​​​​

"Bukas!" si ate Irene na ang sumigaw nang makarinig kami parehas ng mahihinang mga pagkatok mula sa pintuan.

Nahahapo pa rin ako dahil hindi ko talaga alam kung paano ko sisimulan lahat ng dapat kong ipaliwanag.

"Itulak mo kasi, Eunwoo! Wala ka sa bahay 'di 'yan de-fingerprint scanner, bobo."

Saan ba dapat ako magsimula?!

Right, kailangan munang nandito ang kuya ko.

Nagbato ako ng tingin kay ate at sinenyasan ko itong h'wag basta-basta sa pagsigaw, I even widened my eyes para lang ma-trigger siya to hush down kahit na kakaunti, "Don't shout like that, ate! Baka mamaya si daddy 'yung kumakatok e,"

Magsasalita pa sana si ate in her argument nang bigla na lang kumalas nang medyo may kalakasan ang gawa rin sa kahoy na pintuan sa bandang likuran naming dalawa, from exactly where the main door points to. Nakita namin ang pagpasok ni kuya Eunwoo na medyo basa pa ang suot na sweater at nagmistulan namang pawisan ang kakarampot nitong bangs sa bandang pinakang-unahan sa tuktok ng noo.

"Umuulan ba? I can't hear any noise, tho," puna ni ate sa pagpasok ni kuya Eunwoo. Huli ko ang pagkatal niya sa paglakad bigla. His brows furrowed scanning my existence na ngayon ay nasa harapan ng desktop na alam kong expected niya na si ate pa rin ang gumagamit instead of me. Later on, he just shrugged at umiling kay ate as a response to her question.

"It's just mahamog outside, ate." dagdag ni kuya sa huling impormasyong nasabi habang hindi nawawala ang mga mata on mine, pasalit-salit doon at sa desktop na hanggang ngayon ay mabagal pa rin sa pag-load.

Sinundan talaga ng mga mata ko ang ikikilos ni kuya Eunwoo. Nagtataka rin kasi ako sa kung bakit si ate ang una kong nakita when I woke up sa halip na siya. Kadalasan kasi talaga sa bahay namin sa siyudad, si kuya ang unang mambubulahaw sa akin sa kwarto dahil iisang pinto ang pagitan ng rooms namin which was for the guests..Ang kwarto naman ni ate bilang siya ang panganay, in between sa master's bedroom kung saan naroon ang parents namin at 'yung sa bukod na bodega na leading outwards patungo sa malawak pang bukod na balcony.

In that case, mas mabilis ang access ni kuya sa akin compared to ate. Tsaka lang ako maiisipang puntahan sa kwarto ni ate Irene in case I take too long na wala pa sa baba. Parehas kasi kaming babae at natural na siya ang aasahan ko sa mga bagay na nandiyan na to ask me if my period bothers me or if I encounter some girl-related stuff or whatsoever.

But as usual, sa lababo ang tungo ni kuya Eunwoo at agad na naghilamos doon. Bukas na bukas at ang lakas ng gripo, serving as an indication for me and ate as the duration of his facial cleansing. Bumalik ang pagharap ko sa desktop once I heard the little notification sound.

Nahuli ko rin ang pag-iling ni ate Irene through the screen habang black ito at bago tuluyang nagkaroon ng kulay, puti.

"Dapat talaga si Eunwoo na lang 'yung kinasal eh. May gf kaya 'yan? Nah, kawawa naman 'yun 'pag nagkataon... ang pangit kaya ng ugali n'yan! Haissst... bakit ba hindi pa 'ko nasanay?! Palagi naman siyang conscious sa hitsura niya," dismayadong reaksyon ni ate kay kuya, pabulong lang na idineliver ang monologue niya, towards no one but up the cold air.

Mabagal pa rin ang pag-load.

Dahil na rin siguro sa lugar. Malamang sa malamang, mahina ang sagap ng signal dito.

