You are the only one I want to spend my whole life with

I know anywhere you are, that's where I will call home

So just take my hand and say that will never let it go

Two hearts always beating as one forever more...

 

 

 

 

 

การเป็นพ่อคน.. เป็นแม่คน.. จริงๆ แล้วมันเป็นยังไงกัน..?

 

 

 

 

 

 

 

โรงเรียนอนุบาล XX

เวทีการแสดงของระดับชั้นอนุบาล ห้องหมีน้อยและห้องนกน้อย

 

การแสดงในวันนี้เป็นการแสดงละครเวทีของนักเรียนอนุบาล 1 ห้องหมีน้อยและห้องนกน้อย การแสดงในชุดนี้มีคุณครูร่วมแสดงด้วย โดยแสดงเป็นแม่หีและพ่อหมีในโกลดิล็อกส์ แต่เนื้อเรื่องที่ได้ทำการแสดงมีการเปลี่ยนแปลงจากหมี 3 ตัว เป็นหมี 5 ตัว บทของลูกหมีที่ถูกเพิ่มเข้ามาให้เป็น 3 ตัว คงไม่ต้องสืบว่าใครได้ไป..

 

เนื้อเรื่องเริ่มจากเด็กๆ กลุ่มหนึ่งพลัดกันเล่านิทานเรื่องโกลดิล็อกส์ และในระหว่างที่เล่าไป ก็จะมีนักแสดงตัวน้อยออกมาแสดงตามบทบาทที่ได้รับและเต้นระบำตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน และนอกจากนักแสดงแล้ว ในแต่ฉากก็จะมีเด็กน้อยตัวจิ๋วออกมาร้องเพลงตบมืออีกด้วย น่ารักน่าหยิกสุดๆ ไปเลย โดยเฉพาะพี่น้องแฝดสามตัวกลมอย่างบังยงกุน บังยงกึนและบังยงกอน

 

งานนี้เรียกได้ว่าประหนึ่งงานรวมญาติ ลุงๆ อาๆ น้าๆ ต่างยกขโยงพากันมาดูการแสดงของหลานตัวกลมกันหมด หอบหิ้วกันมาหมดทั้งขนม นมและเนย คุณอาฮิมชานถึงขนาดแบกกล้องโปรตัวใหญ่มาเก็บภาพหลานๆ คุณอาชางดจเองก็แบกกล้องวิดีโอความละเอียดสูงมาเก็บภาพความทรงจำ แต่ที่เห็นจะออกนอกหน้ากว่าใคร ก็คุณลุงยงนัมที่ทำป้ายไฟมาเชียร์เหล่าหลานชายสุดรัก เจ้าลูกสมุนหมีทั้งสามมีแฟนคลับที่เหนียวแน่นหนึบคอยติดตามเต็มไปหมด นี่ยังไม่นับคุณอาแดฮยอนและคุณอายองแจที่นั่งรถขึ้นมาจากปูซานอีก

 

และเวลาที่รอคอยก็มาถึง เมื่อถึงฉากที่ลูกหมีจอมแสบทั้งสามออกมาอยู่หน้าเวที เจ้าสามแฝดตระกูลบังก็ไม่ทำให้ผิดหวัง โดยเฉพาะตอนที่ร้องเพลงและเต้นระบำ ลูสมุนหมีของยงกุกก็เต้นส่ายก้นดุ๊กดิ๊กกันอย่างน่ารัก ไหนจะที่คาดผมหูหมีที่อยู่บนหัวนั่นอีก ทำเอาแฟนคลับทั้งหลายอยากจะวิ่งเข้าไปจับมาฟัด ส่วนคนที่ภูมิใจที่สุดก็เป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่คุณพ่อคุณแม่อย่างยงกุกและจุนฮง

 

หลังจากที่การแสดงจบลง เจ้าลูกสมุนหมีตัวแสบทั้งสามก็พากันวิ่งออกมาหาคุณพ่อคุณแม่และเหล่าแฟนคลับทั้งหลาย ทั้งยงกุน ยงกึนและยงกอนก็ถูกคุณลุง คุณอาและคุณน้าผู้เป็นแฟนคลับทาสหมีจับถ่ายรูปอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะและบรรยากาศความสุขของครอบครัวกระจายไปทั่วบริเวณ ใบหน้าของเด็กน้อยทั้งสามมีแต่รอยยิ้มคุณพ่อตัวโตยืนโอบเอวภรรยาคนสวยอยู่ไม่ไกล ตอนนี้เจ้าแฝดพี่คนโดตอย่างยงกุนกำลังขี่คอคุณลุงยงนัม เจ้าแฝดคนกลางอย่างยงกึนก็กำลังเกาะหลังคุณอาแดฮยอนประหนึ่งลูกลิง และเจ้าแฝดคนเล็กอย่างยงกอนก็กำลังอยู่ในอ้อมแขนของคุณอาชางโจ ทั้งหมดกำลังพลัดกันทำหน้าตาตลกให้คุณอาฮิมชานเก็บภาพ

