JENNIE POV

"Good morning."

Jisoo left a sticky note on my bed side table at iyan ang nakasulat roon, "Had to leave early to prepare for tonight. See ü later, irog ko." I took it from the mug and slowly nodded my head. I closed my eyes and started to think, bakit ang aga niyang umalis?

Never mind.

I get up from the bed and looked at myself in front of the mirror. Kinuha ko ang tasa at tumikhim mula sa kapeng tinimpla niya, malamig na ito at inilapag sa lamesa nang marating ang kusina. Napansin ko roon ang nakahain na umagahan na tingin ko ay luto niya.

I caught myself smiling, Jisoo and her sweet gestures always gets me. She's making sure na palagi akong kumakain. Binuksan ko ang kurtina kaya ramdam ko ang pag lapat ng sinag ng araw sa aking balat.

Panibagong araw na naman para mag pasalamat.

Nag palipas ako ng oras sa living room pagkatapos kong kumain at nang dalawin ng antok ay bigla namang tumunog ang telepono ko. It is Irene, agad ko itong sinagot at hinayaan siyang mag salita.

"Jennie..."

"Morning."

"Tanghali na po, mahal na prinsesa."

My eyes widened and immediately checked the time, tanghali na nga. Inaalala ko kung ano pa ang ginawa namin kagabi ni Jisoo dahilan para ako'y tanghaliin ng gising. So far, wala naman. Nang makatulog siya sa sofa ay pinanood ko lang siya, hanggang magising siya para muling nakipagkwentuhan, at natulog ulit.

"Jennie, are you still on the line?"

"Hey, what were you saying?"

"I'm asking if may regalo ka na ba for Krystal?"

"Actually, wala pa." I said.

"Oh, because same."

"So, what's your plan?"

"I don't know. Alam mo naman ang isang 'yon."

"Why don't we see each other this afternoon and then buy something for her na lang?" Sambit ko.

"Sounds good."

"Sandali, are you okay na?" I asked.

"Yeah, sure. I'm fine." Sounds like it naman.

"Right, glad to hear that. Just text me the details."

"I'll see you." I ended the call and tried to call Krystal but she wasn't answering. Her sister came home nga pala, at siya ang pinaka-abala 'pag kaarawan niya. I sent a message to greet her, and my phone beeped. 

My notification is always on when it comes to Jisoo, at galing sa kanya iyon, she uploaded something on her instagram story. It's her guitar and full of wires. 

Sobrang lowkey talaga.

I replied, "Good luck, rockstar..." I was about to turn off my phone pero muli itong tumunog dahil nag reply siya.

@kimjichu: Thanks, irog!! :*

She sent a photo of herself, a mirror shot, naka-ngiti ako habang tinitingnan 'yon hanggang sunod-sunod na ang pagpapadala niya ng litrato. She's so random.

Tumawag pa siya para ipakita ang ginagawa niya, 'di ko mapigilan ang ngiti kasi kita ko na masaya siya sa ginagawa niya. Nag paalam na ako dahil nag text na si Irene. Sorang higpit niya talaga pag dating sa oras. 

I took a bath and wore something casual, rock and roll themed ang party ni Krystal, ihinanda ko muna ang susuotin ko para mamaya at itinerno iyon sa sinabing suot ng girlfriend ko. I wore my shades and bring my purse kung saan ang laman lang ay essentials.

From: Irene

Have u eaten?

To: Irene

For lunch? Hindi pa.

From: Irene

Aight, let's have lunch

I'm at greenbelt

To: Irene

Seriously?

U're so early

From: Irene

Dw, walang traffic.

To: Irene

Whatever

On my way

From: Irene

Drive safe, sis

Sa dami ng Mall sa Quezon City ay sa Makati niya pa talaga naisipan mamili, though malapit lang naman dito ang location ng party ni Krystal. Mabilis akong nakarating sa Greenbelt dahil wala ngang traffic. I parked my car at bumaba ng sasakyan. Sinigurado kong locked lahat ng pinto bago umalis ng parking.

Irene is already waiting for me at the restaurant na tinukoy niya, nang makarating ako roon ay naabutan ko siyang nananalamin mula sa kanyang telepono, o 'di kaya'y kinukuhanan niya lang ng litrato ang sarili niya.

"Hey..." I greeted, lumapad ang ngiti sa mukha niya nang makita ako at bumeso sa'kin bago ako umupo sa harapan niya.

"You're looking good, Jen." Aniya at itinago na ang telepono sa kanyang designer bag.

