KIM: (opened her eyes) Morning, bihis ka na? what time is it?

GERALD: (smiled to her while doing the buttons of his polo) Mag ha- half seven na.

KIM: Ha! bakit di mo ako ginising? teka lang ipaghahanda kita ng almusal. (about to get up)

GERALD: Lumapit kay Kim then kissed her on forehead) Don't worry, I've already prepared breakfast.

KIM: Ikaw?

Gerald: Opo, co'z I know that your tired at gusto ko magpahinga ka na lang.

Kim: Hay sus, bakit ang senti yata ng asawa ko ngayon?

Gerald: Dahil masayang masaya ako, dahil kasama kita. Common let's go and have breakfast.

WHILE HAVING BREAKFAST:

Gerald: Siya nga pala babes, remember Mr.Chan?

Kim: YAh, iyong kabusiness mo?

Gerald: Well di ba sabi niya noon na gusto niyang makilala mo ang asawa niya. Sa saturday anniversary nila and we are invited. Kabilin bilinan ni Tita na isama kita or else magtatampo raw sa akin.

Kim: Talaga, this Saturday.

Gerald: Yes, kaya ngayon pa lang mag- empake ka na.

Kim: Mag- empake?

Gerald: They are inviting us sa kanilang rest house sa Baguio.

Kim: Baguio?

Gerald: Bakit ayaw mo?

Kim: Anong ayaw, I like to go there, matagal ko nang gustong pumunta doon.

Gerald: Then it settled were going on Saturday morning and babalik tayo Monday morning. Hahabaan sana natin ang pag stay doon pero maraming gawain sa opisina na dapat gawin para makapunta tayo sa Cebu next month for your cousin's
wedding.

Kim: Are you sure okey lang sa iyo na umalis next month, pwede naman na hindi tayo pumunta. Papupuntahin ko na lang sina Mommy dito.

Gerald: No, we will go. Para saiyo, I'll do anything at saka chance na natin para magbakasyon at magkasarilinan you know walang trabaho.

Gerald: Pero sa baguio muna tayo and I know you will enjoy it. Maganda doon, malamig alam mo na masarap ang may kayakap.

Kim: HAy naku kumain ka na baka mamaya ano nanaman ang maisip mo.

Gerald: Alam mo kilala mo nga ako, alam mo iniisip ko siguro iyon din ang iniisp mo ano? Sabagay pwede akong umabsent ngayon, bakit hindi nalang tayo mag stay sa bed all day.

Kim: Hoy Geraldo mag tigil tigil ka. Kailangang pumasok ka ngayon. Remember sabi mo may important meeting ka ngayon.

Gerald: I think Fred can managed it.

Kim: Hoy tumigil ka at saka masakit pa kaya ang katawan ko sa pinaggagawa mo kagabi.

Gerald: (stand, sabay hawak kay kim) Saan ba ang masakit, gusto mo masahe na lang kita.Common let's go to our room.

Kim: Gerald tumigil ka, pumasok ka na okey.

Gerald: Bakit ayaw mo na sa akin pagkatapos mo akong pag sawaan.

Kim: (laugh)Sira ulo ka talaga.

Gerald: Ngayon pinagtatawanan mo pa ako. (about to kiss her)

Kim: Hep hep, sige na pumasok ka na.

Gerald: Naman eh, ngayon lang ako maglambing.

Kim: Anong ngayon lang. Okey okey promise I 'll make up to you pag nasa Baguio na tayo.

Gerald: Eh 3 days pa kaya iyon. Huwag mong sabihin na hindi ako makaka score ng 3 days.

Kim: Di maghintay ka, 3 days lang naman iyon eh. Sabi nga nila patience is a virtue.

Gerald: Alam mo ma ang pinagsasabi mo, Kim naman 3 days.

Kim: Ano aangal ka pa.

Gerald: Naman, pero sige, tignan natin kung sino ang hindi makatitiis.

Kim: Hoy ang kapal mo.

Gerald: Ngayon pa lang binabalaan na kita.

Kim: Na ano?

Gerald: Humanda ka Mrs. Anderson, siguraduhin mong matibay ka kasi ngayon pa lang sinasabi ko na.

Kim: Na ano nga?

Gerald: Pagdating natin sa Baguio walang tulugan, I'll see to it na masusulit ko ang 3 days na pinaghintay ko.

next chapter sa Baguio na.