 

"นี่เจ้าหมี แลบลิ้นเร็ว" เสียงคุณลุงยงนัมดังขึ้น

 

'แชะ แชะ'

 

"รูปนี้ยิ้มยิงฟัน เอากว้างๆ เลยนะ" คุณลุงยงนัมเอ่ยกำกับอีกครั้ง

 

'แชะ แชะ'

 

"คราวนี้เอาตกใจนะ ทำตาโตๆ เลย" เป็นตาของคุณอามินซูที่โดดงานมาดูหลานๆ เอ่ยขึ้นบ้าง

 

ช่างเป็นภาพครอบครัวสุขสรรค์และเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่ถ่ายรูปกันไปจนเม็มโมรี่เต็ม ทั้งหมดก็เคลื่อนย้ายไปหามื้อเที่ยงมาลงท้อง ทุกคนลงความเห็นว่าจะไปใช้บริการห้องอาหาร VIP ในโรงแรมหรูสาขาหนึ่งของคุณอาฮิมชาน

 

และเมื่อรับประทานอาหารกันอย่างอิ่มหมีพีมันแล้ว เจ้าลูกหมีทั้งสามก็มาอ้อนขอคุณแม่และคุณพ่อไปว่ายน้ำเล่นในสระของโรงแรมทันที โดยมีเหล่าคุณอาเป็นผู้สนับสนุน แล้วมีหรือที่ยงกุกับจุนฮงจะไม่อนุญาติ จุนฮงและยงกุกรู้ดีถึงสาเหตุที่อาๆ แฟนคลับทาสหมีทั้งหลายอย่างแดฮยอน ยองแจ มินซูและนีแอลมาชวนเจ้าลูกหมี ก็เพราะทั้งสี่กำลังวางแผนครอบครัวและอยากจะมีเบบี๋เป็นของตัวเอง ดังนั้นจึงได้มาขอหัดเลี้ยงหลานเป็นการซ้อม ส่วนอีกคู่อย่างชางโจกับริกกี้นี่สิน่าสงสัย เพิ่งตกลงคบกันอยู่แป๊ปๆ วางแผนมีลูกกันแล้วหรอเนี่ย?

 

พอคุณพ่อคุณแม่เอ่ยปากอนุญาติ เจ้าลูกหมีทั้งสามก็กระโดดโลดเต้นดีใจกันยกใหญ่ ก่อนที่จะจูงมือบรรดาคุณอาไปยังห้องล็อกเกอร์รูมเพื่อไปเอาชุดว่ายน้ำกับอุปกรณ์ของเล่นต่างๆ ออกมาทันที ก็นะ โรงแรมหรูสาขานี้ของคุณอาฮิมชานเป็นสถานที่ที่เจ้าลูกหมีมาหัดว่ายน้ำกันอยู่บ่อยๆ เพราะฉะนั้นการที่จะมีชุดว่ายน้ำและข้าวของต่างๆ ของเจ้าลูกหมีอยู่ที่นี่ก็ไม่แปลก และเมื่อจงออบเห็นว่าลูกชายตัวน้อยอยากจะตามพี่แฝดไปว่ายน้ำ คุณแม่ตาหยีก็จัดการจูงมือชานฮีลูกชายวัยสองขวบเดินเตาะแตะตามไป พร้อมกับที่เจ้าของโรงแรมผู้เป็นสามีหอบข้าวของทั้งหมดตามประกบไป สาเหตุที่ฮิมชานต้องคอยตามประกบและหอบของให้คุณภรรยาก็ไม่ใช่อะไร ก็มุนจงออบภรรยาสุดน่ารักของฮิมชานกำลังท้องลูกคนที่ 2 ได้ 5 เดือนกว่าแล้ว คนเห่อลูกเห่อเมียอย่างฮิมชานนะคอยประคองประคบประหงมคุณภรรยาแบบสุดๆ ไปเลย แถมยังตั้งชื่อรอลูกชายคนที่สองไว้แล้วอีกต่างหาก

 

"จงออบ หนูค่อยๆ เดินนะ ให้พี่อุ้มชานฮีให้ไหม?" ฮิมชานถามขึ้น

 

"ไม่เป็นไรฮะ หนูไหว" เสียงหวานของแม่นางฟ้าน้อยสุดรักของคุณเจ้าของโรงแรมเอ่ยตอบพร้อมยิ้มอย่างน่ารัก

 

