Tahimik lang akong kumakain habang nag-uusap ang parents ko at parents ng mapapangasawa ko kuno. It's so awkward dahil pinagtabi pa nila kaming dalawa, her twin brother left already dahil may emergency daw. None of us spoke anything to each other, I'm the type of person who will initiate a conversation but not with her, I don't know basta ang awkward knowing na "kasal" namin ang pinag-uusapan nila ngayon. 

Kasal na hindi pa naman ako pumapayag. 

Hindi ko rin mabasa ang nasa isip ni Chaewon, I don't know kung gusto niya rin ba to or what dahil sumasang-ayon na lang siya sa sinasabi ng parents niya. Ako? Everytime na tinatanong ako I'll just smile awkwardly. Gusto ko ng matapos ang gabi na to kasi the more na naririnig ko yung plans nila the more na naiinis ako. Wala ni-isa man lang sa kanila nagtanong if we are really okay with this plus, di ko gets bakit? 

"How about you, Karina? Anong klase bang wedding ang gusto mo? just tell us and we will make it happen." nakangiting tanong sa akin ng nakakatandang Kim. If I could just answer "sa taong mahal ko po sana" I will do it but, I'll keep my mouth shut dahil kanina pa ako pinapakiusapan ni Mommy with her eyes, I don't want to make a scene or what may respeto pa rin naman ako sa tatay ko kahit konti. 

"Uhm.." ibinaba ko ang hawak kong tinidor bago sumagot. "Anything..anything will be fine." 

"Wow. Okay, we'll make plans and we'll show it to you. I know this someone a great wedding planner." this time it was her mom who spoke, bakit ba sila nagmamadali? gugunaw na ba ang mundo. 

"Ahm, excuse po Mr and Mrs. Kim." natawa sila sa sinabi ko. 

"Just call us Tito and Tita, you'll be my daughter in-law soon so you better practice." nagtawanan naman sila sa sinabi ni Mr.Kim, even my dad tuwang tuwa akala niya ba papayag ako? jusko kaya nga ako umalis sa New Zealand kasi nagrerebelde ako tapos ngayon susunod sila rito? hay nako. 

"O-okay..hindi po ba parang..we're moving too fast? I mean.." napatingin ako kay Chaewon na busy sa pagkain ng dessert niya. "I don't even know your daughter.." Chaewon looked at me this time. 

"Come on, you'll get to know each other kapag married na kayo." dahilan naman ni Tita—napatingin ulit ako kay Chaewon, wala man lang ba siyang sasabihin? 

"I think tama naman siya." oh wow, seems like nabasa niya ang utak ko. "Maybe we can spend some time to get to know each other." napabuntong hininga na lang ako, don't tell me agree siya sa kalokohan na to? I was thinking kasi na it will be easier it pareho kaming against sa trip ng mga magulang namin. 

"I think it's not that bad." tumingin sa akin si Mommy, hindi ko na ata kaya mag-pretend pa. 

"So saan niyo ba gusto ikasal? para maasikaso na natin, I mean I know you want to take your time pa but I'm just so excited for this." I just said na we are moving too fast tapos ipu-push pa rin nila? 

"Tito, excuse me lang po. To be honest, hindi pa naman ako pumapayag. I don't care anong usapan niyo ng dad ko but to tell you the truth? labag sa loob ko ang magpunta rito ngayon." kita naman ang pagkabigla sa reaction ng mga Kim dahil sa sinabi ko, yung tatay ko naman ay ang sama na ng tingin sa akin. He faked a cough, bago tumingin sa mga kaibigan niya. 

"Don't mind her, she's just being rebellious." Dad chuckled. 

"I'm not. Umpisa pa lang sinabi ko na sa'yo na ayoko sa plano mo pero pinu-push mo pa rin--" 

"Karina stop." I stopped talking because of his firm command, ramdam ko ang galit niya dahil sa tingin niya sa akin ngayon. 

"Excuse me." dinampot ko na ang bag ko atsaka lumabas ng restaurant— manners, I am so done. I had enough of my father telling me what to do with my ing life, can't he just be thankful na at least I showed up to this damn dinner? 

Rebellious my , kahit mag world war 3 pa tayong dalawa wala akong pakialam. 

"KARINA!" I looked back when I heard my dad calling my name, he was so furious. 

"What?" I asked him blankly, ayoko makipag-usap sa kanya kaso naabutan niya ako bago pa ko makatawag ng taxi. 

"What the hell is wrong with you?" umpisa niya, here goes his sermon na hindi ko naman nami-miss. "Ipapahiya mo talaga ako sa harap nila? I didn't raise you like that!" napatingin ako sa iilang tao na nakatingin na sa amin habang dumadaan sila. 

"What? may sinabi ba akong mali? you know I'm not gonna marry her." 

"What is wrong with her? you don't even know her yet!" depensa niya. 

"That's right! you're setting me up with someone I don't even know! for what dad? business na naman ba? worried ka ba mawalan ng pera ha? you think madadala mo yang pera mo sa hukay mo ha--" napatigil ako ng maramdaman ko ang palad ng magaling kong tatay sa mukha ko. 

