Almost 1 AM pero nandito pa rin ako sa shop—naisip ko kasi na mag-prepare na ng mga gagamitin ni Ate Irene bukas dahil may big orders kami para maka-less na sa gagawin niya and isa pa wala naman akong ginagawa sa bahay. Winter told me nga na magpahinga naman daw ako kasi palagi raw ako nagwo-work. Well, hindi naman ako nagpapakapagod dahil lang masipag ako, this also helps me to stop thinking too much din kasi—lalo na ngayon, hindi ko mapigilan mag-overthink. 

Ningning and Natty went out tonight kasi, hindi ko na tinanong kung saan sila pupunta kasi I think hindi ko naman na kailangan pa malaman. Palagi naman lumalabas si Natty and Ningning, they became close talaga eversince Natty started going here para lang makita or maka-chikahan ang bestfriend ko but tonight feels different dahil Natty talked to me few days ago about her, liking my bestfriend. I saw it coming kaya hindi na rin ako na-surprise totally. She talked to me about it kasi nga bestfriend ako ni Ningning, she wanted to get my approval about courting her and who am I to said no diba? 

I don't want to but I had to. 

It's not that allowed ako pagbawalan ang kahit sino na lapitan yung kaibigan ko.

Now, iniisip ko kung anong mangyayari sa labas nila ngayon. What if biglang pumayag si Ningning na ligawan siya ni Natty? Ganon pa naman ang mga tipo niya. I'm scared, I don't know kung kaya ko ba i-handle yon. It's gonna be my fault din naman since I didn't take my shot. Siguro dapat i-ready ko na lang ang sarili ko sa heartbreak na to. 

Pagkatapos ko sa kitchen ay lumabas na ako para sana maglinis ng konti—nakapaglinis naman na sila kanina but wala lang ako magawa so I'll clean it again para less work na rin sa kanila mamaya. Nasa kalagitnaan ako ng pagmo-mop ng sahig ng may kotseng huminto sa tapat ng shop—unang bumaba si Ningning pagkatapos ay si Natty, bakit dito siya nagpahatid? I stood there and watched them say goodbye to each other, Ningning gave Natty a hugged after that bumeso naman si Natty kay Ningning bago ito bumalik sa kotse niya at umalis. 

That made my heart hurt a little. 

I thought I'll be fine with it but seems like hindi talaga. 

Kaagad akong umiwas ng tingin ng tumingin sa akin si Ningning, I continued mopping the floor kahit na wala naman na akong imo-mop, I just need to keep myself busy that's it. Narinig ko ang pagbukas ng glass door pero hindi ko siya nilingon. "Bakit ka nagmo-mop? naglinis na sila kanina ah?" ibinaba ni Ningning ang purse niya sa isa sa mga table habang nakatingin sa akin—kitang kita sa peripheral vision ko. 

"I..I just want to do something." tipid kong sagot, itinabi ko ang mop atsaka ako kumuha ng basahan para naman magpunas ng table. 

"Ayos ka lang ba?" hindi ako sumagot at ipinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko. "You're not okay, what happened Gi?" lumapit siya sa akin, I know hindi ako  titigilan ni Ningning. She knows me so well ganito lang ako kapag may iniisip ako, nasstress ako or di kaya ay may problema. "Huy, something happened ba? gusto mo pag-usapan?" umupo na siya sa isang chair habang nakatingin pa rin sa akin, I glanced at her and halatang nag-aalala siya sa akin. 

"Nothing, everything's fine naman." I lied—which is wrong move, alam niya kung nagsasabi ako ng totoo o hindi. 

"Nice try, Uchinaga." Ningning scoffed. 

"K-kumusta lakad niyo ni Natty?" pag-iiba ko ng topic, I don't want to ask her about it but wala na akong ibang choice. 

"Change topic pa but to answer that, it was fun. We had dinner then we went sa club." she was smiling widely habang sinasabi niya ito sa akin, and I swear there's something inside my chest—pakiramdam ko may kumikirot na ewan. 

"I see, I'm..I'm glad you had fun." lumipat ako ng ibang table para magpunas—an excuse para lang umiwas pakiramdam ko anytime para akong iiyak na ewan and I really don't want that to happen. "Ayun lang ba ginawa niyo? like..wala ng iba?" sige lang Giselle, saktan mo pa sarili mo obvious naman na hindi lang yon yun based sa nakita mo kanina.  

