Chapter V

If We Never Met
Please Subscribe to read the full chapter

"Ellie, come here. Mag-snacks na ikaw." agad naman sumunod sa akin si Ellie pagtawag ko sa kanya pero bitbit niya pa rin ang iPad niya and yes, Ate Yuqi agreed right away daw nung sinuggest ako ni Ningning as babysitter kasi malaki raw tiwala niya sa kapatid niya and I look decent naman daw. Atsaka I didn't expect na same salary nung dating babysitter ang ibibigay nila sa akin, I don't even have to work ng 8 hours kasi once na isa sa mga magulang niya ang makauwi na e pwede na kong umalis.

 

 

Parehong office workers si Ate Yuqi at Kuya Lucas, they told me I can just call them Ate and Kuya since friendship naman daw ako ni Ningning. Most of the time si Ate Yuqi ang nauunang nauwi kasi si Kuya Lucas e may mga business meeting pa after since medyo mataas ang position niya sa company kung saan siya nagwo-work. Ang cute nga e despite the fact na busy sila e they still make sure na may oras sila sa anak nila, hay my parents could never chos. 

 

 

I mean, they were always busy. Naiintindihan ko naman kasi it's for my future naman, without them working baka hindi ako naka-graduate. Kaso they became too workaholic siguro dahil na rin naghahandle sila ng business, they need to be gone for weeks or month kaya mostly mga katulong lang kasama ko. Kaya ko naman, kinaya ko naman on my own and syempre still with their help, with all the money they gave me and such. Also, marunong bumawi parents ko kaso ang way nila is yung pagbili sa akin ng kung ano anong bagay then after non gigising na naman ako ng wala sila, so basically para talaga akong lumaki ng kulang sa aruga. 

 

 

"Tita pretty, you want some?" inalok ako ni Ellie ng chocolate milk na iniinom niya, she's so cute nga kasi she told me na she can't call me tita ganda kasi para daw kay tita ningning niya yon kaya ayon ni-english niya na lang. 

 

 

"Thank you but I already had some, cutie." I fixed her hair kasi nakaharang na naman sa mga mata niya, Ningning was right sobrang behave na bata ni Ellie like kahit siguro 24 hours ko siya bantayan e keri lang. 

 

 

I looked at my wrist watch malapit na rin umuwi si Ate Yuqi, she even asked me nga if I want something since she'll buy some takeouts.  I told her kasi na may three stars si Ellie kanina sa writing subject nila, and yes she's studying and kinder na siya. So basically ang gagawin ko lang is, sunduin siya sa school and bantayan siya after. I also help her with her homeworks and minsan tinuturuan ko na rin siya after that, maglalaro kami ng kung ano ano. 

 

 

Napatingin ako sa may pinto ng bigla na lang may mag-doorbell. It can't be Ate Yuqi or Kuya Lucas kasi why naman sila magdo-doorbell sa sarili nilang bahay? Agad akong tumayo at sinabihan si Ellie na mag-stay lang sa couch, sino naman kaya itong bisita? wala naman kasi silang nasabi na may bisita silang dadating. 

 

 

Pagsilip ko ay may nakita akong lalaki na nakatayo sa labas ng gate, he looks decent naman and..gwapo. 

 

 

"Hi, uhm how can I help you?" he was just staring at me and I don't if dapat ba akong ma-weirduhan or what. "Hello?" I snapped my fingers in front of him and he got back to his senses naman after that. 

 

 

"Uhm hi, I'm--" 

 

 

"Tito Jungwoo!" napatingin ako kay Ellie kasi sumunod pala siya sa akin and now tumatakbo na siya papunta sa lalaki na nasa gate, she even opened the gate for him. 

 

 

Pero wait, tito? 

 

 

"Hi baby." Jungwoo carried her right away, "I missed you, I told you I'll visit you." 

 

"I missed you too! daddy said you're busy." kitang kita kay Ellie na para talagang tagal niya di nakita ang tito niya dahil sa pagkakapit niya rito. 

