Kauuwi ko lang galing sa laundry shop mabuti na lang at mabait yung tao doon and he volunteered na ihatid na ako sa bahay kaya di ko na need magbuhat ng mabibigat na labahin. I went home early kasi today dahil maagang umuwi si Ate Yuqi and she also told me na they'll be out of town this weekend with Ellie so I don't have to go sa house nila kasi malamang wala naman doon ang babantayan ko. It's a good thing na rin siguro since I'll be meeting Chaehyun tomorrow.  

"Hi, Karina." bati ko sa aso ng bigla itong tumakbo papunta sa akin pagpasok ko sa bahay, yung amo niya naman e busy pa rin sa ginagawa niya. "Don't tell me you're forcing yourself tumugtog?" tanong ko sa kanya when I saw her guitar sa gilid. 

"Oh dito ka na pala." Winter said without even looking at me. 

"What are you doing ba?" umupo ako sa couch malapit sa kanya seems like she was writing something di ko lang mabasa ng maayos. 

"Nothing." 

"Nothing ba yan? Nagco-compute ka ba ng bills?" I jokingly asked her, nothing just to .

"I'm writing." 

Oh? wow she answered ng maayos at hindi sarcastic. 

"Writing what?" 

"Song." 

"Whoah! you write songs?!" wow, I mean..I find song writers so cool kaya kasi it's not easy to write a piece. 

"Can you lower down your voice? magreklamo pa mga kapitbahay natin." iniusog ko ang gitara niya at tumabi sa kanya. 

"Let me see  what you're writing!" excited kong sabi pero instead na ipakita sa akin ay itinago niya ang notebook niya. 

"It's not done yet and kahit tapos na to di ko papakita sayo." Winter took her guitar as well para itabi ito sa kwarto niya. 

"Ewan ko sayo hmp." tumayo na si Winter atsaka kinuha ang sigarilyo at lighter niya sa may drawer, hay nako eto na naman siya. "Oy wait wait." bago niya pa sindihan ang sigarilyo niya ay kinuha ko na ito sa kanya. "This isn't good for your health." Winter stared at me blankly ng pati lighter niya ay kunin ko. 

"I'm not gonna smoke in front of you." 

"Still? You should find other stuff to hithit." 

"Vape?" 

"No that's not healthy either."  

"Anong gusto mong hithitin ko? sitaw?" natawa ako sa sinabi niya, isipin mo yon may sense of humor naman pala siya minsan. 

"Sitaw? that's funny but no." 

"Then shut up and mind your own business." inagaw niya ulit sa akin yung yosi at lighter niya.    

"Nooooo!" mukhang napipikon na siya dahil inagaw ko ulit ito sa kanya. "Wait i'll give you something." I carried her stuff with me papunta sa kwarto ko I'm sure meron pa akong stock non e, I got it! 

"What the is that?" tanong ni Winter ng iabot ko ito sa kanya. 

"Chupa chups." I smiled widely habang ina-unwrap ito sa harap niya. 

"Ano ko? kinder?" 

"Nagyoyosi ka lang naman for the sake na may ma-something ka dyan sa bibig mo e! so imagine mo na lang yosi to." labag sa loob na kinuha ni Winter sa akin ang lollipop at sinubo ito sa bibig niya. 

"You never failed to remind everyday kung gaano ka nakakairita." I rolled my eyes and followed her ng lumabas siya. 

"You'll thank me later na I'm this annoying sayo." 

"No way I'm gonna thank you for this." 

Winter and I stood outside habang dinaramdam ang malamig na simoy ng hangin, her hand we're place inside her pocket samantalang yung isang kamay naman ay hawak hawak ang lollipop na ibinigay ko. 

"Winter." I called her, she just looked at me at didn't say anything. "You really love music that much?" tanong ko sa kanya. "I mean..Giselle told me na you also ran away from your parents because they can't support your dream." 

"So?" 

"I'm trying to be nice here ha." 

"What is it to you?" 

"Nothing, it's just admirable na you're still fighting for your dreams. I mean..hindi ko kayang gawin yon e." I suddenly remember the fact na I took business management just because my parents wanted me too when in fact ang gusto ko talaga ay maging isang teacher. I didn't fight for what I want kasi hindi naman ako ang nagpapaaral sa akin, and I feel like wala akong karapatan dahil anak lang naman nila ako. 

"They didn't care about me at all so why would I care about their dream for me?" naramdaman ko ang sudden change ng hangin between us. "Isa pa, I get to decide on my own this is my life anyway." she continued. 

Oh. 

I never imagined na we will be talking like this. 