"Aren't you hungry or something, lil sis? May pagkain lagi d'yan for you. Naubos na yata ni ate,"

"Hindi. Busog na busog ako sa isda at kamote sa panaginip ko kuya," medyo natatawa ko pang sagot.

Tumatapik-tapik ang mga daliri ko sa surface ng keyboard,

"What? Paano ka nabubusog do'n?" pa-inosenteng tanong ni ate.

"But you need some energy, Jimin. Latang-lata ka na. What if i-try mong h'wag matulog for the whole night ngayon? Sakto, you woke up. 'Yun na lang din naman ang plano, let's make use of time together later kapag nawalan ng kuryente." pahinto-hintong paliwanag ni kuya dahil tuloy pa rin ito sa paghihilamos ng mukha.

"Kayo na lang, dadamay n'yo pa 'ko," reklamo ni ate Irene sabay de-kwatro.

"Walang maiiwan dito mamaya, ate."

"Did I take too long ba? Nagpatulong kasi 'yung daddy ni Yeonjun." namatay na ang gripo.

Napabuntong-hininga ako nang ubod nang pagkalalim-lalim. Humigpit tuloy ang hawak ko sa nanlalamig na mouse. Hearing Yeonjun's name and anyone else related to him has made me this terrified. Sumisikip ang dibdib ko... hindi ko kinakaya 'yung mga tagpong sa ganoong hitsura ko siya muling makikita. Nakatahi ang bibig at walang kakayahang makapagsalita kahit na mismong maliit na detalye tungkol sa sarili like his name and reason for checking-in sa resort ni Giselle. When I know for a fact, he has a self-mission to make. He has to accomplish his own mystery na hindi ko alam kung totoo ba talagang nangyari sa tunay na buhay or what.

Because solving your own murder sa panaginip ng iba?

Kagaguhan.

My life's not a movie parody of something gory.

It's not something that I can always relate to black magic.

Palaisipan ang lahat.

Nakarinig ako ng mabibigat na mga yabag ngunit mahihina. Nakalapit na sa amin ni ate si kuya Eunwoo. Amoy na amoy ko kaagad ang masculine and fresh-from-bath niyang natural scent nang pansamantalang lumuhod para mapantayan ang lebel ng inuupuan kong matigas na upuan.

Tumuro kaagad siya sa screen, sa logo ng new tab.

"Add one para hindi sayang sa pag-load, Jim. Whatever you want to check out, go." malambing nitong suhestyon.

At dahil si kuya Eunwoo ang nagsalita, I can only obey.

Binuksan ko ang panibagong tab at pasimple ko lang na itinype doon ang pangalan ng mismong resort ni Giselle.

Kung hindi ako nagkakamali, Silver Wind and Waves Resort or something? Parang iyon ang tugmang-tugmang narinig ko noon sa introduction nina Ryujin at Ningning.

Minatahan ko naman side to side ang dalawa kong mga kapatid. Parehas na kunot ang mga kilay nila at maaaninag pa rin sa screen ang mga reaksyon dahil naka-dark mode ang application, 'yung Chrome.

Napasandal na lang ako dahil mukhang pati sila ay gustong-gusto ring makasagap ng chismis.

"Silver Wind and Waves? Ano 'yan? Resort?" tanong ni ate Irene. Kita ko ang pag-iling sa kaniya ni kuya a little after. Tinuro-turo ni kuya ang screen at binasa nang paulit-ulit ang salitang 'resort'.

"Ang pangit naman ng pangalan! Bakit Silver? Ano 'yun... walang kulay?!"