"โอเค ถ้า'ชานฮา'ดิ้นแรงๆ แล้วหนูไม่ไหว บอกพี่นะ" สิ้นเสียงทุ้มของคุณสามีสุดหล่อ จงออบก็พยักหน้ารับทันที ก่อนที่คุณแม่ตัวกลมจะเดินอุ้ยอ้ายจูงลูกชายที่มีแววว่าจะหล่อกระชากใจสาวตามรอยคุณพ่อไปสมทบกับพี่ๆ แฝดสาม

 

เมื่อเห็นว่าภายในห้องอาหารเพียงแค่ตัวเอง น้องชายฝาแฝดและภรรยาของน้องชาย บังยงนัมก็เปิดประเด็นขึ้นทันที

 

"ดีกันแล้วละซี่?" เสียงทุ้มต่ำไม่แพ้น้องชายเอ่ยขึ้นพร้อมแววตาล้อเลียน "ว่าแต่ง้อกันไงว้า ทำไมน้องสะใภ้ดูเพลียๆ หาววอดๆ อยู่ตลอดเลยละไอ้น้องชาย"

 

"กวนตีน" คำตอบสั้นแต่ได้ใจความของยงกุกเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแววตาล้อเลียนและหน้ากรุ่มกริ่มแสนยียวยกวนตีนของพี่ชาย

 

"อะไรคุณพ่อ! พูดจาไม่เพราะเลยนะ พอดีกันได้นี่พี่ชายคนนี้กลายเป็นหมาหัวเน่าเลย เหม็นความรักเฟ้ย" แฝดพี่ของคุณพ่อลูกสามเอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมทำท่าบีบจมูกและเหล่ตาไปมองที่มือของยงกุกและจุนฮง ทั้งสองจับมือกันไว้ตลอดตั้งแต่เริ่มกินข้าว ขนาดป้อนข้าวลูกยังนั่งจับมือกันเลย อย่านึกว่ายงนัมจะไม่เห็นนะจ๊ะ "หวานขนาดนี้ พี่จะได้เลี้ยงหลานเพิ่มหรือเปล่าเนี่ยจุนฮง?"

 

พอเห็นว่าที่แซวน้องชายตัวเองแล้วคุณน้องชายไม่มีปฏิกริยาอะไรกลับมา ยงนัมก็เบนเข็มเปลี่ยนเหยื่อไปแกล้งแซวน้องสะใภ้ทันที ส่วนจุนฮงที่ทำตัวไม่ถูกก็ได้แต่เขินหน้าแดงและซบหน้าลงกับไหล่กว้างของคุณสามี เพื่อหนีสายตาวิบวับของคุณพี่ตัวร้าย

 

"งือออออ พี่ยงนัมไม่ล้อจูสิ" เสียงร้องอู้อี้ของจุนฮงที่ซบอยู่บนไหล่ของยงกุกร้องประท้วง

 

"อะไรจุนฮง? ใครล้อไม่มิ๊! พี่คนนี้แค่อยากรูว่าพี่จะได้เลี้ยงหลานเพิ่มไหมเท่านั้นเองง เพราะถ้ามีขึ้นมาจริงๆ พี่จะได้เตรียมตัวถูก พี่จะไม่ยอมให้ตำแหน่งคุณลุงดีเด่นของพี่สั่นคลอน สรุปว่าไงคนสวย?" ใบหน้าของคุณลุงที่ยังหนุ่มแน่นหล่อเฟี้ยวยังคงเปื้อนยิ้มและยักคิ้วหลิ่วตาอย่างล้อเลียน

 

"งื้ออออ อย่ามองจูแบบนั้นสิ แงงงง" หลังจากที่ส่งเสียงโอดครวญ คุณแม่ของสามแฝดก็หันไปอ้อนคุณสามีของตัวเอง "ป๊ะป๋าช่วยหนูด้วยย"

 

"ไม่ต้องให้สามีช่วยเลยคุณแม่ สรุปจะมีหลานเพิ่มใช่มะ? พี่จะได้เปิดทีวีดังๆ กลบเสียงกิจกรรม(?) แล้วเช้าพี่จะได้ส่งไข่ลวกไปบำรุงให้ด้วย ฮ่าๆ" คุณคนดี(ซ่าน)ยังคงล้อเลียนคุณแม่คนสวยจนทั้งใบหน้าและใบหูแดงก่ำ และเมื่อยงกุกเห็นว่าพี่ชายฝาแฝดของตนยังคงล้อเลียนไม่หยุด คุณพ่อคนเก่งจึงได้เอ่ยผรุสวาทออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ

 

"ไม่เสือกสิยงนัม"

 

สั้นๆ ได้ใจความอีกตามเคย...

 

"จะหาเรื่องหรือน้องชาย? หืมม?" เสียงทุ้มต่ำที่ไม่แพ้กับยงกุกเอ่ยขึ้นบ้าง

 

"ทำไม? ตัวเองทำคลิปที่'ลอนดอน'หลุดเองแล้วอยากมีเพื่อนโดนล้อ?"