Walang asaran or halong sarcasm. 

Yung genuine talk lang ba.

"How I wish I have that courage back then." I chuckled, bitterly. If I just fought for what I really want siguro masaya ako ngayon doing my dream job. 

"You did it though." itinapon ni Winter yung stick ng lollipop, grabe nginuya niya ba? "I mean you're here right now because you chose to disagree with your parents and here you are trying to prove yourself, that's a good start." is she complimenting me ba? 

"Aww..didn't know may ganito kang side, yung matinong kausap." I smiled at her.

"Matino naman ako. Ikaw yung hindi." parang nagpintig ang tenga ko sa sinabi niya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Why did I even say that? Siya pa rin talaga yung mapang-asar at nakakabwisit na Winter. 

"Kapal ng mukha mo." 

"Likewise." 

"Parang tanga naman." 

"Ang pikon mo." 

Did she just chuckle? 

Like? 

"Ikaw lang kilala kong mapangasar din pero pikunin." tumingin sa akin si Winter habang nakangiti ng nakakaloko, oh  god she's starting again. 

"I bet wala ka naman kasing ibang friends." I fought back as if magpapatalo ako sa bwisit na to. 

"We're not even friends, Karina." 

"Bakit ba ayaw mo ko maging kaibigan ha? nagpapakabait na nga ako sayo!" 

"Nagpapakabait mo mukha mo." tinawanan niya na naman ako. 

"I hate you so much." gusto ko siyang suntukin sa mukha pero sayang naman cuteness niya so kahit sa braso na lang? 

"Likewise." Winter even gave me a thumbs up bago niya ako iwan sa labas at pumasok sa loob ng bahay. God, hobby niya ba talagang umalis na lang basta basta? tampalin ko mukha nito e. 

"Hoy, Winter Kim!" tawag ko sa kanya, gladly nilingon niya naman ako kaya hindi siya tumuloy sa pagpasok sa kwarto niya. 

"What?" 

"Let's be friends." 

"Why?" 

"So we can work together ng maayos." naglakad ako papalapit sa kanya. "I'll support your dream, I'll support you and the band. I'll be here hangga't kailangan niyo pa ako, I mean di naman sa pagmamayabang pero kasi feeling ko lumalaki na ulo ko, kaka-compliment sa akin ng bandmates mo.." I paused. "So, let's help each other. Hindi naman nalalayo ang sitwasyon nating dalawa." 

Winter stared at me for few seconds. 

"I'll try."

"Shutangina naman napakapa-hard to get." 

"Goodnight, Karina." papasok na sana ulit siya sa kwarto niya ng pigilan ko siya. 

"No! hoy wait lang!" 

"Ano na naman ba?" 

"Wait ka lang dyan, I'll be quick." pumasok ako sa kwarto ko at pumilas ng isang page sa journal ko, I took my pen to write something pagkatapos ay lumabas na ulit ako and surprisingly nandoon pa rin si Winter sa labas ng kwarto niya. 

"Let's have a deal." I gave her the paper para mabasa niya kung anong nakasulat. 

"May sapak ka ba sa utak? Ano ka kinder?" 

"What? That's a written ano..uhm ano ba? ah! basta we'll sign that as a sign na friends na tayong dalawa." 

"See? this is the reason why I don't want to be friends with you. You're so.." napatigil si Winter sa pagsasalita ng tingnan niya ulit ang  papel. "What the hell? pinagkakitaan mo pa talaga ako ah?" reklamo niya.

"Whaaat? 50K lang naman yan." 

"50K pag ayaw na kitang maging kaibigan? anong klaseng deal to?" 

"Kasi I can't find any reason why you don't want to be friends with me!" I pouted. "So! starting tonight, we're friends and if you break that you owe me 50K." 

"Ang sarap mo itapon pabalik ng New Zealand." Winter took the pen from me atsaka siya pumirma. "Good night." 

Natawa ako ng pumirma si Winter, I didn't expect na papatol siya sa trip ko. This is nothing lang naman e pero well, she signed naman so might as well panindigan na lang. At least, we're friends na! 

✦✦✦

Almost 11 am pa lang e nasa Conrad Manila na ako kasi dito naka-check in si Chaehyun, she told me na maglunch kami together so we can catch up and para na rin maibigay niya sa akin yung papers ko. She made a reservation in Brasserie on 3, restaurant dito sa hotel. Ang ganda nga e kasi ang aesthetic and may view pa ng manila bay though I think mas maganda rito kapag ka gabi. 

