"Anong nangyari sayo? May naramdaman bigla ako." 

Chaeyoung glanced at the front door. Casper was there. She composed herself. "Kakagising ko lang. Wala naman. Bakit?" 

"Wag kang sinungaling. Natutulog ka lang kanina bago kita iwan tapos ngayon nararamdaman ko na bigla kang nalungkot." Linapitan siya nito, hinawakan sa mukha at umupo sa tabi niya. 

"Paano mo nalaman?" 

"Sumakit dito eh." He pointed at his chest, where his heart lies. "Anong nangyari? Bakit ka nalulungkot?" 

Chaeyoung frowned. "Naniniwala ka ba sa mga pinagsasabi sa atin noong matandang babae kanina?" 

"Hindi ko rin alam. Mangkukulam? Ikaw? Hindi mo nga kayang magluto ng pagkain na hindi nasusunog eh. Paano ka pa kaya gagawa ng mga gamot o mga gayuma? Baka malason mo lang yung manghihingi sayo nun edi kawawa naman." Hinampas ni Chaeyoung si Casper ng unan. 

"Aba aba! Bastos ka ah!" 

"Pero siguro nga totoo yun, na familiar mo ako, bantay. Simula pa lang kasi noong unang nagkakilala tayo, naramdaman ko agad na dapat kitang protektahan, na hindi kita dapat iwan." Kinuha ni Casper ang kanyang kamay at hinalikan ito, may malumanay na ngiti sa kanyang mga labi. "Magpahinga ka na. Ako na ang bahala dito." 

Nang binitawan n