 

"I am, tito is busy building houses." he chuckled, infairness and cute niya ngumiti at ang bango niya, nagulat ako ng bigla na lang siya lumingon sa akin. 

 

"I'm sorry, you're..?" 

 

"Karina, Ellie's babysitter." pakilala ko naman. 

 

"I'm Jungwoo, Kim Jungwoo" iniabot niya ang kamay niya sa akin na agad kong tinanggap kasi hello nagpapakilala nga yung tao diba. "I'm Ellie's tito, kapatid ko si Kuya Lucas." 

 

"I see, sorry. Hindi kasi ako nasabihan na may bisita pala na dadating, pasok ka." 

 

Pagdating sa loob ay inalok ko si Jungwoo ng maiinom and he said he's fine with juice lang daw so I got him an orange juice kasi yun lang naman meron sila sa ref. Pagbalik ko sa may sala e nakaupo na sa sahig si Jungwoo tapos si Ellie naman ay nakaupo sa lap niya habang nanonood sila ng animal planet. 

 

"Ito na yung juice mo." inilapag ko ito sa table, agad niya naman akong nginitian at pinasalamatan. "Pauwi na rin siguro si Ate Yuqi kasi nagmessage na siya kanina." 

 

"I see, well actually they don't know I'm coming but I might as well wait for them na lang." ka-gwapo nakakainis, bakit ba siya ngiti ng ngiti? "Anyway, you don't look like someone na magbaba-babysit lang. Is this like your part time or something?" 

 

"Hah, curious ka ba?" he chuckled. 

 

"Kind of, I mean..you could be a model or maybe an artist." ay shutanginang lalaki to, napaka sweet talker! 

 

"Mga linyahan niyo talaga." 

 

"What? I'm being honest, Miss Karina." 

 

"Sus but to answer your question, yes this is one of my job." 

 

"One of your job so you have other job pa, wow you're so masipag." paka-conyo naman but he's cute though not siya nakakainis unlike ng iba na trying hard. 

 

"Not really, need lang talaga mabuhay." natawa siya sa sinabi ko. 

 

 

We continued talking lang habang busy sa panonood si Ellie sa iPad niya. Nalaman ko na Civil Engineer pala si Jungwoo, and na-assign siya magwork sa ibang lugar that's why hindi siya makadalaw kay Ellie these past weeks. I didn't expect din na may sense of humor siya kasi hindi halata sa itsura niya, he looks so arrogant kaya nung nakita ko siya kanina but may sweet naman siya especially when it comes to Ellie. He didn't mind kahit naiinterrupt siya ni Ellie kanina pa when we were talking. 

 

 

Agad din akong umalis pagdating ni Ate Yuqi but before ako umalis e Jungwoo asked for my number, no harm naman kung ibibigay ko so binigay ko na sa kanya. He told me pa nga if pwede niya ako ihatid pero sabi ko wag na kasi he came there for Ellie ayoko naman maging epal kahit na sobrang convenient ng gagawin niya. Kasi super punuan ng mga jeep ng ganitong oras kasi labasan ng mga students and employees so lahat ng nadaan sa labas ng subdivision nila Ate Yuqi e puno na. 

 

 

Just like what I expected almost 30 minutes na akong nakatayo rito sa labas ng subdivision, naghihintay ng jeep na masasakyan. I looked at my wrist watch, I still have 4 hours before yung gig ng theLink, yes Winter had no choice but to accept me as their manager kasi umagree lahat ng members niya. Hindi naman nakakapagod maging manager actually kasi I just had to be there during their gig, and if people wants to talk to them sa akin muna ang daan. I also bought a planner for their schedule tsaka may gc na rin kami, bukod don e ako na naghahandle ng social media accounts nila kasi may mga nagiinquire online. 

 

 

I saw a familiar motorcyle approaching kaya agad kong tinaas ang kamay ko at agad naman siyang huminto. 

 

 

"Hi!" I smiled at her, the one and only Winter Kim. 

"What?" 

