Hold my breath as you're moving in
Taste your lips and feel your skin
When the time comes, baby don't run, just kiss me slowly

 

Kiss me slowly Parachute
------

 

                            14 

 

 

"Takte, Ilog. Kinakabahan ako." 

 

 

 

Hindi mapakaling usal ni Bing. Kakauwi lang kasi namin at sa hindi inaasahang pangyayari, ganon din ang parents ni Savahnnah. 

 

 

 

Namention kasi nito na on a business trip pa sila kahapon at baka sa mismong kaarawan niya na sila makakauwi. 

 

 

 

Pero nadatnan nalang namin sila kanina sa loob ng hapag-kainan, kumakain ng hapunan. Kaya ayun, nagulantang ang lola niyo. 

 

 

 

Paano ba naman, walang ora-orada siyang ipinakilala ni Savahnnah. Ni hindi man lang nakapaghanda ang isa. As in wala nang intro-intro. Straight to the point na agad. 

 

 

 

Tuloy, biglang napa-instant meet the parents ang kaibigan ko. 

 

 

 

"Si Savahnnah naman kasi eh." Ungot ulit nito kaya napatawa nalang ako sa isipan. Sobrang stress niyang tignan. Problemado at halatang kinakabahan.

 

 

 

Nasa may veranda kaming dalawa ngayon, nagpapahangin at kanina pa nagmumuni-muni. Para na din mabigyan siya ng words of encouragement bago ang madugong usapan niya. 

 

 

 

Tsaka para na din makapag-ipon siya ng lakas ng loob na harapin ang magiging future manugangs niya— si Savahnnah ang nagdeclare nito ha, hindi ako. 

 

 

 

Humingi kasi ang mga ito ng private 'talk' solely with Bing alone after their dinner. Bagay na ikinainis ng isa dahil she too will have her own talk with her parents alone after Bing's. Kaya nga heto kami naghihintay. 

 

 

 

Wala naman na siyang may magagawa pa dahil magulang niya na mismo ang nag-utos nito. They just have to abide if they want everything to go smoothly. 

 

 

 

I also met Savahnnah's parents dahil ipinakilala din ako ni Bruhilda sakanila and I can say that they are indeed nice people. Makikita mong hindi matapobre at talagang open-minded base sa mga kilos nila. 

 

 

 

Medyo protective ngalang dahil nag-iisang anak na babae lang nila si Savahnnah which is understandable. 

 

 

 

Anyway, alam ko namang magugustuhan nila si Bing. Kaibigan ko 'yan eh. I've known her for years and there's nothing bad I could complain about her. Mapagmahal din kasi ang isang 'to at maalaga. 

 

 

 

I placed my elbows otop of the veranda's railings and leaned forward. With my attention solely focused onto the dark clear sky full of shining stars. 

 

 

 

"Mukhang seryoso talaga sa'yo si Savahnnah, Bing. Ano sa tingin mo?" 

 

 

 

I heard her sighed while I hummed, urging her to let her feelings out. Hindi ko naman siya ija-judge. Handa naman akong makinig sa kung ano mang saloobin niya.

 

 

 

"Tangina, hindi naman kasi kapanipaniwala, Ilog. Sa mga libro o di kaya sa pelikula ko lang nakikita't nababasa to eh." She opened.

 

 

 

"At kung sakaling totoo man na gusto niya nga ako, hindi pa din pwede, Ilog."

 

 

 

That's when I looked at her. Her face was full of contemplation. 

 

 

 

"Bakit naman hindi?"

 

 

 

"Eh kasi nga, sa estado ng buhay pa lang namin hindi na kami magkatugma. Di hamak na laking isla lang ako at namumuhay ng simple lang. Samantalang siya, buhay prinsesa 'yun eh. Tipong langit siya lupa ako."

 

 

 

"Kaya duda lang talaga na magugustuham ako ng parents niya." She scoffed. 

 

 

 

She's underestimating herself too much. 

 

 

 

"Tsaka isa pa 'yung trabaho niya." She looked up and smiled bitterly. 

 

 

 

"Gaya ng mga bituin, hinahangaan siya ng marami, tinitingala. Isa nga ako don eh. At masaya din ako na nakilala at nakikita ko siya sa personal."