"Hindi ko alam, ate... hindi ko rin sigurado kung tamang iyan 'yung ininput ko, but I know... I hear that as the name of the resort someplace in my dream,"

Napasinghot si kuya Eunwoo. Una siyang tumingin sa akin and then kay ate, and a little more switching, sa akin na natuon ang atensyon nito,

"I just want to inform you that Yeonjun's dad and together with the whole team... kasama si dad... they've been flying drones anywhere... masyadong marami ang mga isla sa Palawan, Jimin kaya halos hindi na sila matulog just to see his plane. Dinagdagan nila ng another 100 drones tonight dahil mahihirapan kapag walang ilaw dahil nga mawawalan daw ng kuryente,"

Drones?!

Napahawak na lang ako sa manipis na tela ng suot kong complimentary clothing dahil hindi ko alam na ganoon pala ang nangyayari rito habang tulog ako at nababagabag sa loob ng panaginip ko, wherein the Yeonjun they keep looking for is alive but a hundred percent dead in real life.

Hindi ko alam kung kailangan ko bang makaramdam ng takot o more on guilt dahil sa kasalanang nagawa ko sa tao. But I know what I can defend. Ginawa ko lang 'yon out of impulse dahil ayoko ngang ikasal! Ginawa ko 'yon kasi mas mahal ko 'yung sarili ko more than anyone else!

I have my defense!

"Yup, mas marami pang drones ang nasa langit kesa sa mga ibon, Jim. Sobrang yaman ng daddy ni Yeonjun." patango-tango pang komento ng ate ko.

Tsk. Paki ko?

"If I'm not mistaken... after three days maghihire ng scuba divers sina daddy para masisid din 'yung nasa ibaba. It was dad's plan, 'yun 'yung narinig ko. About the drones? It was Yeonjun's dad's. Pero, both sides... 'yung daddy ni Yeonjun ang willing gumastos. Kaya nga mamaya, siguradong tayong tatlo lang ang maiiwan dito... kahit wala raw kuryente, hindi sila titigil. They literally waste no fxcking time," mahabang eksplanasyon ni kuya.

"Naku... nagtaka pa kayo kay daddy? 'Yon? 'Yon gagastos? Malabo. Kuripot 'yon!"

Edi kung hindi pala ako nagising ako lang ang maiiwan dito? Iiwanan ako nila kuya?

Bullx$it.

Drones... scuba divers... grabe. Grabe at mahal na mahal ng lahat si Yeonjun.

Just as much as willing those two cruel starters are setting us up on an arranged marriage for their own!

As curious as I am habang walang kamalayan sa real world, I asked, "A-Ano raw b-balita? M-May nakikita ba sa mga pinapalipad na drone?"

Si kuya Eunwoo ang sumagot, "Wala."

"Ultimo isang pakpak o kahit isang gulong lang ng eroplano ah, wala. Kahit tastas ng damit ni Yeonjun, wala. Kahit 'yung pins sa damit niya, wala. Ultimo kaliit-liitan? Wala." sumingit naman si ate Irene sa usapan, hands shaking as an action to 'none' or 'nothing'.

"As far as I can wonderfully assume, ikaw lang talaga ang makakapagturo kung nasaan, Jimin. Tama ba 'yung lugar natin? Nasa Palawan ba talaga? Marami ring isla sa ibang panig pa ng Pilipinas like Visayas so we can't really tell." tugon ni kuya.

Napatulala na lang ako.

HINDI KO ALAM!

Sabay-sabay kaming natigilang tatlo.

Biglang nagpalit ng kulay ang screen ng desktop at lumipat ito sa kulay ng puti. Agad na napaayos ng mga upo ang dalawa kong nakatatandang kapatid at bumaling sa nasa harapan ang buong focus ng atensyon at wisyo. Nagkatinginan pa kaming tatlo bago ako opisyal na nagsalita, telling them that I know the exact place that I have put sa search bar, it just really happened na walang lumabas na resulta miski link sa mismong accomodation for the website na magsasabing available ang resort for specific dates and/or schedules.

Go​​​​​​ogle

search : Silver Wind and Waves Resort

Go​​​o​gl​e

Eror 404 : Google couldn't find any result

Pinasadahan ako parehas ng mga nakali