"Sabay ako please? kanina pa ako naghihintay ng masasakyan kaso wala e." nag-pout na ako kahit na alam kong di magwo-work pero naniniwala ako sa sarili ko na babait din sa akin ng tuluyan ang asungot na to.

"May pupuntahan pa ako." 

"Edi kahit saan lang na may masasakyan ako, sige na pleaseee." 

"Ayoko, maghintay ka lang dyan may dadating din na jeep." 

"Winter--" 

 

Napabuntong hininga na lang ako ng bigla na lang siya humarurot palayo, okay erase. Binabawi ko na yung sinabi kong mabait siya, she's so annoying pa rin at nakakapikon. Napakasama ng ugali talaga, nagplease naman ako e. Pero I swear to God, mapapa-amo ko rin yang life sized puppy na yan. Yes, I don't know if napapansin ng mga friends niya yon but Winter looks like a puppy kapag tulog, paano ko nalaman? I saw her sleeping sa couch one time, pero once na gising na siya para na siyang asong ulol kasi nakakabwisit siya. 

 

 

 

✦✦✦

 

 

I was surprised when I saw an unfamiliar car parked in front of our house, inihinto ko ang motor ko atsaka hinubad ang helmet na suot ko. I was surprised ng may lalaking lumabas dito, pagkatapos ay lumabas din si Karina. 

 

 

I see kaya pala siya nawala kanina nung binalikan ko siya. 

 

 

Yes, I came back kasi she still have a job to do for us and baka ma-late siya kung maghihintay siya doon hanggang mamaya.

 

 

"Jungwoo, thank you. I really appreciate it." 

"No worries, sabi naman kasi sayo hahatid na kita e." 

"Heh, baka hanap ka na nila Kuya Lucas." 

"Yes, I actually got his message sabi ko kasi I'll buy lang ng ice cream." 

 

 

Tss. 

 

Hindi pa ba aalis kotse niyan kasi di ako makapag-park ng maayos? They didn't even notice na nandito ako kaya naman bumusina ako at sabay silang napatingin sa akin. "Tagal pa? I need to park kasi." 

 

 

"Uh no, sorry. Karina, I'll go na." 

"Alright, bye. Ingat ka sa pagdadrive." 

 

 

Pag-alis ng kotse ay agad kong ipinark ang motor ko sa harap ng bahay namin, I won't be long naman kaya di ko na pinasok sa loob. Papakainin ko lang si Karina, my puppy pagkatapos ay magbibihis at aalis na rin ako. I removed my helmet, I thought pumasok na si Karina sa loob pero nakatayo pa rin siya doon at nakatingin sa akin. 

 

 

"Nauna pa ko makauwi sayo?" why is she acting as if we had a bet kung sino unang makakauwi? 

"So? I told you may pupuntahan pa ako." 

"Saan?" 

"Why do you need to know?" baliw amputa. 

 

 

Hindi na siya nagsalita kaya naman pumasok na ako sa loob, sinadya kong isara yung gate kasi baka isipin niya pa e pinagbubuksan ko siya. Ang lakas pa naman ng tama ng babaeng yan. 

 

 

Agad akong sinalubong ni Karina pagpasok ko sa loob ng bahay, I carried her atsaka ko siya niyakap. "Hi, baby." hinalikan ko rin siya sa ulo kasi napaliguan ko na siya kaninang umaga and sobrang hyper na niya, ibang iba nung napulot namin siya. "Gutom ka na ba?" I asked her, instead na sumagot ay dinilaan niya lang ako. By the way, she's a labrador, mixed of white and brown yung color niya and sobrang lambing niya I don' know maybe because they said na if you help an animal they'll forever be thankful sayo. 

 

 

Ang tagal ko na plano magkaroon ng aso kasi pumayag naman si Giselle kaso sobrang busy ko and I don't think matututukan ko but si Lord na mismo nagbigay ng sign sa akin when I saw this cutie baby that night. Inilapag ko muna si Karina sa sahig pagkatapos ay dinampot ko ang bowl niya para kuhanan siya ng pagkain, pwede naman na siya sa dogfood and such kaya bumili ako ng pangpuppy na dry food pagkatapos ay hinahaluan ko ng wetfood, plus vitamins. Expensive but who cares? Naalala ko nga na sa isang araw ay may vaccine siya. 