"She actually talked to me." umpisa ni Ningning. "She said na..she genuinely likes me." 

I knew it. 

Hindi ko alam anong nangyari pero bigla na lang bumagsak ang luha ko sa ibabaw ng table na pinupunasan ko, agad ko itong pinunasan at sinubukan ko rin punasan ang luha ko. The hell is wrong with me—hindi niya ako pwedeng makitang ganito dahil hindi ko rin alam ang isasagot ko. 

"Gi? Are you..are you crying?" worried na tanong ni Ningning—naramdaman ko ang mga kamay niya sa braso ko but I stepped away from her. "Giselle, ano bang problema? sabihin mo sa akin nag-aalala na ako sa'yo!" alam kong frustrated na siya, how can I tell it to you? 

You're the reason, Ningning. 

"Giselle, bestfriend mo ako. Ngayon ka pa ba magtatago sa akin?" inis niyang tanong. 

"Ayun nga yung problema e!" I didn't mean to raise my voice but..it ended that way, halata naman ang pagkabigla sa mukha ni Ningning dahil sa sinabi ko. "What are you saying?" kalmado niyang tanong sa akin. 

"Bestfriend kita, yun ang problema." umpisa ko. "At alam kong hanggang dito lang ako, and that what hurts the most Ning." hindi ko na alam ang sinasabi ko pero pakiramdam ko she should at least know this. 

"W-what?" 

"How can you act like it was nothing after you made me feel eveything that night?" sinubukan kong ikalma ang sarili ko, I don't want to scare her with my loud voice and ayaw ko rin maramdaman niyang frustrated ako sa kanya. I just want to clear things up. "You..you told me you like me after kissing me." I chuckled bitterly. "I said to myself na you were just drunk and it's just the alcohol but..you kept telling me you like me and you were just scared to ruin our friendship, you don't want us to mess up then the next day you can't remember anything." pagpapatuloy ko. 

"Aaminin ko, I still hoped na it was something, na hindi mo lang yon sinasabi dahil lasing ka kasi ang sabi nila mas nagiging honest ang tao pag nakainom." I laughed—para akong baliw na ewan pero nandito na ako e. "Pero that's not the case for us, I know Natty likes you and she's definitely your type." I took a deep breathe bago ko siya tingnan ulit. 

"Ningning, I love you." kita ko ang pamumuo ng mga luha sa mata ni Ningning. "I love you not just as your bestfriend, I know it sounds crazy but here I am and I..I couldn't stop myself from falling. Believe it or not, sinubukan ko naman ibigay atensyon ko sa iba pero..wala e. At the end of the day, it's still you." pinunasan ko ang luha ko—unti unti ng nagsi-sink sa akin ang ginagawa ko ngayon. 

"But I guess, I'm too late for that." I sighed deeply. "Wow, sana pala naglasing na lang ako para may excuse ako bukas or para at least makapag-pretend na lang ako na wala akong matandaan." hindi pa rin nagsasalita si Ningning—of course, would be hard for her to feel sorry for me. Ningning doesn't like hurting me, she promised na yun ang pinaka ayaw niyang magawa niya sa akin pero hindi niya naman to kasalanan. 

"I'll go home na..just lock the shop." I grabbed my backpack atsaka naglakad palabas, akala ko tapos na akong umiyak pero hindi pa pala. I didn't bother taking my umbrella, hinayaan kong mabasa na lang ako ng ulan. I thought sa movie lang to nangyayari but I guess malungkot din ang langit for me. 

"Giselle!" napatigil ako ng tawagin ako ni Ningning. "I'm sorry."  I looked at her, I don't want her to feel guilty so I smiled as wide as I can, I don't want her to feel bad about this. It's not her fault. 

"You don't need to say sorry, Ningning." 

"No. I'm sorry. I really am." she walked towards me, agad kong kinuha ang payong ko kasi mababasa siya dahil mabilis pa naman siya lagnatin pero pinigilan niya ako bago ko pa ito mabuksan. "I'm sorry for acting like nothing happened that night." 

"W-what?" 

"I know what I did, and I meant what I said." sagot niya. "You're right, mas nagiging honest ang tao kapag lasing and..I was being honest to you that night." pagpapatuloy niya pa. "I just pretended it didn't happen kasi natatakot ako na baka hindi tayo pareho ng nararamdaman at ayokong mapahiya sa harap mo, ayokong ma-reject, I'm too pretty para i-reject." Ningning chuckled. 

