงๆ มุน จงออบทำใจกับเรื่องนี้มานานแล้ว และตอนนี้เองเขาก็มีความสุขดี แม้ในช่วงเวลาจะรู้สึกเหมือนมีอะไรโหวงๆ ในอกก็เถอะ

 

"อ่า คือว่าผมคิดว่าผมหาทางได้แล้วฮะ พี่ว่ายังไงถ้าหากผมจะทำ....."

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

25.06.2016

 

วันนี้เป็นวันแสดงคอนเสิร์ต Live on Earth ที่ประเทศไทยฮะ เมื่อคืนผมปรึกาากับพี่จงออบแล้ว แล้วเมื่อเช้าพอพี่ยองแจกลับห้องมา ผมก็ปรึกษากับพี่ยองแจอีกที พี่ๆ ทั้งสองคนคิดว่าผมควรจะลองทำดู เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครบ

 

 

 

ZELO Solo Stage

(แนะนำให้อ่านเนื้อเพลงก่อนและฟังเพลงไปด้วยนะคะ https://www.youtube.com/watch?v=Ke4HuXzEok0)

 

 

 

 

 

...Climb on board...

...มาเถอะ...

 

 

 

 

...We'll go slow and high tempo...

...Light and Dark...

...Hold me hard and mellow...

...เราจะไปกันอย่างช้าๆ และเร็วขึ้นเรื่อยๆ...

...ทั้งในความสว่างและมืดมิด กอดผมไว้แน่นๆ และมีความสุขไปด้วยกัน...

 

 

 

...I'm seeing the pain, seeing the pleasure...

...ผมกำลังมองความความเจ็บปวดและความรู้สึกสุขสมไปพร้อมๆ กัน...

 

 

 

...Nobody but you...

...ไม่ใช่ใครเลยแต่เป็นคุณ...

 

 

...'body but me...

...ไม่ใช่ใครเลยแต่เป็นผม...

 

 

...'body but us...

...ไม่ใช่ใครเลยแต่เป็นเรา...

 

 

...Bodies together...

...ร่างกายของเราแนบชิดกัน...

 

 

 

...I'd love to hold you close, tonight and always...

...ผมรักการที่ได้โอบกอดคุณอย่างแนบแน่น ในค่ำคืนนี้ และทุกๆ ค่ำคือต่อจากนี้ไป...

...I'd love to wake up next to you...

...ผมรักการตื่นขึ้นมาข้างๆ คุณ...

 

 

...I'd love to hold you close, tonight and always...

...ผมรักการที่ได้โอบกอดคุณอย่างแนบแน่น ในค่ำคืนนี้ และทุกๆ ค่ำคือต่อจากนี้ไป...

...I'd love to wake up next to you...

...ผมรักการตื่นขึ้นมาข้างๆ คุณ...

 

 

 

...So we'll piss off the neighbours...

...เรารังควานเพื่อนบ้านจนพวกเขาอามรมณ์เสีย...

 

 

...In the place that feels the tears...

...ในที่ๆ รู้สึกถึงรอยน้ำตา...

...The place to lose your fears...

...ในที่ๆ ความกลัวของคุณจะหายไป...

 

 

 

...Yeah Reckless behavior...

...การกระทำที่ไม่มีการยั้งคิด...

 

 

...A place that is so pure, so dirty and raw...

...ที่ๆ แสนบริสุทธุ์ แสนหยาบโลน และดิบเถื่อน...

 

 

 

...Be in the bed all day...

...เราอยู่กันบนเตียงหลังนี้ทั้งวัน...

...bed all day, bed all day ...

...ทั้งวี่ทั้งวัน...

 

 

 

...ing in, Fighting on...

...ร่วมรัก ทำสงคราม...

 

 

...It's our paradise and it's our war zone...

...มันเป็นทั้งสวรรค์ของของเรา และเป็นทั้งสมรภูมิ...

 

 

 

...It's our paradise and it's our war zone...

...มันเป็นทั้งสวรรค์ของของเรา และเป็นทั้งสมรภูมิ...

 

.

 

.

 

.