 

 

 

"Pero buong akala ko hanggang doon lang. 'Yun naman ang dapat, diba? Nothing more nothing less. Fan niya lang ako. Dapat ay makunteto lang ako don."

 

 

 

"Ngunit hindi ko naman inaasahan na mangayayari 'to. Kaya hindi ko tuloy maiwasan isipin na baka mali 'tong ginagawa ko, Ilog."

 

 

 

She clenched her jaw, along with her fists. 

 

 

 

"Nahuhulog na din kasi ako, River. Gustong-gusto ko din sumugal ulit."

 

 

 

"Handa naman akong pumasok at harapin ang mundo niya eh. Handa din akong magsumikap para kahit papaano ay mapantayan ko man lang ang estado ng buhay niya at maipaglaban siya." 

 

 

 

"Pero natatakot ako. Natatakot ako na baka naiintriga lang talaga siya sakin kaya niya ako nagustuhan. At kung sakaling hindi man, baka makatagpo lang siya ng maraming problema dahil lang sa pagpili sa'kin."

 

 

 

"At baka sa huli, hindi niya rin makayanang piliin at ipaglaban ako, at piliing iwanan at sumuko na lang."

 

 

 

Nanatili akong tahimik. Naiintindihan ko kasi ang dinadaing niya. Afterall, I once saw her in that kind of state before. Ang hindi piliin despite doing everything to keep that person stay. 

 

 

 

Kaya hindi ko rin siya masisisi kung hanggang ngayon ay may takot pa rin siya pagdating dito. 

 

 

 

"Alam mo, Bing. Alam kong mutual ang feelings namin ni Bruhilda." I chuckled in bittersweet, also sharing her my fear towards my relationship.

 

 

 

"Pero minsan hindi ko pa rin maiwasang isipin na baka too good to be true lang 'tong nangyayari samin." 

 

 

 

"Na isang mahabang panaginip lang at magigising din ako kalaunan."

 

 

 

I heaved a sighed saka ngumiti sakanya. "Pero sa bandang huli, may tiwala pa rin ako kay Bruhilda. Panaginip man o hindi, I still fully trust her not to hurt me.

 

 

 

I patted her shoulders. "Desisyon mo na kung pagkakatiwalaan mo si Savahnnah."

 

 

 

"Pero kung ako ang tatanungin mo, mukhang handa naman siyang ipaglaban ka. Walang takot na ipinakilala ka na nga sa mga magulang niya oh."

 

 

 

"Ibig sabihin non sigurado na din siya sa'yo." 

 

 

 

"But if you're still doubting, then you can ask her." 

 

 

 

All she needs was assurance from Savahnnah and trust me, my friend will finally succumb and embrace her growing feelings. 

 

 

 

"And regarding about her parents, I know they will love you, Bing. Ikaw pa. Basta maging honest ka lang sa nararamdaman mo at magpakatotoo sa sarili." I adviced. 

 

 

 

"At kung sakali man na masaktan ka, andito naman ako." I sincerely said before deciding to by tracing my fingers along to her cheeks down to her chin, letting it linger while giving her a loving stare.

 

 

 

"Pogi mo kaya. Kung ayaw nila sayo, pwes ako handang-handa ka piliin at ipaglaban sa araw-araw."

 

 

 

Her face instantly cringed at tinabig ang kamay ko sabay lumayo while crossing her arms above her chest, shivering. I laughed. 

 

 

 

"Bading ka ba, Ilog?" 

 

 

 

"Yes, pare. Bading na bading sayo." I seductively tilted my head at pasimpleng kinagat ang pang-ibabang labi. Inikot-ikot ko pa sa kamay ang iilang hibla ng buhok ko sa gilid. 

 

 

 

Pero nagbackfire ito ng bigla niyang iniba ang ekspresyon ng nakakaloko. "Sige. Basta bottom ka. Behavior mo pa lang oh. Halatang-halata na."

 

 

 

She then shook her head and gave me a sympathetic smile. "Okay lang, Ilog. Tatanggapin pa rin kita. Kahit na wala namang dapat bottom sa pamilya na'tin." 

 

 

 

"Only exception ka."

 

 

 

I immediately got offended. Sinabi na ngang hindi ako bottom eh!