 

"..."

 

"..."

 

"..."

 

"..."

 

หลังจบคำพูดของยงกุก ก็เกิดความเงียบขึ้นชั่วครู่ สองพี่น้องตระกูลบังประสานสายตากันอย่างเงียบงันทว่าเชือดเฉือน สายตาที่ฉายแววล้อเลียนของยงกุกช่างตัดกับใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบนิ่ง ส่วนยังนัมที่เมื่อครู่มีแววตาสนุกสนานล้อเลียน ตอนนี้กลับมีประกายเข่นเขี้ยวนิดๆ ทั้งคู่ยังคงจ้องตากัน

 

"ที่ลอนดอนมีอะไรหรอฮะ?" เสียงหวานของจุนฮงถามขึ้น "หรือว่า.. พี่จุนซอ!?"

 

เมื่อได้ยินคำคาดเดาของน้องสะใภ้ บังยงนัมก็จัดการส่งสัญญลักษณ์นิ้วกลางให้กับน้องชายฝาแฝดของตัวเองทันที ส่วนยงกุกที่ได้รับศัญลักษณ์นิ้วกลางจากพี่ชายตัวเองก็ยักคิ้วอย่างกวนอวัยวะเบื้องล่างกลับไป

 

"ป๊ะป๋า.. ป๊ะป๋ารู้อะไรมาบอกหนูมั่งสิ" เสียงหวานของคุณภรรยาคนสวยดังขึ้นอ้อนสามีของตนให้บอกความลับของคุณพี่ตัวร้าย

 

"จุ๊ๆ ไม่เอาดีกว่าคนดี อันนี้ป๋าขอเก็บไว้จัดการคนกากขี้เมาคนเดียวดีกว่าครับ หนูอย่ารู้เลย" เสียงทุ้มของยงกุกเอ่ยขึ้นเบรคคุณภรรยา ก่อนจะโอบเอวขอดเข้ามาตัวและลูบศรีษะสวยอย่างอ่อนโยน

 

"แงะ" ใบหน้าสวยของคุณแม่ลูกสามมู่ทู่เล็กน้อยด้วยความงอน แต่แม้จะมู่ทู่บูดบึ้งสักแค่ไหน ชเวจุนฮงก็ยังน่ารักในสายตาของบังยงกุกเสมอ "ทำไมร้ายจังป๊ะป๋า"

 

"ใช่ สามีแกมันร้ายจุนฮง" เสียงทุ้มของยงนัมแทรกขึ้นสมทบ

 

"อยากให้ร้ายกว่านี้ไหมละพี่ชาย?" เสียงของยงกุกดังขึ้นอีกครั้งอย่างหยอกเย้า "เออ เดี๋ยวเฮียสลิปกับเจ้าดินดินจะเข้ามาหานะหนู"

 

"พี่สลิปปี้กับพี่ดินดินจะมาหา? หาจูหรอ?"

 

"ใช่ครับ เห็นว่าจะมาคุยเรื่องProjectอะไรสักอย่างนี่ละ แล้วก็มาเอาเอกสาร"

 

"อาฮะ"

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่เจ้าเด็กตัวกลมทั้งหลายเปลี่ยนเสื้อเสร็จ ผู้ใหญ่ทั้งหมดก็พร้อมใจกันย้ายไปนั่งที่ข้างสระว่ายน้ำทันที รวมไปถึงลุงสลิปปี้ตัวสูงและคุณอาดินดินตัวจ้อยของเด็กๆ ที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงด้วย

 

และทันทีที่เจ้าตัวซนทั้งหลายเห็นสระว่ายน้ำอยู่ข้างหน้าของตน ทั้งหมดก็พากันวิ่งกระโดน้ำตู้มลงน้ำกันทันที พร้อมกับจูงมือผุ้ใหญ่ตัวโข่งอย่างคุณอาผู้ร่วมอุดมการณ์ทั้งหลายไปด้วย ทิ้งให้คุณพ่อคุณแม่นั่งดูอยู่ห่างๆ แน่นอนว่าอุปกรณ์Safetyต่างๆ อย่างห่วงยางและปลอกแขนก็ถูกคุณพ่ออย่างยงกุกและฮิมชานเช็คอย่างละเอียดก่อนลงน้ำ

 

"มึงเอาจริงแล้วใช่ไหมเนี่ย?" คุณพ่อของฟิวรี่น้องหมาตัวขาวขนฟูเอ่ยขึ้น

 

"เอาจริงดิเฮีย" คุณพ่อแฝดสามตอบพี่ชายที่เคารพ

 

"ไม่คิดสักนิดเลยหรอเฮีย?" คราวนี้เป็นคุณอาดินดินของเด็กๆ บ้างที่ถามขึ้น

 

