"Such a ." 

"Jungwoo, stop it." 

"What? Don't tell me naniniwala ka sa kanya?" Jungwoo scoffed, "You know how much I love you, Karina." hinawakan ni Jungwoo ang magkabilang braso ko at iniharap ako sa kanya. "I will never cheat on you." I believe him naman pero hindi ko na priority yon e, I feel guilty for saying those words kay Winter. 

"Jungwoo, can you just leave muna? I want to be alone." nag-iba naman ang timpla ng mukha niya ng sabihin ko yon. 

"Seriously? no, tell me naniniwala ka ba sa gagong yon? can't you see what she was trying to do?" dumistansya ng bahagya sa akin si Jungwoo bago niya ako tingnan ulit. "Look, sinisiraan niya ako sayo. She likes you, Karina. She doesn't care about you—she did that so she can snatch you away from me."  

I don't think so. 

Winter isn't..like that. 

She assured me she won't do anything to ruin us pero biglang ganito..? 

Like why? 

Hindi ko na alam ano pang iisipin ko—gulong gulo na yung utak ko sa mga nangyayari ngayon. 

"Karina, why don't you just move in with me?" nagulat ako sa sinabi ni Jungwoo. 

"Huh?" 

"I mean..hindi rin ako komportable bilang boyfriend mo na kasama mo sa bahay yung..yung babaeng yon." 

"Jungwoo, kailan lang kita sinagot. You're moving too fast." 

"I know but..there's nothing wrong with it naman ah? girlfriend naman kita." hinawakan niya ang kamay ko. "Come on..just move in with me." 

"Jungwoo, umalis ka na muna please gusto ko na magpahinga." pakiusap ko sa kanya—ramdam ko na pagsakit ng ulo ko at ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

"Ano bang problema, Karina? Don't tell me you still want to stay here with that girl?" 

"I can't just stay away from Winter just because gusto mo! kaibigan ko rin yung tao at isa pa may trabaho ako sa kanila, Jungwoo." hindi naman talaga pwede madamay ang trabaho ko bilang manager nila sa nangyayari ngayon—that's just so unprofessional at isa pa wala naman kinalaman ang ibang members ng theLink dito. 

"Then just quit! you don't even have to work, kaya kitang buhayin Karina." nagpintig ang tenga ko sa sinabi niya—I came here so I can prove to my parents na I can stand on my own, so why would I let a man do everything for me? 

"No, Jungwoo. Just go home and wag mo muna akong kausapin. Nakikiusap ako sa'yo." 

"Tangina naman, Karina." 

"HI WE'RE BACK!" napatigil sila Ningning at Giselle ng makita nila kami ni Jungwoo. 

"You're here pala, hi." bati ni Ningning pagkatapos ay hinila niya na si Giselle papunta sa kitchen. 

"Fine, I'll go na." Jungwoo grabbed his coat atsaka siya lumabas ng bahay, I don't even feel bad about asking him to leave. I just really don't want to talk to him kasi naiisip ko pa rin yung sinabi ni Winter—hindi naman siguro siya gagawa ng kwento diba? 

"Karina, is everything okay?" napatingin ako kay Giselle at Ningning na nakasilip sa may kusina. "Nag-away ba kayo?" tanong ni Ningning sa akin bago nila ako lapitan. "Ayos ka lang ba? you don't look okay e." I really appreciate them asking me if I'm okay or what. 

"I'm okay, don't worry. I..I just want to rest muna..sorry." I promised kasi na magbo-bonding kami tonight pero I don't think nasa mood pa ako to do that. 

"No worries, bawi ka na lang next time no pressure." Giselle assured me. Napatingin naman siya sa paper bag na nasa table, dinampot niya atsaka niya chineck ang laman. "Oh, nandito na si Winter?" it was the kimchi she asked her cousin to buy pala.  

Winter. 

Saan kaya siya pumunta? 

"Baka nasa kwarto niya katukin mo na lang." suggestion ni Ningning. 

"S-she went out." sagot ko bago ko damputin ang phone at pumasok sa loob ng kwarto ko. 

Agad kong binuksan ang conversation namin ni Winter, I want to know kung saan siya nagpunta pero hindi ko alam anong sasabihin ko. I don't even know kung magre-reply siya sa akin after what I just said to her.  

"I came here to tell it to you as a friend—because I care for you." 

"I was just..looking out for you. Whether gusto kita or hindi sasabihin ko pa rin sa'yo kung anong nakita ko, ganon ako bilang kaibigan. Hindi ko hahayaan na gaguhin ang mga kaibigan ko." 

Sinubukan kong tawagan siya sa messenger pero mukhang hindi siya online then I also tried calling her phone number but she cannot be reached. I sent a message isa isa sa members ng theLink to ask them kung kasama nila si Winter pero all of them said na hindi. Posible kayang nasa tambayan siya? Dinampot ko ang jacket ko na nakasabit sa gaming chair ko atsaka ako lumabas ng kwarto. 

"Saan ka pupunta?" tanong ni Giselle sa akin. 

