IRENE's POV
Its been three days na ng makauwi ako galing Seoul for a "meeting" and four days after that night na, I think sinabi niya na gusto niya ako ay hindi ko pa nakikita ulit si Seulgi. Sabi ni Seungwan nag-leave daw dahil busy sa company nila at mag all nighter sila dahil sa mga bagong clients nila.

"Tulala lang saking coffee at nagmumuni-muni..." rinig kong may kumakanta, (Mina) 

"Ang tanong saking sarili, nasaan na si Kang Seulgi.." (Krystal)

"Bakit sa iyo pa nagka gusto? Parang bula ika'y naglaho..." (Seungwan)

Galit akong napatingin sa kanilang tatlo, kila Mina, Krystal at Seungwan.
 

"Pwede ba? Wag niyo akong asarin dyan. Bumalik na nga kayo sa mga trabaho niyo,"

"Pwede din ba bumalik ka na sa sarili mo din muna, Joohyun? Hindi mo pa din naman naririnig yung side ni Seulgi so why are you sulking?" sabi ni Seungwan.

"Yea, right. Alam mo sa sarili mo na confused pa kayong dalawa, lalo na si Seul." sabat naman ni Mina.
"True! Baka nagiisip din yun, unnie. Alam mo naman medyo slow din yun si Seulgi and hindi naman siya sanay pa sa gusto gusto na yan." sabi naman ni Krystal.

Nai-kwento ko na din kasi sakanila yung nangyari and..yea.

Napa-isip din naman ako sa mga pinag-sasabi nila. May point naman. 

Hindi ko rin naman alam kung ano ang dapat ko na gawin, since I still don't know how to handle things like this and I've never had a relationship. Like a serious one. Iba naman kasi yung fling and dates lang sa gusto mo talaga makasama yung tao, hindi ba?

Right now, iba talaga si Seulgi for me. Si Seulgi yung tipong unang papasok sa isip mo na "right one". Oo, that point. Pero medyo natatakot akong i-handle si Seulgi sa sobra niyang fragile. Natatakot ako na baka masaktan ko siya while I'm in a relationship with her.

To be honest, gustong gusto ko naman na maging kami as a couple. Pero iba na ngayon. Lalo na't alam kong masasaktan siya kapag sinabi kong ikakasal na ako next year.

At kahit kila Seungwan, Mina at Krystal hindi ko pa din nasasabi sakanila yung totoong nangyari nung umuwi ako sa Korea.

FLASHBACK

The day after that night.
8AM.

*Appa Calling*

Napamulat at agad kong sinagot ang tawag.

"Princess.."
"Appa?"

"Yes, baechu, its appa. I just called to say that we have meeting later ng 12 noon through video call with Mr. Park."

Napabangon ako agad. Mr. Park?

"Mr. Park?? As in Park Sejun? Appa, I thought you--"
"Sorry, princess.. pero hindi talaga sila pumayag sa usapang i-call off yung wedding next year."

"Appa naman, I don't want to marry his son. I dont want to be married yet, appa.."
"Baechu, alam mo naman kung bakit di ba?"

Huminga ako ng malalim at inisip kung bakit nga ba may kasal na magaganap samin ng anak nung Mr. Park na yun at kasalanan ko din naman talaga.

Si Mr. Park Sejun kasi ang tumulong samin ni Appa para bumangon after ng accident na nangyari sakanila ng eomma. Walang-wala din kasi kami after ng burial ni eomma at nungtime na nasa hospital at nag-ttherapy pa si appa noon. 

Hanggang sa maubos na talaga yung ipon namin. Nakiusap ako sa admin nun ng hospital, at after nun ay pinuntahan kami ng director ng hospital na si Mr. Park sa hospital room ni appa. At doon napagka sunduan an