Nang buksan ni Chaeyoung ang mga mata niya, she felt really disoriented. Para bang umiikot nang sobrang bilis ang mundo niya. Naramdaman niya rin na mayroong maliit na bukol sa bandang likod ng ulo niya. Medyo nananakit ito so she tried to massage it para maibsan ang sakit pero bago pa man niya tuluyang magawa iyon, someone immediately grabbed her hand. 

Yung lalaki kanina. Andito pa rin sa pamamahay niya at nakaupo sa sofa sa tabi niya. "May bukol ka. Huwag mo muna hawakan kasi baka mapano at lumala ang sakit." 

"Anong nangyari sa akin? Bakit ako nakatulog? Wala ako matandaan. Anong oras na?" 

"Nawalan ka ng malay. Bumagsak ka bigla at nauntog ka sa sahig. Mga apat oras kang nakatulog." 

"Ah. Kaya naman pala ang sakit ng ulo ko eh." she tried to sit up straight but found it difficult. Wala siyang lakas kaya lumapit sa kanya ang lalaki at tinulungan siyang maupo. Nang mapansin niyang masyado itong malapit sa kanya at hindi pa siya nito binibitawan makalipas ang ilang segundo, itinulak niya ito papalayo kaya naman bigla itong natumba ito.

"Aray! Bakit mo naman ako itinulak? Tinutulungan ka na nga tapos ganyan ka pa."

"Ikaw kasi eh. Bakit kasi ang lapit lapit mo sa akin? Nakakailang!" 

"Ayun talaga ang napuna mo? Sana nagpasalamat ka man lang sa ak