Hello mga marupokers! I'm back! And ang ma sasabi ko lang sa chapter na ito ay..... Enjoy 😈😈😈

            Nanaig ang katahimik sa aming dalawa ng sinabi ni Hyun kung pwedeng ako na lang ang magbihis sa kanya.

“U-uhm a-ako na lang siguro, I’m sorry if I make you uncomfortable sa sinabi ko.” Saad mo.

Tatayo ka na sana ng bigla akong nag salita.

“No, I-I mean its o-ok, ako na ang mag bibihis sayo, dyan ka lang kunin ko lang damit mo sa banyo.” Sabi ko sabay tayo at nagtungo na ako papunta sa banyo. 

         Pagkakuha ko ng damit mo na technically damit ko ay kaagad akong bumalik sa kama kung saan ka naroroon. Pagkabalik ko ay tumahimik na naman ang paligid. Awkward.

“A-ano, I think its better kung susuot ko muna yung undies ko?” patanong mong saabi.

“Y-yeah.” Awkward na sabi ko sabay abot sayo ng damit mo pati na undies kasama dun. Pagkaabot ko sayo ay hindi ka agad naka kibo bagkus ay nakatingin ka lang sa sahig at napansin kong medyo namumula ang iyong magkabilang pisngi.

“M-may problem aba?” tanong ko sayo. Tila mas lalong kang namula dahil pati leeg mo namumula na din. 

“Uhm, Would you mind kung tumalikod ka muna para makapag bihis ako ng maayos?” tila nahihiya mong sagot. At dahil sa sinabi mo nanlaki ang mga mata ko at mabilis na tumalikod, grabe kung nakikita mo lang kung gaano kapula ang mukha ko ngayon.

“S-sorry hehehe.” Sabi ko. Bigla ka namang natawa ng malakas.

“Ok lang hahaha, ang awkward noh?” banggit mo sabay tawa ulit ng malakas, nadala naman ako sa tawa kaya natawa na din ako at sa sobrang tawa ko hindi ko namalay na hinda ka na tumatawa.

“Ayy.” Sabi ko sabay kamot ng batok. Natawa ka na naman.

“Ayos na pwede ka nang humarap.” Tila na bingi naman ako sa sinabi mo at hindi ako gumagalaw sa pwesto ko.

“Seul? Are you ok?”

    Hind ako sumagot at dahan dahan na lang akong humarap sayo, muntik na akong himatayin. Langit na mahabagin! Bigyan nyo po ako ng lakas para mabihis ang dyosang nasa harap ko ng maayos! Nasa ganoong lagay pa din ako ng bigla kang tumayo at naglakad palapit sa akin, mapupungay ang iyong mga mata tila ba nang aakit, teka nga lang diba hindi niya kayang tumayo kanina? Takang tanong ko sa sarili ko. Napalunok naman ako, nang nasa harapan na kita ay bigla mong inilagay ang dalawa mong kamay sa aking balikat at dahan dahan mong inilapit ang iyong bibig sa aking tenga.

“Seul…” bulong mo, damang dama ko ang init ng iyong hininga, ipinikit ko na lamang ang aking mga mata at tila hinihintay ko ang susunod mong sasabihin. Pero laking gulat ko ng bigla ka ng sumigaw.

“SEULGI!” 

“SEULGI!”

“YAH! KANG SEULGI!” at dahil dun bigla akong nagising sa pagmumuni muni ko. Ha? Anong nangyari? Bakit nandoon ulit ka ulit sa kama? Bakit wala ka sa harap ko? Na sagot naman ang mga tanong ko ng bigla kang nag salita.

“Seulgi? Ayos ka lang ba? Kanina kapa nakatulala diyan.” Saad mo. Ay pucha! So nag day dream lang pala ako? Ay gabi na pala kaya night dream na pala, charot. Bigla naman akong nahiya.

“Ah eh a-ano wala, wala may n-naalala lang a-ako, oo tama! May naalala lang hehehe” parang tangang sabi ko. Tanngina umayos ka Kang Seulgi!

“Ok? So... pwede mo na ba akong bihisan?” Pucha. 

     Huminga ako ng malalim bago naglakad papunta sayo. Kinuha ko yung damit na nasa kama.

“A-ah H-hyun paki taas na lang ng mga braso mo para mas madali kong masuot itong damit.”

       Kaagad mo namang ginawa pero nakatingin ka sa ibang direksyon, hindi na ako nag sayang pa ng oras at isinuot ko na and damit sayo. Tumikhim ako at kinuha yung pajama at dahang dahan akong lumuhod sa harap mo, ipinasok ang mga binti mo sa pajama at unti unti kong itinaas ito, hindi ko namalay na nasuot ko na pala ng maayos ang panjama mo, napatingin naman ako sayo, nagulat naman ako dahil magka level na pala ang mga mukha natin at sobrang lapit pa. Para tuloy akong video game na pinause dahil hindi ako gumagalaw. Ilang sandali pa ay naisipan ko ng lumayo pero nabigla ako ng bigla mo na lang akong higitin at pinag lapat ang atin mga labi. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa mo, bago ko pa ipikit ang mga mata ko ay bigla ka na lang lumayo. Tinitigan lang kita at ikaw naman ay hindi makatingin ng maayos sa akin.

“U-uhm I-I’m s-so-“ 

        Hindi mo na naituloy pa ang sinasabi mo dahil, kinabig kita pabalik at muling pinagdikit ang ating mga labi, sa una ay nakita kong nanlaki pa ang iyong mata pero sa kalaunan ay dahan dahan na itong pumikit at ipinalupot mo ang iyong mga braso sa akin leeg. Mas pinalalim pa natin ang halik, hindi ko namalay na naihiga na pala kita sa kama at nasa ibabaw mo na ako, habang patuloy tayong nag hahalikan naramdaman kong ang pagsabunot mo sa aking buhok at mas pinalapit mo pa ako sayo.

-----------------------------------------------------------------------------------

Helloo! Nag enjoy ba kayo? HAHAHAHAHA stay safe and healthy mga marupokers! Yun lang peace out!