 

 

 

"Tama na nga!" 

 

 

 

"Hindi mo na maiiwasan 'yan, Ilog. Unless kung mapapatunayan mo." She gave me a playful wink. 

 

 

 

"Heh! Tumigil ka na."

 

 

 

Napatawa siya ng malakas. Kahit na ako na naman ang talo sa asaran, atleast napagaan ko ang loob niya. 

 

 

 

Pero hindi talaga ako bottom. Fake news. Gawa-gawa istorya.

 

 

 

"Baby, kamusta? How did it go?" Bruhilda immediately asked me pagkatapos kong pumasok sa loob ng kwarto nila ni Soleil. Dito na muna ako tatambay. 

 

 

 

Hihintayin ko si Bing. Ichecheck ko lang kung buhay pa ba siya pagkatapos ng usapan nila ng magulang ni Savahnnah. Titignan ko din kung inalukan ba siya ng pera para makahingi ako. Joke lang! 

 

 

 

Meanwhile, we let our daughter stay with Savahnna for the meantime. Hindi rin kasi mapakali 'yung isang 'yun kaya ibinigay na muna namin ang bata sakanya upang laruin niya ito at kumalma. 

 

 

 

"Okay naman. Sana lang ay maging maayos ang usapan nila." I tiredly propped my body at their bed and sighed at the softness of it.

 

 

 

Ngayon ko lang naramdaman ang pagod dulot ng gala namin kanina.

 

 

 

Naramdaman ko namang umupo siya malapit sa'kin as I felt the bed dipped. 

 

 

 

"Don't worry. As I've said before, Savahnnah's parents are just as nice as her despite of their work and reputation." 

 

 

 

"Hmm." I only nodded in agreement, closed my eyes and yawned. Gusto ko nang matulog. Sumasakit na din ang ulo ko. I lightly massaged it. 

 

 

 

"You look tired, Baby. And is your head aching? Do you want a massage?" She must have noticed my growing silence. 

 

 

 

I opened my eyes and then looked at her. Pinaningkitan ko siya ng mata.

 

 

 

"Marunong ka ba? Baka mamaya imbes na marelax ako, mas matress lang ako lalo."

 

 

 

She smiled. "I know how to."

 

 

 

Nagkatinginan ka pa kami ng iilang segundo bago ako bumuntong hininga at tumango. That made her smile grew wider. 

 

 

 

"Great! Higa ka sa lap ko, Baby." 

 

 

 

Pumwesto siya ng maayos, right above my head. Then she crossed her thighs, tapping her lap. 

 

 

 

I contemplated for a second. 

 

 

 

"Go on, Babe. Hindi naman ako nangangagat."

 

 

 

I raised my brows. Talaga lang ha. Still, sinunod ko pa rin siya. I laid my head down to her lap and my view was looking beautiful kahit na magkaopposite kami.

 

 

 

I'm not talking about her... 'yung magandang mukha niya kasi. Teka, ba't ba ako nageexplain. 

 

 

 

"Ayan na. What's next?" 

 

 

 

She lightly chuckled and ran a hand to my face, softly pinching my nose. Then she gently covered my eyes pero kinuha niya din kaagad. 

 

 

 

"Close your eyes, Baby. And I promise to make you relax in no time." She whispered, but I'm still suspicious. 

 

 

 

"Sigurado ka ba talaga sa gagawin mo?" 

 

 

 

"Of course naman. Wala ka bang tiwala sa'kin?"

 

 

 

"Minsan." 

 

 

 

Mahinang kinurot niya ako na ikinatawa ko. Kalaunan ay sumunod nalang din ako sa utos niyang pumikit. Baka mamaya umiyak pa to eh.

 

 

 

At the same time, I'm appreciative dahil she took her time to tend to me kahit na hindi na kailangan. 

 

 

 

But still, magpapaalaga muna ako sakanya. Hihi. 

 

 

 

Maya't-maya pa ay naramdaman ko na ang maiinit niyang kamay sa sintido ko as she started to lightly move circles, applying pressure and surprisingly easing the pain. I immediately hummed in relief. 

 

 

 

"See? Told you I know how to." I can hear the proudness in her tone kaya napangiti nalang ako. 

