03

 

 

"Ayoko."

 

 

 

That was my answer. What? I refused to be a part of their family issues, okay? Char, eme lang. But like I said, mahirap talaga paamuhin ng anak niya. Especially now na alam naming ayaw na ayaw nito sakanya.

 

 

 

"What? Why?"

 

 

 

"Ewan ko sayo teh, anak mo 'yan." I sighed as I can feel the occuring headache now.

 

 

 

"De joke lang. Ayaw ko lang kasi sa mga taong nang-iiwan ng walang dahilan tapos kahit ni-contact man lang, wala." Okay, medyo hugot 'yun ah. Joke lang 'yun. Hindi naman personal. Slight lang. Eme!

 

 

 

I cleared my throat. "I mean, dahil ayaw ko lang. Bakit ba?" I answered. "Saka, wala 'yan sa resumé ko, noh."

 

 

 

"River." Luh siya oh. Siya pa talaga ang may ganang pandilatan ako ng mata. Eh siya na nga 'tong may kailangan sa'kin.

 

 

 

"Please." Napa-iwas ako ng tingin. She almost sounds too desperate. Tsk. Bakit kasi mang-iiwan tas maghahabol din naman kalaunan.

 

 

 

"River, please. I want to be close to my daughter. You just had no idea on how much I've been missing her  all throughout these years. I want to make it up to her."

 

 

 

"So paki-usap, River. Help me." I my lips as she tightly held my hand. Nararamdaman ko din ang pangungulila sa tono niya.

 

 

 

I clenched my jaw as I looked at her. Her brown orbs are almost close to glistening up and that made me realize something.

 

 

 

This is a very different Allessandra that I'm seeing right now. I can also tell that she's willing to lower her pride which is very contradicting to the strong personality who doesn't know how to back down she emitted the last time. Totally ibang-iba sa nakilala ko. 

 

 

 

Kaya bago pa man may tumulo sa mga mata niya, lowering her self-pride even more, I gulped and then sighed in defeat as I made my decision.

 

 

 

I let go of her hand and ran a hand on my blonde locks. "Tsk. Oo na, oo na."

 

 

 

"Talaga? Really?" She jumped in excitement while genuinely smiling widely. Muntik pa nga akong ngumiti kasi okay, medyo cute siya banda don. Pero erase, erase.

 

 

 

"Oo. Kaya umuwi ka na. Mag-gagabi na oh. Mahirap pa naman lakadin ang daan pabalik sainyo."

 

 

 

"Wait. Promise mo 'yun ha. Wala nang bawian." I pursed my lips and sighed deeply.

 

 

 

"Oo na nga. Ang kulit-kulit mo, Ate." Natigilan siya.

 

 

 

"River, call me Allessandra nga."

 

 

 

"Ayoko nga, Miss Del Montezor. Umuwi ka na."


 

 

"Sige na." Pagpipilit niya.

 

 

 

I chuckled as I shook my head. "Ang dami mo na pong request sa'kin, *Ate.* Nabuburyo na ako."

 

 

 

She playfully scoffed. "Fine, then. Sige na nga, I'll go ahead now."


 

 

I nodded as she started walking out. Pinagmasdan ko lang siya hangga't sa makalabas na nga siya ng tuluyan sa maliit na bamboo gate namin.


 

 

As I was about to close the door, she stopped for awhile and looked back at me before smiling sincerely. "Hey, River. Thank you, really."


 

 

Tinignan ko lang siya bago mapalunok at tumango as I felt something jumped inside my chest.


 

 

When she was finally gone, I immediately close the door, leaned my forehead on the wood nang nakakunot ang noo habang nakatingin sa sahig.


 

 

What the was that?


 

 

Umiling ako. It was probably nothing. Yeah, wala lang 'yun, River.


 

 

Nang tumalikod na ako, kamuntikan pa akong mapasigaw ng dahil sa gulat nang makita ko ang mga nakaka-inis na ngisi ng mga kaibigan ko.
 

 

Tsk. Oo nga pala. Andito pa sila.


 

 

"Ikaw ha."


 

 

"Ano 'yun ha?"


 

 

"Wala! Magsi-uwian na nga din kayo!"


 

 

"Eto naman di mabiro."
 

 

"Pero , Tarzan. Narinig namin lahat. Mama pala talaga siya ni Soleil?"


 

 

I rolled my eyes. "Mga chismosa talaga kayo."


 

 

"Pero seryoso talaga? As in? Kasi hindi halata eh. Ang ganda-ganda kasi talaga."


 

 

"Hot Mammeh kasi ang tawag don, Bing." I shook my head. Kung ano-ano nalang eh.
 

 

"Kaya naman pala ang cute-cute ni little kabibe. May pinagmanahan pala sa itsura."


 

 

"Malamang! Eh nanay niya nga eh. Asan ang utak, Bong?"


 

 

I rolled my eyes again. Putcha, ang ingay-ingay talaga nila amp.

 

Iniwan ko sila sa labas as I went back to my room to check on Soleil. Mahimbing pa din ang tulog nito. I smiled slightly. Napakatulog mantika talaga.


 

 

But then, napabuntong hininga din ako as I recalled the events that I got myself into just now. Haist, ano ba ang gagawin ko sainyo ng nanay mo ha, kabibe?

 

 

 

Kinabukasan, maaga akong nagising. As usual, ganon pa din naman ang gawain. Same routine lang.
Pero this time, wala kaming partikular na huhulihing isda kaya nagsettle nalang kami sa kung anong mahuli namin.

 

 

 

After my early work, umuwi na rin ako. Medyo maliit lang din ang kita ngayon pero okay na 'yun. Magrereklamo pa ba ako

 

 

 

Aside from that. May bagong priority na rin naman akong dapat gawin.


 

 

Right now, bitbit-bitbit ko si Soleil sa mga bisig ko habang patungo kami sa mansyon nila. She was still sleeping though. Hinayaan ko nalang. Mamaya pa naman ang pasok nito.
 

 

As I was walking, I felt her stirred in my shoulders.


 

 

"Dada..." Napangiti ako nang marinig ko ang cute na bagong gising na boses nito.


 

 

"Good morning, Kabibe. Kamusta tulog mo?" I gently caressed her hair.


 

 

"Fine po." She answered groggily. "Dada, I'm hungwy po. Me want pancakes, please."
 

 

I laughed. Kita mo na. Kakagising pa lang pero pagkain na agad ang nasa isip.
 

 

Pero teka. Bigla naman akong nagka-ideya.


 

 

I smirked. "Okay, kabibe. Kakain tayo ng pancakes hehe."


 

 

When we arrived, itinungo ko muna si Soleil sa kwarto niya para maka-tulog ulit. Maaga pa naman kasi talaga. Gigisingin ko nalang siya mamaya once na kakain na.
 

 

Nang ma-assure kong naka-tulog na ulit ang bata, lumabas na ako para masimulan ang agenda ko for today.
 

 

Saktong may naka-salubong agad akong kasambahay.


 

 

"Ah manang. Magandang umaga po."


 

 

"Oh, River. Magandang umaga din. Tulog pa si Don Juan kung tinatanong mo."


 

 

I chuckled lightly. Palagi talaga ako nitong pinapangunahan. "Ah hindi po. Pero tatanungin ko lang po sana kung 'yung bago niyo pong amo ay gising na?"


 

 

"Ah si Ma'am Katherine ba?" I nodded.


 

 

"Dumaan ako kanina sa kwarto niya. Mukhang tul