 

 

"Hi, Karina!" bigla na lang tumakbo si Karina kay Karina, what the it's so weird nga. Actually, lahat ng pinagsasabi ko sa petshop nung pinagawa ko yung collar was a lie, hindi nagkamali yung guy sa petshop. Sobrang antok pa kasi ako that day, when they asked me for a name ang nabanggit kong pangalan ay Karina, also wala na akong ibang maisip na name that time. 

 

 

And Hendery was right, my puppy has a mole din like Karina but that wasn't the reason kung bakit yun ang pangalan niya. Kahit ako di ko matandaan bakit ko binanggit ang pangalan niya that day. 

 

 

"Karina, come here kumain ka na." agad tumalon si Karina sa pagkakakarga ni Karina, so weird. Should I just change her name? 

 

"Mamaya na ako." sagot ni Karina na tao habang nakangiti ng napakalawak. 

 

"Suit yourself, may dogfood pa doon." nawala ang ngiti niya dahil sa sagot ko, as if I'll let her win over me. 

 

"Epal mo." Karina rolled her eyes bago siya pumasok sa kwarto niya, nag-refill na rin ako ng tubig ng puppy ko pagkatapos ay pumasok na rin ako sa kwarto ko para makaligo at makapagbihis. Kumuha na muna ako ng damit na susuotin, may one common cr lang kasi dito sa bahay and ayokong lumalabas sa cr ng hindi nakabihis lalo pa at di lang naman kami ni Giselle tao rito ngayon. 

 

Paglabas ko ng kwarto ay napansin kong may tao na sa cr, tanginang yan naunahan pa ako. Inilapag ko ang towel at damit ko sa couch, pagkatapos ay inilabas ko na muna si Karina para makapaglakad sa labas at para na rin kung iihi siya or magpo-poop, tinitrain ko kasi para di siya kung saan saan lang nagkakalat. Matapos namin maglakad lakad saglit ay nag-decide na rin ako ipasok siya sa loob kasi naka-poop naman na siya. 

 

"AHHHHHHH!!!" napatakbo ako sa loob ng bigla na lang sumigaw si Karina, pagdating ko ay naabutan ko s

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
coffeefrappucino
false alarm guys hindi ko napindot yung draft sorryy! but i'm working sa update ^^

Comments

You must be logged in to comment
winrinasaurus
#1
Chapter 30: omg nakakatakot naman parang the calm before the storm 'to kaksgshs
f8nt_echo
#2
Chapter 30: I binged read this in one night. Ang ganda 🥹. They've come so far, from clearing misunderstandings, to being vocal about their feelings. Pero yung tatay talaga ni Karina, sobrang epal. Kung may gawin man yun, sana ma mitigate ng mama ni Karina. Walang kakampi si Karina sa pamilya niya, sana naman ipaglaban din siya ng mama niya sa daddy niya.
karinasaurus11
51 streak #3
Chapter 30: Oh bitin yung dulo 🫣 pero nakakakaba kasi sabi ni Winter sa umpisa di siya pinapansin ni Karina then bigla silang nag-aminan ng feelings. Hmmm.
winter1205
#4
oh no..pareho kayong may di sinasabi. 😕
angsaya nila sa chapter nato ,parang war na next😬
Kelllorente
#5
Chapter 30: hay naku😞 masaya na lang sana sila palagi.
congrats na lang sa inyo.
zxyhruu #6
Chapter 30: kapag talaga ’to angst sinasabi ko na sayo
ryujinie__
692 streak #7
Congrats <3
oofiee 1044 streak #8
Chapter 30: masyado mapride ung tatay 💀
iamriou_
1159 streak #9
Chapter 30: angst era is coming sdfdjkdlfjsadljfd
kyojun
#10
Chapter 30: Is this the calm before the storm 🤨