Ge: Mang Fredo, thank you po ha.

Mang Fredo: No prob. Bilis na. Late ka na.

Ge: Oo nga pala. Babawi ako sa’yo. (Sumisigaw habang tumatakbo papasok ng kanilang skwelahan)

Ms. Manalastas: Mr. Anderson? Why are you late?

Ge: Sorry po ma’am. Ano kasi…

Ms. Manalastas:  What?

Ge: Call of nature po, alam niyo na. (Tawanan ang buong klase)

Ms. Manalastas: Ok sit down. Next time na ma late ka pa, hindi na kita papapasukin. Kuha mo?

Ge: Yes, ma’am.

Ms. Manalastas: Ok. Back to our discussion.

Ray: Pssst!

Ge: Ha?

Ray: Saan ka galing?

Ge: Diyan lang.

Ray: Ha? Saan nga?

Ge: Mamaya ko na sasabihin sa’yo.

Ms. Manalastas: Mr. Ansersoooon?

Ge: Yes ma’am?

Ms. Manalastas: Get out!

Ge: Eh, ma’am…

Ms. Manalastas: You hear me. Do I have to count from 1 to 3?

Ge: Sabi ko nga po ma’am.

Ray: Sorry, bro!

Ge: (sa labas ng classroom) Badtrip naman oh! Ang malas ko naman. Ako na nga itong nagmamagandang loob, ako pa ang napapahamak. Hay! (umupo sa bench – kinuha cellphone niya)

To: Kimmy

:(

Bobo ka talaga Gerald, at sa kanya ka pa nag text. Bobo… bobo… (sabay pokpok ng kanyang ulo)

Kim’s side.

Kim: (nag-vibrate phone niya – kinuha niya sa bulsa)

Tin2: Pssst! Sino yan? (Pabulong na sabi)

Kim: Sandali lang.

Tin2: Mukhang bumibigay na tayo ah.

Kim: Heh! (Binasa ang text) Ba’t ganito text niya?

Tin2: Oh, ano na?

Kim: (Sumulat sa hangin ng malungkot na smiley)

Tin2: Ha?

Ms. Gomez: Ms. Chiu? Ms. Reyes? May problema ba kayo? Meron din ba kayo idi-discuss?

Kim: (Dali-dali tinago ang kanyang cellphone) Sorry po ma’am. Ano kaya nangyari kay Ge?