SAN-Chapter 18 (Narration)

Sana'y Ako Nalang
Please Subscribe to read the full chapter

Nagising si Seulgi at nakita niyang wala nang Joohyun sa tabi niya. Napaisip siya kung totoo bang naandon si Joohyun sa apartment niya o dala lang ito ng lagnat niya kaya ganon.

 

Napaisip tuloy siya na ang sama naman ng tadhana. Ang sama sama dahil hindi na nga siya yung pinili sa totoong buhay. Na may sakit na nga siya tas ganon pa ang panaginip niya. Napabuntong hininga na lamang siya at bigla na lang may naramdaman siyang luha sa pisngi niya. Naiyak na pala siya kakaisip kay Joohyun.

 

"Joohyun, I miss you. Sinta ko", bulong niya sa sarili at niyakap ang mga paa niya.

 

Nagulat siya nang biglang bumukas ang pinto dahil alam niyang isang linggo si Jennie sa trabaho niya kaya wala siyang inaasahan at kilala na may duplicate ng susi sa apartment niya.

 

"Seul?", gulat na sabi ni Joohyun at agad na nilagay ang kakaluto lang niyang breakfast sa bedside table.

 

"Seulgi. Bakit? Hey. Talk to me, please?", sabi niya habang niyayakap na si Seulgi mula sa likod nito.

 

"Hey. Seul. I'm here. Ssssshhhh. I'm here", pagpapakalma niya dito at umepekto naman dahil ilang sandali tumahan na si Seulgi.

 

"What happened? May masakit ba sayo? Mataas parin ba lagnat mo? Wait check ko yu---"

 

"Akala ko panaginip lang", suminghot si Seulgi.

 

"Akala ko hindi totoong bumalik ka na sakin", at niyakap na niya si Joohyun ng mahigpit na mahigpit.

 

"Paggising ko kasi wala ka na sa tabi ko. Akala ko hindi totoo lahat kahapon. Please. Tell me girlfriend na kita", napangiti si Joohyun sa huling mga salita na binitawan ni Seulgi pero pagkatapos nun ay nanlambot ang pakiramdam niya.

 

"Yes. Girlfriend mo na ako. Sinta pa nga tawagan natin", kumalas si Joohyun sa pagkakayakap niya kay Seulgi at tinitigan siya sa mga mata niya.

 

"Tahan na, sinta ko", sabi niya at pagkatapos ay hinalikan niya ang mga mata nito na dahilan para tuloyan na siyang kumalma.

 

"Nagluto lang ako ng breakfast kasi alam kong wala ka pang proper meal since nagkasakit ka. I'm sorry. Hindi na mauulit yun. Next time pagtulog at paggising mo nasa tabi mo lang ako. Okay?", hinalikan ulit ni Joohyun ang mata ni Seulgi kung saan may mole siya.

 

"Next time?", curious na tanong ni Seulgi.

 

"Oo. Ayaw mo ba na naandito ako sa apartment mo?", medyo nahurt si Joohyun dahil bakit parang may pagdadalawang isip si Seulgi.

 

"Gusto. Gustong gusto. Pero okay lang sayo na kasama si gummy bear dito pero sa ibang room naman siya", at parang sinaksak siya ng malala dahil sa harapan niya tinawag niya si Jennie ng ganon.

 

"Nagseselos ako pag tinatawag mo siya niyan", pag-amin ni Joohyun na hindi napigilan mapaluha.

 

"Oh. Sorry. Sorry. Hyun. I'm sorry", at si Seulgi naman ang sumunod na magpatahan sa

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
incorrecthyun
Thank you sa lahat ng support sa fic na to T_T

Comments

You must be logged in to comment
Moksy23
#1
Chapter 21: ❤
Astraea21 #2
Chapter 21: 👍
turtlenaut_ #3
Chapter 21: BETTER THINGS FOR JENNIE!!!! 😭
its_aaarrriii
33 streak #4
Chapter 21: WAAAAHHHHH ENDGAME!! LABYU ATE K!!! SANA DI KA NA GUMAWA NG ANGST EMZ
Hindi mo po ko inupdate sa twit na finale na🥺🥺
kang_ddeul
#5
Chapter 21: wahhh seulrene!! 💗 thank you po for writing this story, otor-nim! 🥰✨
000014
#6
Chapter 21: My seulrene heart 💗💛
iamriou_
1152 streak #7
Chapter 21: Grabe. Ending na agad. Huhu. Salamat sa storya mo otor! 🥺 solid ito! ✊
iamriou_
1152 streak #8
Chapter 20: Nalayag na muli ang Seulrene. 🥺🥺
jaangwaang
888 streak #9
Chapter 20: Awwww, seulrene ❤
Goeynceilove
35 streak #10
Chapter 20: This chapter is brought to you by SeulRene's FLUFFINESS OVERLOAD 🐻🐰🧡💗
Short but Pure Love😍