 

โซโล่สเตจของชเวจุนฮง หรือZelo มักเน่ของBAPเริ่มขึ้นแล้ว และขณะนี้ ห้องแต่งตัวหลังเวทีของศิลปินก็กำลังจะลุกเป็นไฟ

 

จริงๆแล้ว มันอาจไม่เป็นที่น่าสนใจเลยก็ได้ แต่ทีมงานทุกคนก็ไม่อาจละสายตาจากการแสดงนี้ได้ เสน่ห์ของชเวจุนฮงช่างมากล้นเสียเหลือเกิน

 

เมื่อเพลงขึ้น ร่างกายของเด็กหนุ่มก็ขยับ สีหน้าท่าทางแสนทะเล้นและน่ารักที่เรียกให้คนเอ็นดูในยามปกติ ในเวลานี้กลับเย้ายวนและน่าหลงใหล

 

แววตาที่ร้อนแรง สีหน้าที่เชิญชวน ท่วงท่าที่เซ็กซี่ เมื่อมาหลอมรวมกับแสงสีเสียง และบทเพลงอย่าง Pillow Talk ก็อดที่จะทำให้คนดูมีความปราถนาในตัวชเวจุนฮงไปไม่ได้

 

ทุกท่วงท่าสามารถสะกดทุกสายตาให้จ้องมา

 

ความทะเล้นที่กลายมาเป็นความขี้เล่นแสนซุกซน นิ้วมือเรียวสวยที่ลูบไล้ร่างอย่างช้าๆ สะโพกอิ่มที่ขยับเนิบนาบไปมาอย่างเย้าอารมณ์

 

เด็กน้อยชเวจุนฮงเป็นคนที่เต็มที่กับการเต้นเสมอ เพราะฉะนั้นเวลานี้ กระดุมเสื้อหลายเม็ดบนเสื้อสีขาวเนื้อบางก็หลุดออกเกือบหมด ยิ่งด้วยการติดของเจ้าตัว ที่จงใจไม่ให้มันแน่นเท่ารนัก

 

เม็ดเหงื่อมากมายค่อยๆ ไหลลงมาตามร่างกายขาวๆ ทำให้เสื้อตัวบางค่อยๆ แนบไปกับลำตัว เผยให้เห็นรูปร่างที่เร้าอารมณ์เรียกให้คนเข้าไปจับต้องและแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วไหนจะเวลาที่หมุนตัวให้เนื้อผิวเนียนสวยได้สัมผัสกับแสงไฟ...

 

ชเวจุนฮงในเวลานี้นะร้อนแรง...

 

ร้อนแรงเสียจนเวทีลุกเป็นไฟ

 

และลามมาจนถึงห้องแต่งตัวที่อยู่หลังเวที

 

ทุกสายตาที่อยู่ในห้องนั้น ล้วนไม่อาจละสายตาออกจากมอนิเตอร์ได้เลย เสน่ห์ที่มากล้น ความซุกซนที่แสนร้อนแรง ทำให้บรรยากาศในห้องร้อนขึ้นอย่างห้ามไม่ได้

 

 

 

 

 

 

และ

 

...กรอด...

 

เสียงกัดฟันด้วยความหงุดหงิดดังขึ้น และตามมาด้วยเสียงทุ้มต่ำอันน่าหลงไหลที่ดังขึ้นอย่างแผ่วเบา

 

"...เด็กดื้อ..."

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

#ฟิคหมอนบังโล่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เชิงอรรถ

 

 

# เพลง Pillow Talk นี้เป็นเพลงของ Zayn Malikค่ะ เป็นเพลงสุดท้ายในสามเพลงที่น้องจูใช้ในโซโล่สเตจของคอนค่ะ

# ความหมายเนื้อเพลง Pillow Talk ในฟิคอันนี้เราเป็นคนแปลเองค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ พอดีหาเนื้อเพลงที่แปลแล้วใช้ภาษาในแบบที่ต้องการไม่ได้จริงๆ เลยต้องนั่งแปลเองค่ะ พาร์ทนี้เลยอัพไไดช้ากว่าพาร์ทอื่น ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ

# Climb on board ในเนื้อเพลง Pillow Talk เป็นสำนวนภาษาอังกฤษหรือ Idiomค่ะ มีความหมายใกล้เคียงกับคำว่า Join หรือ Participate และในเพลงนี้สำนวน Climb on board มีความหมายในทางเชิญชวน เมื่อมารวมกับเนื้อเพลงโดยรวมๆแล้ว จะแปลได้ว่า มาเถอะ(มาขึ้นเตียงกันเถอะ) ค่ะ

 

# รูปประกอบเป็นรูปที่เราถ่ายเองและ edit เองค่ะ