Kim:  Sino kaya ito? 1am na ah. (Tinignan ang nag text sa kanya.) Insaaaaaaaaaaaaan???

Ray: (Natataranta pumunta sa room ni Kim) Bakit? Anong nangyari? May problema ba?

Kim: Ikaw nagbigay ng no. ko sa mayabang na mokong na yun noh?

Ray: Ha? Wala akong naalala na binigay ko no. mo sa kanya.

Kim: Eh, paano siya makaka-text sa’kin kung hindi mo binigay?

Ray: Teka… Teka… Hiniram niya kasi kanina phone ko. (Tinignan si Kim)

Kim: Huwag mong sabihin…

Ray: Baka nga. Sabi ko sa’yo hindi ka titigilan nun!

Kim: Insan naman eh.

Ray: Wala akong kasalanan diyan ha. Kung ayaw mong makipagtext sa kanya, huwag ka na lang mag reply or mag change sim ka. Simple as that!

Kim: Change sim? Eh, nandito lahat ng no. ng mga kaibigan ko sa’min.

Ray: Eh di copy-paste mo. Or gusto mo rin?

Kim: Anong gusto?

Ray: Gustong makatext ang mayabang na mokong. Hahaha.

Kim: Grrr. Lumabas ka na nga dito sa room ko.

Ray: Happy texting, insan. Goodluck! (Tumatawa – habang papalabas sa room ni Kim)

Gerald’s side.

Ge: Na receive niya kaya text ko? Baka tulog na. Bukas na nga lang. Hindi ako susuko sa’yo Kim (Habang nakatingin sa cellphone niya.)

5:30 am nagising si Kim sa tunog ng kanyang cellphone.

Kim: Sino na naman kaya ito. (Habang stretch ng kanyang mga kamay at paa.) Ano ang good sa morning pag ikaw ang nag text! (Sabay bagsak ng kanyang cellphone!) Maka-ligo na nga.

Gerald’s side.

Ge: Sira ba cellphone ko? (Pinokpok ang cellphone sa kanyang kamay!) Text ko na lang si Ray.

Ray: Ang aga mag text ah!

Ge: (Na excite - tumunog ang cellphone.) Si Ray lang pala. Hindi naman pala sira cellphone ko eh. Hay Kimmy, pinapahirapan mo talaga ako ah. Tignan natin. (Nag-isip) Makaligo na nga muna.

Kim’s side.

Kim: (Bumaba – pumunta ng kusina.)

Ray: Good morning! Oh, ang aga kunot na yang noo mo.

Kim: Eh, yung best enemy mo ang aga mag text.

Ray: Insan, alam mo ba ang kasabihan “the more you hate, the more you love?”

Kim: Hindi naman totoo yun eh.

Ray: Alam mo tatanda kang dalaga.

Kim: Mas gugustuhin ko pang tumandang dalaga, kesa naman doon ako sa mokong na yun mapunta.

Ray: Tignan natin.

Kim: Tignan natin ka diyan. Kain na nga tayo.

Ray: Favorite mo yan!

Kim: Labs talaga kita insan, alam mo kung ano ang makakakuha ng init ng ulo ko.

Ray: (Habang kumakain) Pagbigyan mo na kasi ang kaibigan ko. Mabait naman yun!

Kim: Sorry siya, kasi for me first impression lasts!

Ray: Insan, wag kang mag salita ng tapos. Sinasabi ko sa’yo.

Kim: Basta case close! (Sabay subo ng isang buong siomai.)

Ray: Takaw!

Kim: Ma-sha-rap eh!