"ไม่วะ แกก็รู้ว่าฉันคิดยังไงกับเรื่องนี้น่าไอ้น้อง" ยงกุกตอบน้ำชายพร้อมยิ้มมุมปาก

 

"เฮ้อออ" คุณอาตัวเล็กถอนหายใจออกมาทันทีที่ได้ยินคำตอบของยงกุก ที่Rapperตัวน้อยถอนหายใจออกมาอย่างกังวลก็ไม่ใช่อะไร เป็นเพราะคนตัวจ้อยรู้สึกใจหายที่จะไม่เจอพี่ชายคนเก่งๆ อย่างเคยอีก ก็นะ ดินดินที่ตามพี่ชายอย่างยงกุกมาตลอด วันนี้ต้องเริ่มทำอะไรเอง ก็ต้องรู้สึกโหวงๆ ในใจเป็นธรรมดา

 

"เอาน่า ไม่ต้องกังวลไป ไม่ใช่ว่าพี่จะย้ายประเทศหนีแกกับเฮียสักหน่อย มีอะไรก็โทรมา ขับรถมาที่บ้านก็ได้นี่" ยงกุกเอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมตบบ่าคนเป็นน้องเบาๆ "มั่นใจในตัวเองหน่อยดิวะ"

 

"เอาเหอะ สิ่งที่เมิงจะทำ กูเห็นดีเห็นงามด้วย ส่วนไอ้ดินดิน พูดตรงๆ กูไม่กังวล เดี๋ยวได้ลงสนามเองจนเชี่ยวเมื่อไหร่ก็มั่นใจเองแหละ" ชายหนู่มผู้มีนิสัยเฉื่อยชาขัดกับลักษณะภายนอกที่ออกจะโหดอยู่นิดๆ อย่างสลีปปี้เอ่ยขึ้นอีกครั้ง "แต่ว่า กุอยากได้งานทิ้งทวน"

 

"งานทิ้งทวน?" เสียงของยงกุกทวนคำพูดของพี่ชายที่กลายมาเป็นเจ้าของ Vincit StudiO

 

"ใช่ กูขอใช้สิทธิ์ในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่คนใหม่ มึงกับจุนฮงต้องทำProjectทิ้งทวน มันจะไม่ใช่Projectสุดท้ายของพวกมึงก็จริง แต่กูต้องการแรงกระเพื่อม"

 

"แรงกระเพื่อมอะไรหรือฮะ?" จุนฮงคนสวยที่เงียบอยู่นานถามขึ้น"

 

"คืองี้นะจุนฮง แต่เดิมเนี่ย Vincit ทำงานเป็นมือปืนรับจ้างที่คอยอยู่เบื้องหลังและไม่เคยออกหน้า ไม่หือ ไม่อืออะไรมาตลอด เรารู้ใช่ไหม" มือและแขนทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วรอยสักขยับไปมายามอธิบาย "ซึ่งพี่ก็เคารพการตัดสินใจของยงกุกและเลือกที่จะไม่แย้งอะไร แต่ตอนนี้พวกปลาซิวปลาสร้อยที่คิดว่าตัวเองเป็นปลาใหญ่เนี่ย มันเริ่มได้กลิ่นว่ายงกุกกำลังถอยออก มันก็เลยออกมาทำเพลงโจมตี เจ้าจ้อยดินดินเองก็ดดนไปเยอะเหมือนกัน เพราะงั้นพี่ต้องการงานที่เป็นเหมือนระเบิดปรมาณู ที่จะระเบิดและส่งแรงกระเพื่อมออกไป แล้วพี่จะส่งเด็กในสังกัดของพี่ที่พี่เทรนมากับมือออกไปไล่เขมือบไอ้พวกห่าเวรนั่นให้หมด"

 

"พี่จะให้พี่ยงกุกทำเพลงDissโจมตีกลับหรือฮะ?" เสียงหวานถามขึ้นอีกครั้ง

 

"ไม่ใช่จู พี่ไม่ต้องการDiss Track ที่พี่ต้องการคือ Masterpiece of Music เราจะจัดการกับไอ้พวกหางแถวด้วยดนตรีที่เจ๋งที่สุด และมันจะไม่ใช่แค่จากยงกุก แต่เป็นทั้งยงกุกกับเรา จุนฮง"

 

"แต่ว่า.." ยังไม่ทันที่เสียงหวานของคุณภรรยาตัวขาวของยงกุกจะทักท้วง เสียงอธิบายของพี่ชายคนเดิมก็ขัดขึ้นนก่อน

 

