(Message from the author: Hindi ako ganun kagaling about medical records or about sa medicine. So masasabi kong hindi ganun kalegit ang anuman na mababasa niyo when it comes to medical technology. Tutal nasa fictional world naman tayo, so mag imagine na lang tayo hehe.)

"Sa oras na iyon, hindi ko na alam ano ang mas masakit at saan masakit"-author

"Seulgi! Naayos mo na lahat ng gamit?", tanong ni dad.

"Yes, dad. Sure ka sasama pa ko san ka nagwowork? I can stay with mom naman. Ilang artists lang naman memake up'an niya. Don't worry dad. If this is about my condition, i'll be fine. Besides malaki na ko, I can take care of myself now", dami kong rason para hindi sumama kay dad sa province kung saan siya nagwowork now. He's an engineer kase, more on sa mga business buildings siya kaya kailangan niya magstay saan siya nagwowork para hindi mahirapan sa biyahe. Ewan ko ba ang dami namang engineer pero dad ko pa tinatawagan nila. He can't say no though kase we need cash, like sobrang daming pera ang kailangan namin, or should I say kailangan ko?

"You need this, princess. Makakatulong sayo to. Lalo na maganda ang tanawin doon", he smiled at me. Ang charming ng ngiti ni dad. Sakanya daw ako nagmana sa ngiti niya kase parehong nawawala mga mata namin pag ngumingiti. Oh, yeah. So no choice ako. Sasama ako kay dad sa province at dun ako titira for the whole summer break.

We took airplane ride para mas madali daw kaming makarating. Nakatulog ako sa buong biyahe kaya hindi ko man lang nasilayan ang magandang tanawin. Hindi rin ako inistorbo ni dad kase kailangan ko raw talaga ng pahinga. Alam niya talaga gaano ako kalikot na tao. Alam na alam niya na bukas magpipicture na naman ako sa labas pagpunta niya sa trabaho.

"Dad. Ano gagawin ko bukas?", tanong ko habang kumakain kami ng dinner.

"Ikaw bahala. Kung gusto mo libutin mga magandang tanawin dito. May magandang bundok na tourist attraction talaga. Gusto mo dun una pumunta?", sabi ni dad.

"Baka maligaw ako", sabi ko at nagpout.

"Seulgi, you're 17 years old", natawa si dad sa sinabi niya. "Besides, gusto mong maging director in the future, right? So you need to know nature, kabisaduhin mo, saan magandang setting para sa mga movies mo or sa mga teleserye mo", dad wink, pano ba yan di ko alam magwink.

"Fine. Pero ihatid mo ko dun before you go to work?", tanong ko.

"Ofcourse. Responsibilidad kita, so ihahatid kita for your safety. Lagot ako sa mom mo. Alam mo naman she's not into this idea. Pero sabi nga ng doctor it will help you and your condition before you---"

"Dad! Let's not talk about it yet, please?", I cut him. Ayoko muna yung isipin. Ayoko muna. Ayoko. Ang sakit ng ulo ko.

"Seulgi! Princess! Seul! Baby! Seulgi!", I heard dad screamed saying my name before I lost my consciousness.

-----

Its already morning. Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Hays. Sinadya ni dad siguro na ihawi ang kurtina kase alam niyang araw lang ang makakagising saken dahil sa tulog mantika ako at init lang daw makakagising sa tulog na mantika. Well, he's right.

Oh, nawalan pala ako ng malay kagabi. Advice ng doktor na huwag daw akong mastress sa kung ano ano at mag-isip ng nakakastress sakin para huwag ako matrigger.

Napabuntong hininga na lang ako at nagpunta na sa shower. For sure nakaluto na si dad at lahat para hintayin na lang ako. I feel so much love sa family ko. Not to mention my condition pero we have this bond na sobrang tibay at mas nagiging matatag ako sa anoman na pwedeng mangyari.

"Goodmorning, dad!", bati ko sa kanya. Binilisan ko na ang pag-aayos kase ayokong malate siya sa work and besides excited din ako sa tanawin dito. So I took my camera with me.

"Goodmorning, princess. I was expecting you na mag-ayos for like an hour? Excited, are we?", he giggled.

"Daddy!", I pout. I can be this childish everytime i'm with my family.

"Let's eat now, princess. Tumawag na sila sa firm. I need to be there na raw. May problema sa site", ngumiti si dad at kumain na kami.

Binilinan niya ako sa mga bagay na kabisado ko na. Pero he still need to do it daw kase magagalit si mom. My dad really loves my mom that much. Handa siyang magpakaunder when it comes to mom and me. Si kuya naman tinuturuan niya siyang maging kagaya niya siya, to respect girls and wag silang ituring na weak kase may mga strength daw ang mga babae na wala sa lalake and that's to bear a child. Tama naman si dad.

I want a man like my dad and my brother. A man na alam irespeto ang mga babae. Pero ang tanong kase i'm more attracted to women pero nacoconfuse pa ko sa kung ano ako. I already opened this to my family and as usual supportive sila. Sabi ko nga, wala na ko hihilingin sa fam ko. Kahit confused kong uality they are there to support me anoman yung desisyon ko.

-----

I bid goodbye na sa dad ko nung maihatid ako sa tourist attraction na malapit sa bulkan. My dad didn't lie tho, I mean kailan ba nagsinungaling si dad. Ang ganda nga ng tanawin. I took my camera and capture every angle na natitipuhan at nakikita kong maganda.

While scanning the area. I saw this view ng coconut tree, may araw sa right side and.... A woman?

I zoomed in. Yes, babae nga na nagseselpon. And, she's, pretty. I took a shot, and another, and I captured that look na napangiti siya sa phone niya. Then tinaas niya ang ulo niya at direktang napatingin sa camera ko. Damn. I'm screwed. Nabitawan ko camera ko at buti na lang may tali ito sa leeg ko.

Tumalikod ako, at napabuntong hininga. Hingal na hingal ako pero hindi ko alam bakit ako hingal na hingal eh nakatayo lang naman ako.

"Miss!", rinig kong may tumawag saken.

"Yes?", lumingon ako at yung babae na pinipicture'an ko yung nasa harap ako. Alam na alam ko na itsura ng mukha ko ngayon. Nakakahiya pero alam kong nangangamatis na naman ang pisngi ko.

"Seulgi?", wait pero bat ang y ng tawag niya sa pangalan ko.

"Ha?", nautal ako kase narealize ko bat alam niya pangalan ko.

"Seulgi Kang? Ikaw si Seulgi Kang?", tanong niya ulit.

"Ah. O. Oo. A. Ako nga. S. Si Seulgi Kang. Hehe", ang awkward. Nakakautal ngiti netong babaeng to.

"Okay. Binilin kase ng dad mo na ipasyal kita dito", sabi niya ng nakangiti.

"Kilala mo dad ko?", tanong ko.

"Yes. Bale pareho sila ng firm na nagwowork'an ni dad at mom tho si dad ang engineer at si mom naman architect", ngiti niya.

"Okay", nahihiya kong sabi.

Please Subscribe to read the full chapter