"Uhm, may bibilhin lang saglit." pagsisinungaling ko—I honestly don't want Giselle to know kung anong nangyayari sa aming dalawa ni Winter lalo na tong bagay na to, I don't want her na maipit between us though mas dapat naman talagang kay Winter siya mag-stand kasi pinsan niya yon e. Pero Giselle is the type na fair and square kaya makikinig talaga siya both sides before siya mag-judge, if kailangan ka niya i-realtalk gagawin niya kasi hindi niya kaya mangtolerate ng mga maling gawain. 

Alam ko naman sa sarili ko na may mali rin ako sa nangyari ngayong gabi. Nauna magpaliwanag ang boyfriend ko sa akin and bilang girlfriend bakit ko naman gugustuhin maniwala na talagang nagloloko siya sa akin? I gave him the benefit of the doubt kasi ayokong isipin na totoo yon. I trust him and isa pa, bago pa lang kaming dalawa. Paano to magwo-work out kung hindi ako magtitiwala sa kanya? 

Sobrang nagu-guilty ako sa mga sinabi ko kay Winter, hindi niya naman deserved yon pero dahil sa kagustuhan ko ipagtanggol si Jungwoo nakabitaw ako ng mga ganong salita sa kanya. I didn't even see her as a friend kanina masyado akong naka-focus sa fact na gusto niya ako and maybe she's doing this to ruin Jungwoo and I when in fact hindi ganong klaseng tao si Winter. Jungwoo said a lot to me prior that pa, halo halo na yung nasa utak ko pero alam kong hindi yun valid reason para sabihin ang mga bagay na yon. Ang bigat sa pakiramdam lalo nung nakita kong umiiyak si Winter when I forced her to apologize kay Jungwoo—knowing her personality? hindi siya iiyak ng basta basta so it means talagang nasaktan ko siya sa mga nasabi ko. 

Pagdating ko sa tambayan ay naka-lock ito so it means wala rito si Winter. Kinuha ko ang phone ko at sinubukan ulit siyang tawagan pero cannot be reached pa rin. I sent a text message sa kanya kasi hindi naman siya online sa messenger niya. I waited for few minutes pero wala akong reply na nakuha—maybe I should give her some space muna. I really want to  talk to her and to apologize right now but I think hindi ko naman siya mapipilit na kausapin kaagad ako. 

✦✦✦

"2 lang naman class natin bukas diba?" tanong ko sa mga kaibigan ko, we're on a zoom meeting kasi right now kasi nga sabi namin we'll help each other sa assignment namin tonight. Nakakainis kasi 1 day lang binigay sa amin kasi bukas agad submission, that's not even a whole day pa nga. 

"Yes, gala tayo bukas after ha? I think deserved naman natin!" napailing na lang ako kasi I'd rather stay at home at bumawi ng tulog after ng mga sleepless nights ko sa lintik na acads na to chos. 

"I think I'll pass na lang, bawi ako ng tulog." sagot ko naman sa kanila. 

"La. Are you serious ba? Ikaw ha biglang gustong gusto mo na nag-sstay sa condo mo, baka mamaya may pamilya ka na dyan." sinamaan ko ng tingin ang kaibigan ko—saan naman nila nakukuha yung mga ganyang idea? girlfriend nga wala ako at mas lalong wala akong boyfriend tapos pamilya pa kaya? 

"Ang lala mo, di pa nga nakakamove-on kay ano yan e tapos--" 

"Shut up!" natawa naman sila sa reaction ko, kahit kailan talaga never nila ako titigilan sa hindi pa nakaka-move on allegation kasi totoo naman. 

Napatigil kami sa pagkekwentuhan ng may marinig akong nagdodoorbell sa labas ng pinto ng condo unit ko. "Oh may bisita ka?" tanong ng isa kong kaibigan. "Ayan sinasabi ko may secret jowa talaga siya." dagdag pa nung isa. 

"Hindi ba pwedeng food delivery lang?" dahilan ko pero hindi ko rin naman alam sino ang pupunta ng ganitong oras dito, kinakabahan tuloy ako. 

"Te kanina pa tayo magkausap di ka naman nag-order." tama, ang tanga ko naman magpalusot. 

"I'll check that lang, call ako ulit mamaya." I left our ZOOM meeting bago ako tumayo, sinilip ko muna sa peephole kung sino yung nasa labas and hindi ko inexpect yung nakita ko kaya agad ko siyang pinagbuksan ng pinto. 

"Winter, anong..ginagawa mo rito?" she didn't even message me or whatsoever tsaka the last time she came here sa condo ko was during nung may nangyari pa sa aming dalawa. 

"Hi, uhm..di ba kita naiistorbo?" bakit ganito itsura niya? ang bigat tingnan ng mata niya parang katatapos niya lang umiyak. 

"I was..I was just doing my acads stuff, pasok ka." pagpasok ni Winter ay dumiretso siya ng upo sa may couch, napatingin naman siya sa mga books and papers na nasa study table ko sa may sala. 