"จู พี่รู้ว่าเราไม่มั่นใจ แล้วหน้าที่ของจูในVincit คือChoreographyออกแบบท่าเต้นให้ศิลปิน ไม่ก็Dance Workshopให้พวกค่ายเพลง เรื่องดนตรีพี่รู้ว่าจูทำได้นะ แต่เอาที่เราสะดวกใจเลย ในProjectนี้ เราอยากทำอะไรตรงไหนทำเลย ทำให้เต็มที่ จะแค่เรื่องChoreographyอย่างเดียวก็ได้ ถึงพี่จะอยากให้เราเข้ามาแตะเรื่องดนตรีบ้างก็ตาม"

 

"จู.. จูจะเอาไปคิดดูนะฮะ"

 

"ขอบคุณมากนะที่รับเรื่องของพี่ไปพิจารณา เพราะงั้นProjectนี้ มึงกันจุนฮงไปคิดกันมาแล้วบอกกู" ผู้ถือหุ้นใหญ่ของสตูดิโอเบนหนเาไปหายงกุกอีกครั้ง "กูขอแค่อลังการระดับMasterpieceพอ กูจะเอาไปฟาดหน้าไอ้พวกเวรนั่น ส่วนเรื่องแถลงข่าวปล่อยงานหรืออีเว้นท์อะไร กูจัดการเอง"

 

"เฮีย เอางี้มะ?" จู่ๆ ยงนัมที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น "ไหนๆ บริษัทไอ้มินซูกำลังจะเปิดตัวเหล้าตัวใหม่อย่างเป็นทางการ ก็ทำMVโฆษณาไปเลย ปล่อยออนแอร์แม่งทุกช่องทาง ทำเป็นหนังสั้นไปเลยก็ได้ เอาไอ้ยงกุกกับจุนฮงนี่ละเป็นพระเอกนางเอกAV เอ้ย! MV"

 

"ห๊ะ!? พี่ยงนัมพี่จะบ้าหริอ!?" เสียงหวานของจุนฮงโวยวายขึ้น

 

"ไม่ห๊ะ แล้วก็ไม่บ้าด้วยคุณน้อง ไหนๆ ก็ไปเป็นแบบถ่ายโปสเตอร์ไปแล้วนี่ แต่ละรสของเครื่องดื่มก็สื่อถึงความรักแต่ละมุมของพวกแกทั้งคู่ไง ไม่ก็ทำเป็นหลายๆ story ไปเลยก็ได้ แล้วตอนเปิดตัวแถลงข่าวก็นู่น โรงแรมตระกูลคิม จากนั้นก็ฉลองPool Partyให้เหวี่ยง จัดอีเว้นท์ที่The Pubแดกเหล้าแม่งง"

 

"อันนี้เข้าท่าวะ กูชอบ" จบคำอธิบายของยงนัม ผู้ถือหุ้นใหญ่คนใหม่ของVincitก็มีท่าทีเห็นด้วยทันที

 

"ผมชอบไอเดียพี่ยงนัมนะ" ตามมาด้วยผู้ถือหุ้นรองคนใหม่อย่างดินดิน

 

"เดี๋ยวสิฮะทุกคน!" ภรรยาตัวชขาวของยงกุกประท้วงขึ้นอีกครั้ง"

 

"ได้นะ" คำตอบของยงกุกสร้างความประหลาดใจให้กับวงสนทนาไม่น้อย

 

"..."

 

"ป๊ะป๋า! เดี๋ยวก่อนสิ.."

 

"ชู่ว.. เรากลับไปคุยกันที่บ้านนะจู" มืหนายกนิ้วขึ้นแตะเบาๆ ที่กลีบปากอิ่ม

 

เสียงทุ้มต่ำของยงกุกตกลงออกมาทำให้ทุกคนในวงสนทนาชะงักไป เพราะคาดไม่ถึงว่าคนหวงเมียจะยอมตกลงอย่างง่ายดาย มีเพียงภรรยาคนสวยของยงกุกเท่านั้นที่ประท้วงออกมา แม้คนคนอื่นๆ จะสงสัยถึงสาเหตุที่ทำให้ยงกุกตอบตกลง แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามออกมา

 

ส่วนสาเหตุเบื้องหลังการตัดสินใจของยงกุกนั้นไม่ใช่อะไร ที่คุณพ่อลูกสามตัดสินใจตกลงอย่างรวดเร็ว ก็เพราะกลัวว่าพี่ชายฝาแฝดตัวร้ายจะเสนออะไรบ้าๆ บอๆ ออกมาเพิ่ม บังยงกุกจึงรีบฉวยโอกาสตกปากรับคำก่อนที่มันจะหนักข้อกว่าที่เป็นอยู่

 

