Irene POV

"Rene, ready kana ba? Andito na yung sundo mo. " pagtawag sa akin ni yaya. 
"Opo ya, bababa na po. "

Yung tipong hindi ko alam na dumating pala yung parents ko galing sa business trip nila at nagtext na lang na i-meet ko sila doon sa isang restuarant ng 10 am. Ni hindi ko man lang sila nakita dito sa bahay. 
Pagkabasa na pagkabasa ko nung text ni Daddy, nagmadali agad akong nag-ayos, ayaw kasi ni Daddy sa mga taong laging late. 
Pero nagtaka naman ako kasi biglaan yung pagmemeet namin. Madaling kaming lumabas ng pamilya ko para kumain. Sa isang taon, isang beses lang ata nangyayari yun
Sabi lang niya, may sasabihin siya sa akin. Nakapagtataka naman kung ano yung sasabihin nya. Pwede namang tawagan o itext na lang niya ako. Minsan talaga may pagkamisteryoso sina Mommy at Daddy.

Seulgi POV

Naistorbo ang pagkamatulog ko dahil sa walang tigil na pagriring ng cellphone ko. Kinakapa ko kung nasaan yung cellphone ko habang nakapikit pa ang mata ko. Nakakaantok pa kaya. Sino ba naman kasi ito? Kaaga-aga tumatawag. Pagkakuha ko ng cellphone ko, nakita kong si Wendy pala. Naku, sigiraduhin lang nya na importante ang sasabihin nya kundi, lagot talaga sa aking tong Olaf na ito. 

"SEULGIIIIIIIII!!!! " pagkasagot ko hiyaw agad niya ang bumungad sa akin. 

Anak ng teteng, may nalaglag atang tutule sa taenga ko. 

"Yah,  pwedeng iluwa mo yang microphone sa bunganga mo. Kaaga-aga nang-iistorbo ka. " sabi ko na may halong inis at irita. 

"aww, sowree na. " sabi nya habang natatawa-tawa. 

"so, bakit ka napatawag? 7 am palang oh. Siguraduhin mong importante yan, kundi patay ka sakin. " pananakot ko sa kanya. 

"tch. Relax ok? Sungit. " pabulong nyang sabi na rinig ko pa rin naman. 

"Seungwan"

"ok, ok. So, una, thank you sa paghatid sa akin sa bahay. " kako nya

"yeah, it's nothing. Yan lang ba ang sasabihin mo? " letche, magte-thank you lang naman pala may pagtawag pa. 

"Kaya nga may UNA akong sinabi natural may kasunod. Utak mo nga Seulgi nasa paa na naman. " sarcastic nyang sabi. 

"Kung manlalait ka lang, wag ka ng tumawag. " ieend ko na sana yung call pero nagsalita ulit sya. 

"wait!!! Saan mo sya inihatid? " pagtatanong niya. 
Ano raw?  Sinong "siya"?

"Anong pinagsasabi mo dyan?  Lasing ka pa ba? "

"Tanga, baka ikaw ang lasing!  Remember, yung babaeng maganda na kasama mo kagabi sa bar? Saan mo sya inihatid? " 

Babae?  Kasama sa bar?  Sila lang na.... 

"Gusto mo bang uminom kasama ako? "

Parang kidlat na nagbalik lahat ng alaala ko kagabi. Bigla akong napaikot sa kinahihigaan ko at sa kamalas-malasang pagkakataon nalaglag ako sa hinihigaan ko. Sa sofa nga pala ako natulog. 

"ouch"
"Yah, Kang Seulgi ok ka lang? "

Tangina, muntik ko nang makalimutan yun. Buti na lang pinaalala ni Wendy. 

" WENDY! NEED TO GO. " hindi ko na hindi ang sagot nya at inend ko na agad ang call nya. 

Dali-dali akong tumayo at pumunta sa kuwarto. Pagkabukas ko nakita ko ang isang katawan na mahimbing na natutulog sa kama ko. 

Omo, aning gagawin ko? Gigisingin ko na ba sya? Pero ang himbing ng tulog nya, nakokonsensya ako. O hayaan ko na lang siyang magising?

Bakit ba kasi dito ko sya dinala?

Ah tama, una, dahil hindi ko naman alam kung tagasaan siya. Wala naman akong macontact na kamag-anak nya dahil wala siyang kahit isang contact sa phone niya. Pangalawa, wala akong pera para icheck-in sya sa hotel. Naubos dahil ako halos lahat nagbayad ng ininom nya. Di ko naman sya pwedeng iwan doon sa kalsada baka mapahamak pa sya. Sa ganda ba naman niya, siguradong marami ang mananamantala sa kalagayan nya.  Kaya no choice ako kundi isama sya pag-uwi. 

Napagalitan pa ako nina Nanay at Tatay dahil nagdala raw ako ng stranger sa bahay pero pinaliwanag ko naman sa kanila ng maayos yung sitwasyon at buti naunawaan din naman nila. Tinulungan din naman ako nila akong dalhin siya sa kwarto ko kaya ayun sa sofa ang bagsak ko. 

Maaga pa naman, 7 am palang. Baka maya-maya ay magising na siya, hayaan ko na labg muna siya. Ang mabuti pa ay ipaghanda ko na lang siya ng makakain once na nagising sya. 
Pagpunta kong kusina, nakita kong may nakahanda ng