Dahil naghihintay pa naman ako kay Chaehyun ay napagdesisyunan ko ng i-open ang gc naming magkakaibigan, baka i-friendship over na talaga ako ng mga ito dahil ilang linggo na silang naka restrict sa akin. Hindi naman sa ayaw ko silang kausap baka lang kasi mapilit nila ako bumalik sa NZ kasi alam na alam kaya nila paano ako kukunin. 

BFFS - 3450 unread messages. 

What the hell? Ang dami namang messages? No way babasahin ko lahat yan.

                                                                                              Hi.

Yuna: Oh my God, Karina! You're alive!

Lia: WE THOUGHT YOU'RE DEAD NA KASI HINDI KA NAGREREPLY!

Yeri: akala ko FO na tayo e! 

                                                                                               Hehe. Sorry, I was busy you know? work and stuff. 

Yuna: Oh? speaking of? anong job? 

                                                                                              Babysitter sa umaga, band manager sa gabi. 

Yeri: Whoa? dalawa job mo? seryoso ba? 

Lia: No way. One job nga ayaw mo, what more yung dalawa? 

                                                                                             Che! di wag kayo maniwala. 

Lia: Buti kaya mo? 

                                                                                             Well, di ko rin naman alam na kaya ko pala. 

Yeri: You're really serious about this no? 

Yuna: Sure ba ayaw mo dito na lang maghanap ng job? 

                                                                                            I would love to but no. You know naman guys na kilala si daddy diyan baka mamaya magkawork ako just 

                                                                                            because I'm her daughter.  I don't want that. 

Lia: Wow, you're really serious. 

Yuna: Nakakaproud ang bestie namin! 

Yeri: Speaking of Tito, did you block his number ba? he messaged me kasi asking about you kung nakakapagusap daw tayo. 

                                                                                           Yes, I did. Si Mommy lang nakakausap ko. 

Yuna: Why? What if gusto ka kumustahin? 

                                                                                      Eme niya. Hayaan mo siya. 

Yeri: We'll try to go there din, pag tapos na errands ko rito. 

                                                                                      Okay! wait ko kayo tapos pakilala ko rin kayo sa mga friends ko rito! 

Lia: Hoy baka naman pagpalit mo na kami?! 

                                                                                     Selosa mo naman teh! Anyway, kita ko na Chaehyun! Chat ko ulit kayo next week mwah! 

"OH MY GOD KARINAAAA!"  excited na tumakbo papunta sa akin si Chaehyun at niyakap ako, mabuti na lang wala masyadong tao sa restaurant kaya wala masyado nakakita sa pagka-oa niya. "GOD I MISSED YOU!" Chaehyun held both of my shoulders atsaka ako tiningnan from head to toe. "Oh God, pumayat ka. And..eyebags ba yan?! hindi ka ba natutulog ng maayos?!" 

"Girl, can you calm down? pwede bang maupo muna tayo?" tanong ko sa kanya kasi nakatingin na sa amin yung iilang customer na nandito rin sa restaurant. 

"Ay sorry." we settled na pero nag-order na muna kami ng pagkain bago magkwentuhan. Nag-order ako ng Roasted Norweigan Salmon Fillet dahil gutom na talaga ako atsaka isang beef bulalo dahil miss na raw ni Chaehyun. 

"Okay so chika na hangga't wala pa yung food." paka-chismosa talaga nitong babaeng to kahit kailan. 

"Grabe wala man lang kumusta kumusta?" I rolled my eyes playfully. 

"Arte naman, o kumusta ka na?" 

"Okay pa naman, I'm staying sa house nung friend ko nung senior high si Giselle? nabanggit ko na siya sa inyo before diba?" Chaehyun nodded. 

"Ah right! yung pretty na half japanese diba? yung crush ni Lia?" 

"Nagandahan lang daw siya!" natawa kami pareho kasi inistalk ni Lia noon si Giselle.

"Pero buti pumayag siya? I mean..? tagal niyo na di nagkikita kaya." 

"Siyempre love niya pa rin me duh. Though may asungot nga lang sa house niya." 

"Who?" 

"Cousin niya pero don't worry after ilang weeks e friends na rin kami." 

"Asus, babae o lalaki?" 

"Babae." 

"Maganda?" 

"Bakit interesado ka bigla?" 

"Nagtatanong lang naman?" Chaehyun rolled her eyes, pakaharot talaga ng babaeng to. 

"Anyway, diba sabi ko babysitter ako sa umaga and manager ako sa gabi? yung band na minamanage ko, vocalist aka leader nila yung cousin ni Giselle." 

"Oh, I see. Pero you know what? di ko inexpect na magdodouble job ka."