ในขณะที่ยงกุกบอกกับภรรยาคนสวยอย่างอ่อนโยน เด็กๆ ทั้งสี่คนก็ขึ้นจากสระน้ำและถามหาของว่าง ทำให้วงสนทนาที่มีอยู่มีอันต้องหยุดพัก คุณพ่อคุณแม่อย่างฮิมชาน จงออบ ยงกุกและจุนฮงก็พากันเอาผ้าเช็ดตัวคลุมตัวลูกๆ ของตัวเองไว้ ก่อนที่จะสั่งของว่างให้เด็กๆ รับประทาน

 

 

 

 

 

 

 

บ้านไร่หลังงามที่แสนอบอุ่นของยงกุกและจุนฮง

 

เมื่อกลับมาถึึงบ้าน คุณพ่อตัวโตก็จัดการต้อนลูกสมุนหมีทั้งสามที่กำลังตาปรือขึ้นห้องทันที เนื่องจากก่อนหน้านี้เด็กๆ ได้อาบน้ำกันจนตัวหอมหลังจากที่เล่นน้ำกับพวกน้าๆ อาๆ อย่างสุดพลัง ทำให้ทันทีที่ถึงบ้าน เจ้ายงกุน ยงกึนและยงกอนก็ถูกคุณป๊ะป๋าโกยขึ้นเตียงทันที ในขณะที่คุณป๊ะป๋าอย่างยงกุกกำลังห่มผ้าให้ลูกสมุนทั้งสามอยู่นั้น คุณแม่คนสวยก็เปิดประตูเข้ามาพอดี

 

จุนฮงที่เพิ่งจัดข้าวของให้เข้าที่เข้าทางหลังจากที่ออกไปผจญภัยกันมาทั้งวันก็ก้าวเท้าเข้ามาที่ห้องของลูกชายจอมซน เพื่อจุ๊บบอกราตรีสวัสดิ์อย่างที่ทำทุกวัน

 

"ป๊ะป๋า เดี๋ยวจูเอาลูกเข้านอนเอง ป๊ะป๋าไปอาบน้ำเถอะ ป๊ะป๋าเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ ไหนจะขับรถ ไหนจะถ่ายรูปอีก" เสียงที่ติดจะลุกลี้ลุกลนเล็กน้อยจนแทบฟังไม่ออกของจุนฮงดังขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวที่ขยับมือห่มผ้าห่มให้บรรดาลูกชาย

 

"ไม่เป็นไรหรอกหนู" เสียงทุ้มตอบภรรยาเด็ก

 

"แต่ป๊ะป๋ายังไม่ได้เก็บกล้องเลยนะ" เสียงของภรรยาคนสวยดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ยงกุกนึกถึงกล้องตัวโปรดของเล่นชิ้นแพงที่ได้หิ้วไปบันทึกความทรงจำดีๆ ในวันนี้ "ป๊ะป๋าไปเถอะ เจ้าหมีไม่งอนหรอก ตาปรือกันหมดแล้ว"

 

"เอางั้นหรอ?" เสียงของยงกุกถามขึ้นอีกครั้ง และพอเห็นภรรยาคนสวยพยักหน้าให้ ยงกุกจึงเดินออกไปยังห้องนอนของตนกับภรรยาอย่างไม่อิดออด

 

"เห้อออ... " หลังจากที่คุณสามีตัวโตก้าวเท้าออกจากห้องนอนของเจ้าลูกชายทั้งสามไป คุณแม่คนสวยก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

สาเหตุที่ทำให้จุนฮงคะยั้นคะยอให้คุณสามีไปจัดการอาบน้ำและเก็บกล้องถ่ายรูปก็เพราะว่า คุณแม่คนสวยหวังให้คุณพ่อของลูกสมุนหมีที่ขับรถเหนื่อยมาทั้งวัน ไปจัดการเก็บของให้เหนื่อยขึ้นอีกหน่อย และเมื่ออาบน้ำเสร็จก็จะได้เหนื่อยและเข้านอนไปทันที ทั้งหมดทั้งมวลก็เพราะคุณแม่ตัวขาวยังจำได้ดีถึงคำของคุณสามีที่คาดโทษเรื่องการแอบถ่ายโปสเตอร์y

 

คืนก่อนชเวจุนฮงรอดได้เพราะวันนี้เจ้าลูกชายจอมซนทั้งสามมีแสดงที่โรงเรียน แต่วันนี้เจ้าลูกชายก็พากันเล่นจนเหนื่อย ยังไงคืนนี้ไม่มีทางเข้ามาขัดจังหวะ ถ้าหากว่าพี่ยงกุกจะ'ทำอะไร'แน่ๆ เพราะงั้นทางเดียวที่คุณแม่ตัวขาวจะนึกออกก็คือ หาอะไรให้คุณพ่อทำเพลินๆ ให้ลืมและในขณะเดียวกันก็เพิ่มความเหนื่อยจนหลับไปในที่สุด

 

 

แต่..