"Don't you ing raise your voice at me." napahawak ako sa pisngi ko na sinampal niya. 

"Alam mo yung hindi mainitndihan dad?" I looked at him habang pinipigilan ang luha ko, I just didn't expect he'll hurt me physically kasi never niya akong pinagbuhatan ng kamay. "Ikaw dapat ang unang makakaintindi sa nararamdaman ko, napilitan ka lang din naman pakasalan si Mommy diba? kasi wala kang nagawa kasi ayun ang gusto ni Lolo at Lola, kaya hindi ko alam bakit ginagawa mo yung same mistakes ng parents mo." 

"This is different, Karina." 

"What's the difference dad?!" he wouldn't understand me talaga no? bakit ba sarado ang utak niya? nakakairita. "I hate you so much and I swear to God, I'm not gonna marry her, I'm not gonna marry someone I don't love. I don't care kung anong gusto mong gawin sa akin, itakwil mo ko or whatsoever but who cares, I'll take care of myself and I'll show you na kaya ko without your help." after kong sabihin yon ay nag-walk out na ako sa kanya, at doon na rin ako tuluyang trinaydor ng luha ko. 

It hurts so bad na nagawa niya akong saktan, ang sakit sakit din na talagang ipipilit niya ako sa ganitong sitwasyon. 

I took my phone para sana mag-book ng grab dahil wala akong nakikitang taxi habang naglalakad ako ng bigla na lang may humintong kotse sa gilid ng kalsada, napatingin ako rito and I was surprised when I saw Chaewon driving it. 

"Let me send you home baka mahirapan ka na makahanap ng sasakyan." she offered nicely but I don't want to give her any false hope kaya I declined her offer at naglakad ulit pero sinundan niya ako. 

"Come on, Karina. Trust me, mahirap na sumakay dito. I'll just send you home that's it." she smiled at me—I guess I can use this opportunity to tell her na ayoko magpakasal sa kanya though narinig naman na niya kanina. 

"Fine." sumakay ako sa kotse niya atsaka niya pinalagay sa akin ang address kung saan niya ako ihahatid, inilagay ko naman ang address ng bahay ni Giselle. I'll tell Winter I can't make it sa Gig nila ngayon kaso I don't think nasa mood ako after i-ruin ng tatay ko ang gabi ko. 

"Gusto mo ba magpatugtog?" Chaewon asked habang naka-focus pa rin siya sa kalsada. 

"No." I looked outside, wondering paano ako napunta sa ganitong sitwasyon sa buhay. 

"Hm. So you're against this pala." is she trying to initiate a conversation ba? 

"Bakit payag ka ba rito?" I rolled my eyes before looking at her, "Sinong nasa tamang pag-iisip papayag magpakasal sa hindi niya kakilala." dagdag ko pa ulit, wala naman nakakatawa sa sinabi ko pero tumawa siya. 

"Right, our parents must be crazy." 

"Talagang baliw na sila." Chaewon chuckled, ano te tuwang tuwa ka ba? babaw ng kaligayahan ha. 

"I don't want this to happen either." umpisa niya—she caught my attention because of that kasi nga I thought okay siya sa ganitong set-up. 

"Really?" 

"Hm. Ang pinagkaiba lang natin, hindi ko kayang magsalita ng ganon sa mga magulang ko. I was too scared to disappoint them." kaya pala tahimik lang siya kanina tapos agree lang ng agree sa pinagsasabi ng mga magulang niya. "Alam mo ba, you're supposed to marry my twin brother." she glanced at me tapos ay ibinalik niya ang tingin niya sa kalsada. "But..he knew about my parents plan so ayun nagpakasal sa Vegas." 

"He's annoying as ." 

"Don't be fooled with his maangas look, he's a softy for real." malamang kapatid mo yan syempre doon ka kakampi tsk. 

"Kahit sino pa sa inyo pakasalan ko di ako papayag no." 

"I saw you kanina..seems like pinapagalitan ka ni Tito." 

"Yeah, kita mo rin ba nung sinampal ako?" 

"Hm, does it hurt ba? I don't have anything here e, but if you want maybe we can go somewhere and get a cold pack or something." ramdam ko ang pag-aalala sa tono ng pananalita niya. 

"Hindi naman, I was just suprised. Well, whatever it happened na." di ko pa rin talaga matanggap, sumbong ko siya kay mommy e kaso baka mag-away sila. 

"I admire your braveness." naging seryoso bigla ang tono niya. "I wish I also have that kind of courage." hindi na ako nagsalita muna kasi feeling ko may sasabihin pa siya. "Nakaka-pressure lang kasi talaga kasi..they told me na sa future, I'll take care of everything so I should marry someone they can trust." 

"Sabi na e, business na naman tsk." natawa na naman siya—grabe lahat ba tatawanan niya. 

"Right, business na naman. I'm so done with it either, trust me this is not the first time na sinubukan nila akong ipakilala sa kung sino sino." paliwanag niya, ang ed up naman ng buhay namin pareho jusko. "So what will be your plan?" 