"Yeah, as usual." I smirked.

"Iba talaga ang bloom kapag may girlfriend. You look different than the usual pa nga, Jennie..."

Nag kibit balikat ako at ngumiti na lamang. Alam ko naman na marami nang nag bago sa buhay ko, pero hindi ko na para isa-isahin 'yon at ikumpara sa kung ano ako noon.

"Bakit parang natulala ka naman?" Irene asked.

"Nothing. Let's order our food na lang." Sambit ko.

"Yeah, sure."

Kumain muna kami bago pag-usapan kung ano nga ba ang dapat naming bilhin para kay Krystal, dapat ay magugustuhan niya 'yon dahil kung hindi, baka itambak niya lang 'yon sa unit niya. She's not into material things lang talaga, pero magastos siyang tao. 

Ang sabi ko nga kay Irene, pera na lang ang ibigay namin but hindi pumayag ang isang 'to dahil hindi naman ito kunsintindor ng kalokohan ni Krystal, or should I say that my friend, Krystal, is a one day millionaire 'pag malaki ang allowance na bigay sa kanya.

"May naisip ka na ba, Jennie?"

"What if i'll wrap Seulgi na lang for her..."

"What?" Irene seriously asked. "Ano 'yon?"

"Never mind."

"Tama ba 'ko ng pagkakarinig?"

"I was joking lang." I chuckled.

"Seulgi? As in?"

"As in Jisoo's best friend."

"Huh?" Bakas ang gulat sa mukha niya. "Seryoso?"

"Don't tell me— naiinis ka pa rin sa kanya?"

"Excuse me?" Depensa nito. "Hindi na..."

"Hindi ba't nag sorry na sa'yo 'yon?" I asked.

"Yes." She answered. "Nagulat lang ako."

"That was my reaction too."

"May something ba sa kanilang dalawa?"

I raised an eyebrows, "They're very close but I don't think there's something between the two of them..."

"Hmmmkay."

"And speaking of Seulgi, magkasama nilang sinundo ang Ate ni Krystal sa airport. They're always together talaga."

"Do you think... Krystal likes her?"

"Maybe you should ask our friend about it, Irene."

"Oh, okay." She nods her head and immediately change the topic. "Her sister came home from the States?"

"Yes, she informed me yesterday."

"Right. I'm so excited to meet her again."

She smiles widely pero binawi rin, parang nag iba ang aura niya. 'di ko na lang ito pinansin at niyaya na siyang umalis ng restaurant. Nag simula na rin kaming mag hanap ng regalo pero wala kaming mapili kaya we decided na plane ticket na lang to Europe next year dahil isa 'yon sa bucket list ng kaibigan namin right after the graduation.

"Do you have your driver with you ba?"

"No, nagpahatid lang ako kanina."

"So, we're going to hotel na?"

"Pwede naman. So we can prepare ng maaga."

"Baka may kailangan ka pang bilhin?"

"I'm good, Jen. We can leave." 

"Sure, okay."

And then we leave the place, nag maneho na ako papuntang hotel kung saan gaganapin ang party ni Krystal. It's just around kaya hindi kami nahirapan puntahan. Irene approaches the service desk para mag tanong tungkol sa event na gaganapin. Krystal reserved a room for us para kinabukasan na umuwi, 'yun naman talaga ang plano niya from the start. 

Buti na lang ay wala kaming class ngayong weekend.

"Our room is on the 22th floor. I'll ask the bell boy to assist us with our things. Let's go?" Irene asked.

"You go first. I'll go to the roof top lounge muna."

The party will be held there later this evening.

She raised a brow, "Okay, call me na lang when you're outside of the room na. Isa lang kasi ang ibinigay na key card."

"Sure." I gave her a beso and waived my hand para mag paalam. Nag lakad ako papunta sa kabilang direksyon at sumakay ng elevator, the door was about to close nang may humabol at sumakay pa.

"Oh."

"Well, hello." He chuckles.

"What are you doing here?"

"Business..." Aniya at pinindot ang floor na kanyang pupuntahan, sa roof top din. "You?" He mouthed.

"Same..." Saad ko. "But sa hotel talaga, Mino? Why not on the company?"

Umiling siya at tumawa ng mahina, "I mentioned something sa'yo the other day, right? That I am observing this woman in Youtube, we're going to talk about her contract here kasi part timer siya rito...."

"Sounds like babae mo na naman iyan."

"No, Jen. This woman is just a good deal."

"Whatever, good luck on that one."

"Thanks." He smiles. "And you're here because?"

