Isang linggo na ang nakakalipas mula nung hindi piliin si Seulgi. Pero hindi siya nagpatinag, kung maaari hindi siya magpapaapekto kay Joohyun. Well, naaapektohan siya pero kung maaari yung hindi nila nakikita or si Jennie lang ang nakakakita sa kung anong kalagayan niya ngayon.

Partly, kasalanan din naman kase niya dahil pinagpauna na ni Joohyun noon na yun nga, stuck with the one who ghosted her. Hindi sapat yung may "ikaw at ako" kase kailanman wala namang naging "tayo" sa pagitan nila.

"Seulgi, hoy", nabalik siya sa katinuan nung may tumapik sa kanya.

"Oh. Baket. Sorry iniisip ko lang tong area na to sa project naten mejo nasobrahan focus ko", sabi niya. Okay hindi effective yung pagsisinungaling niya pero wala na siya ibang maisip pa at ngayon nakatingin na silang lahat sa kanya including Joohyun.

"Sabi ko, anong lunch na oorderin mo? Magtetake out kami nina Joy", ulit ni Wendy dahil kanina pa niya ito tinatanong kay Seulgi.

"Ah. Yun ba. Wala. Hindi rin kase ko gutom eh", sagot niya at kinakamot ang batok niya.

"Sure ka? Ilang araw ka na hindi naglalunch ha? Baka magkasakit ka niyan", sapaw naman ni Yeri na papalapit na kay Seulgi.

"Sus. If I know kaya lage lumalabas yan for lunch kase may date sila ni gummy bear niya", ngisi naman ni Joy at napansin niya ang pag-iwas ni Joohyun. Lintik lang ang walang ganda sabi ni Seulgi sa isip niya at napangisi din.

"Di mo sure", at nilabas na nga ni Seulgi ang crescent smile niya pero hindi ito nakita ni Joohyun dahil naninikip na ang dibdib niya sa kung anong narinig niya.

"Ikaw miss Bae, wala kang papabili?", tanong naman ni Wendy at muli nang binalik ni Seulgi ang tingin sa kanyang computer.

"Yung usual tapos mushroom steak", sagot naman niya.

"Dito ulit siya maglalunch, miss Bae", ngising tanong ni Yeri.

"Uh huh", maikling sagot lang ni Joohyun na kahit hindi sabihin kung sino ay alam na ni Seulgi.

Parang naging routine narin kase nila yung sa office sila kumakain. Hindi alam ni Seulgi kung sinasadya nila ito o sinasadya talaga nila kaya bago pa makapasok si Lisa sa office inuunahan na ni Seulgi ang lumabas para kitain si Jennie. Pero this time, dahil strong independent woman na si Seulgi, haharapin na niya ito. Kahit sa bawat segundong lumipas ay hinihiling niyang "sana'y ako nalang", paulit ulit na salita basta naiisip niya si Joohyun, iyan ang salitang binibitiwan ng isip niya.

-----

"Seul, andito ka pa?", takang tanong ni Yeri at napalaki ang mata niya nung makita si Seul na hindi umalis for lunch at andun narin si Lisa kausap si Joohyun. Casual naman ang pag-uusap nila. Walang halong landi.

"Oo. Tinamad akong lumabas eh tsaka di pa naman ako gutom", kibit balikat ni Seulgi. Pero purong kasinungalingan. Gusto lang niya makita ang estado ni Lisa at Joohyun. Mahapdi nga parin talaga pero nagpapakatatag ito. Gusto rin niyang ipakitang okay na siya kahit sa loob ng kwarto niya iniiyak niya lahat ng sakit.

Nahampas niya ng pagkalakas lakas yung keyboard niya nung maramdaman niya ang vibrate ng phone niya. Yun kase ang nagbalik sa kanya sa katinuan habang napalalim ang iniisip niya.

"Wise!", excited na sabi ng nasa kabilang linya.

"Gummy bear, ginulat mo ko", pagpapout naman ni Seulgi.

"Ay sorry. Hihi", sabi ni Jennie at labas na naman ang gummy smile niya.

"Wait, hanapin ko lang headset ko"