"I don't know? Lumayas na ako sa bahay namin e so wala naman rights tatay ko pilitin ako sa trip niya sa buhay. Why don't you do that to?" suggestion ko sa kanya para naman if ever lang na sa iba naman siya ipakasal tapos ayaw niya at least alam niya na gagawin niya. 

"If it's just easy, Karina. I'll definitely do it, but you don't know my parents. They'll make my life a living hell kapag hindi ako sumunod sa mga gusto nila." ramdam ko ang lungkot doon ah. "They said it's for my sake naman daw at gusto lang nila yung best for me." 

"Jusko, bahala ka sa buhay mo pero di kita papakasalan just because gusto nila." I looked outside, napahaba ba kwentuhan namin at di ko namalayan na nandito na kami. "Dyan na lang sa gilid." pagkahinto ng kotse niya ay kaagad akong lumabas. 

"Mag-cold compress ka sa pisngi mo tingin ko ang lakas ng pagkakasampal sa'yo kanina e." 

"Yeah, thank you sa paghatid and ingat ka pauwi." 

"Bye, Karina." 

"Bye." 

✦✦✦

After ng gig namin sa Sari Sari ay nagpaalam agad ako sa mga kaibigan na mauuna na akong umuwi dahil nag-aalala rin ako since hindi sumipot si Karina sa gig namin and hindi rin siya nagre-reply sa mga messages ko. I had fun with this gig kahit na mas konti lang ang crowd compared sa 7Kingdoms, the management said  na ang dami raw kasi nag-request for us kaya they invited us after pa nga namin tumugtog ay ni-compliment nila kami about sa music namin kaya naman sobrang nakakatuwa. Some asked for pictures pa nga pagkatapos namin tumugtog, even kanina paglabas ko ng bar e may nakakilala sa akin. 

I know I should be happy dahil sa mga nangyayari sa amin ngayon lalo sa gig na to pero di ko maiwasan mag-alala kasi nga iniisip ko si Karina though I hope ayos lang lahat ng nangyari sa dinner nila ngayon. I tried calling her nga ulit pero nagri-ring lang ang phone niya so I was thinking maybe kasama niya pa parents niya.

"Giselle, nasa bahay ka na ba?" tinawagan ko si Giselle habang nagmamaneho ako, iniisip ko kasi na mag-uwi ng food baka di pa yon nakain. 

"Wala pa, nasa shop pa kami ni Ningning e. Bakit?" 

"Baka hindi pa kasi kayo kumakain bibili sana ako pagkain." 

"Wag ka na mag-abala, may dala kami ni Ning. Pauwi ka na ba?" 

"Yep, malapit na." 

"Okay, see you sa bahay." 

"Sige ingat."

Pagdating ko sa bahay ay napansin ko na bukas ang ilaw—Karina must be home then, unless nakalimutan ni Giselle magpatay ng ilaw which is imposibleng mangyari. Ipinasok ko na ang motor ko, hindi rin naka-lock ang pinto so for sure may tao na talaga sa loob. 

"Karina?" inilapag ko ang helmet ko sa may couch, agad naman lumapit sa akin ang aso ko kaya agad ko siyang niyakap at hinalikan sa ulo mukhang napakain na siya ni Karina dahil may dog food pa sa bowl niya. "Karina?" tawag ko ulit sa kanya. 

"HEREEEEEE!" oh wow, taas ng energy niya mukhang maayos naman ang naging dinner nila. Dumiretso ako sa kusina kung nasaan si Karina and I was suprised sa naabutan ko. "HI." she greeted me while smiling widely halos mawala na ang mata niya sa ngiti niya. 

"Anong trip mo?" napailing ako atsaka dinampot ang halos wala ng laman na gin lapad sa mesa. "Gin talaga?" tanong ko sa kanya. 

"Ayan lang meron sa tindahan dito duh." inirapan niya ako bago inumin ng diretso ang gin na nasa baso niya. "Should we buy another one..? you should join me!" sinubukan niyang tumayo para abutin ang wallet niya pero na-out of balance siya mabuti na lang at agad kong nahawakan ang braso niya at iniupo ulit siya. 

"Bakit ka nainom? Anong nangyari sa dinner niyo? Hindi ka rin nagre-reply sa akin, I was worried Karina." kumuha ako ng tubig at pinainom ito sa kanya. "Drink this muna. Grabe ginawa mong soju yung gin." napansin ko rin yung mga pack ng gummy worms na binili ko, ginawa niyang pulutan. 

"Right..I wasn't able to go sa gig niyo..I'm sorry.." Karina looked at me with her eyes pleading, para na siyang iiyak na ewan. "Winter, sorry..kasi..si daddy kasi.." I panicked when she cried all of a sudden. 

"Stop..stop crying Karina, it's okay. We understand. I was just really worried." sinubukan ko siyang patahanin pero mas lalong lumakas ang pag-iyak niya—para siyang bata na inagawan ng candy dahil sa iyak niya. It might sound weird but it's actually cute.