 

 

เหมือนคุณแม่คนสวยจะคาดการณ์ผิด

 

 

เพราะคุณพ่ออย่างบังยงกุกนั้นดูออก

 

 

มีหรือที่บังยงกุกจะดูไม่ออก แต่งงานกันจนลูกสามขนาดนี้ แต่ที่ยงกุกยอมเล่นตามน้ำคุณภรรยา ก็เพราะยงกุกต้องการจะไปเตรียม'ของ'บางอย่างไว้เซอร์ไพรส์คุณภรรยาคนสวย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...ผิดจากที่จุนฮงคาดไปเยอะ

 

จากที่คุณแม่ยังสาวคาดว่าเปิดประตูห้องนอนเข้ามาจะเห็นสามีของตนนอนตาปรือจากความเหนื่อยล้าอยู่บนเตียง ภาพที่จุนฮงเห็นกลับเป็นคุณพ่อตัวโตที่ตอนนี้อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว กำลังเก็บกล้องตัวแพงและนำแบตตอรี่ออกมาชาร์จอย่างไม่มีแววง่วงเลยสักนิด จุนฮงคงจะลืมนึกไปว่า ถ้าอาบน้ำแล้วจะทำให้กระปรี้กระเปร่ายิ่งขึ้น

 

ขณะเดียวกันยงกุกที่กำลังนั่งเก็บอุปกรณ์ที่ใช้บันทึกภาพความทรงจำของวันนี้อยู่ ก็เงยหน้าขึ้นพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัยให้คุณภรรยา แต่คุณแม่ตัวขาวก็ยังคงตีเนียนเก็บอาการทำใจดัสู้(พ่อ)หมี

 

"ป๊ะป๋ายังไม่นอนอีกหรือฮะ?" เสียงใสถามขึ้น "เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะฮะ"

 

ริมฝีปากของคุณป๊ะป๋าโค้งขึ้นก่อนที่เสียงทุ้มต่ำจะเอ่ยออกมาว่า "พี่ยังไม่นอนหรอก รอลงโทษเด็กดื้ออยู่นะ"

 

"..."

 

"..."

 

ป๊ะป๋า.. พี่ยงกุก.. คือว่า จู.." คำตอบจากปากคุณสามีทำให้คนสวยประหม่า

 

"ชู่วว" ร่างแกร่งของยงกุกเดินเข้าหาคุณภรรยาก่อนจะแตะนิ้วลงบนริมฝีปากอิ่ม

 

สัมผัสแผ่วเบาจากปลายนิ้วของคุณสามีที่คลึงอยู่บนกลีบปากสวย ทำให้จุนฮงต้องกลืนคำพูดกลับลงคอไป

 

"คืนก่อนเรารอดตัวไปเพราะเจ้าลูกหมีมีแสดงที่โรงเรียน แต่พรุ่งนี้พวกเราไม่มีธุระอะไรนี่เนอะคุณแม่" มือใหญ่ของยงกุกยังคงคลึงไปมาบนริมฝีปากของคุณภรรยา "ถ้าพี่ไม่ทำอะไรเลย คุณแม่คนสวยคงจะไปแอบทำอีก"

 

"ตะ แต่ว่า.. จู..ยัง มะ"

 

"ไม่ได้อาบน้ำ"เสียงต่ำมากเสน่ห์ของยงกุกดังขึ้นดักคอคนสวยตรงหน้า

 

"..."

 

"งั้นก็เข้าไปอาบน้ำ" มือร้อนโอบสะโพกกลมกลึงก่อนจะพลิกตัวและรุนหลังคุณภรรยาเด็กไปยังห้องน้ำ

 

"ดะ เดี๋ยวสิป๊ะ.." และก่อนที่จุนฮงจะเอ่ยจบประโยค เสียงทุ้มต่ำของยงกุกก็ดังขึ้นข้างใบหูสวย

 

"พี่ให้เวลาเรา 10 นาที พี่เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ใส่ออกมาให้พี่ดู ห้ามเปลี่ยน" เอ่ยจบก็กดจูบร้อนๆ ลงบนคอขาวของคุณภรรยาและดันให้คุณภรรยาเข้าห้องน้ำไป

 

หวังว่าจุนฮงคงจะถูกใจกับ 'ของขวัญ' ที่เตรียมไว้ให้นะ หึหึ

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

To be continued

#FicWeR

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เชิงอรรถ

 

 

# คำว่า Vincit จากชื่อ Vincit StudiO ของคุณป๊ะป๋ายงกุกในเรื่อง เป็นภาษาละติน Latin มีความหมายว่า "Win" หรือ "Conquer" ค่ะ

 

# เพลงในตอนต้นของเรื่องเป็นท่อนหนึ่งในเพลง Make Love ของ BIGBANG ค่ะ

 

# รูปประกอบเป็นรูปที่เราถ่ายเองและ edit เองค่ะ