"A birthday party."

"Oh, of Krystal, right? Where is Irene?"

"None of your business." Sagot ko at umiling.

"Alright, okay." Aniya at hindi na muling sumagot.

"Okay."

"I'll see you later, Jen."

We parted ways na rin pag dating ng roof top pero mukhang isang direksyon lang naman ang nilalakad namin, kung saan naroon si Jisoo at ang banda niya na abalang mag practice ng kanilang performance.

Tiningnan ko kung nasaan ang kikitain ni Mino at tumango nang batiin niya ang isang babae sa harap ng bar counter. Mahaba ang buhok nito ay may kulay, matangkad at kita ang pagiging hapit ng katawan dahil sa kanyang suot na uniporme ng hotel.

Hindi ko lang makita ang kanyang mukha dahil ito'y nakatalikod sa'kin. Marahan itong kinamayan ni Mino at umiling na lang dahil ngumiti siya, at alam na alam ko kung ano ang ngiting 'yon. Siya siguro yung tinutukoy ni Mino na sikat sa Youtube ngayon.

"Who are you looking at?" A familiar voice whispers and softly hugged me from behind. 

It's Jisoo, amoy pa lang naman ay sigurado akong siya na iyon. When I turned around to look at her, kita ko ang pawis sa noo niya kaya agad ko itong pinunasan gamit ang kamay ko.

"Hmm, nothing." I simply said. Ngumuso siya para mang hingi ng halik kaya marahan kong hinalikan ang labi nito. "Kumusta ang practice?" I asked her.

"It's all good, irog ko." She smiles pero salungat ang nakikita ko sa sinasabi niya. Something's wrong...

"I'm glad you're enjoying. What about your friends?" I ask, carefully. "Kumusta na kayo ng mga kaibigan mo?" Hinawakan niya ang kamay ko, niyaya niya akong mag lakad papunta sa railings ng roof top. 

"Everything is fine..."

Parehas naming tinatanaw ang mga matataas na building at mga maliliit na kalsada mula sa ibaba. Walang araw at mahangin ang panahon ngayon, asul na asul ang kalangitan. Mukhang hindi na uulan.

"Irog, I realized something overnight..." She whispers.

"Okay?"

"And it made me sad this morning."

"Huh? What happened?" I bit my lower lip and gave her a concerned look.

"Mula kasi nang magising ako kaninang umaga, at habang tinititigan kita sa pag tulog mo, pumasok sa isip ko ang pinag-usapan namin ng Mommy mo at hindi na 'yon mawala sa isip ko..."

Oh.

"Are you still thinking about what she says about me?"

"I can say that pero there's more to it..."

"What is it? Tell me." Mahinahong kong sambit.

"We're both calm last night to be honest. Isinantabi ko muna yung galit ko sa kanya bilang politiko, we didn't talk about it. Nag kwento lang talaga siya tungkol sa'yo." I raised an eyebrow. "Alam mo ba, habang magkausap kami kagabi, I can tell what kind of mother she is to you..."

"What do you mean?" I asked, curiously.

"Mahal na mahal ka ng Mommy mo, Jennie." She intertwined our fingers and let out a loud breath.

"You think so?"

"Oo, sigurado ako. Alam ko na marami kayong hindi pagkakaunawaan at minsan, hindi niya iniisip ang nararamdaman mo kapag may desisyon siya sa mga bagay-bagay." Aniya. "Ganoon naman talaga ang magulang, akala nila— yung mga ginagawa nila nakakabuti para sa anak nila, pero sana, 'no? Minsan dapat nagtatanong sila kung gusto ba natin 'yon at madalas, yung ginagawa nila, 'yon pa yung nagiging dahilan kung bakit tayo napapahamak..."

I wonder kung ano ba ang pinag-usapan nila ni Mommy bukod sa sinabi nito sa kanya kagabi.

"At bakit hindi 'yan mawala sa isip mo?" I asked.

"Napagtanto ko lang na ang sarap sa pakiramdam na may gano'ng magulang, namiss ko lang bigla nanay ko." She chuckles and shakes her head. She place her forehead on my shoulder and let out a loud breath.

She misses her mother so much.

Nalulungkot na rin tuloy ako.

"Yung pakiramdam na pagagalitan ka kapag mali ka, at dahil gusto mong ipaglaban yung sa tingin nila ay mali pero sa'yo ay tama, doon mo malalaman kung ano ba talaga ang gusto mo sa buhay. Iyong ganon, yung nagbibigay ng direksyon."

"Jisoo.