Chapter 7

Love Me
Please Subscribe to read the full chapter

Seulgi POV

Naglalakad na kami pabalik ng school. Wala na naman akong klase dahil last subject ko na yung kanina at absent ako. Todo sorry siya nung nalaman niyang napa-absent ako sa last subject ko pero sabi ok lang naman yun, discussion lang naman at isang beses lang. Pero sa halip na magsorry ulit siya ay pinagalitan niya, mahalaga parin daw ang discussion at kahit isang araw lang na umabsent ako ay katumbas na nun ang isaandaang kaalaman. Napatikom na lang ako sa sinabi nya.

Nakarating kami sa school tumigil siya sa pag-lalakad at humarap sa akin. 

"Seulgi, thank you sa pagsama sa akin kanina at sorry kung napa-absent ka sa subject mo. " sabi niya. 

"Hehe, walang ano man po. " kailangan ko na atang i-practice ang pagtawa ko. 

"Sorry ulit. Don't worry next time pag hahatakin kita tatanungin na kita kung may klase ka pa o wala. " kako ko niya habang nakangiti sa akin. 

Wait. Next time? Tama ako diba?  May sinabi siyang next time? Ibig sabihin may susunod pang hatakan moment? Kinikilig naman ako mga bes. 

"Ah, sige po. And next time hindi na Zest-O ang bibilhin ko sayo. "

Tumawa siya sa sinabi ko at siyempre ako, kinilig sa tawa niya. Ang sarap talagang pakinggang sa taenga ng tawa nya. 

"Ah, napansin ko na dala-dala mo yung biodata ng klase nyo, ibibigay mo ba yan kanina? Akin na ako na magdadala sa office" pagtatanong nya. Ay oo nga pala kamuntikan ko nang makalimutan tong mga biodata na ito. Kinuha ko naman ito sa bag at iniabot sa kanya.

"Thank you po. " sabi ko. 

"sige, alis na ako at pwede bang alisin mo na yang 'po' mo,  ok? . Ingat ka sa pag-uwi. " ginilo nya ulit ang buhok ko bago tumalikod at naglakad.

Letche mga bes kinikilig na naman ako. Pangalawang beses na noyang hinawakan ang buhok ko. Tapos mag-ingat daw ako. At alisin ko na yung 'po' ibog sabihin ba niyo close na kami?  Abot taenga na ngiti ko dahil sa sinabi niya. Para akong tangang nakatayo sa may entrance ng school habang nakangiti. Hanggang sa narinig kong tinawag niya ang pangalan ko. 

"Seulgi!" lumingon ako sa likod ko at nakita kitang nakatingin sa akin habang nakangiti. Lumapit ka sakin, kinuha mo yung braso ko at nasulat dito. Para akong estatwa habang hinahayan siyang gawin ang gusto niya sa akin. Eh? Teka parang ang pangit pakinggan. Kasi naman ang lapit niya. Hindi ko makita kung ano ang sinusulat niya kasi tinatakpan niya. 

Omo, baka naman magcoconfess na siya sa akin? Baka ang isinusulat nya ay I like you? 
Tangi, broken hearted pa nga yung tao tapos magcoconfess na agad sa akin?  Ano yun Taylor Swift lang? 

Hanggang sa natapos na siya sa sinusulat niya sa braso ko. Nakangiti parin siyang nakatingin sa akin. Tiningnan ko kung ano yung sinulat nya sa braso ko.

Anak ng kabute! Tunay ba to? Cellphone number. Ibinigay nya ang cellphone number nya sa akin? Takte mga bes, daig ko pa ang nanalo sa lotto. 

"Tawagan mo ako kapag nakauwi ka na. Bye " muli niyang ginulo ang buhok and this time matagal-tagal nyang ginulo habang nakatingin at nakangiti sa akin.

Teka, parang may mali sa akin. Bukod sa pagpula ng mukha, bakit parang ang bilis ng tibok ng puso ko? I mean, para akong sumali sa marathon. Parang sasabog na yung puso sa sobrang bilis ng tibok. 

"Bye Seulgi." At tuluyan na siyang umalis. 
Pinagmasdan ko lang siyang maglakad hanggang sa nawala na siya sa paningin ko. Pero yung bilis ng tibok ng puso ko ay hindi parin nawawala. Ano bang nangyayari sa akin? May sakit na ba ako sa puso? Mabuti pang tanungin ko sina nanay at tatay kung may history ba ang pamilya namin sa pagkakaroon ng heart disease. 


Habang naghihintay ako ng next jeep ay iniadd ko na agad sa contact list ko ang number ni Irene. Mahirap na baka mapahi sa braso ko. Grabe hindi ko aakalain na makukuha ko ang number niya. I mean duh, it's Irene Bae, ang tinitingala at hinahangaan ng mga estudyante sa school. Kahit freshman pa lang ako ang dami ko nang naririnig about sa kanya tulad ng, isa siyang magaling na writer. Panlaban daw siya ng school pagdating sa literary contest. Beauty and brain at siyempre sobrang bait, down to earth ika nga. Dinadayo pa raw ng ibang tao galing sa mga iba't ibang agency ang school para makita si Irens at mag-offer na gawing model or artista. Pero hindi ko lubos akalain na yung Irene Bae na tinutukoy nila ay yung babaeng nakasakay ko sa jeep. Yun

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
broke_asf
#1
Chapter 31: Seulrene pa rin mga fokfok, kwek kwek nation mag ingayyyyyyy
seulrenety
#2
Chapter 31: goodluck na lang kay seulgi 🤧
gomtokki_23
#3
Chapter 31: forgot the story already. reread ko muna mula umpisa hehe
vanillacookiescream
#4
bigla akong nahiya bat puro jisoo comment ko rito
PineappleSeulgi
#5
re-read?
JiHyun12 #6
Chapter 30: Updaaaaate please!!
seulrenety
#7
Chapter 30: wag kang ghoster author-nim HAHAHAHAH uso mag update 🤧
vanillacookiescream
#8
Chapter 30: GRABE JISEUL ENDGAME JISOO LANG char lupet naman ni ate Jisoo first love naman pala
vanillacookiescream
#9
Chapter 29: Jisoo napakalakas
vanillacookiescream
#10
Chapter 27: Jisoo lang malakas