"But..how about Natty?" 

"She said she likes me but I apologized kasi may iba akong gusto." 

"So you mean.." 

"You can't just run away after confessing, Uchinaga." Ningning scoffed before wrapping her arms around my nape. "I love you too, I love you so much Giselle Uchinaga." 

"For..for real? you're not just saying this just because you don't want to hurt me..?" I genuinely asked. 

"I don't care what might happen between us but I do know na you're not gonna hurt me intentionally, I know my heart is safe with you. So I don't care anymore, let's just not care about those what ifs, Giselle. Let's take a chance on us." I smiled at her. 

"I..I don't know what to say but maybe this.." ipinulupot ko ang kamay ko sa bewang niya atsaka ko siya hinalikan sa labi, she smiled before kissing me back. 

✦✦✦

Katatapos lang ng gig namin sa Social House dito sa Makati at ngayon ay nandito kami sa Lugawan sa Tejeros. The best kasi ang lugaw dito palagi talaga kami nagpupunta kapag nadadayo kami sa Makati—favorite naman yung Lugaw at Tokwa't Baboy nila. Buti na lang at walang masyadong tao, wala pa kasing madaling araw madalas mga katatapos lang mag-inom naabutan namin dito e. 

"Order pa ako tokwa't baboy, gusto niyo pa?" tanong ni Hendery sa amin, nag-oo naman si Yena at Ryujin kaya bumaba na si Hendery para mag-order. Grabe hindi halata sa amin pero nae-enjoy talaga namin ang mag-foodtrip. 

Kumuha ng isang sili sa Yena atsaka ito pinaikot sa table, ano to spin the sili? mga trip talaga nila sa buhay—nagulat naman ako kasi tumigil ito sa akin. Ipapakain ba nila sa akin yung sili? kasi hindi ko gagawin yon kahit manigas pa sila dito. 

"Bossing, kumusta naman?" okay, didn't expect that ang weird na all of a sudden tatanungin ako kung kumusta ako. 

"Huh?" 

"Kumusta ka kako?" ulit ni Yena sa tanong niya. 

"Amats ka ba? palagi tayo magkakasama tapos tatanungin mo pa ako." sagot ko naman. 

"Kumusta na lang kayo ni Karina?" this time si Yujin na ang nagtanong. "Natuloy ba pagmo-move on mo or next life na lang? parang mas naging close nga kayo e." dagdag niya pa. 

"Wag kayong issue, kaibigan ko yung tao." 

"Kaibigan sa umaga, sana maging akin ka sa gabi." asar naman ni Ryujin, sarap pasakan ng sili yung bibig talaga. 

"Guys, wala sa isip ko yan. Ang dami ng nangyayari sa buhay ni Karina ngayon para sumabay pa ako at isa pa, it's really not my priority. Ilang beses ko naman na nasabi diba? theLink ang priority ko." I grabbed the bottled of coke in front me tsaka ito ininom, di naman maniniwala tong mga to sa akin e kahit ano pa sabihin ko. 

"Right—until now di pa rin ako makapaniwala na si Chaewon at Karina? Like..yung ex-girlfriend pa talaga ni Minju?" 

"True, sa dami ng tao sa mundo? grabe talaga what a small world." pag-sang ayon ni Yena kay Yujin. 

"I know, sobrang gulat din ako nung nalaman ko yon." 

"Pero hindi naman siya papakasalan ni Karina diba?" tanong ni Yujin sa akin. 

"According kay Karina, malabong gawin niya yon talaga and nilinaw niya na raw kay Chaewon." 

"Buti naman, mahal pa ni Minju yon e." 

"Di ka ba nahu-hurt? Hindi ba crush mo si Minju? what if magbalikan sila ni Chaewon?" tanong ni Yena kay Yujin. 

"Crush ko kaya nga doon ako kung saan siya masaya e." 

"Ay wow naman." parang tanga na tumayo si Ryujin at pinalakpakan si Yujin. "Kaya sa'yo ako e." dagdag niya sabay fist bump. 

"Pero bossing mabalik nga tayo, pero gusto mo pa rin si Karina?" bakit ba ako ang napili nila i-hotseat tonight? I wish nandito si Karina kasi for sure hindi sila maglalakas loob magtanong ng ganito kung nandito siya—her mom invited her kanina kaya di siya nakasama sa gig namin. 

