GERALD: Kim(he whispered) asan kaya iyon? (he reached for his robe then nakita niya si Kim sa may balkonahe, He took a blanket then he wrapped it around her) What are you doing here? May problema ba? Sabay akap kay Kim.

KIM: (Hold his arm ) wala, nagagandahan lang ako sa view. Di kasi ako makatulog kaya ito pumunta ako dito.

GERALD: So bakit ka di makatulog at ano iniisip mo? Kim may problema ba tayo?

KIM: Wala, sabi ko nga nagagandahan lang ako sa view.

GERALD: (turned her to face him) Kimmy kilala kita pag may gumugulo sa isip mo hindi ka makatingin sa akin, so tell me what’s bothering you? Di ba we promised walang sekreto sa atin, na pag may problema pag uusapan natin.

KIM: Wala naman talaga eh, it’s just me, natatakot ako.

GERALD: Afraid of what?

KIM: I’m just being silly, kasi ang saya natin, naisip ko lang panaginip ba ito or baka bukas o sa makalawa mawawala lahat ito. Paano pag narealised mo na hindi ako ang mahal mo, na mas mahal mo pala si Nina.

GERALD: Kim, ilang beses ko bang sasabihin saiyo na ikaw lang ang mahal ko. At alam kong ikaw lang ang babaeng mamahalin ko. You are the one I want to grow old with na kahit uugod ugod na tayo ikaw lang ang mamahalin ko. Bakit hindi pa ba sapat ang mga ginagawa ko para ipakita na mahal kita. Tell me Kim ano pa ba ang pwede kong gawin para maalis ang pag alinlangan mo?

Kim: I’m sorry babe, it’s not nag aalinlangan ako sa pagmamahal mo. I told you it’s just me being silly again.

GERALD: Kim we wasted so much time already dahil sa pag aalinlangan natin sa isat- isa, muntik na nga akong magpakasal sa babaeng hindi ko mahal, so please ayaw ko nang maulit iyon. Binigyan tayo ng isa pang pagkakataon para mahalin ang isat- isa, ayaw ko nang mawala ka pa sa akin. Just bear in mind that I LOVE YOU SO MUCH AT IKAW LANG ANG BABAENG MAMAHALIN KO HABANG BUHAY.

KIM: I’m sorry it’s just that I LOVE YOU SO MUCH at hindi ko makakayang mawala ka sa buhay ko(sabay yakap kay Gerald)

GERALD: Hindi ako mawawala sa iyo kahit ipagtabuyan mo pa ako. I’m yours, magsasama pa tayo ng matagal na matagal kasama mga anak natin. So Mrs Anderson tigilan mo na ang kakaisip ng ano –ano. Siguro naman ngayon pwede na tayong pumasok sa loob kasi po medyo malamig na dito( sabay buhat kay Kim)

AT THE PARTY:
GERALD: (WHILE DANCING WITH KIM) Have I told you that you look lovely my dear wife.

KIM: Thank you and you my dear husband look so handsome. Alam mo bang kanina ka pa tinitignan ng anak nina Mr. Thomson.

GERALD: Ang asawa ko talaga napaka selosa (pinched her nose) babe they can look but I’m all yours at ikaw lang ang may ari nitong puso ko.

KIM: Ang corny mo talaga.

GERALD: anong corny, I’m just telling the truth.

KIM: Oo na naniniwala naman ako eh. Sayang ano uuwi na tayo bukas, nag enjoy talaga ako dito.

GERALD; Bakit gusto mo pa bang mag stay dito? Just say it, alam mo naman na kung ano ang gusto mo ibibigay ko.

KIM: Ang bait talaga ng asawa ko sige ka baka masanay ako niyan.

GERALD: di masanay ka, wala naman akong balak na baguhin iyan. As long as you are happy Masaya na ako. Kaya kung ano ang makakapagpasaya saiyo ibibigay ko. So ano gusto mo pa bang mag stay dito?

KIM: Hindi po, alam ko namang marami kang trabaho na iniwan sa Manila. I’m very happy nga na kahit alam kong busy ka ipinasyal mo pa rin ako dito.

GERALD: Mind you gusto ko ring masolo kita. Kung ako ang masusunod kahit every week aalis tayo.

KIM: I like that pero alam kong mahihirapan ka sa schedule mo.
GERALD: Hindi siguro every week but I will try kahit once a month aalis tayo kahit out of town lang para magbonding. Are you excited going to Cebu next month?
KIM: I am.
GERALD: You don’t sound like excited, why what’s wrong?

KIM: Of course I’m excited makikita ko na uli sina Mommy at Daddy.

GERALD: (looked at her, there’s something about her , he can sensed that she is not happy to attend the wedding but decided to drop it for now) sabi mo eh but babe just bear in mind na I’m just here for you.

KIM: I know that’s why I love you so much.

GERALD: (hugged her)

They went back to Manila, balik sila sa kani- kanilang trabaho but they make sure that every weekend lumalabas sila. A week before they will go to Cebu.

MEL: Kim ano ba bakit ba hindi ka mapakali diyan, kanina ka pa lakad ng lakad diyan. Is it because of that wedding, bakit ba kasi ayaw mong umatend sa wedding na iyon?

KIM: Hindi sa ayaw ko, infact I love to see Brenda on her wedding day kaya lang alam kong nadoon din iyong mga iba naming kamag-anak at sigurado ako, ako nanaman ang pag uusapan nila.

MEL: Dahil ba sa huwes ka lang ikinasal?

KIM: Dahil ineexpect ng lahat na pag ako ang ikinasal it would be a big wedding pero nangyari wala so they thought na pinikot ko lang si Gerald, especially iyong mga maldita kong kamag anak. At sigurado ako pag narinig ni Daddy ang mga usapan nila masasaktan nanaman iyon.

Mel: Bakit hindi mo sabihin kay Gerald na pakasal kayo uli, sigurado naming papayag iyon eh.

KIM: What for eh kasal naman na kami and Masaya naman na kami. Mel hindi naman kasi iyong wedding ang dahilan kung bakit ako di mapakali.

MEL: Eh ano, may problema ba kayo ni Gerald?

KIM: Delayed ako.

MEL: Kim buntis ka na?

KIM: Iyon nga eh hindi ko alam.

Mel: Bakit hindi ka mag test, dali bili tayo ng pregnancy test kit.Excited na rin ako.

KIM: Natatakot ako, baka false alarm nanaman tulad ng dati.
Mel: Paano mo malalaman pag hindi mo itetest.

KIM: Huwag na muna siguro, one week delayed lang naman ako. Siguro pagbalik na lang naming from Cebu iyon eh pag hindi pa ako dinadatnan.

MEL: Sigurado ka?

KIM: Ayaw ko lang na madisappoint uli.

NOTE:
Sorry kung hindi ako masyadong makapag update busy po sa trabaho. To VANOC don't worry I will try to finish this fanfic.