NERD SEHUN
EXO IN RANDOM SCENARIOS
In a lively school of Neul Paran High,
[A/N] credits na lang sa school na to, meron kasi tlaga nito sa SoKor eh! Yata? XD
there was a student named Sunji. She's a very smart girl and also helpful and responsible daughter.
And there was his best friend named Sehun, isang weirdo, at nerd pero may tinatagong talino at kagwapuhan. Hindi nga lang talaga makita.
Magkapatid ang turingan nila ni Sunji, dahil magkaibigan na sila kahit noong mga bata pa sila.
Tampulan sila lagi ng tukso ng mga ka-schoolmates nila. Katunayan, palagi sila inaasar na mag-boyfriend dahil sa lagi silang magkasama. Pero ang totoo ay matalik silang magkaibigan, at pinoprotektahan nila ang isa't isa.
"Ayo! Tol! Tara na bilis malelate na tayo sa school!"
"Saglit yung tubigan ko naiwan ko!"
"Bilis na yaan mo na yan!!"
Mabilis na tumakbo si Sehun palabas dahil kanina pa naghihintay si Sunji sa gate ng bahay nila. Magkapitbahay kasi sila.
Sumakay sila ng bus, pero puno na ito ng mga pasahero, kaya wala silang choice kundi tumayo.
"Ang hirap makipagsabayan sa rush hour-- Uupp!!" Biglang nagpreno ang bus at muntik ng matumba si Eunji. Napayakap naman si Sehun sa bewang ni niya para alalayan siya.
"Manong dahan-dahan naman po!" Sigaw ni Sehun sa driver.
"Thanks Tol!"
"Ok lang tol. Muntik ka nang matumba."
Sobrang lapit ng muka nila sa isa't isa. Pero nag blush si Sunji, kaya tumingin na lang siya sa baba.
"Namumula ka Tol!"
"Wala to."
"Hahawakan nalng muna kita sa beywang mo ha? Baka kasi matumba ka naman."
Tumango na lang si Sunji at hinyaan muna si Sehun na alalayan siya hanggang sa dumating sila sa school.
Bumaba sila sa bus at patakbong pumasok sa gate ng school na malapit ng magsara.
"Phew! Kamowntek na tayo malate!"
"Nga eh, tara na huy!"
Naglakad ang dalawa sa hallway papunta sa room nila. Nakita na naman sila ng mga school mates nila at tinukso na naman sila.
"Eyy.. Nanjan na pala ang sweetest couple ng campus... Hahhaha kamusta naman kayong dalawa? Still strong ba? huh? Hahaha"
"Woo.. Ang sweet nila talaga! Hahahah"
"Di ko lang talaga maintindihan bakit bulag si girl, di man lang pumili ng matinong boyfriend! Hahaha"
"Wag muna kayo gumawa ng baby ha? Baka kasi maging weird din siya gaya ni daddy! Hahahah"
Napa closed fist na lang si Sunji at napapikit sa sobrang galit, napansin siya ni Sehun kaya hinawakan nito ang kamay niya at nagpatuloy na lang sila sa paglalakad.
"Yaan mo na sila tol!"
"Di tol! Ok lang naman saken na ako ang insultuhin, pero bakit pati ikaw!? Hindi ako papayag tol!"
Sa totoo lang, sobrang nasasaktan si Sehun sa asal ng mga ka-schoolmates nila, pakiramdam niya, wala talaga siyang kwentang boyfriend ni Sunji kahit na hindi naman sila. Matalik silang magkaibigan ni Sunji, hindi niya kayang makitang nasasaktan ang kaibigan, lalo na't may espesyal siyang nararamdman para dito.
Breaktime ngayon sa klase at magkasama silang kumain ni Sehun sa canteen.
"Tol! Bagay ba tong bago kong braces?" Tanong ni Sehun na ngumiti pa para ipakita ang ngipin.
"Tol! Anong maganda jan!? Ang panget kaya hahahahaha!!!"
"Ang bait bait mo tlaga kahit kelan kaya mahal na mahal kita eh!"
"Ano!?"
"Wala! Ang bingi mo sabi ko."
"Hindi ko naman talaga narinig eh."
Nerd si Sehun. Baduy kumbaga, nakasuot ng salaming malaki, at naka braces pa, sobrang bait niya kaya naaabuso. Lampa at duwag sa paningin ng iba. Kaya siya siguro tinawag na nerd, dahil sa madaling salita, hindi siya ang ideal man ng mga kababaihan.
Magkaklase sina Sunji at Sehun. Palagi silang nagpapaligsahan sa mataas na grado. Palagi ring nagpupunta ang magkaibigan sa library para magaral at magbasa basa.
Magkasama rin silang umuuwi.
Minsan magka holding hands ang dalawa habang naglalakad. Para talaga silang mag on. Pero normal na lang yun sa kanila.
"Tol! Parang ayoko pang umuwi." Sunji
"Ako nga rin eh, tara punta na lang muna tayo sa treehouse."
Ang treehouse na yun ang naging palipasan nila ng oras.
"Tol.. May sasabihin sana ako sayo." Panguna ni Sehun
"Ano naman yun tol?"
Hinawakan ni Sehun ang kamay ng dalaga.
"Tol, sana walang mag iba saten. Sana maging magkaibigan pa rin tayo.."
"Hindi ko maintindihan."
