Chapter 17: Wrong send.
Swept AwayRay: Insan, ako na ang maghuhugas.
Kim: Sure ka?
Ray: Oo naman, ikaw na nga ang nagluto.
Kim: Sige, punta lang ako room ko. Daming assignments.
Ray: Sige.
Gerald’s side.
Ge: “Just the thought of being with you tomorrow, is enough to get me through today.”
Kim: (napangiti) Ito na nga ba ang sinasabi ko. Lord!
“Wrong send ka.”
Ge: (smiling) “Wrong send ba? Kasi nakapangalan dito sa no. Kimmy naman eh.”
Kim: “Bolero. Alam ko para sa insan ko yan eh :p”
Ge: (tumawa) “Ah, ganun? Alam ko hindi ka makatulog niyan.”
Kim: “Asa ka ;p”
Ge: “Ouch!”
Kim: “Joke lang :)”
Ge: “:) Ano na gawa mo?”
Kim: “Ito, answer ng mga assignments. Kaw?”
Ge: “Just chilling.”
Kim: “Naks. Wala ba kayong assignment?”
Ge: “Meron, kanina ko pa natapos yun.” (pero hindi pa nagawa ang assignment niya)
Kim: “Galing ah.”
Ge: “Naman. Ako pa.”
Kim: “Yabang >.<”
Ge: “Hindi naman, joke lang.”
Kim: “Hehehe. Ok lang.”
Ge: “Sige, tapusin mo muna mga assignments mo.”
Kim: “Ok :)”
Ge: (lumabas sa kwarto)
Mamavi: Rj, saan ka pupunta?
Ge: Oh, mom. Punta lang ako sa kanila Ray.
Mamavi: Ano gagawin mo dun? Gabi na.
Ge: May kukunin lang ako sa kanya. Importante lang.
Mamavi: Ganun ba. Sige mag pahatid ka kay Mang Fredo.
Ge: Sure mom. Thanks. Bye.
Mamavi: Ingat kayo son.
Ge: We will mom. Thanks.
Comments