"Mga baliw. Sundan niyo na nga si Hendery doon bakit na-stuck na sa baba." pag-iiba ko ng topic. 

"Asus, galing talaga umiwas pa-showbiz ka ah." asar ni Yena bago tumayo para sundan si Hendery. 

Hindi rin naman kasi basta basta mawawala yung nararamdaman ko kay Karina—it's still there but I am trying my best to control myself. She has too much on her plate right now at ayoko ng dumagdag, we're good as friends and I'm fine with it. Isa pa, I'm happy naka-focus ako sa theLink lalo pa ngayon na sunod sunod gig namin sa iba't ibang lugar. 

"Pero bossing seryoso, may balak ka pa ba i-pursue si Karina?" I thought tapos na pero di pa rin natigil si Ryujin. 

"Maybe, when the time is right." 

"Wow, aldub? tamang panahon ba yan?" she laughed. 

"Gago ka talaga." 

"Joke lang! pero kasi..what if maunahan ka na naman?" 

"Nino?" 

"I don't know? what if magustuhan niya si Chaewon?" 

"Malabo yan, nung nag-usap sila ni Minju sinabi niya na wala siyang balak kay Chaewon or something tsaka di siya magpapakasal talaga doon." 

"Confident natin dyan ah?" 

"Ayoko lang magmadali, sabi ko nga sa'yo it's really not my priority kung anong meron sa amin ni Karina ngayon, kuntento ako." 

"Ano yan? kung kayo, kayo talaga ganon?" 

"Siguro." 

"Aguy naman talaga." 

Pagkatapos namin kumain at pagkatapos nila ako i-hotseat ay nagsiuwi na rin kami lahat. I told them to rest dahil dalawa ang gig namin bukas, may baranggay na nag-invite sa amin na magperform para sa event nila and then sa 7Kingdoms. Nasa labas pa lang ako ay rinig ko na ang ingay ng TV sa loob, hindi pa ba sila tulog? Pagpasok ko ay naabutan kong bukas ang TV pero tulog na yung nanonood, hawak pa nga niya ang remote. 

Cute. 

Pumunta ako sa kwarto ko para kumuha ng kumot—hindi ko na gigisingin si Karina dahil baka mahirapan siya matulog ulit. Ilang gabi ko na kasi siya naabutan sa kusina ng dis-oras ng gabi. Kinuha ko ng dahan dahan ang remote sa kamay niya pagkatapos ay tsaka ko siya nilagyan ng kumot. I stared at her for few seconds, ang peaceful niya kasi tingnan. 

Pabalik na sana ako sa kwarto ko ng magsalita si Karina. "Winter.." I looked at her, nanaginip ba siya? nakapikit pa rin kasi yung mata niya. "..yung gummies.." I smiled, nananaginip nga. Napansin ko rin na may empty pack ng Haribo pala sa table—she really likes eating my stuff. I wonder anong panaginip niya? I should ask her pag gising niya or baka di niya na rin yon matandaan. 

"ARF! ARF!" nabigla siya ng bangon ng biglang tumahol ang aso ko dahil nakarinig ito ng ingay sa labas. 

"Oh God..I fell asleep." Karina looked at me pagkatapos ay sa kumot na nakapatong sa kanya. "Winter..nakauwi ka na pala. I'm really sorry na-miss ko ung gig niyo sa Social House promise bukas talaga di na ako aabsent sa gigs niyo." tuloy tuloy niyang pagpapaliwanag. 

"Relax, naiintindihan naman namin." mukhang gising na talaga ang diwa niya—umupo muna ako saglit sa sofa para makipagkwentuhan sa kanya. "Kumusta pala lakad niyo ng mommy mo?" tanong ko sa kanya. 

"Ayos lang, nag-rant lang siya about sa pagiging makulit ni Daddy." 

"Did you tell her na nasampal ka ng dad mo?" 

"No, hindi ko na sinabi." 

"Why?" 

"Away lang yon." Karina sighed. "Anyway kayo, kumusta? ayos naman ba gig niyo? nag-take ba kayo ng pictures?" sunod sunod niyang tanong.

"Kalma lang, we had fun. We didn't expect na some people really came there so see us." 

"You mean fans n