"Tol.." Nag aalinlangan pa si Sehun na magsalita.
"Aalis na kasi ako eh."
"San ka pupunta?"
"Sa US, kinukuha na kasi ako ni Papa eh.."
"Ha?! Pano na yan? Hindi na ba tayo magkikita ulit? Pano na tayo? Pano na ko?"
"Babalik naman ako jing-jing eh.."
"Pero tol, malulungkot ako kapag umalis ka." Napaiyak na lang si Sunjin kay Sehun.
"Sunjin.." Hinawakan ni Sehun ang muka niya. "Babalikan kita. Babalik ako tol."
"Hindi ko kaya oppa.."
"Kayanin mo Sunjin.."
"Mahal na mahal kita ng sobra sobra S-Sehun.." At doon na lumakas ang pagiyak ni Sunjin, niyakap na lang siya ni Sehun, saka humagulgol pa ng iyak.
"Oppa, hindi ko kaya mawala ka.." "Wala na kong makakasama, wala na kong kasabay pumasok at kumain.. Oppa, wag ka ng umalis please... Please?"\
Hindi makapagsalita si Sehun. Masakit para sa kanya na iwan si Sunjin, ang babaeng sobra niyang minamahal na higit pa sa kapatid at matalik na kaibigan. Pero hindi na niya mababawi pa ang desisyong umalis.
"Wag ka ng umiyak Sunjin ko. Kaya mo yan. I-promise mo kay oppa na hindi ka malulungkot kapag umalis ako." Lakas loob si Sehun na nagsalita kahit na maiyak iyak na rin at nanginginig ang boses dahil sa pagluha.
"Hindi ko-"
"Kaya mo.. Sunjin, mahal na mahal ka ni oppa.. ok? Magpromise ka saken.."
Kumalas sa pagkakayakap si Sunjin at humarap kay Sehun. Dahan dahan niyang inalis ang salamin nito at unti unting inilapit ang mga labi niya sa binata. Magkadikit ang kanilang mga labi at parang ayaw na nilang maghiwalay.
Maya maya ay namulat na sila. At naghiwalay sa pagkakahalik. Nagpunas ng luha si Sehun saka sunod na pinunasan ang mga luha ni Sunjin.
"Halika na?" Tanong ni Sehun.
"Ayoko pa.. Dito lang muna tayo. Gusto pa kitang makasama.."
Ngumiti si Sehun at humalik sa noo ni Sunjin, at sinulit ang mga oras na magkasama sila.
-------------------------------
3 taon makalipas..
"Anak! Magbuhat ka na jan at susunduin na natin ang kuya mo!"
Tumayo bigla si Sunjin sa kama, at dumiretso sa banyo para maligo. Ngayong araw ang pagbabalik ni Sehun mula sa Amerika.
Nagpunta ang mag-ina sa airport at naghintay. Hindi naramdaman ni Sunji ang pagkainip dahil sa pagkasabik na makita ulit ang lalaking minamahal niya.
Ilang saglit lang ay may pamilyar na mukha ng isang babae at lalaki ang lumapit sa kanila. Nakangiti ang nanay ni Sunjin ng magsalita ang babae.
"Mare!!" Napasigaw ang nanay ni Sunjin. Iyon pala ang nanay ni Sehun.
"Tita, nasan po si oppa?"
"Hi, jing-jing.." Bati bigla ng lalaking nasa likod ng nanay ni Sehun.
Napanga nga si Sunjin ng makita ang bagong muka ni Sehun. Napakagwapo nito, maganda ang pangangatawan, at hindi na tulad ng dating Sehun na baduy at lampa.
"Tol! Ikaw yan?"
Ngumiti si Sehun at sumagot.
"Ako nga.."
Hindi pa rin makapaniwala si Sunjin at nakanganga pa rin ng tumulo ang mga luha niya.
"Tooooll!!! Uhuuuuuu!!! Namiss kita sobraaaa..."
Nakangiti si Sehun pero lumuluha na rin.
"Ako rin, Sunjin, namiss kita ng sobra sobra.."
Umuwi sila ng bahay, pero sina Sunji at Sehun ay humiwalay at sa treehouse nagtungo.
Magkahawak sila ng kamay habang naguusap.
"Sehun ko.. Ang laki na ng pinagbago mo.."
"Hm.. Ikaw nga rin eh.. Lalo kang gumaganda Sunjin ko.."
"Namiss kita sobra.."
"Alam mo bang lagi kitang iniisip habang nasa US ako.. Ikaw ang naging inspirasyon ko, kaya nagbago ako, iniba ko ng sarili ko para ako naman ang magpo-protekta sayo."
"Oppa..."
"Choi Sunjin... Pwede ba kitang maging girlfriend?" Direstong tanong ni Sehun na ikinagulat at ikinatuwa ni Sunjin.
"Matagal ko nang hinihintay na itanong mo saken yan Sehun ko, syempre oo ang sagot ko..."
Napuno ng saya ang buong pagkatao ni Sehun sa naging sagot ni Sunji.
"Mahal na mahal kita Sunjin ko."
"Oh Sehun... Habang buhay kitang mamahalin.. Yan lang ang maipapangako ko sayo.."
Hinawakan ni Sehun ang muka ni Sunjin atsaka binigyan ito ng napaka romantic na halik.
"Forever my Sunjin..." At nagyakap silang dalawa sa loob ng treehouse na iyon.
The End...
Comments