"Busy ka pala—I'll go na lang, Minju." she was about to stand when I stopped her, Winter listened to my dramas back when I saw Chaewon again so why would I not listen to her this time? I can spare some of my time naman. 

"No, it's fine. I'll listen, what happened ba?" worried kong tanong sa kanya dahil halata sa itsura niya na hindi siya okay—I've never seen her like this before sanay ako sa intimidating and strong aura niya but right now? ibang iba talaga para siyang pinagsakluban ng langit at lupa, yung mata niya ang lamlam. 

"Actually..I'm just gonna ask you if I can stay here tonight." I did not expect that.

"Huh? why? I mean..of course you can but isa lang bed ko rito.." I sounded so awkward with that kasi nga may deal kami diba? kahit naman crush ko siya ng konti pa e di ako magta-take advantage sa situation ngayon and isa pa, mas nakikita ko na talaga si Winter as a friend eversince that day when she told me nga na wala akong aasahan sa kanya and at the same na-realize ko na magiging unfair din kay Winter kung ipipilit ko pa kasi hindi pa naman talaga ako totally nakaka-move on from my ex-girlfriend e. 

"I can sleep here sa couch, please? I just..I'm just so tired and inaantok na talaga ako.." pakiusap niya sa akin at kitang kita ko naman na mini-mean niya talaga yon dahil mukha talaga siyang pagod na pagod. 

"You can sleep in my bed na lang if you want, may mga gagawin pa rin ako and baka late na ako maka-sleep." suggestion ko sa kanya. 

"No, i'll be fine here. If marami kang gagawin then sure pagod ka mamaya so deserve mo ng maayos na tulog after." Winter smiled at me—sincere naman but ramdam ko yung bigat na dala niya. 

"Okay, I'll get you a blanket and unan." pumunta ako sa kwarto ko para ikuha siya ng unan at kumot, pagkaabot ko sa kanya ay kaagad siyang nahiga. 

"Thank you, Minju. I..I really appreciate this and can I ask another favor?" 

"Sure, ano yun?" 

"If may magtanong sa'yo kung kasama mo ako, tell them na hindi. regardless kahit na sino." 

"May tinataguan ka bang pinagkakautangan?" natawa siya ng bahagya sa sinabi ko. 

"Wala pero can you do it for me?" 

"Okay sige, magpahinga ka na parang kailangang kailangan mo e." 

Bumalik na rin ako sa study table ko ng maka-settle na si Winter sa may couch—I'll make an excuse na lang with my classmates na di na ako makakabalik sa zoom meeting namin kasi I don't want to make a lot of noises naman habang natutulog siya. I can definitely go to my room naman to do my stuff pero nakakatamad i-carry lahat ng papers and books ko, and isa pa just in case may kailangan si Winter or whatsoever like baka biglang di siya makatulog tapos gusto niya magkwento at least she'll know I'm here lang. 

Katatapos lang ng last class ko and I'm on my way to see my friends kasi nag-aya sila mag-lunch lang naman sa UPTC, I don't have to worry naman about Winter kasi malaki na siya and I cooked breakfast for her bago ako umalis kanina. Hindi ko na siya ginising kasi ang sarap sarap ng tulog niya. And just like what she asked me to do, I lied to her friends when they asked me kung kasama ko ba siya. I still don't know anong reason pero for sure naman di lang yon dahil sa trip ni Winter, maybe ayaw niya muna makipag-usap sa kahit na sino. 

My friends and I decided na mag-lunch na lang sa Nono's since nami-miss ko na rin naman beef tapa nila kaya nag-go na rin ako. Mabuti na lang at hindi kami nahirapan mag-decide this time kung saan kakain palagi na lang kasi mas matagal pa yung paghahanap ng kakainan kaysa sa time ng pagkain namin e. 

"Restroom lang ako guys." excuse ko sa mga kaibigan ko pagkatapos namin mag-order, I'll try to call Winter din if kumain ba siya or gusto niya mag-take out ako for her, well di ko nga sure kung nasa condo ko pa siya. Pagpasok ko sa restroom ay agad kong ni-dial ang number niya, nagri-ring naman na pero mukhang malayo siya sa phone niya or maybe tulog pa? grabe namang tulog yan tanghali na ah. 

"Minju." 

Lord, ano ba namang pagsubok to? Bakit kailangan ko siyang makita sa mga napaka-random na lugar? Though di pala random na lugar ang UPTC dahil sa UPD lang siya nag-aaral. 

"Chaewon." kalalabas niya lang kasi nung isang cubicle, sa dami dami ng pwedeng kainan bakit dito pa niya napili? balak niyo po akong pahirapan talaga Lord? sabihin niyo lang kasi grabe naman kawawa na nga ako sa acads tapos ganito pa hay nako ayaw ko na po, pakitanggal na ako sa listahan niyo ng mga strongest soldier please! 

"Hi, I..I did not expect to see you here." she smiled at me kaya umiiwas ako ng tingin sa kanya. 

"Same." act fool, Minju. Wag ka magpapadala sa ngiti niyan. 

"Oh by the way uhm..my friends invited me to watch this event this coming saturday? and I saw that your girlfriend will be