As promised ilalahad lahat ni Joohyuna ang mga kahindik hindik at kagila-gilalas na kalandiang hanash ni Hirai Momo kay Seulgi in this chapter.

Isipin niyo ng may photographic memory sa kabalbalan ‘tong si Joohyun more than sa academics niya. Pero naman kasi, di niyo sya masisisi. Hopia pa nga si Bani, etong si Hirai wagas na maka da-moves. At ang mga galawan niya ay hindi simple ah.

Landi kung landi mga besh.

Something na kulang na kulang sa pagka tao ng ating bidang si Joohyunnie.

Ano ba si Joohyun? Madre? Halaman? Walang landi?

Tae kayo, walang ganern!

Along with baklas...Maria Clara lang talaga si Bani.

Wuchu, Maria Clara...pero ang type din isa pang Maria.

Lech lang!

Story over na kung walang ganung struggle ang Bani natin!

Pinag lalabanan naman niya eh. But the feeling is too strong. Kung ikaw ba naman ang bibigyan ng Seulgi sa buhay mo na daig pa mag alaga kesa sa potential jowa...who would need a boypren, right?

Pero sige, tama na muna yung kodahang ganyan. Ilahad muna natin ang continuation ng kalandian ni Hirai at kung bakit gigil na naman si ateng Joohyun sa kanya.

-----

December pa rin noon at tuloy tuloy pa rin ang mga party party kaliwa’t kanan. Reklamo na nga si Oso dahil sayang na sayang sya sa wowork out niya and everyone kept on gaining weight that month. While etong gym buddy nyang si Tzuyu tinanggap na ang kapalarang she’ll gain a few pounds kasama ko.

“Nako Seulgi, tama na ang maktol...puson lang yan pag dating ng January maraming isusugod sa hospital. Either nakakain ng panis or di natunawan so sa dami ng gawa papayat ka rin ulit.” Sabi ko dito kay Oso habang inaattempt na subuan sya ng leche flan.

“Oo Gi, wag na natin ipilit ngayon. Tara by 26 simulan na natin mag jogging 4 am pa lang.” Pag-second sa’kin netong si Tzuyu.

“No thanks Hyun.” Pag tanggi netong si Oso talaga sa’kin. Talagang binaba yung spoon full of leche flan eh. Best breezy move ko na yun para magka-moment kami, kaso… ah leche!

“Btw, birthday party daw ni Jong-In. Sa rooftop daw ng bahay nila sa may Taft...” Biglang open sa amin ni Tzuyu. “...sasama ba tayo?”

Ayun yung big question. Laging ‘Sasama ba tayo?’ Kasi ang labas niyan KJ tayong magbabarkada. Oo, ayun kasi hindi naman sa pagmamayabang good girls and good boys naman ang members ng barkada namin. Kaso kamo, hindi lang naman barkada natin yung nag-eexist, may mga taong dapat din kaming pakisamahan. At baka kasi isipin nilang very exclusive kami at walang pakisama.

“Hmm, siguro?” Unsure na sagot ni Seulgi with matching intent gaze sa akin. Wala yung sagot sa mukha ko Seul. “Hyun?”

“Huh, bakit ako tinatanong mo?”

“So ano na nga? Gulo niyo naman eh!” Ani Tzuyu na na-confuse din sa amin.

“Syempre, ikaw ang ate. You decide.” Koda nitong si Oso. Ay waw ah, ikaw ang habol ng mga yun sumama...kahit wala nga kami ni Yoda dun okay lang eh.

“Sige punta tayo this time. Baka sabihin nila KJ tayo. Pero this time lang ah. Walang malalasing.” Koda ko sa kanilang dalawa.

“Opo Madam.” chorus netong dalawang gunggong.

“Gusto niyong kutusan kayo ni Baklas?”

“Syempre hindi!” ani netong si alien.

“Papa-drive ka ba kay Yeollie?” Biglang hirit netong si Oso.

Ay nyet nyet. Wala na nga sa utak ko yan eh...andyan ka kaya. At kahit siguro anong push at build up mo kay Yeol sa akin eh mas lamang ka ng di hamak.

Oo, that time eh nasa college na rin si Chanyeol. Second year college sya sa Benilde habang kami eh pa graduate na.

Nag confess ng feelings si tenga sa akin noon at eventually nanligaw din for quite some time.

Hindi ko masisisi si Seulgi kung supportive sya kay shoti nya for pursuing me. Actually I felt flattered but I also felt guilty at the same time.

Flattered kasi, male version din naman talaga ni Seulgi etong si Chanyeol. Eager, thoughtful, caring and mas responsible pa nga sya kay Seulgi kung tutuusin. Guilty kasi, kahit he is a gentleman in the making si Seulgi ang mas gusto ko at hindi mababago ang fact na yun kahit full package pa sya.

I wouldn’t lie, at some point I liked him back. Pero kasi...ayun yun eh. I might turn on the sides and segue for a moment. Kaso ang feelings ko directed kay Seulgi talaga.

“Luh sya, eh si Jimin susunduin ka ba?” Koda ko pa balik kay Oso. Lech, sana next year na kayo magkita.

“Huh, si Min? Busy din yun ngayon...practicals nila sa Clinical Dent so kanya kanya muna kami ngayon…”

Oh yeah right. Jimin.

Kung nagtataka kayo bakit walang kami kahit maraming sweet at pahaging moments. It’s mainly because of Jimin, and partly because of Yeol.

But those guys could wait to be told naman in the succeeding chapters, right?

Hanash muna ni Joohyun about kay Hirai ulit tayo dito.

-----

So birthday nga din ni Jong-in at nag-aya ito sa kanyang birthday. Rooftop party daw sa bahay nila sa may Vito Cruz Taft.

Knowing Jong-In, Baekhyun and Minseok party people ang mga ito. Dahilan kung bakit hindi masyadong swak si brother Suho sa kanila masyado. Well, they are friends with him. Pero kasi, Suho is just a PC game addict at mababaw lang din ang kaligayahan tulad namin kaya nga naging kabarkada namin sila ni Jackson.

Binalaan na rin naman kami ni Seungwan about sa boys na ‘to. Na if ever we’ll get close to them ang pinaka trustworthy at safe kasama eh si Minseok. Pero si Jong-In st Baekhyun eh mga party people talaga.

So bakit nga ba may pahaging na ganern si Baklas sa amin?

Rooftop Party? Okay. Check.

Anong activities ang included sa rooft top party na yun?

Beer Pong.

Truth or Dare with matching kung ano mang anik na rated PG.

Mga bagay na hindi namin ginagawa ng barkada namin dahil goody two-shoes nga kami.

Sinong invited?

Open invitation naman sya to all.

And out of nowhere, sumulpot ‘tong si Hirai sa eksena.

Please Subscribe to read the full chapter