“Hala di mo alam kung bakit ka ni-refer ng local center dito sa hospital? Baka wala ka kang sakit, baka mamamasyal ka lang hija.”

“BUKAKA! Ngayon hiya-hiya ka samantalang sa harap ng boypren mo ang sipag mong gumanyan…” She said to a 16 year old preggy.

“HUBO KELANGAN KO MAKITA YANG KEWPIE MO MISS! Pinakita mo na nga ‘yan sa umiwan sayo kaya ka nga solong nag punta dito eh.”

“Meron din ako nyan, mas magada pa kesa sa'yo. Pag magpapa-check up sa OB wag po kalimutan mag-shave para hindi po mukhang jungle book ang makikita namin ah.”

--Seungwan Son, MD et. al. 2020

Patay tayo dyan. First year resident pa lang oozing with attitude na si Doktora Baklas. Akala mo Chief Resident kung mag-salita eh.  Mas nakaka-amaze pa dun wala pang one month mula ng nag start sya ng Pre-Residency nya sa UST-Hospital.

Pre-Residency, ayan yung one hell month kung saan dapat willing ka mag-paalipin sa mga magiging seniors mo. Yung period na dapat todo bibo ka para maganda ang maging evaluation sayo at ikaw ang mapili upang mabigyan ng slot as First Year Resident proper sa hospital and specialty of choice mo.

Pero mukhang matinde yung kapit ng DOH public service rotation ni Seungwan nung Post-Grad Internship niya at na acquire nya yung typical na galawang public doctor.

“Huy, umayos ka nga. Yung pag sagot mo!” Pag puna ko sa kanya thru Viber video call.

“Ay keri lang ‘to Hyun. Nasa Public OPD naman ako assigned ngayon.”

“Ako kasi kinakabahan sa’yo eh. UST kaya dyan, makakita ka ng katapat mo yari kang residente ka!”

“Nag bitaw ba ko ng masasamang mga words sa kanila?” Pilosopong pag sagot sa’kin nitong si baklas.

Feeling ko lumala ang ugali nitong barkada namin ni Oso. Ayoko ng ituloy pa dahil baka sa huli gustuhin ko ng lang din sumabog at magsabi ng masasamang mga words.

“Si Seungwan pabebe masyado noh?” Bungad sa’kin nitong si Seulgi ng tatawa-tawa habang naka tambay kami sa Tim Horton’s.

“Bakit? Anong ginawa? Nag-usap na ba kayo?” Tanong ko sa kanya habang nag veverify ako ng case presentation ko sa tablet. “Nag-video call na rin ba kayo?”

Di na napigilang humagalpak ng tawa ni Seulgi. “Oo ate Hyun ko…akala mo vlogger sa video call nya eh, may pakaway pa sa camera ng mga medical staff.”

Ate Hyun ko - Ayan yung madalas nyang tawag sa akin ngayon. Ang jologs yet very endearing pakinggan pag sya na ang nag-sabi.

“Ikaw din pala na-video call na nya. Tuwang-tuwa eh noh? Flex na flex nya yung Samsung Note 10 na bigay ni tatay General nya.”

“At least di ba may S10 na si Seungwan. Sa wakas makakapahinga din cellphone ko sa pagse-selfie nya.”

Oo nga pala noh? Muntik ko ng makalimutan. Nung mga panahong uso pa yung Zenfone Selfie ng ASUS since si Seulgi pa lang ang may trabaho sa aminng tatlo noon, yung desired cellphone unit ni Seungwan ang lagi nyang binibili. Diktador eh noh? Paano kasi laging si Oso ang photographer nya sa tuwing lalabas sila ng silang dalawa.

---

Holy week 2016-Intramuros Date

Summer at plano naming tatlo na mamasyal masyal around the city. Kaso last minute nag-sabi si mami Bae na uuwi kami ng Laguna as per request ni lola ko sa side nnya So si Oso at Baklas na lang ang nag-patuloy ng plano naming trio.

Base sa incident report na pinahayag sa akin ni Seulgi instead na Bisita Iglesia ang mangyari eh pictorial ni Baklas ang naging ganap sa pamamasyal nila sa Intramuros.