 

 

 

"Oo na." I lazily replied, acknowleding her. 

 

 

 

It went on for about a few minutes and I was starting to get sleepy nang maramdaman kong tumigil siya. Napamulat agad ako ng mata upang magreklamo. Naman eh. 

 

 

 

"Ba't ka tumigil?" I pouted, whining while she only chuckled tsaka umiling-iling. But I didn't missed the way her stare lingered at my lips. 

 

 

 

"Sorry, I'm just starting to get distracted."

 

 

 

Napakunot ako ng noo. "Distracted saan?" 

 

 

 

She shook her head again as an answer saka ngumiti bago ipinagpatuloy ang pagmamasahe. Ay? Ano ba 'yan.

 

 

 

"It was nothing, Baby. Nevermind it, hmm?"

 

 

 

I stared at her for a while but decided to just shrugged it off by pouting once gain. Edi okay. Pero tangina, napakapababy ko naman ata? Hayaan mo na. Minsan lang to. 

 

 

 

Suddenly, a group of fingers captured my pouting lips. I looked at Bruhilda, astounded. But she had this expression that I couldn't decipher well.

 

 

 

"Ang cute mo magpababy but I want you stop it, Babe. Because it's getting me even more distracted." Binitawan niya na ito but her thumb remained on my lips. 

 

 

 

Namula naman ako ng marahan niyang ipinasada sa bibig ko ito, as her gaze stayed focus between looking at my lips and eyes. 

 

 

 

"It was soft as expected." She gently uttered, looking mesmerized that got me feeling all types of way. Nagsisimula na din magrambulan ang mga alaga kong paru-paru sa tiyan. 

 

 

 

Damn it, Bruhilda. 

 

 

 

"Baby, I'm sorry pala about earlier." 

 

 

 

That brought me back. Anong tinutukoy nito? May kasalanan ba siya?

 

 

 

"S-Saan?"

 

 

 

"For stealing a kiss from you."

 

 

 

Oh. That. 

 

 

 

Mas lalo akong pinamulahan. Ano ba 'tong isang 'to. Pinaalala pa 'yung kanina. 

 

 

 

But at the back of my mind, alam kong it's gonna bound to happen anytime soon. Not just a mere peck but you know, the real deal. I mean, we're girlfriends and official now. Saka, sa landi ba naman ng isang 'to? Eme lang.

 

 

 

"O-Okay lang naman."

 

 

 

Hindi naman ako galit sa ginawa niya. Heck, hindi rin ako naiilang. And if you asked me, I would have done the same thing. 

 

 

 

Sadyang nahihiya lang ako dahil sa totoo niyan ay hindi naman talaga ako maexperience sa mga ganoong bagay. I just act like I do. 

 

 

 

"Still, I believe in consent. Kaya after I realized what I did earlier, I got guilty. Even though I've always wanted to do that for such a long time now."

 

 

 

I blushed at her last sentence. Sinasabi ko na nga ba. Matagal nang may ibinabalak sakin ang babaeng 'to. Huli pero hindi kulong. 

 

 

 

"Ayos lang talaga sa'kin, Bruhilda. Magjowa naman tayo diba?" I answered innocently. 

 

 

 

But deep down, I'm smiling wide. Ang green flag naman pala. Buong akala ko forda sunggab lang siya eh. Malandi siya, oo— char, eme lang. But I love how she respects me. 

 

 

 

She looked at me for a second before biting her own lips and giggled. "Yeah. Magjowa tayo, Baby."

 

 

 

"Pero kahit na magjowa na tayo, consent is must, Baby." She booped my nose. 

 

 

 

"Okay lang talaga sa'kin, Bruhilda. Besides, smack lang naman 'yun. Kalimitan pa nga namin ginagawa ni Kabibe yun eh." I shrugged.

 

 

 

Mahilig din kasi manghalik ang batang 'yun kung gugustuhin niya. 

 

 

 

Like mother like daughter talaga. 

 

 

 

"Really?" She chuckled bago ngumuso. "Damn. Dapat na ba ako magselos niyan?"

 

 

 

"Baka nga siguro. Mas mahal ko ang anak mo kesa sayo." Pagbibiro ko. 

 

 

 

Kinurot ulit ako ni