SAN-Chapter 1 (Seulgi's)

Sana'y Ako Nalang
Please Subscribe to read the full chapter

Paano ko ba sisimulan to? Pero ang tanong meron nga bang matatawag na simula kung anong nangyari samin?

 

Basta nangyari to nung araw na pumasok ang isang new accountant sa workplace ko. Pero never ko siyang kinausap. As in never kase siya yung tipo na kahit hindi na magsalita, tignan mo lang parang sinabi na niyang wag mo siyang lapitan.

 

Ang cold ng awra niya. Minsan napapaisip ako kung masakit ba panga niya kase ni hindi man lang niya alam ngumiti. Palibhasa anak ng may-ari nitong company kaso gusto daw niyang itrabaho yun grinaduate niya kaya andito siya. Di ko naman sinadyang marinig to sa mga katrabaho ko. Sadyang malakas lang yung bulong nila.

 

So ito na nga. Nag OT ako kase ayokong tambakan ako ng trabaho next day at akala ko ako na lang yung nasa opisina. Paglabas ko ng building andito si ate mo girl na boss ko sa takdang panahon kung magtatagal ako dito.

 

Nag eye contact kami kase pag open ko ng pinto lumingon siya. Yung mata niya na puno ng takot at parehas kaming nagulat nung kumulog ng malakas.

 

Siya na tumili at agad na pumikit at tinakpan ang tenga niya. Ako na nagulat dahil sa tili niya.

 

Dahil sa pagkabusy ko ni hindi ko napansin na ang lakas pala ng ulan. Parang may paparating o dumating na bagyo.

 

"Miss Bae, okay ka lang?", alam kong ang stupid ng tanong ko pero wala akong maisip na itanong. Wag kayong mangjudge.

 

"P....p....pwe....de b....ba a....a....ko....kong sumabay?", saka na lang siya maayos magsalita sa huling word na binitawan niya. Nakakagulat lang na sa unang beses na magkausap kami dun din unang beses na magkakasama kami. Wala ang weird lang for me.

 

"Sure. Hintayin mo ko dito. Kunin ko lang yung sasakyan ko", sabi ko nang walang alinlangan. Imagine mo ha. Magkawork kami. Unang beses namin magkausap tas nag insist siyang makisabay sakin. Ibig sabihin ba nun may tiwala siya sakin? Dami kong tanong diba pero gusto ko rin mag magandang loob kaya set aside na lang mga tanong ko.

 

Pero bago ako makatakbo papunta sa sasakyan ko. Naramdaman ko yung hila sa jacket ko. Lumingon ako at nakita ko si miss Bae na nakatingin sa kamay niyang nakakapit sa jacket ko.

 

"Wag mo ko iwan", sabi niya na nakapout.

 

Ito ha. Ang weird kase kinabahan ako sa itsura niya. Hindi sa masamang paraan. Pero ewan. Ang bilis ng pintig ng puso ko sa itsura niya. Yung tipong gusto ko siyang protektahan ganun.

 

"Pero nandun pa yung sasakyan, miss Bae. Hintayin mo na lang ako dito. Mababasa ka kapag sinama kita hanggang dun. Wala pa naman akong payong", pageexplain ko pero wala siyang balak tanggalin yung kamay niya sa pagkakakapit sa jacket ko.

 

"Natatakot ako", sabi niya na nakatingin n

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
incorrecthyun
Thank you sa lahat ng support sa fic na to T_T

Comments

You must be logged in to comment
Moksy23
#1
Chapter 21: ❤
Astraea21 #2
Chapter 21: 👍
turtlenaut_ #3
Chapter 21: BETTER THINGS FOR JENNIE!!!! 😭
its_aaarrriii
30 streak #4
Chapter 21: WAAAAHHHHH ENDGAME!! LABYU ATE K!!! SANA DI KA NA GUMAWA NG ANGST EMZ
Hindi mo po ko inupdate sa twit na finale na🥺🥺
kang_ddeul
#5
Chapter 21: wahhh seulrene!! 💗 thank you po for writing this story, otor-nim! 🥰✨
000014
#6
Chapter 21: My seulrene heart 💗💛
iamriou_
1149 streak #7
Chapter 21: Grabe. Ending na agad. Huhu. Salamat sa storya mo otor! 🥺 solid ito! ✊
iamriou_
1149 streak #8
Chapter 20: Nalayag na muli ang Seulrene. 🥺🥺
jaangwaang
886 streak #9
Chapter 20: Awwww, seulrene ❤
Goeynceilove
33 streak #10
Chapter 20: This chapter is brought to you by SeulRene's FLUFFINESS OVERLOAD 🐻🐰🧡💗
Short but Pure Love😍