Hindi pa daw ganun ka satisfied ang mayora niyo, kasi nahirapan pa ang Oso kunin yung “Red Brick Vintage background” na desired theme ng ate niyo.

“Asus, pulang hollow blocks lang pala trip nitong si Son. Nag-Intramuros pa kayo ah.” Pag puna ko dito kay Oso habang tinitignan yung mga pictures ni Seungwan sa cellphone nya.

“Oo nga eh, kung alam ko lang na yan lang pala trip niya pinicturan ko na sya sa pader ng UST sa bandang church kahit sa Main Bldg. pa. May red hollow blocks wall din dun eh!”

“Oo nga, ang init pa! Ang itim mo tuloy ngayon.” Pag-puna ko naman sa kutis nyang obvious na na sun burn sa ginawa nilang pamamasyal. Soon enough hindi ko napigilang hindi maging OC sa dami ng pictures ni Seungwan sa cellphone ni Seulgi. Kung di kami close aakalain kong si Son na ang jowa nitong si Oso. “Hala, sa 800 images mo dito sa phone mo almost 600 kay Son?”

“Lock screen ko nga sya eh.” Pag-tawa na lang nitong si Seulgi. “Si baklas nag dalaga lang biglang naging gandang-ganda sa sarili.”

Sorry readers pero kelangan kong isingit yung flashback na ‘yun.

---

“Pre-duty ko by Thursday. Labas ko ng alas syete, baka may balak kang puntahan ako dito sa UST-Hospital, ilang tumbling ka lang naman.” Ani ‘tong si Seungwan kay Seulgi habang naka video call siya sa amin. Kalalabas ko lang noon at sinundo ako ni Seulgi. Wala namang bahid ng selos o puot yung tono nitong si Baklas. Pero halatang halata na gusto na naman magpa-baby kay Oso.

“Ah eh Wannie, di ko sure ah. Sasamahan ko si pinsan sa PGH magde-data gathering sya that day. Di ko sure kung anong oras kami makakabalik.” Pag-tanggi nitong si Oso.

Ako naman si shunga, akala ko palusot lang at gusto lang gumimick nitong si Seulgi kasama ang iba nyang barkada. “Ay sauce kikitain mo lang yung naging workmates mo sa Taft eh. Si Tiyang at Kulot.”

“Hindi, no joke yun. Joohyun naman eh. Remember si Seohyun yung dentista kong pinsan na graduate sa UE, si black belter? Itong thesis na lang na ‘to Prosthetics Dentist na sya, kaya wag ka magulo dyan.” Paliwanag nitong si Oso sabay head-lock sa akin.

“Ah basta basta…gawan mo ng paraan bisitahin ako dito sa ospital ni Santo Tomas.” Pag-angal nitong si Seungwan kay Oso sa video call. Matinde ‘tong si ate baklas namin mas matikas pa sa awra ng jowa kung maka-demand.

“Ay grabe naman ‘to. Paano kung late kami matapos ng pinsan ko? Baka kaldagin mo pa ko.” Pag-sagot sa kanya ni Oso. Halatang takot pumalag si Seulgi eh. At obvious na obvious kung sino ang may upper hand sa barkadahan namin.

Problemadong problemado ang mukha ng Oso pagka tapos ng Viber session namin with Seungwan. Nakaupo sya sa tapat ko pero biglang lumipat sa tabi ko sabay dantay ng ulo niya sa balikat ko.

“Hay, paano kaya ‘yon Hyun? Ayokong magalit sa’kin si Wannie. Dapat masarap yung pasalubong ko sa kanya.” May kasama pang buntong hininga ang hayop. Tinalo pa yung nag-aalala sa jowa. Samantalang ako ni hindi inisipang dalhan ng pasalubong pag magkikita kami.

“Alis nga, may gagawin ako.” Pag hawi ko sa ulo ni Seulgi na nakapatong sa balikat ko.

“Ano na namang ginawa ko Joohyun?” Gulat na reaksyon nitong kumag na Oso.

Nakaka-babae ‘tong sira ulong Oso na ‘to insensitive talaga. “Pag si Seungwan problemadong problemado ka mag-isip ng pasasalubong mo. Pero pag ako chicken skin lang talo talo na?”

“Uy lagi kang mas lamang sa kanya ah.” Pag-complain nito